ΖΩΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΜΕ ΓΝΩΣΗ !

Η ΗΘΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

<•> ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΜΑΖΙ

"Ο νους βρίσκει ασφάλεια και δύναμη στα θρησκευτικά και στα πολιτικά καλούπια κι' αυτό δίνει δύναμη στις οργανώσεις. Υπάρχουν πάντα εκείνοι που είναι έτοιμοι να θυσιαστούν και πάντα υπάρχουν νεοπροσήλυτοι. Αυτοί κρατούν στη ζωή τις οργανώσεις, με τις επενδύσεις και τις περιουσίες τους και η δύναμη και το γόητρο των οργανώσεων προσελκύουν εκείνους που λατρεύουν την επιτυχία και τη σοφία αυτού του κόσμου. Όταν ο νους βρει ότι τα παλιά καλούπια δεν είναι πια ικανοποιητικά και δεν τον ζωογονούν, προσηλυτίζεται σε κάποια άλλη πιο παρήγορη και τονωτική πίστη ή δόγμα".

Κρισναμούρτι (1895-1986)

προς πού; Από νωρίς, μέσα στην οργανωμένη κοινωνία, κάποιοι άνθρωποι παρατήρησαν τους αντίθετους προσανατολισμούς για τον προορισμό της ζωής. Όσοι εστίασαν στην ανάγκη της δράσης για την άμεση επίλυση των προβλημάτων και για την εξασφάλιση της επιβίωσης, σκέφτηκαν πολιτικά¹ και στρατιωτικά, ενώ όσοι πίστευαν στις δυνατότητές τους ανέλαβαν πρωτοβουλίες και ευθύνες. Στα παλαιότερα χρόνια, τα γεωγραφικά σύνορα δεν ήταν καλά καθορισμένα και αναγνωρισμένα, οι διεθνείς σχέσεις μεταξύ των χωρών δεν ήταν διευρυμένες και θεμελιωμένες σε διεθνές δίκαιο και η οργάνωση της κοινωνίας ήταν απλούστερη, με εξουσίες περιστασιακά μοιρασμένες, με λίγους νόμους και με πιο σύντομες διατυπώσεις. Για την επίλυση των προβλημάτων, κάποιοι φιλόδοξοι και ευνοημένοι αναλάμβαναν πρωτοβουλίες, αξιοποιούσαν τις συνεργασίες και επέβαλαν την άποψή τους με τα όπλα και όχι με το διάλογο. Ενώ σαν πρόβλημα και λύση συνήθως γινόταν αντιληπτά εκείνα που αντίστοιχα εμπόδιζαν ή διευκόλυναν τις προσωπικές επιθυμίες, τα συμφέροντα της οικογένειας και τις συνεργασίες. Όσοι συντηρούσαν ή κέρδιζαν την υπακοή μιας ομάδας πολεμιστών και πιστών οπαδών δεν δίσταζαν να δολοφονήσουν ολόκληρο τον πληθυσμό μιας πόλης για παραδειγματισμό. Ελάχιστοι άνθρωποι, με διαφορετικές αφορμές και σκέψεις, παρατήρησαν τον απαραίτητο ρόλο του πνεύματος και των κανόνων στη συμπεριφορά για τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση, με τους συνανθρώπους του ή με τους θεούς. Αυτοί εστίασαν στην ανάγκη ο άνθρωπος να είναι πιο συγκρατημένος στη δράση του, μέχρι και στο άλλο άκρο να ζει αποτραβηγμένος και μοναχικός, με τη στοιχειώδη δράση που χρειάζεται για την επιβίωσή του. Αυτός ο προσανατολισμός οδηγεί σε ένα τρόπο ζωής εσωστρεφή και ήσυχο και προσφέρει το χρόνο για σκέψεις και πνευματικές αναζητήσεις, που δεν περιορίζονται στις ανθρώπινες σχέσεις με τα προβλήματά τους και στην καθημερινή δράση για την επιβίωση. Και οι δύο αντίθετοι προσανατολισμοί είχαν εξαρχής στην ιστορία τη δική τους συνεισφορά μέσα στην οργάνωση της κοινωνίας, ανταγωνιστική ή και αντιφατική μεταξύ τους συνύπαρξη, πολλές φορές με την ίδια εκπροσώπηση (όπως σε θεοκρατικές χώρες).

στάμπα "ανευθυνότητα" Ωστόσο, οι άνθρωποι που εστιάζουν στη δράση για την επιβίωση και για την προστασία από τους εξωτερικούς κινδύνους και αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες για την άμεση επίλυση των προβλημάτων, αυτοί συνήθως υποτιμούν τον καθοριστικό ρόλο του πνεύματος και την αδυναμία του. Και όσοι έτυχε να καλλιεργηθούν, να εκπαιδευτούν και αναγνώρισαν ένα πρωταγωνιστικό ρόλο στο πνεύμα για τη ζωή, αυτοί οι εκπαιδευμένοι αντιλαμβάνονται το πνεύμα σαν όργανο για τη δράση και την επιτυχία προς τον εξωτερικό κόσμο. Αυτοί όλοι (του εξωτερικού προσανατολισμού), συνήθως δεν έχουν τις επίμονες ανασφάλειες που η σκέψη προκαλεί όταν ανακαλύπτει άγνωστα ζητήματα και τα κενά της γνώσης. Δεν έχουν την προετοιμασμένη σκέψη ενός φιλόσοφου, που θα εμπόδιζε και θα καθυστερούσε τη δράση τους δίνοντας προτεραιότητα σε θεωρητικά ζητήματα, τα οποία δεν φαίνονται να συνδέονται στενά με την καθημερινή ζωή. Επομένως, οι ηγέτες, οι αρχηγοί μιας ομάδας και οι άνθρωποι κάθε εξουσίας δεν θα μπορούσαν να μην αξιώσουν για την εφαρμογή των εντολών τους, μεταξύ πολλών άλλων αυθαίρετων (και αντιφατικών) απόψεων, ότι:

· Όλοι οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται την ίδια πραγματικότητα, επηρεάζονται ίδια και έχουν τις ίδιες επιθυμίες.

· Ο άνθρωπος είναι ο απόλυτος ρυθμιστής της συμπεριφοράς του και ο αποκλειστικός υπεύθυνος για τις επιλογές του και για τις συνέπειες της συμπεριφοράς του. Μπορεί να προσαρμόζεται σε όλες τις κοινωνικές συνθήκες και να εκτελεί όλες τις εντολές (υποταγή) υπερβαίνοντας τις δυσκολίες. Σε πιο ακραίες περιπτώσεις, ο άνθρωπος αντιμετωπίστηκε όπως αν αυτός ήταν δημιουργός της ψυχολογίας και του πνεύματός του και ενεργούσε αποκλειστικά με λογική.

· Η απόκλιση από τους κανόνες να θεωρείται παραβίαση ορισμένων φυσικών ή ανθρώπινων νόμων και επικίνδυνη (αποσταθεροποιητική) αμφισβήτηση των κοινά αποδεκτών ιδεών και ύποπτα χαρακτηριστικά ορισμένων μειονοτήτων και των απείθαρχων.

· Οι ανθρώπινες σχέσεις και συνεργασίες καθορίζονται αποκλειστικά από τους ίδιους τους ανθρώπους και δεν χρειάζεται να σκεφτούμε για τον κόσμο πέρα από την ανθρώπινη κοινωνία.

· Οι αμέσως προηγούμενες απόψεις απορρέουν από μια αφηρημένη σκέψη και συνοψίζονται συνήθως απερίσκεφτα από τις λέξεις: Ελευθερία, υποδούλωση και πειθαρχία.

Να σταματήσουμε να θεωρούμε ρεαλισμό, την επιπόλαιη αντίληψη των πραγμάτων και την υπερεκτίμηση των ικανοτήτων μας.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

1 Με την ευρύτερη έννοια, πολιτική είναι η δράση με ένα ορισμένο σχέδιο και σκοπό και μπορεί να πραγματοποιείται ατομικά, ομαδικά ή καθολικά. Από την εισαγωγή ενός παλαιού βιβλίου του Ι. Βλαχογιάννη (απομνημονεύματα Μ.) κάποτε είχα σημειώσει: "Αλλά το πολιτεύεσθαι δεν είναι επιστήμη τις αυστηρά, γνωρίζουσα μόνην την ευθείαν προς το σκοπούμενον τέρμα, αλλά τέχνη πολλάς ευρίσκουσα τας τρίβους και τα ατραπούς".

επάνω στη σελίδα

"ΜΕΓΑΛΑ" ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ - ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ - ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ !

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ

ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ

► Στην πολιτισμένη κοινωνία με το νόμο της ζούγκλας, όπου ο ένας άνθρωπος σκέφτεται πώς θα εξαπατήσει και πώς θα εκμεταλλευτεί τον άλλο για να ικανοποιήσει τις προσωπικές επιθυμίες του και με την ανοχή της Πολιτείας, ακόμα και το εκπαιδευτικό σύστημα έφτασε να εξυπηρετεί αυτόν το σκοπό: δηλαδή την εξαπάτηση και την προώθηση των προσωπικών συμφερόντων με τη δύναμη της Επιστήμης. Σε μια κοινωνία παρανοϊκών, φανατισμένων και εγωιστών ανθρώπων, όπου αυτοί εκπαιδεύονται και ειδικεύονται με το αξίωμα, ότι "για την επιβίωσή μου θα εκμεταλλευτώ την άγνοια και την αδυναμία σου", δεν μπορούμε να ελπίζουμε... Να σταματήσουμε να θεωρούμε ρεαλισμό, την επιπόλαιη αντίληψη των πραγμάτων, την ευπιστία, τη συνήθεια, την υπερεκτίμηση των ικανοτήτων μας και τον περιορισμό της πραγματικότητας στις συναλλαγές και στη συνεργασία των ανθρώπων.

>>> Η ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΚΑΙ Η ΑΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ. Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ* <<<

* Η διαίρεση όπως έχει γίνει με τους τίτλους της έντυπης έκδοσης. Τα κείμενα είναι από το 2ο μέρος του συντομευμένου βιβλίου "Η παγκόσμια ηθική του εσωτερικού προσανατολισμού" με τις πιο απαραίτητες σκέψεις

<©> ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΜΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ. ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΞΗΣ ΤΙΤΛΟΥΣ:

<•> Κοσμολογική Ηθική & Πνευματική Στροφή >>>

<•> Φαντασιώσεις και ψέματα χωρίς πνευμ. προσανατολ...>>>

<•> Γνώση χωρίς Ηθική και Ηθική χωρίς γνώση (για πρόλογο) >>>

<•> Συνοπτικά για τη στροφή της σκέψης μέσα στο πνεύμα >>>

<•> Η εκτίμηση για βεβαιότητα και για αμφιβολία κινητοποιεί τη ζωή >>>

<•> Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της (κοσμολογικής) ηθικής >>>

<•> Η σχετικότητα των εξωτερικών αξιών ή προτύπων >>>

<•> Η καλοσύνη χωρίς την έννοια του δικαίου είναι τυφλή >>>

<•> Η ηθική δεν είναι οπωσδήποτε κοσμική και κοινωνική συμπεριφορά >>>

<•> Η ηθική με το ρυθμιστικό ρόλο της σκέψης θεμελιώνει το δίκαιο >>>

<•> Η ηθική είναι τρόπος ζωής και όχι στιγμές συμπεριφοράς >>>

<•> Ηθική και φιλανθρωπία (ακόμα και αντίθετα μπορούν να γίνουν) >>>

<•> Η ηθική και το δίκαιο ξεκινούν πριν από την εμφάνιση του ανθρώπου, από τις προδιαγραφές του κόσμου >>>

<•> Η ηθική βασίζεται σε αναμφισβήτητες γενικές αρχές >>>

<•> Για τη θεμελίωση μιας ηθικής που δεν αγνοεί την πραγματικότητα >>>

<•> Ψυχολογία και Ηθική. Η πνευματική ασθένεια του εγωκεντρισμού >>>

<•> Ένας διαχωρισμός στην εσωστρεφική ζωή. Η πνευματική ζωή σε αντίθεση με τη φυσιολογική >>>

<•> Η ζωή χωρίς αυτογνωσία είναι φυσιολογική, δεν είναι ηθική >>>

<•> Πνεύμα και βιολογικές ανάγκες >>>

<•> Τα συναισθήματα συνδέονται στενά και διαρκώς με τη σκέψη και με τις πληροφορίες >>>

<•> Προκατάληψη για την προτεραιότητα που δίνουμε στη δική μας ζωή >>>

<•> Σκέψη και αγώνας για την επιβίωση >>>

<•> Ο εξωτερικός κόσμος χωρίς εσωτερική προοπτική είναι αδιέξοδος >>>

<•> Συνοπτικά η στενή σύνδεση της ηθικής με την ψυχολογία >>>

<•> Αν η ζωή μας εκμηδενίζεται, αυτό δεν είναι το χειρότερο >>>

<•> Αποδεσμευμένη η ηθική από τη γνώση και την (ερευνητική) σκέψη στις δύο μεγάλες θρησκείες >>>

<•> Φυγή από τα προβλήματα με φαντασιώσεις και με έξυπνες θεωρίες... >>>

<•> Ηθική, ευτυχία και σκέψη >>>

<•> Σε λίγες σειρές τα γερά θεμέλια της παγκόσμιας (ή κοσμολογικής) ηθικής >>>

<•> Μην πεις ότι δεν ήξερες... >>>

<•> Η δραστηριότητα των βιολογικών σωμάτων και το νόημα γενικά της ζωής ερμηνεύονται σε δύο σειρές: >>>

>>> Η ΗΘΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ <<<

<©> ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ:

<•> Πνευματική κατεύθυνση & Κοινωνία >>>

<•> Η συντομευμένη διακήρυξη για τον πνευματικό προσανατολισμό της κοινωνίας >>>

<•> Σε λίγες σειρές τα θεμέλια της παγκόσμιας (ή κοσμολογικής) ηθικής >>>

<•> Μην πεις ότι δεν ήξερες... >>>

<•> Συνεργασία και ανταγωνισμός ξεκινούν μαζί >>>

<•> Πλούσιοι και φτωχοί, ηγέτες και υπηρέτες, αφεντικά και εργάτες, το ίδιο ανήθικοι (με αποστροφή για το πνεύμα) >>>

<•> Για την έννοια της κοινωνίας και για τη δημοκρατία >>>

<•> Το πέρασμα από την Ηθική έρευνα στην πολιτική άποψη >>>

<•> Η ψευδαίσθηση ότι επιλύονται τα προβλήματα... ενώ αυτά αναπαράγονται,

μετακυλίονται και χρησιμοποιούνται >>>

<•> Τα κοινωνικά φαινόμενα δεν μπορούν να ερμηνευτούν με αφαίρεση της πνευματικής πραγματικότητας >>>

<•> Με την πολιτική επιδιώκονται, εκπροσωπούνται και εξυπηρετούνται ομαδικά συμφέροντα και με σχέσεις ανήθικου ανταγωνισμού >>>

<•> Η αδικία μέσα στην κοινωνία αμφισβητεί (ή υπονομεύει) την πολιτική εξουσία και τη νομιμότητά της (όπως εκθέτει και το Θεό) >>>

<•> Η εξάρτηση της επιβίωσης από τη χρηματική αμοιβή >>>

<•> Η αδικία συντηρείται και αναπαράγεται με τους νόμους του Kράτους. Η δράση των εκπαιδευμένων απατεώνων προσαρμόζεται στους νόμους >>>

<•> Ο μπερδεμένος ρόλος της επιστήμης >>>

<•> Η επαγγελματική εκμετάλλευση της άγνοιας και το ψέμα στην κοινωνία με την κάλυψη της επιστήμης >>>

<•> Ο πνευματικός πόλεμος και η πολιτική δύναμη της δημιουργικής σκέψης >>>

<•> Δεν είναι η ποινή του θανάτου στους αδίστακτους δολοφόνους που θα μας κάνει λιγότερο πολιτισμένους! >>>

<•> Επιλέξτε φιλίες και συνεργασίες και προσέξτε ποιους ενισχύετε >>>

>>> Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΛΗ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ * <<<

(* Η διαίρεση και η απλοποίηση των απαντήσεων συνεχίζονται)

<•> Κόσμος, ζωή, ύλη & πνεύμα >>>

<•> Οι αισθήσεις είναι τρόποι της νόησης. Το φαινόμενο της ζωής/ψυχής επίσης ξεκινάει με αυτόματη αφαίρεση πληροφοριών >>>

<•> Ποια η σχέση των αφηρημένων χωρο-χρονικών υλικών (και εξωτερικών) αλληλεπιδράσεων με την εσωτερικότητα; >>>

<•> Η θέση μας στο ζήτημα αν υπάρχει "Θεός" >>>

<•> Συνοπτική εξήγηση για το παγκόσμιο πνεύμα >>>

<•> Μια ανάποδη λογική ερμηνεία για το Θεό >>>

<•> Από τα πιο σπουδαία μαθήματα κοσμολογίας στην εποχή του Πλάτωνα >>>

<•> Μια από τις πιο επιτυχημένες σκέψεις στην ιστορία της φιλοσοφίας >>>

<•> Ανθρωπική αρχή; >>>

<•> Περιοδικές & ρυθμικές μεταβολές >>>

<•> Διακυμάνσεις με τους πιο γρήγορους ρυθμούς του κόσμου >>>

<•> Ο υλικός κόσμος θεμελιώνεται σε η/μ φαινόμενα >>>

<•> Περιοδικές μεταβολές και ρυθμοί με τις πιο υψηλές ταχύτητες σε μικροσκοπικές διαστάσεις >>>

<•> Λίγες φυσικές σταθερές επιβεβαιώνουν τη δημιουργία της ύλης από κυματικά φαινόμενα >>>

<•> Ουσία και ύλη >>>

<•> Σχεδόν 100 χρόνια παραπλάνησης... >>>

<•> Ολιστική (όχι υλιστική) θεώρηση >>>

<•> Επιστήμη & Θεός >>>