ΚΥΚΛΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟΣ ΧΩΡΟΣ

με όριο στη μέγιστη απομάκρυνση

ΠΙΘΑΝΑ ΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΑΠΛΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Αν ο ελάχιστος ρυθμός επιτάχυνσης amin εκφράζεται από τη σταθερά G -η οποία ορίζεται με μάζες M του ενός κιλού που έλκονται με τη δύναμη F που εμφανίζεται όταν βρίσκονται σε απόσταση 1m - τότε ο ρυθμός αυτός amin σε συνδυασμό με το γνωστό όριο της ανώτερης ταχύτητας c μας βοηθάει να προχωρήσουμε σε μερικούς πρώτους υπολογισμούς για τα πιθανά όρια του Σύμπαντος. Με το πιο απλό σενάριο που βασίζεται σε δύο παγκόσμιες σταθερές (c και G) βρίσκουμε τα εξής ενδεχόμενα μεγέθη χρόνου και μήκους (μήκος ακτίνας, διαμέτρου ή περιμετρικό) :

(Η υπόθεση της επιταχυνόμενης μάζας 1kg από δύναμη 6,6725 ×10^-11 Ν με όριο στην ανώτερη ταχύτητα τη c, ήταν η αρχική σκέψη από την οποία ξεκίνησε η προσπάθεια να εκφραστούν με όρους της φυσικής, η φιλοσοφική ερμηνεία για το Σύμπαν σαν ολοκληρωμένο και σταθερό σε αντίθεση με τα επιμέρους υλικά πράγματα).

ΥΠΟΘΕΤΟΥΜΕ ότι μία δύναμη F με μέγεθος 6,6725 × 10^-11 Ν επιταχύνει μία μάζα m =1kg

1N =1kgr • m/sec²

1ly = 9,46073 ×10¹⁵ m

1 Mpc = 10⁶ pc ≈ 3,2615 ×10⁶ ly x 9,46073 ×10¹⁵ m ≈ 30,856170 × 10²¹ m

Η επιτάχυνση (acceleration) βρίσκεται από τον τύπο a=F/m

a =F/m → a = 6,6725 × 10^-11 Ν /1kg = 6,6725 × 10^-11 m /sec²

Σε πόσο χρόνο T η ταχύτητα της μάζας m =1kg θα γίνει ίση με τη ταχύτητα του φωτός c, όταν ξεκινήσει από μηδενική ταχύτητα, δηλαδή σε πόσο χρόνο θα γίνει Vm=c ? Νόμος της ταχύτητας:

V=a t

a=V / t → t = V / a

Εάν V=c τότε Tm = 2,9979245 × 10⁸ m/sec / 6,6725 × 10^-11 m/sec² = 4,49295×10¹⁸ sec = c/G

Σώμα με m=1kg και με επιτάχυνση a=6,6725 × 10^-11 m/s² αποκτάει την ταχύτητα c σε χρόνο T=4,49295 ×10¹⁸ sec, δηλαδή σε 142,372994125 ×10⁹ έτη. Σε αυτό το χρονικό διάστημα T πόση απόσταση S σε ευθεία μπορεί να έχει διανύσει? Αυτό το βρίσκουμε από το νόμο του διαστήματος: S=1/2 a t²

Sm = 1/2 × am × tm² → (Απόσταση S μάζας m = 1kg)

Sm = 1/2 × (6,6725 ×10^-11 m/sec² ) × (4,49295 ×10¹⁸ sec)² = 6,73475432 ×10²⁶ m

1pc (παρσέκ)= 3,086333 ×10¹⁶ m

6,73475432 ×10²⁶ m / 3,086333 ×10¹⁶ = 21,821216 ×10⁹ pc

Επίσης, αν πολλαπλασιάσουμε το χρόνο T= 4,49295 ×10¹⁸ sec επί τα μέτρα που διανύει το φως ανά sec βρίσκουμε τα μέτρα που το φως θα έχει διανύσει σε αυτό τον αριθμό T, με τη σταθερή του ταχύτητα από την αρχή. Για το χρόνο 4,49295 ×10¹⁸ sec της μάζας m=1kg το φως θα έχει διανύσει διπλάσια απόσταση Sφωτός :

S φωτός= (4,49295 ×10¹⁸ sec) × (2,997924 ×10⁸ m/sec)= 1,346952 ×10²⁷ m = c²/G

ΣΕ ΠΑΡΣΕΚ:

1,346952 ×10²⁷ m / 3,086333 × 10¹⁶ = 4,36424 × 10¹⁰ pc

Τελικά, στο χρόνο Τ=4,49295 ×10¹⁸ sec που η μάζα m=1kg χρειάζεται για να φτάσει στην ταχύτητα του φωτός c με επιτάχυνση a= 6,6725 ×10^-11 m/sec² , το φως στον ίδιο αυτό χρόνο διανύει διπλάσια απόσταση S Σύμπαντος ( 6,73475432 ×10²⁶ m × 2 )= 1,346952 ×10²⁷ m (Θεώρημα Merton για την ταχύτητα με ένα όριο αύξησης).

Διαιρώντας το χρόνο T = Vc / amin = 4,49295 ×10¹⁸ sec με το 2π βρίσκουμε:

T / 2π = 4,49295 ×10¹⁸ sec / 6,2831852 = 7,150752 ×10¹⁷ sec

(7,150752 × 10¹⁷ sec) × (31,68808781 × 10^-9 έτη) = 2,2659365 × 10¹⁰ = 22,659365 × 10⁹ έτη

1 έτος = 31,5576 × 10⁶ sec | 1sec = 31,688087 × 10^-9 έτος

Υποθέσαμε ότι μία μάζα 1kg επιταχύνεται με σταθερά εφαρμοσμένη τη δύναμη που προκύπτει από τη σταθερά G της βαρύτητας. Στην πραγματικότητα, ο χώρος δεν είναι ούτε επίπεδος ούτε άδειος.

Από ερευνητικό ενδιαφέρον και για να παρατηρηθούν χρήσιμες σχέσεις, μπορούμε να σκεφτούμε μερικές πρώτες υποθέσεις για την απόκλιση ή το σφάλμα στην αρχική υπόθεση για τον υπολογισμό της μέγιστης απόστασης και χρόνου ενός πεπερασμένου Σύμπαντος.

ΤΣύμπαντος = 4,492955 ×10¹⁸ sec

SΣύμπαντος = 6,734769 ×10²⁶ m = 2,1823619 ×10⁴ Mpc (1ο σενάριο)

SΣύμπαντος = 1,346954 ×10²⁷ m = 4,364724 ×10⁴ Mpc (2ο σενάριο)

SΣύμπαντος = 6,734769 ×10²⁶ m / 2π = 1,07187183 ×10²⁶ m = 3,473337 ×10³ Mpc (3ο σενάριο)

SΣύμπαντος = 1,346954 ×10²⁷ m / 2π = 2,14374297 ×10²⁶ m = 6,946674 ×10³ Mpc (4ο σενάριο)

Μη χάσετε τη συνέχεια!

Χρήσιμες σχέσεις

[-]

1 έτος = 365,25 μέρες ×24ώρες ×60λεπτά ×60δευτερ =31,5576 ×10⁶ sec (31 557 600 sec)

1 sec = 1/ 31,5576 ×10⁶ = 3,168808781 ×10^-8 έτη

1 έτος φωτός (ly) = 31,5576 ×10⁶ sec × 2,9979245 ×10⁸ m/sec = 9,46073 ×10¹⁵ m

1 parsec = 3,2615 ly (έτη φωτός) = 3,0857 ×10¹⁶ m

1Mpc = 10⁶ pc = 3,2615 ly ×10⁶ × 9,46073 ×10¹⁵ m = 3,0857 ×10²² m

π = 3,14159265358979323846...

√2 = 1,4142135

Να παρατηρήσουμε ότι όταν περιγράφουμε το χώρο σαν πεπερασμένο και με απόκλιση από την ευθύγραμμη κίνηση τότε εμφανίζονται (τριγωνομετρικές) σχέσεις και αριθμοί της γεωμετρίας του κύκλου.

Γωνία σε μοίρεςº για μήκος τόξου: S 360 / 2π r

Μήκος τόξου S ανά μοίρα = φº 2π r / 2 × 180º

Soλικό = V T = 2π r (Για σταθερή ταχύτητα V)

Ακτίνα r = Sολικό / 2 π | Διάμετρος d = Sολικό /π

Χορδή τόξου 180º = Διάμετρος d

Χορδή τόξου 90º = √2 × r

Μονάδα της γωνιακής ταχύτητας είναι το ακτίνιο ανά δευτερόλεπτο (1rad /sec)

1rad/sec = 0,159Hz και 1Hz =6,283 rad/sec

Κεντρομόλος επιτάχυνση aκεντρ = V² / r (Παρατήρηση: Η κ. επιτάχυνση προκύπτει χωρίς τη μάζα. Η μάζα όμως στη φύση εμφανίζεται σαν αποτέλεσμα από τη μεταβολή σε μία ταχύτητα).

Ισοδύναμη επιτάχυνση (σχέση με μήκος S)

a = V² / S (αφού a=V V / V t = V/t) → V =√ a S

Ισοδύναμη επιτάχυνση (σχέση με χρόνο t)

a = V / t → V = a t

Ισοδύναμη επιτάχυνση (σχέση με συχνότητα)

a = V f → V=a / f

Ισοδύναμη επιτάχυνση (σχέση με χρόνο και μήκος)

a = S / t²

Ο τύπος Vκ = 2π r / T έχει ιδιαίτερη σημασία για την περίπτωση διότι συνδέει την ταχύτητα και το χρόνο με την τέλεια κυκλική κίνηση και σε σχέση με την ακτίνα με την εισαγωγή της σχέσης 2π. Ο τύπος λυμένος ως προς περίοδο T , ως προς ακτίνα r και ως προς 2π γίνεται:

Vκ = 2π r / T → T = 2π r / Vκ → r = T × V / 2π → 2 π = Τ × Vκ / r

ΜΗΚΟΣ ΤΟΞΟΥ

Για να βρούμε το μήκος του τόξου που αντιστοιχεί σε κάθε μοίρα για ένα τέλειο κύκλο χρησιμοποιούμε τον τύπο: Μήκος τόξου= φ° 2π r /360 (όπου φ° είναι η γωνία σε μοίρες)

Επιφάνεια σφαίρας: S = 4πR² Ως προς ακτίνα: r =√S/4π

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΧΕΤΙΚΟΥΣ ΤΥΠΟΥΣ:

Γραμμική ταχύτητα V=S/t (μήκος τόξου που διανύθηκε / αντίστοιχος χρόνος)

Γωνιακή ταχύτητα ω=φ/t (γωνία που διαγράφει η επιβατ ακτίνα/ αντ. Χρόνος)

Σχέση γραμμικής και γωνιακής ταχύτητας: V=2πR/t και ω=2π/t Προκύπτει: V=ω R

Σχέση γωνιακής ταχύτητας και συχνότητας: ω=2π f

ω = V / r = 2π f = 2π / T = φ T → φ = ω / T = ω f →

V = ω r = 2π f r = 2π r / T = S / t → T = 2π /ω = 2π r / V = 1 / f →

f = ω / 2π = V / 2π r = 1 / T → r = V / ω = V / 2π f = V T / 2π

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΔΕΙΓΜΑΤΩΝ ΜΕΓΙΣΤΟΥ ΜΗΚΟΥΣ S και ΧΡΟΝΟΥ T ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

S_light Σύμπαν = 1,346954 ×10²⁷ m = c² / G	T Σύμπαντος = 4,492954 ×10¹⁸ sec = c / G
S_mass Σύμπαντος = 6,73477 ×10²⁶ m	4,492954 ×10¹⁸ sec = 142,37312 ×10⁹ έτη

R Σύμπαντος = 2,14374 × 10²⁶ m	T Σύμπαντος / 2π = 7,150758 × 10¹⁷
S Σύμπαντος / 2 = 6,73477 × 10²⁶ m	T Σύμπαντος × 2 = 8,985908 × 10¹⁸
c² / S Σύμπαντος = 6,6725 × 10^-11 =G	T Σύμπαντος × π = 1,41150 × 10¹⁹

S Σύμπαντος² = 1,814285 × 10⁵⁴	T Σύμπαντος² = 20,1866 × 10³⁶
1 / S Σύμπαντος = 0,7424158 × 10^-27 =G/c²	1 / T Σύμπαντος = 2,225709 × 10^-19 =G/c

	S Σύμπαντος / T Σύμπαντος = 2,997925 ×10⁸ =c
R Σύμπαντος² = 4,59562 × 10⁵²	1/ R Σύμπαντος = 4,66474479 × 10^-27
D Σύμπαντος² = 1,838257 × 10⁵³	1/ D Σύμπαντος = 2,33237 × 10^-27

Για S_mass Σύμπαντος = 6,73477 ×10²⁶ m Μήκος τόξου ανά μοίρα = 1,87076 ×10²⁴ m	Για S_light Σύμπαντος = 1,346954 ×10²⁷ m Μήκος τόξου ανά μοίρα = 3,74153 ×10²⁴ m

Η 1η ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

ISBN 978-960-93-2431-1

Η ΣΤΑΘΕΡΑ Ηubble ΣΕ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ

H ≈ 70,1 km/sec /Mpc = 70,1 km/sec / 3,086 ×10¹⁹ km

T = S / V = 1/f → ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤH = 3,086 ×10¹⁹ / 70,1 = 4,402282 ×10¹⁷ sec

ΜΗΚΟΣ SHUBBLE για 70,1km με τον τύπο : c / f = c × T = λ →

c / f = 2,997924 ×10⁸ / 22,715489 ×10^-19 = 1,31977 ×10²⁶ m

ΜΗΚΟΣ SHUBBLE για 50km :

c / f = 2,997924 ×10⁸ / 16,2022 ×10^-19 = 1,850319 ×10²⁶ m

• (Χρόνος T ξανά κοντά στη δύναμη 10¹⁸ sec)

1pc =3,086 × 10¹⁶ m - 1 Mpc = 3,086 × 10²² m = 3,086 ×10¹⁹ km - 1έτος (y) = 31,5576 ×10⁶ sec

1έτος φωτός ly = 9,460730 ×10¹⁵ m

Νόμος του Hubble: V=H d (ο ρυθμός "διαστολής" ).

Η σχετική ταχύτητα απομάκρυνσης μεταξύ δύο γαλαξιών (εξαιτίας του φαινομένου της λεγόμενης διαστολής του χώρου) είναι ανάλογη της μεταξύ τους απόστασης d. Ο ρυθμός απομάκρυνσης αρχικά είχε βρεθεί με πιο υψηλή ταχύτητα και υπολογίζεται κοντά στα: 70,1km/sec/ ανά 1Mpc. Σε ορισμένες θεωρίες προβλέπεται ότι η τιμή αυτή της ταχύτητας δεν ήταν πάντα η ίδια και μεταβάλλεται στο χρόνο.

Η σταθερά Η= 70,1 km/sec / Mpc (Για κάθε 1Mpc απόσταση, η ταχύτητα αυξάνεται 70,1Km/sec)

1 Mpc= 10⁶pc,

1pc= 3,2615 ly έτη φωτός = 3,0856778 ×10¹⁶ m

1 Mpc = 3,086 ×10¹⁶ × 10⁶ = 3,086 × 10²² m

Εάν η μέγιστη ταχύτητα απομάκρυνσης οριστεί σε 299792 km/sec (Vmax = c) τότε βρίσκουμε σαν μέγιστη απόσταση dmax:

d =c /H →

dmax = (2,99792 ×10⁵ km/s) / 70,1 = 4,276633 × 10³ Mpc = 4,276633 ×10⁹pc →

4,276633 × 10⁹pc × 3,2615 ly = 13,94823 × 10⁹ ly

13,9482 × 10⁹ ly × 9,46073 × 10¹⁵ m = 1,31960518 × 10²⁶ m

4,276633 × 10⁹pc × 3,086 × 10¹⁶ m = 1,319768 × 10²⁶ m

Δηλαδή

Hubble = c / dmax → c / 4,276633 ×10³ = 70,1km/sec / Mpc

• Αν η ταχύτητα απομάκρυνσης δεν είναι η ίδια για κάθε Mpc ωστόσο πάντα θα υπάρχει το όριο της μέγιστης ταχύτητας απομάκρυνσης (c) και κατά συνέπεια μια μέγιστη απόσταση dmax

H = V / d_Mpc = c / dmax

Αν η ταχύτητα V για κάθε Mpc αλλάζει, τότε από τη δεύτερη σχέση παρατηρούμε ότι μόνο η μέση απόσταση d θα μεταβάλλεται.

d = S

► Από τη σχέση T = S / V = 1/f βρίσκουμε ένα χρονικό διάστημα. Η απόσταση σε χιλιόμετρα είναι για κάθε Mpc = 3,086 ×10¹⁹ km. Η ταχύτητα απομάκρυνσης 70,1 km →

ΤH = 3,086 ×10¹⁹ / 70,1 = 4,402282 ×10¹⁷ sec

Το ίδιο χρονικό διάστημα Τ βρίσκουμε από τη σχέση T= Smax/Vmax →

ΤH = 1,3197 ×10²⁶ / 2,99792 ×10⁸ = 4,40205 ×10¹⁷ sec

Σε αυτό το χρονικό διάστημα Τ = 4,40205 ×10¹⁷ sec η απομάκρυνση Smax είναι η μέγιστη με τη μέγιστη ταχύτητα c

Παρατηρούμε τη σχέση:

S_1Mpc / V_Hubble = S_max / V_max = T

Για dmax = Smax

Η ταχύτητα V=70,1 km/sec βγαίνει από τη σχέση V= S/T →

VH = 3,086 ×10¹⁹ / 4,402282 ×10¹⁷ = 70,1 km/sec

Ενώ αν στη σχέση V= S/T βάλουμε το μέγιστο μήκος Smax βρίσκουμε την ταχύτητα c :

VH = 1,3197 ×10²⁶ / 4,402282 ×10¹⁷ = c

► Για το χρονικό διάστημα Tmax= 4,492954 ×10¹⁸ sec το οποίο έχουμε βρει ότι η μάζα m=1kg χρειάζεται για να φτάσει στην ταχύτητα του φωτός c με επιτάχυνση a= 6,6725 ×10^-11 m/sec² και σε απόσταση S=1,346954 ×10²⁷ m = 4,364744 ×10⁴ Mpc για το φως (ή S=0,673477 ×10²⁷ m = 2,182362 ×10⁴ Mpc για τη μάζα), πόση ταχύτητα απομάκρυνσης V βρίσκουμε για κάθε Mpc μακριά ;

V= S/T →

V = 3,086 ×10¹⁹ / 4,492954 ×10¹⁸ = 6,8685 km/sec

Δηλαδή αν η σταθερά του Hubble γίνει ≈ 6,8685 km/sec /Mpc θα βρούμε τη γνωστή μέγιστη απόσταση:

dmax =c /H = 4,364744 ×10⁴ Mpc = 1,34696 ×10²⁷ m (= c² / amin )

Παρατηρούμε ακόμα τη σχέση:

c / V_Hubble σε m/s = d_max σε μέτρα/ 3,086 ×10²²

ή c / V_Hubble σε km = d_max σε Mpc/ 1Mpc

► Την επιτάχυνση / επιβράδυνση ±a = 6,6725 ×10^-11 με την οποία αποκτήθηκε / ελαττώθηκε η ταχύτητα του φωτός c της μάζας 1kg τη βρίσκουμε από τη σχέση :

c V / 1Mparsec → (2,99792 ×10⁵ km/s) (6,8685 km/s) / 3,086 ×10¹⁹ = 6,6725 ×10^-14 km/s²

c VH / 1Mparsec → (2,99792 ×10⁸ m/s) (6,8685 ×10³ m/s) / 3,086 ×10²² = 6,6725 ×10^-11 m/s²

Από την ταχύτητα της σταθεράς Hubble = 70,1 km/sec βρίσκουμε:

c VH / 1Mparsec → (2,99792 ×10⁸ m/s) (7,01 ×10⁴ m/s) / 3,086 ×10²² = 6,80993 ×10^-10 m/s²

Παρατηρούμε τη σχέση:

C V_Hubble / S_1Mpc = V_max V_max / S_max = a

ΣΤΑΘΕΡΑ HUBBLE 70,1 km/sec / Mpc με το όριο της ταχύτητας c	Η ΣΤΑΘΕΡΑ HUBBLE ΘΑ ΗΤΑΝ 6,8685 km/sec / Mpc

Χρονικό διάστημα Τ= 4,402282 × 10¹⁷ sec	Χρονικό διάστημα Τ= 4,492954 × 10¹⁸ sec
Μέγιστο Μήκος S= 4,276633 × 10³ Mpc = 1,319768 ×10²⁶ m	Μέγιστο Μήκος S= 4,36424 × 10⁴ Mpc = 1,34696 ×10²⁷ m
Ρυθμός μεταβολής ±a = 6,80993 × 10^-10	Ρυθμός μεταβολής ±a = 6,6725 × 10^-11

► Μια εκρηκτική έρευνα μέσα στο κεφάλι μας και όχι απλώς εκπληκτική:

Η σταθερά του Hubble μας λέει για μία ταχύτητα V που αυξάνεται σε κάθε 1 Mpc απόσταση. Πόση ταχύτητα προκύπτει για την απόσταση 1m; Χρειάζεται μια απλή μετατροπή στις μονάδες.

Σε μέγιστη ταχύτητα c η απόσταση είναι μέγιστη dmax

Πόση είναι η ταχύτητα V σε απόσταση d=1m;

V_H = c 1m / d_max →

V_H = 2,997924 ×10⁸ ×1m / 1,319768 ×10²⁶ = 2,271553 ×10^-18 (m/s) /m = 1 / ΤH

Hubble = V / d_3,086e22 = c / d_{max
σε μέτρα}

όπου V= 7,01 ×10⁴ m/s

Βρίσκουμε για ταχύτητα το αντίστροφο του χρόνου 1/Τ=V/S που βρήκαμε από τη σχέση

T = S_1Mpc / V_Hubble = S_max / V_max = 3,086 ×10¹⁹ / 70,1

Πόση ταχύτητα προκύπτει για την απόσταση 1 m όταν βάλουμε τη μέγιστη απόσταση d_max σύμφωνα με το σενάριο για την επιταχυνόμενη μάζα του 1 κιλού;

V_H = c 1m / d_max →

2,997924 ×10⁸ / 1,34696 ×10²⁷ = 2,225696 ×10^-19 (m/s) /m = 1 / Τ_uni

Hubble = c / d_{max
σε μέτρα} = V / d_3,086e22

όπου V= 6,87 ×10³ m/s

Βρίσκουμε για ταχύτητα το αντίστροφο του χρόνου 1/Τ=V/S που βρίσκουμε από τη σχέση

T = S_1Mpc / V_H = S_max / V_max = 3,086 ×10¹⁹ / 6,8685 = 4,492975 ×10¹⁸ = c / a_min

<•> Δηλαδή βρίσκουμε ότι η ταχύτητα Hubble είναι το αντίστροφο ενός μέγιστου χρονικού διαστήματος στο οποίο πραγματοποιείται η μέγιστη απομάκρυνση. Σε μικρότερες αποστάσεις αναλογούν μικρότερες ταχύτητες, οι οποίες είναι υποδιαιρέσεις του αντιστρόφου της "ηλικίας".

V_H = c d / d_max = d / T_H

Για d = d_max η ταχύτητα γίνεται V= c

Για d = d_min η ταχύτητα γίνεται V= V_min

Επειδή αυτή η ταχύτητα είναι ταχύτητα ανά μήκος Mpc, εάν απαλείψουμε μαθηματικώς τις μονάδες του μήκους, τότε απομένει συχνότητα V/Mpc = f. Αυτή η ταχύτητα ανά μεγάλα μήκη δίνει συχνότητες που είναι πολύ μικρές και καλύτερα είναι να τις δούμε αντίστροφα σαν χρονικά διαστήματα. Όταν όμως υπολογίσουμε αυτή τη ταχύτητα ανά μικρά μήκη, τότε οι συχνότητες είναι υψηλές. Αλλά η ταχύτητα την οποία βρίσκουμε διαφορετική σε σχέση με το μήκος μιας απόστασης απομάκρυνσης, είναι πάντοτε η μέγιστη ταχύτητα για όλα τα σώματα, αφού όλα τα σώματα βρίσκονται σε μια μέγιστη απόσταση απομάκρυνσης σε σχέση με τα αντίστοιχα ακραία σημεία του κενού χώρου. Ταχύτητα λοιπόν απομάκρυνσης μεταξύ των σωμάτων ή συχνότητα διακυμάνσεων του χώρου που είναι διαφορετική με την απόσταση; Διαστολή του χώρου ή κυματική μεταβολή του, που με την αύξηση της απόστασης το μήκος κύματος εμφανίζεται αυξημένο;

Η 1η ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

ISBN 978-960-93-2431-1

► Πόση ταχύτητα απομάκρυνσης προκύπτει ανά την απόσταση της ακτίνας (υπολογισμένη με το φορτίο ηλεκτρονίου) περίπου r_e = 0,2817936 ×10^-14 m εάν η ταχύτητα Hubble = 2,225696 ×10^-19 (m/sec) /m ;

2,225696 ×10^-19 m/sec ανά 1 m

Πόση ταχύτητα V ανά μήκος r_e ?

V → 2,225696 ×10^-19 × 0,2817936 ×10^-14 / 1m = 6,271868 ×10^-34 m/sec

Ενώ για τη ταχύτητα Hubble = 2,271553 ×10^-18 (m/sec) /m = 70,1 km / Mpc

V → 2,271553 ×10^-18 × 0,2817936 ×10^-14 / 1m = 6,40109 ×10^-33 m/sec

Θυμίζω ότι η σταθερά h=6,62606 ×10^-34

Πόση ταχύτητα απομάκρυνσης προκύπτει ανά την απόσταση του μήκους Compton λ=2,4263 ×10^-12 m του ηλεκτρονίου εάν η ταχύτητα Hubble = 2,225696 ×10^-19 (m/sec) /m ;

2,225696 ×10^-19 m/sec ανά 1 m

Πόση ταχύτητα V ανά μήκος λ_e ?

V → 2,225696 ×10^-19 x 2,4263 ×10^-12 / 1m = 5,4002 ×10^-31 m/sec | Δηλαδή: V=λ_e / T_uni

Πολύ κοντά στη μάζα του ηλεκτρονίου, αφού M_e / 5,4002 ×10^-31 = 1,686859

Αυτή η ταχύτητα βγάζει ακόμα: Για περίοδο ηλεκτρονίου T_e = 0,80933 ×10^-20 sec

5,4002 ×10^-31 / Te = 5,4002 ×10^-31 / 0,80933 ×10^-20 = 6,6725 ×10^-11 m/sec² = G

Από όλες τις προηγούμενες σχέσεις παρατηρούμε τουλάχιστον μία μικρή σύμπτωση. Η μέγιστη απόσταση μέσα στο χώρο (4,276633 ×10⁹pc), όπως προκύπτει από τη σταθερά του Hubble (η οποία προήλθε από την παρατήρηση πολυάριθμων μακρινών γαλαξιών, με τα πιο σύγχρονα τεχνικά μέσα και από την ανάλυση της ερυθράς απόκλισης του φωτός), πλησιάζει ύποπτα τη μέγιστη απόσταση που προκύπτει (με το απλούστερο και αρχικό νοητικό πείραμα) από την επιτάχυνση της βαρύτητας με μάζα 1kg. Όμως ο ρυθμός "απομάκρυνσης" των γαλαξιών θεωρείται σταθερός. Για κάθε 1Mpc απόσταση, η ταχύτητα αυξάνει με την ίδια ποσότητα των ≈70,1km ή παραπλήσια άλλη ταχύτητα.

Παρατηρούμε ακόμα, ότι ο χρόνος t (4,49295 ×10¹⁸ sec ≈14,237312 ×10¹⁰ έτη) που υποθετικά χρειάζεται η μάζα m του ενός κιλού για να αποκτήσει την ταχύτητα του φωτός c δεν φαίνεται άσχετη από την λεγόμενη ηλικία του Σύμπαντος. Θα μπορούσε να είναι ένας τελείως άσχετος αριθμός. Με λίγα αριθμητικά τεχνάσματα μπορεί να αποκαλυφθούν οι σχέσεις του με άλλα γνωστά νούμερα της φυσικής.

Από τις πρώτες παρατηρήσεις για την κίνηση σε πεπερασμένο χώρο (με όριο στο μέγιστο μήκος απομάκρυνσης και απόκλιση από την ευθύγραμμη κίνηση) και από την ανάλυση της σταθεράς του Hubble, πλησιάσαμε σε μία μαθηματική λύση του ζητήματος, για τη σχέση του κενού πεπερασμένου χώρου με την ύλη και με τα ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα, αλλά η απάντηση δεν ολοκληρώθηκε. Η στενή σχέση του κενού χώρου με την ύλη έχει προκύψει θεωρητικά από τη φιλοσοφική ερμηνεία για ένα Ολοκληρωμένο και ταυτόχρονο Σύμπαν. Η σχέση αυτή όπως έχει περιγραφτεί σε γενικές γραμμές είναι υποχρεωτική, όχι διότι έτσι μας αρέσει, αλλά γιατί μόνο με αυτή τη στενή σχέση (μεταξύ δομής της ύλης και μεταβολής στην ισορροπημένη ενέργεια ενός πεπερασμένου χώρου) ερμηνεύονται ένα πλήθος φαινομένων, αποκαλύπτονται σχέσεις και φαινόμενα που δεν είχαν παρατηρηθεί στην εμπειρία και επιβεβαιώνονται πολλά από τα γνωστά, χωρίς να συγκρουόμαστε με την εμπειρία. Επειδή η στενή σχέση μεταξύ της ύλης και του πεπερασμένου χώρου ήταν γνωστή και αναμφίβολη σε μένα, μέσα από τη φυσική ερμηνεία που έχω διατυπώσει μακροχρόνια, γι' αυτό έψαξα και σκέφτηκα το αμέσως προηγούμενο νοητικό πείραμα και αμέσως υποψιάστηκα τη σχέση της σταθεράς του Hubble με τη μεταβολή στην ισορροπημένη ενέργεια του πεπερασμένου χώρου, επίσης με τα ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα που γίνονται σε μικροσκοπικές διαστάσεις και με τη δομή της ύλης.

Από τα πρώτα λογικά ερωτήματα τα οποία αφήνω αναπάντητα μέχρι εδώ είναι: Φτάνει στην ταχύτητα του φωτός c η αύξηση της ταχύτητας που ανιχνεύουμε να γίνεται με την αύξηση της απόστασης και μήπως αυτή τη ταχύτητα δεν είναι η μέγιστη; Τι συμβαίνει, και τι μπορεί να υπάρχει όταν παρατηρήσουμε στη μέγιστη απόσταση απομάκρυνσης; Έπειτα, τι αλλάζει αν μιλήσουμε για συχνότητα και όχι για ταχύτητα και τι νόημα έχει μια συχνότητα που είναι τόσο ελάχιστη με εκθέτη 10^-19 ;

(...)

Το φαινόμενο της κίνησης ενός υλικού σώματος και της ταχύτητάς του το αντιλαμβάνεται και ένα μικρό παιδί. Όταν όμως περιγράφουμε ένα φαινόμενο κίνησης ή αλλαγής χωρίς να υπάρχει ένα συγκεκριμένο υλικό πράγμα, ο όρος της ταχύτητας ίσως να μην είναι ο πιο εύστοχος. Ακόμα πιο ασαφές είναι όταν μεταχειριζόμαστε τον όρο της ταχύτητας για να περιγράψουμε ένα φαινόμενο απομάκρυνσης μεταξύ των γαλαξιών, το οποίο δεν γίνεται από τη δική τους κίνηση μέσα στο χώρο, αλλά από τη διόγκωση του χώρου, με μία αφελή άποψη για το χώρο, όπως αν αυτός ήταν ένα υλικό σώμα με διαστάσεις, όπως στην περίπτωση μιας σαπουνόφουσκας. Από ένα επιστήμονα, θα περιμέναμε να σκεφτεί πιο έξυπνα και τουλάχιστον να υποψιαστεί το φαινόμενο μιας κυματικής μεταβολής και τη μέτρηση της κίνησης με τον όρο της συχνότητας, φαινόμενο το οποίο γνωρίζουμε καλά ότι υπάρχει μέσα στη φύση χωρίς κάποιο συγκεκριμένο υλικό σώμα, και το αποκαλούμε φαινόμενο ηλεκτρομαγνητικό.

Από τις πιο απρόσμενες και σημαντικές παρατηρήσεις που έγιναν γρήγορα στην πορεία της μαθηματικής διερεύνησης είναι η δυνατότητα με τις πιο απλές αριθμητικές πράξεις και ξεκινώντας από τις τρεις φυσικές σταθερές (c, G, h) να προκύπτουν μικροί αριθμοί που εμπλέκονται στη μικροσκοπική δομή της ύλης και χρησιμοποιώντας τους ίδιους αριθμούς να προκύπτουν μεγάλοι αριθμοί που περιγράφουν χαρακτηριστικά του μεγάκοσμου. Με κοινούς τύπους της φυσικής μπορούμε να υπολογίζουμε μεγέθη και σχέσεις του υποατομικού κόσμου, στις μικροσκοπικές διαστάσεις, χρησιμοποιώντας μεγέθη και σχέσεις του φυσικού κόσμου στις πιο μεγάλες διαστάσεις του και αντιστρόφως. Με τους ίδιους αρχικούς αριθμούς που υπολογίζουμε αόρατες μικρές ποσότητες και τις σχέσεις μεταξύ τους, με τις ίδιες μπορούμε να "κατασκευάσουμε" το δικό μας ορατό Σύμπαν ! Το αντίστροφο ορισμένων μεγάλων αριθμών (π.χ. μέγιστος χρόνος ≈10¹⁹ sec, μέγιστο μήκος ≈10²⁷ m) από μόνο του εμφανίζει ποσότητες που συναντάμε στη δομή της ύλης και όχι τελείως άσχετους αριθμούς. Ιδιαίτερα, όταν οι υπολογισμοί γίνονται με τις γνωστές φυσικές σταθερές, για να βρούμε ποσότητες και μεγέθη για τα όρια του Σύμπαντος, τότε είναι προφανές από μαθηματική άποψη, ότι οι ποσότητες και τα μεγέθη που βρίσκουμε θα συνδέονται με τις ποσότητες και τα μεγέθη, τα οποία βρίσκουμε χρησιμοποιώντας τις ίδιες φυσικές σταθερές για το μικροσκοπικό κόσμο. Οι αριθμητικές σχέσεις και οι τύποι που χρειάζονται για την περιγραφή του κόσμου των πιο μεγάλων διαστάσεων χρειάζονται για την περιγραφή μεταβολών και κινήσεων σε μικροσκοπικές διαστάσεις. Φυσικά, αυτή η δυνατότητα επιβεβαιώνει την θεωρητική διαπίστωση, σύμφωνα με την οποία η θεωρία του Τελειωμένου Χρόνου εισαγάγει γενικά και θεωρητικά την αναγκαία σχέση σύνδεσης και συνύπαρξης του ελάχιστου ορίου με του μέγιστου ορίου και μία σχέση διατήρησης των ορίων (χρόνου, μήκους, ταχύτητας, ενέργειας) κατά τη μεταβολή τους.

Τώρα, δεν είναι προνόμιο λίγων κορυφαίων φυσικών επιστημόνων να μιλάνε για το Σύμπαν και τα όριά του με τους όρους της Επιστήμης και με τη γλώσσα των αριθμών. Οποιοσδήποτε μπορεί να σκεφτεί και να ερευνήσει θεωρητικά με τις γνώσεις ενός μέτριου μαθητή μέσης εκπαίδευσης! Διότι το Σύμπαν έχει σταθερά ελάχιστα και μέγιστα όρια... τα ίδια για πάντα και παντού.

ΜΑΖΑ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ: ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΗΣ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΣΤΗ ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΥΛΗΣ

Η ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ Η ΤΑΧΥΤΗΤΑ

www.cosmonomy.eu Η 1η δημοσίευση

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΛΟΓΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΥΝ ΣΩΣΤΑ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ


	Από τη φυσική ερμηνεία, έχουμε ήδη συμπεράνει τη σύνδεση των υλικών φορέων με την ύπαρξη μιας ταυτόχρονης ποσότητας ενέργειας, η οποία παρουσιάζεται με τη μορφή του "κενού" αλλά πεπερασμένου χώρου. Έχουμε ήδη συμπεράνει τη σχέση της πυρηνικής δύναμης με τη δυναμική σύνδεση που έχουν τα υλικά πράγματα από την ελάχιστη απόσταση με τον πεπερασμένο χώρο και άμεσα με τη συνολική ενέργεια του ολοκληρωμένου Σύμπαντος. Έχουμε ήδη κατανοήσει πως το ολοκληρωμένο Σύμπαν είναι διαρκώς παρών και συμμετέχει στην παρουσία των επιμέρους πραγμάτων, ακόμα και στις πιο μικροσκοπικές διαστάσεις. Η έρευνα στις μικροσκοπικές διαστάσεις είναι έρευνα για τα όρια του Σύμπαντος. Η ύπαρξη των ορίων στο Σύμπαν και σε ορισμένες φυσικές διεργασίες δεν θα αποκαλυπτόταν από την έρευνα στις μικροσκοπικές διαστάσεις, εάν τα όρια δεν υπήρχαν. Υπάρχουν όρια στο Σύμπαν, όπως περίπου τα έχουμε προσδιορίσει και γι' αυτό έχουμε το πλεονέκτημα να ανιχνεύσουμε τα όρια από παρατηρήσεις στις πιο μικροσκοπικές διεργασίες.