ΠΕΡΙΟΔΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΡΥΘΜΟΙ (ΜΕ ΤΙΣ ΠΙΟ ΥΨΗΛΕΣ ΤΑΧΥΤΗΤΕΣ) ΣΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Ακούσατε ποτέ έναν ερευνητή που μιλάει για το σύμπαν, να σας πληροφορεί για τα κυματικά φαινόμενα; Οι λίγες σειρές (* που έγραψα στο FB 15 Μαρτίου 2015) για τις ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΕΙΣ, βάζουν μέσα στην προσοχή ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ένα από τα πιο σημαντικά φαινόμενα του κόσμου, που εμφανίζει την κίνηση όχι μόνο με το πιο συνηθισμένο γνώρισμα της ταχύτητας. Στη σκέψη ενός φυσικού, αυτό το φαινόμενο που συνο­ψίζουμε με τη λέξη "διακύμανση" φέρνει ένα πλήθος κυματικών φαινομένων, ένα ολόκληρο κλάδο των μαθηματικών που ονομάζεται "τριγωνο­μετρία" και το ρόλο των ορίων στις μεταβολές. Επί πολλές δεκαετίες, σε τόσες πολλές εκπομπές και σε συνεντεύξεις, ακούσατε ποτέ έναν ερευνητή που μιλάει για το σύμπαν, να σας πληροφορεί για τα κυματικά φαινόμενα; Ακούσατε ποτέ να προσπαθούν να σας βοηθήσουν να καταλάβετε, πώς η φύση "λειτουργεί" με τις γνώσεις που έχουν διδαχτεί στην πρωτο­βάθμια εκπαίδευση; Ακούσατε ποτέ να εστιάζουν για πολύ ώρα στα περιοδικά φαινόμενα, που είναι αξε­χώριστα από τη δομή της ύλης; Τα καταφέρνουν καλά με τη φαντασία και με τις εντυπώσεις από τις εικόνες και με τη μουσική υπόκρουση, αλλά δεν τα έχουν καταφέρει καλά σαν καθηγητές, που θέλουν να προάγουν την έρευνα και να πληρο­φορήσουν σωστά το ακροατήριό τους.  

Η συνολική ενέρ­γεια του κό­σμου εμ­φανί­ζεται σαν κενός χώρος, επειδή αυτή η ενέρ­γεια δεν επιδρά από μεγάλα μήκη στην ύλη, αλλά από μικρο­σκοπικές δια­στάσεις. Και επιδρά σε μικρο­σκοπικές δια­στά­σεις, διότι η "κίνηση" του κενού χώρου είναι ταχύ­τατες αυξο­μειώ­σεις και κύματα με πολύ μικρό μήκος κύματος και όχι η Νευτώνεια/­μηχανική κίνηση των σωμάτων. Η κυματική κίνηση προκαλείται λόγω της αντίστασης στη μεταβολή, σε αντίθεση με την (μηχανική) κίνηση των υλικών σωμάτων, που χρειάζεται την απουσία εμποδίων. Ο κενός χώρος είναι η συνολική ενέργεια του κόσμου σε κατάσταση ισορροπίας. Όταν ο "κενός" χώρος διαταράζεται τότε προκαλούνται η/μ διακυμάνσεις μέχρι να επανέλθει στην κατάσταση ισορροπίας του. Στα σημεία που η ισορροπία δια­ταράζεται, δημι­ουργούνται κυματικά φαινόμενα (δηλαδή ταλαντώσεις ενέργειας, συμβολή κυμάτων, στάσιμα κύματα, συγχρονισμός στην ανταλλαγή των ποσοτήτων hf ενέργειας κλπ) και εκεί εμφανίζονται τα σωματίδια... Η ύλη εμφανίζεται στα σημεία του κενού χώρου που η ενέργεια αυξομειώνεται με χαμηλότερο ρυθμό και η ενέργεια που λείπει δεν αντισταθμίζεται ή αντισταθμίζεται με μειωμένο ρυθμό. Ξεχάστε τα σωματίδια σαν μπαλίτσες και σαν ξεχωριστά πράγματα. Αυτή η σκέψη για μικρο­σκοπικές μπαλίτσες παραπλάνησε την έρευνα για τη δημιουργία του κόσμου και εμποδίζει όλους τους ανθρώπους να καταλάβουν τι γίνεται στο μικρό­κοσμο. Καλύτερα να τα φανταζόμαστε σαν μικρο­σκοπικές δίνες σε μια ομοιό­μορφη ποσότητα. Ο "κενός" χώρος "ρέει" με την ταχύτητα του φωτός για να καλύψει τα σημεία εκείνα που η ενέργειά του είναι μειωμένη. Αυτή τη συγκεντρωτική ροή του "κενού" χώρου την ανιχνεύουμε σαν βαρυτική δύναμη. Αλλά η ροή σημαίνει ότι από κάπου πιο πέρα αποσπάται ενέργεια και έτσι πάλι μειώνεται και αυτή η διαδικασία επαναλαμ­βάνεται με τον πιο γρήγορο ρυθμό. Όποιος γνωρίζει καλά την κυματική φυσική, αυτός είναι ο καλύτερα προετοιμασμένος για να καταλάβει πώς εμφανίζονται όλοι οι φυσικοί νόμοι από το φαινόμενο της κίνησης και της ισορροπίας. Τέρμα στην απορία για τη συμμετρία, για τις ελλειπτικές κινήσεις και τις τροχιές, τέρμα στην απορία για το ρόλο του αριθμού π μέσα στη φύση, τέρμα για την απορία πώς όλα αλλάζουν, αλλά δεν εξαφανίζονται και δεν διαλύονται σαν ένα νέφος... Μη ξεχνάμε, ότι όσα γίνονται σε μικρο­σκοπικές διαστάσεις, δεν τα έχει δει ποτέ κανένας. Τα ανα­παριστάμε εμείς στη φαντασία μας, μετά από μετρήσεις, υπολογισμούς και ερμηνείες. Οι υπολογισμοί είναι αυτοί που επιβεβαιώνουν την σωστή ερμηνεία, διότι μπαλίτσες και δίνες δεν θα δούμε ποτέ. Μόνο αν ξέρουμε από τι είναι αυτά, πώς δημι­ουργούνται, με ποιες διαδικασίες, με ποιους νόμους και ποια είναι τα όρια στις ποσότητες, μόνο τότε μιλάμε σοβαρά. Αλλιώς να βάλουμε στη σκέψη μας και τους αγγέλους της θρησκείας, να πούμε και για όμορφα σχηματάκια, να πούμε και για άγνωστες δυνάμεις.

Σε εκλαϊκευμένα βιβλία από φυσικούς και άλλους ερευνητές, θα συναντήσουμε πολλές φορές την περιγραφή της ύλης σαν συμπυ­κνωμένη ενέργεια. Όμως είναι γνωστή από παλαιά η σχέση της ενέργειας με την ύλη, όχι μόνο από τη γνωστή εξίσωση του Einstein αλλά και από άλλες σκέψεις και σχέσεις. Αν θέλουμε να πούμε σύντομα ότι τα σωματίδια είναι συμ­πυκνωμένη ή αραιωμένη ενέργεια, δεν θα δια­μαρτυρηθώ. Αλλά έτσι δεν μαθαί­νουμε τίποτα. Δεν κατα­λαβαίνουμε πώς και γιατί η ενέργεια συμ­πυκνώνεται ή αντιθέτως. Και γιατί συμπυκνώνεται έτσι με νόμους που σχηματίζεται η δομή της ύλης; Οι απαντήσεις σε αυτά ερωτήματα προκαλούν "Μεγάλη Έκρηξη" στη φυσική και απο­καλύπτουν τη Μεγάλη Μαλ_κία που ειρωνικά από τον Fred Hoyle ονο­μάστηκε Big Bang.

Τα παράδοξα φαινόμενα γίνονται απόλυτα κατανοητά, όταν καταλάβουμε ότι πρόκειται για διαταραχές που εξαπλώνονται και συναντούνται σύμφωνα με τους νόμους των κυματικών φαινομένων. Δεν κινούνται φωτόνια ούτε σωματίδια. Αυτά τα τελευταία ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ τη στιγμή που μετα­βιβάζονται μικροποσά ενέργειας στην ύλη, δηλαδή τη στιγμή της αλλη­λεπίδρασης. Η στιγμή που σχηματίζονται είναι ένα "φρενάρισμα" που γίνεται στη μέγιστη ταχύτητα c. Το φρενάρισμα μπορεί να προκαλέσει καραμπόλα και συσσώρευση περισσότερης ενέργειας. Η μάζα και τα σωματίδια είναι ποσότητες ενέργειας h*f με μειωμένη ταχύτητα. Αυτό φαίνεται και από μερικούς απλούς τύπους, όπως εδώ:

Ε = h c / λ     και     Μ = h / c λ

Κοιτάξτε τι αλλάζει στους τύπους, χωρίς να ξέρετε φυσική. Στην ενέργεια των η/μ κυμάτων που γνωρίζουμε ότι κινούνται με την ταχύτητα του φωτός c, το c βρίσκεται στον αριθμητή. Στη σχέση της μάζας, το c βρίσκεται στον παρα­νομαστή. Από τη μια ενέργεια με την κίνηση του φωτός, ενώ από την άλλη σωματίδια που εντοπίζονται στο χώρο και αδράνεια. Υπάρχουν εκατον­τάδες τέτοιες ενδείξεις και συμπτώσεις που απο­καλύπτουν το ρόλο της ύλης και πώς σχηματίζεται από τον "κενό" χώρο, και τις περισσότερες τις γνωρίζουν καλά οι ερευνητές. Με αυτές τις απλές σχέσεις συνδέονται τα φυσικά φαινόμενα για το σχηματισμό της ύλης, άρα και για την εκμετάλ­λευση (οικονομική, τεχνολογική, στρατιωτική) της ενέργειας του "κενού" χώρου.

//////////////////////////

Η 1η δημοσίευση

ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑ - ΠΛΗΡΕΣ ΣΥΜΠΑΝ, ΥΛΗ, ΧΩΡΟΣ & ΧΡΟΝΟΣ