Η ΗΘΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ
ΚΡΑΤΟΥΣ
ΘΕΣΕΙΣ
>>>►Οι
κατευθυντήριες απόψεις και οι εσωτερικές αξίες για την πορεία
της ζωής μέχρι σήμερα υποβαθμίζονται και αντιμετωπίζονται σαν
μεταφυσικά ζητήματα, διότι δεν ευνοούν τα σχέδια, τις επιθυμίες
και τους στόχους των φιλόδοξων και των "υλιστών" ανθρώπων... Αναρωτήθηκες πόσα λες και κάνεις καθημερινά με 100%
βεβαιότητα, ενώ αυτά είναι πιο αμφίβολα από φιλοσοφικές θεωρίες; Για τα θεολογικά
και τα φιλοσοφικά ζητήματα έχουν γραφτεί ανυπολόγιστοι τόνοι χαρτιού και επί πολλούς
αιώνες μέχρι σήμερα. Πιστεύεις ότι χρειαζόταν να γραφτούν όλα αυτά για να βρεθούν
μερικές απαντήσεις, που μέχρι σήμερα θεωρούνται έξω από το πεδίο της Επιστήμης και
υποβαθμίζονται σαν άσχετες από τα καθημερινά μας προβλήματα; Μάλλον δεν σκέφτηκες σοβαρά
την περίπτωση, το νόημα και ο προορισμός της ζωής να χρειάζονται τη βλακεία (το ξεκίνημα
από το μηδέν και το κατέβασμα των πιθήκων από τα δέντρα) ώστε τα "θηρία" να νοιάζονται υπερβολικά
για την ύπαρξή τους, να αποκτούν εμπειρίες και για να βρίσκουν αφορμές για δράση...
Οι πιο μεγάλες ανοησίες του ανθρώπου φυσικά
αποκαλύπτονται με τις πιο απλές σκέψεις. Γι' αυτό και είναι "μεγάλες" ανοησίες
και εμποδίζουν την ειρήνη, τη δικαιοσύνη, την κατανόηση και την καλή διάθεση ανάμεσα
στους ανθρώπους. Γι' αυτό και
χρειάζονται μεγάλες και πολύπλοκες θεωρίες και μεγάλη φαντασία για να
δικαιολογήσουμε τη ζωή και τη δράση μας με τέτοιες ανοησίες...
>>> Οι λαοί στις σύγχρονες κοινωνίες δεν είναι υποδουλωμένοι όπως παλαιότερα από αυταρχικές κυβερνήσεις ή από
λίγους σφετεριστές της εξουσίας και η εξουσία εφαρμόζεται σύμφωνα με γραπτούς νόμους. Οι κυβερνήσεις εξυπηρετούν μεροληπτικά τις μεγάλες
επιχειρήσεις, είναι εξαρτημένες από επιχειρήσεις που προσφέρουν υπηρεσίες και προϊόντα σε ολόκληρη την κοινωνία και συχνά εξαντλούνται στη
διατήρηση της εξουσίας έναντι άλλων ανερχόμενων ομάδων διεκδίκησης. Οι κυβερνήσεις στα σύγχρονα κράτη αφήνουν τους πολίτες απροστάτευτους
τόσο από τους κοινούς κακοποιούς όσο και από την εγκληματική εκμετάλλευσή τους από συνασπισμένους κερδοσκόπους. Αν οι λαοί θέλουν να έχουν τη
δύναμη να αντισταθούν στην υποδούλωσή τους από τέτοιες κυβερνήσεις που παρουσιάζονται με πολιτική για περισσότερη ελευθερία και δημοκρατία,*
τότε θα πρέπει να ενωθούν σαν μέλη ενός σώματος με αναθεωρημένες απόψεις για τη ζωή που θα είναι κοινά αποδεκτές. Διότι οι παλαιότερες
ιδεολογίες και οι λόγοι που ένωναν παλαιότερα τους λαούς (κυρίως θρησκευτικοί, εθνικοί και παραδοσιακοί) στις νέες εποχές της ιστορίας δεν είναι
αρκετοί για να ενώσουν όλο τον πληθυσμό μιας χώρας. Αντιθέτως, η δημιουργία πολλών ομάδων και συλλογικών προσπαθειών έχει δημιουργήσει επίσης
πολλές αντιθέσεις, τριβές, φιλοδοξίες και έλλειψη συντονισμού των προσπαθειών μεταξύ των διαφορετικών ομάδων.
Η πρώτη άποψη που θα πρέπει όλοι
να συμφωνήσουν είναι αυτή ακριβώς εδώ που μόλις καταγράφηκε και συνοπτικά είναι: Συνασπισμένοι κερδοσκόποι και καταχραστές της εμπιστοσύνης
δεσμεύουν τους πολίτες (κυρίως με προϊόντα και υπηρεσίες) και τους εξαπατούν με την κάλυψη των νόμων και με την ανοχή του Κράτους, ενώ οι
πολίτες μένουν ανήμποροι να αντιδράσουν συντονισμένα, ακόμα και απέναντι σε κοινούς κακοποιούς.
* Σημείωση: Εστιάζουμε στις σύγχρονες κοινωνίες και σε πολιτικές που κάνουν κατάχρηση των εννοιών της ελευθερίας και της δημοκρατίας, επειδή το
πρόβλημα δεν είναι φανερό και αντιθέτως το κακό μπορεί να παρουσιάζεται με ένα μανδύα ανώτερης αξίας. Για χώρες με καταπιεστικές κυβερνήσεις και
με αυταρχικές εξουσίες θα προσθέταμε πιο φανερούς λόγους για συντονισμένη αντίδραση και με περισσότερη βεβαιότητα για το ηθικό μας δίκαιο και
την κατάχρηση της εξουσίας. Θα ήταν πιο εύκολο να αλλάξει η πολιτική και ανατρεπτικά με μια ανατροπή ενός προσώπου, ενώ τώρα τα πρόσωπα αλλάζουν
χωρίς να αλλάζουν οι πολιτικές και οι νόμοι παραμένουν ίδιοι.
<•>
Στην άποψη για την παράνοια του υλιστικού τρόπου ζωής και για τον έξυπνο εγωκεντρισμό του αισθησιοκρατικού ανθρώπου προσεγγίζουμε
από τέσσερις διαφορετικές κατευθύνσεις της έρευνας:
· Αν συγκεντρώσουμε τις προσωπικές παρατηρήσεις εγωισμού και ανοησίας από την καθημερινή ζωή. (Κοινωνιολογικές και ψυχολογικές
παρατηρήσεις). Η καταγραφή της ιστορίας επίσης ενισχύει αυτή την άποψη.
· Από τις σκέψεις για τη χρησιμότητα της γνώσης στη ζωή, για τη μεροληπτική λογική και τις πνευματικές αδυναμίες, πάλι παρατηρούμε
την προοπτική της γνώσης για την εξαπάτηση, για την φλυαρία και για την άσκοπη δράση.
· Από τις σκέψεις απ' ευθείας για το νόημα της ζωής, πάλι θα βρούμε χάσματα γνώσης, περιστασιακές αξίες, εφήμερους στόχους,
υπερβολικές εκτιμήσεις και την ανάγκη για έναν τελικό σκοπό, πέρα από την πραγματοποίηση όλων των άλλων επιθυμιών.
· Από τις κοσμολογικές σκέψεις πάλι εξάγεται σαν συνέπεια η ανοησία και η πλάνη στην περιορισμένη ζωή σε αντίθεση με την ανωτερότητα
ενός παγκόσμιου πνεύματος (Θεός) χωρίς εξωτερική δράση.
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΤΡΟΦΗ | ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ | ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΖΩΗ - ΥΛΗ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ
Τα πάντα σου εγγυώνται... εκτός από τη ζωή και την τύχη σου! Για αυτά σε παραπέμπουν... στο
Θεό ή όπως συνήθως σε εξαπατούν!
Ποιος μπορεί να είναι ρεαλιστής, αξιόπιστος και υπεύθυνος, όταν αυτός αγνοεί ή συγκρούεται με τις διαπιστώσεις
για τις αδυναμίες μιας ανήθικης και αντι-πνευματικής ζωής (ζωής παραπλανημένης, με αυταπάτες και ψέματα), που κανένας δεν μπορεί να τις αναιρέσει;
Οι νόμοι του Κράτους και οι θεμελιακές προτάσεις για τη συγκρότηση της Πολιτείας σέβονται την πραγματικότητα και στηρίζονται στη γνώση ή αξιώνουν
πολίτες χαμηλής νοημοσύνης και το ψέμα, όπου διευκολύνεται η εξουσία; Δεν συζητάμε σοβαρά και με συνέπεια τα υπόλοιπα ζητήματα για την ανθρώπινη
συμπεριφορά, για την κοινωνία και το κράτος, αν αφήνουμε έξω από τη σκέψη μας τις θεμελιώδεις διαπιστώσεις για ορισμένα ψυχολογικά και πνευματικά
χαρακτηριστικά του ανθρώπου, πακέτο με τους κοσμολογικούς (ή παγκόσμιους) νόμους. Αντί σε μια διακήρυξη να εκκινούμε με τη φαντασία και το στόχο
ότι όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται σαν θεοί και έχουν λογική, θα ήταν ειλικρινές να εκκινούμε με τη διαπίστωση του εγωκεντρικού και παρανοϊκού
πνεύματος. Η δημοκρατία χωρίς ηθικούς κανόνες για τον πνευματικό προορισμό του κράτους (και όχι μόνο για την οικονομική ανάπτυξη), δυστυχώς
τέτοια δημοκρατία ευνοεί τους καλύτερους απατεώνες. Η δημοκρατία δεν μπορεί να είναι μόνο για όσους έχουν πολλά χρήματα και μπορούν να "παίζουν"
ανταγωνιστικά και απειλητικά.
ΚΟΣΜΟΝΟΜΙΑ: ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ
>>>
ΤΑ ΠΙΟ ΦΑΝΕΡΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΟΤΙ ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΩΣΤΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΟΥΝ ΜΙΑ
ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ
Η
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ (ΜΕ ΤΙΣ ΑΙΩΝΙΕΣ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΖΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ)
Υπότιτλος: Οι φαντασιώσεις και τα ψέματα του ανθρώπου χωρίς αυτογνωσία
Ένα βιβλίο για τα ζητήματα που μπορούν ενοποιηθούν κάτω από το συνοπτικό τίτλο της Ηθικής (πρακτική φιλοσοφία, με ψυχολογικές και κοινωνιολογικές συνέπειες). Η Ηθική του πνευματικού προσανατολισμού δεν χρειάζεται τη φαντασία των θρησκειών. Αλλά και η γνώση δεν είναι μονομερώς πλεονέκτημα για τη ζωή και την έρευνα. Η παγκόσμια ηθική με πνευματικό προσανατολισμό “φρενάρει” απότομα τις υπερβολικές προσδοκίες από την Επιστήμη και αποκαλύπτει πώς οι πνευματικές αδυναμίες γίνονται πλεονεκτήματα για την εξαπάτηση και αναπαράγουν την αδικία στις ανθρώπινες σχέσεις.>>►
* Στις ιστοσελίδες, τα ζητήματα ΔΕΝ παρουσιάζονται ολοκληρωμένα, με συνάφεια,
χωρίς περίσσιες σκέψεις και με την αποτελεσματική σειρά, που διευκολύνει την κατανόηση και με τις απαντήσεις στις απορίες που δημιουργούνται.
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ | ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ
ΖΩΗ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΤΡΟΦΗ
►
Στην πολιτισμένη κοινωνία με το νόμο της ζούγκλας, όπου ο ένας άνθρωπος σκέφτεται πώς θα εξαπατήσει και πώς θα εκμεταλλευτεί τον άλλο για να
ικανοποιήσει τις προσωπικές επιθυμίες του και με την ανοχή της Πολιτείας, ακόμα και το εκπαιδευτικό σύστημα έφτασε να εξυπηρετεί αυτόν το σκοπό: δηλαδή
την εξαπάτηση και την προώθηση των προσωπικών συμφερόντων με τη δύναμη της Επιστήμης. Σε μια κοινωνία παρανοϊκών, φανατισμένων και εγωιστών
ανθρώπων, όπου αυτοί εκπαιδεύονται και ειδικεύονται με το αξίωμα, ότι "για την επιβίωσή μου θα εκμεταλλευτώ την άγνοια και την αδυναμία σου", δεν
μπορούμε να ελπίζουμε... Να σταματήσουμε να θεωρούμε ρεαλισμό, την επιπόλαιη αντίληψη των πραγμάτων, την ευπιστία, τη συνήθεια, την υπερεκτίμηση των
ικανοτήτων μας και τον περιορισμό της πραγματικότητας στις συναλλαγές και στη συνεργασία των ανθρώπων.
Ο
υλιστικός τρόπος ζωής στηρίζεται σε πολλές φαντασιώσεις και σε ψέματα, όχι στην
αυτογνωσία και συμπίπτει με εγωκεντρικό τρόπο ζωής και νοοτροπία. Ο εγωισμός, η
μεροληψία, η
ανοησία και το παρανοϊκό πνεύμα είναι οι άλλες απόψεις του υλιστικού τρόπου ζωής
και αντίληψης.
Αν η Ηθική του εσωτερικού
προσανατολισμού (με πνευματικές αξίες) δεν είναι Επιστήμη
►>>>►