Μια αόρατη
πραγματικότητα από ηλεκτρομαγνητική ενέργεια (h*f) αποτελεί την αρχή
για τη δημιουργία όλων των σωματιδίων. Την εποχή του Νεύτωνα και
μέχρι την εποχή που φανταστήκανε τη Μεγάλη Έκρηξη, η εμπειρία των
φυσικών επιβεβαίωνε ότι όλος ο κόσμος αποτελείται και γίνεται από
την ύλη με τις γνωστές καταστάσεις της (αέρια, υγρή, στερεά και
πλάσμα). Πίστευαν ότι όλα όσα γίνονται στον κόσμο μπορούν να
ερμηνευτούν από την κίνηση των σωμάτων και των πιο μικρών μερών
τους. Μέχρι πρόσφατα, όλοι μιλούσαν για την αέναη αλλαγή των
πραγμάτων και για την κίνηση. Όμως δεν μπορούν να εξηγήσουν τη
σταθερότητα, την ομοιότητα, τη δημιουργικότητα και τη συνέχεια που
εμφανίζει ο κόσμος, έστω και διακεκομμένα και προσωρινά. Κανένας δεν
έχει πληροφορήσει τον κόσμο, ότι όταν η αλλαγή και η κίνηση γίνονται
με επαναλαμβανόμενο τρόπο (όπως λ.χ. η κυκλική, εναλλασσόμενη) και
όταν μάλιστα γίνεται με τις πιο υψηλές ταχύτητες ή σε μικρά μήκη,
τότε η αλλαγή συνυπάρχει με την ισορροπία, με τη σταθερότητα και
τότε επιτυγχάνεται το απίθανο φαινόμενο του συγχρονισμού πολλών
κινήσεων. Και αυτό συμβαίνει στα θεμέλια της φύσης, μέσα στη δομή
της ύλης! Ρυθμός, αυξομείωση και περίοδος και μάλιστα με απίστευτη
ταχύτητα σε μικρά μήκη: Όλοι μπορούν να καταλάβουν το φαινόμενο, την
ποικιλία των ρυθμικών φαινομένων, να τα μελετήσουν και να
κατανοήσουν καλύτερα το φυσικό κόσμο που βρίσκονται. Από αυτά τα
γενικά φαινόμενα της κίνησης μπορεί να ερμηνευτεί ο κόσμος με τους
νόμους του. Όχι από τις "γεύσεις" και τα "χρώματα" μερικών
σωματιδίων, που ανεξήγητα πώς, αυτά βρίσκονται παντού μέσα στα
σώματα του υλικού κόσμου... σαν να ήταν κύτταρα που αναπαράγονται
> Οι εναλλαγές, οι
ταλαντώσεις και γενικά οι περιοδικές κινήσεις μπορούν να
επαναλαμβάνονται με συχνότητες που ξεπερνούν τη φαντασία. Γι' αυτό,
οι πιο γρήγοροι ρυθμοί μεταβολής γίνονται σε μικρότερες αποστάσεις
και στα μικροσκοπικά μήκη. Οι περιοδικές κινήσεις και στα μικρότερα
μήκη μπορούν να εμφανίζονται από μονότονες επαναλήψεις μέχρι σαν
ακίνητες καταστάσεις. Στα περιοδικά φαινόμενα, οι κινήσεις δεν είναι
έλλειψη ισορροπίας. Αντιθέτως, οι επαναλήψεις και οι ρυθμοί
αποτελούν την προϋπόθεση για την ισορροπία και για το συγχρονισμό.
(Για την κίνηση και την
ισορροπία δείτε ένα δείγμα από κινούμενες εικόνες)
>>>
> Η συνολική ενέργεια
του κόσμου εμφανίζεται σαν κενός χώρος, επειδή αυτή η ενέργεια δεν
επιδρά από μεγάλα μήκη στην ύλη, αλλά από μικροσκοπικές διαστάσεις.
Και επιδρά σε μικροσκ. διαστάσεις, διότι η "κίνηση" του κενού χώρου
είναι ταχύτατες αυξομειώσεις και κύματα με πολύ μικρό μήκος κύματος
και όχι η Νευτώνεια/μηχανική κίνηση των σωμάτων. Η κυματική κίνηση
προκαλείται λόγω της αντίστασης στη μεταβολή, σε αντίθεση με την
(μηχανική) κίνηση των υλικών σωμάτων, που χρειάζεται την απουσία
εμποδίων. Ο κενός χώρος είναι η συνολική ενέργεια του κόσμου σε
κατάσταση ισορροπίας. Όταν ο "κενός" χώρος διαταράζεται τότε
προκαλούνται η/μ διακυμάνσεις μέχρι να επανέλθει στην κατάσταση
ισορροπίας του.
>
Η ερμηνεία του κόσμου με μπαλίτσες και με "τηλεκατευθυνόμενους"
νόμους δεν μπορεί να εξηγήσει χιλιάδες φαινόμενα που ξεκινούν από
μικροσκοπικές διαστάσεις. Το κυριότερο, δεν μπορεί να εξηγηθεί
γιατί κινούνται ασταμάτητα, πώς σχηματίζονται πολλά ίδια
σωματίδια, από πού προέρχονται οι ιδιότητές τους (λ.χ. φορτίο, σπιν,
δυνάμεις εξ αποστάσεως κλπ) και πώς όλα μαζί επιτυγχάνουν να
σχηματίζουν σταθερά πράγματα και όχι ένα κόσμο σκόνης, με τυχαίες
μορφές... Για φανταστείτε, να σχηματιζόταν το DNA με αργές κινήσεις
και με μπαλίτσες που πηγαινοέρχονται! Ο κενός χώρος με τα πεδία του
συμμετέχει... με την ταχύτητα του φωτός.
Ακούσατε ποτέ έναν ερευνητή που μιλάει για το σύμπαν, να σας
πληροφορεί (και με επάρκεια χρόνου) για τα κυματικά φαινόμενα;
Ακούσατε ποτέ να εστιάζουν για πολύ ώρα στα περιοδικά φαινόμενα, που
είναι αξεχώριστα από τη δομή της ύλης; Η φύση "λειτουργεί" με τις
γνώσεις φυσικής που έχουν διδαχτεί στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και
δεν χρειάζονται να επινοηθούν παράδοξα φαινόμενα (λ.χ. γεύσεις
σωματιδίων).
//////////////////////////
>>>►
Κατεβάστε και εκτυπώστε αυτή τη σελίδα
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ
>>>