Οι πηγές της παγκόσμιας ηθικής:
>>>►
Κατεβάστε αυτό το τμήμα της παγκόσμιας διακήρυξης της
κοσμολογικής
Ηθικής
> Στην
περιοχή της σκέψης και της έρευνας για το σχηματισμό της γνώσης
και της πληροφορίας. (Περιοχή της γνωσιολογίας και 1ο μέρος στη
διαίρεση του βιβλίου για μια παγκόσμια Ηθική). Διαπιστώσαμε το φαινόμενο της αφαίρεσης πληροφοριών
από τις αισθήσεις, του διανοητικού περιορισμού στο περιβάλλον
και το πλησίασμα της γνώσης στη φαντασία. (Εισαγωγή στην ηθική).
> Στην
περιοχή της έρευνας για το πώς η σκέψη κάνει εκτιμήσεις
βεβαιότητας και πιθανότητας και έτσι κινητοποιεί το βιολογικό
σώμα και εξωτερικεύει τις ψυχολογικές αντιδράσεις του. (Περιοχή
της ψυχολογίας και 2ο μέρος του βιβλίου). Διαπιστώσαμε τη σχέση
της δράσης και της συμπεριφοράς με τη βιαστική σκέψη, με τη
φαντασία, με την ανεπάρκεια της γνώσης και γενικά με τις
πνευματικές αδυναμίες.
> Στην
περιοχή της αναζήτησης για τον προορισμό της ζωής, για την
προτεραιότητα των σκοπών και για τον καθαρισμό του πνεύματος από
το πλήθος των τυχαίων πληροφοριών. (Περιοχή της ηθικής και 2ο
μέρος του βιβλίου). Διαπιστώσαμε την παραπλάνηση του πνεύματος
και την ανάγκη της ζωής για να επιβεβαιώσει ένα ρόλο μέσα στον
κόσμο.
> Στην
περιοχή της έρευνας για τα γενικά γνωρίσματα των πραγμάτων και
για τα σταθερά ή τα συχνά φαινόμενα με τα οποία η ζωή συνδέεται
αξεχώριστα. (Περιοχή της κοσμολογίας και των φυσικών επιστημών
σε ξεχωριστό τόμο). Διαπιστώσαμε ότι οι φυσικοί νόμοι που
ρυθμίζουν εξωτερικά τα πράγματα και διατηρούν τον κόσμο
επιβάλλονται με άμεσο/εσωτερικό τρόπο από την ύπαρξη του συνόλου
του κόσμου και όχι από την περιστασιακή σύνδεση των μερών του.
(Κοσμολογική ηθική).
> Στην
περιοχή της έρευνας για τις ανθρώπινες συνεργασίες και για την
ομαδική δράση. (Περιοχή της κοινωνιολογίας και 4ο μέρος του
βιβλίου). Διαπιστώσαμε ότι οι ανθρώπινες συνεργασίες και η
ομαδική δράση χρειάζονται τη σχέση εμπιστοσύνης και ότι αυτή η
σχέση εύκολα διαψεύδεται, είτε από εκμετάλλευση και εξαπάτηση
είτε από ανοησία. (Άνθρωπος και κοινωνία).
>>>► Οι
κατευθυντήριες απόψεις και οι εσωτερικές αξίες για την πορεία
της ζωής μέχρι σήμερα υποβαθμίζονται και αντιμετωπίζονται σαν
μεταφυσικά ζητήματα, διότι δεν ευνοούν τα σχέδια, τις επιθυμίες
και τους στόχους των φιλόδοξων και των "υλιστών" ανθρώπων... Αναρωτήθηκες πόσα λες και κάνεις καθημερινά με 100%
βεβαιότητα, ενώ αυτά είναι πιο αμφίβολα από φιλοσοφικές θεωρίες; Για τα θεολογικά
και τα φιλοσοφικά ζητήματα έχουν γραφτεί ανυπολόγιστοι τόνοι χαρτιού και επί πολλούς
αιώνες μέχρι σήμερα. Πιστεύεις ότι χρειαζόταν να γραφτούν όλα αυτά για να βρεθούν
μερικές απαντήσεις, που μέχρι σήμερα θεωρούνται έξω από το πεδίο της Επιστήμης και
υποβαθμίζονται σαν άσχετες από τα καθημερινά μας προβλήματα; Μάλλον δεν σκέφτηκες σοβαρά
την περίπτωση, το νόημα και ο προορισμός της ζωής να χρειάζονται τη βλακεία (το ξεκίνημα
από το μηδέν και το κατέβασμα των πιθήκων από τα δέντρα) ώστε τα "θηρία" να νοιάζονται υπερβολικά
για την ύπαρξή τους, να αποκτούν εμπειρίες και για να βρίσκουν αφορμές για δράση...
Οι πιο μεγάλες ανοησίες του ανθρώπου φυσικά
αποκαλύπτονται με τις πιο απλές σκέψεις. Γι' αυτό και είναι "μεγάλες" ανοησίες
και εμποδίζουν την ειρήνη, τη δικαιοσύνη, την κατανόηση και την καλή διάθεση ανάμεσα
στους ανθρώπους. Γι' αυτό και
χρειάζονται μεγάλες και πολύπλοκες θεωρίες και μεγάλη φαντασία για να
δικαιολογήσουμε τη ζωή και τη δράση μας με τέτοιες ανοησίες...
<•>
Στην άποψη για την παράνοια του υλιστικού τρόπου ζωής και για τον έξυπνο εγωκεντρισμό του αισθησιοκρατικού ανθρώπου προσεγγίζουμε
από τέσσερις διαφορετικές κατευθύνσεις της έρευνας:
· Αν συγκεντρώσουμε τις προσωπικές παρατηρήσεις εγωισμού και ανοησίας από την καθημερινή ζωή. (Κοινωνιολογικές και ψυχολογικές
παρατηρήσεις). Η καταγραφή της ιστορίας επίσης ενισχύει αυτή την άποψη.
· Από τις σκέψεις για τη χρησιμότητα της γνώσης στη ζωή, για τη μεροληπτική λογική και τις πνευματικές αδυναμίες, πάλι παρατηρούμε
την προοπτική της γνώσης για την εξαπάτηση, για την φλυαρία και για την άσκοπη δράση.
· Από τις σκέψεις απ' ευθείας για το νόημα της ζωής, πάλι θα βρούμε χάσματα γνώσης, περιστασιακές αξίες, εφήμερους στόχους,
υπερβολικές εκτιμήσεις και την ανάγκη για έναν τελικό σκοπό, πέρα από την πραγματοποίηση όλων των άλλων επιθυμιών.
· Από τις κοσμολογικές σκέψεις πάλι εξάγεται σαν συνέπεια η ανοησία και η πλάνη στην περιορισμένη ζωή σε αντίθεση με την ανωτερότητα
ενός παγκόσμιου πνεύματος (Θεός) χωρίς εξωτερική δράση.
|
Τα πάντα σου εγγυώνται... εκτός από τη ζωή και την τύχη σου! Για αυτά σε παραπέμπουν... στο
Θεό ή όπως συνήθως σε εξαπατούν!

|
|