|
Η ΗΘΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΘΕΜΕΛΙΑ
<●> ΣΥΝΟΨΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΓΕΡΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ (Ή ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΚΗΣ) ΗΘΙΚΗΣ ΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ:
>>>► Κατεβάστε αυτό το τμήμα της παγκόσμιας διακήρυξης της κοσμολογικής Ηθικής
> Άγνοια και περιορισμός (χρονικός και τοπικός) στα αισθητά πράγματα. Ο κόσμος εμφανίζεται περιορισμένος στις πληροφορίες των αισθήσεων και με τη διάρκεια αυτών των πληροφοριών, όπως στα ζώα. Εξαρχής οι αισθήσεις, δημιουργούν στη διάνοια μεροληψία, πλάνη και δράση με περιστασιακές πληροφορίες και με ανεπαρκή γνώση των πραγμάτων. > Η ανθρώπινη γνώση δεν περιορίζεται στις πληροφορίες των αισθήσεων. Εκτός από περιορισμένη και ανεπαρκής, με τη μνήμη, την παρατήρηση και με τη λήψη πληροφοριών από άλλες πηγές, η ανθρώπινη διάνοια σχηματίζει δικές της απόψεις και εκτιμήσεις για τα πράγματα, ενώ ξεχνάει πολλές από τις πληροφορίες των αισθήσεων. Η σκέψη γίνεται φαντασία χωρίς επίγνωση, ενώ με τη γνώση συμπλέκονται πολλά λάθη και υπερβολές. Η περιορισμένη, μεροληπτική και ελλιπής γνώση των αισθητών προτρέπει (ή παρακινεί) χωρίς φρένο σε εξωτερική δράση. > Με τα λάθη, τις υπερβολές, τις φαντασιώσεις και τα κενά στη γνώση, ο άνθρωπος υπερεκτιμάει τις δυνατότητές του και με τις σκέψεις του παρακινείται για δράση και αντίδραση μέσα στον κόσμο, με τρελές προσδοκίες ή απογοητεύσεις. Η ζωή με εξωτερική δράση πάλι με σκέψη είναι. Ο εγωκεντρισμός, η μεροληψία, οι φαντασιώσεις και η παράνοια είναι εσωτερικά φαινόμενα αξεχώριστα συνδεδεμένα με τον υλιστικό και αισθησιοκρατικό τρόπο ζωής. > Παρατηρούμε αδυναμία και στην ίδια τη γνώση. Η αλήθεια και η αξιοπιστία στη γνώση για τα πράγματα δεν επαρκούν για την επίτευξη του στόχου μιας έρευνας, ούτε για την αξιοποίηση της ζωής. Αντιθέτως αφήνουν το πνεύμα να χάνεται χωρίς επίγνωση στο χάος των πληροφοριών και να εστιάζει μεροληπτικά στον κόσμο. > Επομένως, χρειάζεται μια εσωτερική στροφή της διάνοιας στον εαυτό της: δηλαδή ν' αναγνωρίσει την άγνοια για τα πράγματα, τον περιορισμό της, τις αδυναμίες της σκέψης και το άσκοπο πολλών εξωτερικών δράσεων. Με τέτοια προοπτική είναι απαραίτητη η πνευματική καλλιέργεια, η λογική σκέψη, η αμφισβήτηση των πληροφοριών και των εκτιμήσεων, που ξεφεύγουν από τα όρια της προσωπικής εμπειρίας και η επιδίωξη για την επιβεβαίωσή τους. Όταν δεν ξέρεις να κολυμπάς, περιορίζεσαι στα ρηχά νερά και προσπαθείς να μάθεις εκεί! Γενικά, η πνευματική αναζήτηση (της αμερόληπτης αλήθειας και της βεβαιότητας) και η διερευνητική σκέψη, που χρειάζονται για τον καθαρισμό της διάνοιας από τα λάθη και τις ανοησίες, επιβάλλουν να περιοριστεί η άμετρη εξωτερική δράση. Η δράση για επιβίωση πρέπει να συνυπολογίζει την ανάγκη για εσωτερικό προσανατολισμό της ζωής και για αξιόπιστη σκέψη. Στον άνθρωπο, οι αισθήσεις υπηρετούν ανώτερους σκοπούς και τον φέρνουν σε σύγκρουση με τον εαυτό του. Το φυσιολογικό δεν είναι κατ’ ανάγκην το αποδεκτό ή το ηθικό για τον άνθρωπο, όταν αυτός επιθυμεί να γίνει ο κύριος των εξελίξεων ή να συμπεριφερθεί με επίγνωση για τις αδυναμίες του. > Με την αυτοσυγκράτηση και την αυτογνωσία, η διάνοια προσανατολίζεται και δεν παρασύρεται από τα αισθητά πράγματα, με εξωτερικές αξίες και είδωλα, με εκτιμήσεις τυχαίων δυνατοτήτων και με βιαστικές επιλογές. Στην πορεία της ζωής θα υπερέχουν οι εσωτερικές αξίες: Η επίγνωση της άγνοιας, η αμεροληψία, η ειλικρίνεια, η αυτοσυγκράτηση, η υπομονή, η προνοητικότητα. Η ζωή απαλλαγμένη από τις πλάνες με τη δύναμη της σκέψης και της γνώσης, αποβάλλει τη μόνιμη αβεβαιότητα και την ανάγκη να βρει ένα νόημα ύπαρξης από τις εξωτερικές δυνατότητές της και δεν έχει υπερβολικές προσδοκίες ούτε ανόητες απογοητεύσεις. > Η συμπεριφορά ρυθμισμένη με εσωτερικές αξίες, με ικανότητα λογικής και αμερόληπτης σκέψης, με καλλιεργημένο πνεύμα και με ψυχική ηρεμία αποτελεί την προϋπόθεση για την αξιοπιστία και την υπευθυνότητα στη συνεργασία, για την ειρηνική συμβίωση, για την πρόληψη της κακής τύχης, για τη δίκαιη εκτίμηση των δυνατοτήτων και για την πιο αποτελεσματική δράση. > Η ίδια η αυταπάτη και η άγνοια από μόνα τους, χωρίς καμία πράξη, είναι το μεγάλο μείον στην αξιοποίηση της ζωή, αν όχι η καταστροφή της.
"ΜΕΓΑΛΑ" ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ - ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ - ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ !
► Η διάνοια δεν έχει σπουδαιότερη δυνατότητα από το να γνωρίζει, να διατηρεί τον εαυτό της σαν αυτοσκοπό και να διαμορφώνει την αυτογνωσία της. Η αυτογνωσία είναι το νόημα της ευτυχίας, η ουσία της λογικής και ο σκοπός της ηθικής. Ο εγωκεντρισμός και η αυταπάτη είναι από μόνα τους, χωρίς καμιά πράξη, η πιο μεγάλη καταστροφή και σχετίζονται άμεσα με την παράδοση στην τύχη. Ζωή χωρίς διανοητική δραστηριότητα είναι ανύπαρκτη και χωρίς διαμόρφωση αυτογνωσίας ήταν, είναι και θα είναι για πάντα και παντού μέσα στο Σύμπαν ανεπαρκώς αξιοποιημένη και παρασυρμένη, με όποια δυνατότητα και αν τη φανταστούμε.
Go to Top |