|
|
Θεωρία του Τελειωμένου Χρόνου και της Σχετικότητας της Ενέργειας ή Θεωρία του Ολοκληρωμένου και Κοινού Χρόνου Σύμπαντος: Κάθε μορφωμένος άνθρωπος, από τα σχολικά του χρόνια ακόμα αν ήταν μελετηρός μαθητής έχει
διαβάσει, ότι η παρατήρηση και η έρευνα αποκλειστικά των επιμέρους πραγμάτων αφήνει στο
σκοτάδι το ρόλο της ολότητας και του συνόλου για την ύπαρξη, τη σύνδεση και τη ρύθμιση των
σχέσεων μεταξύ των μερών. Έχει διαβάσει και καταλαβαίνει, ότι με την ανάλυση ενός δυναμικού
συνόλου στα συστατικά του ή σε απλούστερα μέρη χάνονται μερικές σχέσεις, οι οποίες
χρειάζονται και υπάρχουν μόνο όταν τα μέρη αποτελούν ένα σύνολο (π.χ. ανθρώπινο σώμα).
Καταλαβαίνει, ότι το σύνολο και η μορφή δεν είναι πάντα ένα άθροισμα μερών, αλλά κάτι
περισσότερο, ιδιαίτερα όταν η σύνδεση των μερών γίνεται δυναμικά και όχι στατικά.
Επίσης, κάθε μορφωμένος άνθρωπος έχει τουλάχιστον ακούσει και κάθε επιστήμονας γνωρίζει, ότι από τις πολλές ξεχωριστές παρατηρήσεις των επιμέρους πραγμάτων και από το
πλήθος των φαινομένων βρίσκουμε αυτό που έχουν κοινό ή αυτό το οποίο επαναλαμβάνεται στο χρόνο με τις ίδιες συνθήκες (σαν νόμος). Από το τεράστιο όγκο των δεδομένων της παρατήρησης, από το πλήθος των πειραμάτων και από τη μακροχρόνια εξακρίβωση καταλήγουμε σε μία σύντομη άποψη-θεώρηση, που αναφέρεται σε πλήθος περιπτώσεων. Στο σχολείο, τέτοιες
συνοπτικές απόψεις και βασικές για να ισχύει ένα πλήθος ιδιαίτερων περιπτώσεων σημειώνονται σαν SOS. Εάν καταλήγουμε σε τέτοιες συντομεύσεις και σε
γενικές διαπιστώσεις, εάν μεγάλος αριθμός σελίδων με πολλές αναλύσεις μπορεί να συνοψιστεί και να ειπωθεί με ελάχιστο αριθμό λέξεων και διατυπώσεων, εάν
υπάρχουν ιδιαίτερα φαινόμενα και πράγματα που απαιτούν θεμελιώδεις νόμους που ρυθμίζουν όλο το σύνολο, τότε:
Τι έκανε τους επιστήμονες να πιστεύουν ότι η θεωρητική διερεύνηση είναι πιο δύσκολη από τα πειράματα στο Cern;
Τι έκανε τους επιστήμονες να πιστεύουν ότι από τη θεωρητική έρευνα δεν θα μπορούσαμε ποτέ να κάνουμε απ' ευθείας τις γενικές
σκέψεις και να καταλήξουμε σε συγκεκριμένες ιδιαίτερες ανακαλύψεις, τις οποίες οι γενικές ιδέες συνοψίζουν;
Τι έκανε τους επιστήμονες να πιστεύουν τόσο αποθαρρυντικά, ότι από τις απλές "κενές" (κενές σαν το "κενό" χώρο) σκέψεις, δεν
είναι δυνατό να προκύψουν σημαντικά συμπεράσματα και σχέσεις, που παρατηρούνται πιο δύσκολα ή τυχαία κατά την έρευνα των επιμέρους πραγμάτων;
Τι έκανε τους επιστήμονες να υποβαθμίσουν και να αδιαφορήσουν για τη δυνατότητα του ανθρώπου να φιλοσοφεί; Από γνώση και λογική
πίστεψαν έτσι ή από τις προσδοκίες που τους έδωσε η επιστημονική έρευνα, τα πειράματα και η επαγγελματική αποκατάσταση;
Το επίτευγμα της
ορθολογικής θεωρίας για ένα Σύμπαν με όλους τους δυνατούς τρόπους και
πάντοτε το ίδιο (δηλ. θεωρία του
Τελειωμένου Χρόνου), θα προκαλέσει πολλά ερωτηματικά για την ανθρώπινη νοημοσύνη και για το
ρόλο της γνώσης στις ικανότητες του ανθρώπου. Δεν δίνει μόνο τις λύσεις σε σημαντικά
φιλοσοφικά και επιστημονικά ζητήματα, τις δίνει με τις απλούστερες σκέψεις και με τις πιο
εύστοχες παρατηρήσεις, στις οποίες ανάγονται πολλοί "ιδιόρρυθμοι" όροι των επιστημών. Η σύλληψη, η ανάλυση των αρχικών ιδεών και ένα πλήθος συνεπειών στο χώρο της επιστήμης μπορούσαν να γίνουν από ένα μόνο άνθρωπο, πιο σύντομα, χωρίς δαπανηρά πειράματα. Μπορούσαν να αποφευχθούν μεγάλες ανοησίες, όπως αυτή της κεντρικής
ιδέας του Big Bang και να ελαττωθούν οι υπερβολικές προσδοκίες από τη μελέτη των ελάχιστων σωματιδίων, σαν να ήταν αυτά τα σωματίδια οι αυτοτελείς "δομικοί λίθοι" του κόσμου. Όταν κάποιος φτάσει απ' ευθείας στη κεντρική ιδέα -που καταλήγουν οι παρατηρήσεις των ξεχωριστών φαινομένων όταν αυτές
γενικευτούν-, ο θεωρητικός αυτός βρίσκεται στην πλεονεκτική θέση να μπορεί να ερμηνεύει τα αδιέξοδα και τα λάθη των άλλων ερευνών, και να εκμεταλλευτεί τις επιτυχίες τους για να πάει ένα βήμα πιο πέρα, μέχρι να "ξυπνήσουν" εκείνοι που έμειναν πίσω.
Εάν η θεωρητική σκέψη στα κοσμολογικά ζητήματα μπορούσε να προχωρήσει έτσι γρήγορα και να συναντήσει ένα πλήθος επιστημονικών παρατηρήσεων, τότε ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ένα τεράστιο κενό, στο οποίο κινδυνεύει να βρεθεί κάθε επιστημονική έρευνα, όταν έρχεται με καθυστέρηση, με πολλά
έξοδα και με αίσθημα ικανοποίησης να ανακοινώσει αυτό, το οποίο είχε παρατηρήσει ένας "τρελός" ή ένας "παρείσακτος". Εγείρεται ζήτημα αμφισβήτησης των προσδοκιών από την εξειδίκευση, προκαλούνται ξανά υποψίες για τις σκοπιμότητες των ερευνών και ενισχύονται οι φόβοι για τις συνέπειες από τα λάθη και τις
παραλείψεις στην επιστήμη. Όπως συμβαίνει στην προσωπική ζωή -όταν ανατρέπονται οι απόψεις με τις οποίες ρυθμίζαμε τη ζωή μας- δεν γίνεται εύκολα αποδεκτό και κατανοητό, να χαλάει ο μύθος της επιστημονικής αμεροληψίας, να γελοιοποιούνται τα πρότυπα και τα σύμβολα της αξιοπιστίας, να φέρνει ένας τυχαίος σε δύσκολη θέση τους επαγγελματίες και πιο
σπάνια, αυτός ο "παρείσακτος" να αποτελεί απειλή κάποιων μεγάλων συμφερόντων. Αυτή η ταινία με τις αντιδράσεις, την αδιαφορία και την στενότητα της σκέψης του επιστημονικού κόσμου απέναντι σε μερικούς πρωτοπόρους... έχει
προβληθεί ξανά και χρειάζεται επιστημονική διερεύνηση. Διότι, όχι μόνο
δεν είναι ικανοί να ανακαλύψουν, να διορθώσουν ένα λάθος και να
συμπληρώσουν το κενό της γνώσης τους, όχι μόνο παγώνει η σκέψη τους όταν
δεν έχουν όλες τις πληροφορίες της συνταγής με την οποία έμαθαν να
επιλύνουν τα προβλήματα, αλλά ούτε μπορούν να αναγνωρίσουν το πλησίασμα
στη λύση που δίνει ένας πρωτοπόρος. Χρειάζεται να περάσουν πολλά χρόνια
για να ξεριζωθούν οι προκαταλήψεις της επιστημονικής κοινότητας.
Ανέκδοτο (το οποίο σκέφτηκα για τις ηλεκτρονικές σελίδες στο Ίντερνετ, αν και κανένας δεν με έχει ακούσει ποτέ να λέω ανέκδοτα) :
Λέει ο καθηγητής γιατρός στον 80 ετών παππού:
- Έγιναν ανεξάρτητες έρευνες για τις επιπτώσεις του καπνού στην υγεία και αποδείχτηκε, ότι ο καπνός μακροχρόνια αυξάνει κατά πολύ τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου και βλάπτει γενικότερα την υγεία.
-Παππούς: Κρίμα, που οι έρευνες δεν έγιναν όταν ήμουν νεαρός! Δεν περίμενα ότι το κάπνισμα θα βλάπτει την υγεία!
-Καθηγητής: Ναι, σωστά δεν το περίμενες, αφού ούτε η επιστήμη δεν γνώριζε! Αλλά τώρα ξέρουμε ακριβώς ποιες είναι οι βλαβερές ουσίες του καπνού και πώς επιδρούν στον ανθρώπινο οργανισμό. Ανοίγει ο δρόμος για να δημιουργήσουμε μία νέα ποικιλία καπνού με θεραπευτικές ιδιότητες. Αυτοί που θα ωφεληθούν
στο μέλλον θα είναι περισσότεροι, από εκείνους που έβλαψαν την υγεία τους από άγνοια...
|
|
 |
|
 |
|
|
> Από τα πιο αστεία της
αποτυχημένης έρευνας για τη δημιουργία του Σύμπαντος τα τελευταία 80 έτη
είναι, ότι όχι μόνο το Σύμπαν δεν δημιουργήθηκε και είναι αυθύπαρκτο,
αλλά ήταν και πάντοτε το ίδιο. Δηλαδή το τελείως ανάποδο! Γιατί
δεν μπορούν ν' απαντήσουν τι έγινε σε χρόνο κοντά στα 10-42
sec και πώς δημιουργήθηκε το Σύμπαν; Πολύ απλά, διότι στον ελάχιστο αυτό χρόνο το
Σύμπαν ήταν ήδη όπως είναι τώρα, ενώ για εμάς η δημιουργία του δεν θα σταματήσει
ποτέ, αφού αυτή γίνεται σε μικροσκοπικές διαστάσεις...
|
|
|
|
Μέχρι τώρα, οποιοσδήποτε μπορούσε εύκολα να ισχυριστεί ότι ποτέ δεν θα κατακτηθούν οι απαντήσεις για τη δημιουργία και τον προορισμό του κόσμου. Ένας αγράμματος ή ένας μορφωμένος μπορούσε να ισχυριστεί με επιτυχημένες και λογικές σκέψεις, ότι τα ερωτήματα για την ύπαρξη του Θεού, για την αρχή και τον
προορισμό του κόσμου και για την αρχή της ζωής δεν θα απαντηθούν ποτέ ή ότι ήταν από τα πιο δύσκολα στην ανθρώπινη ιστορία. Ακούστε τώρα ένα ερώτημα, το οποίο κανένας λογικός άνθρωπος δεν τολμούσε να το θέσει ή να σκεφτεί τις συνέπειές του. Μόνο στην τρελή φαντασία και στο παιχνίδι λέξεων ελάχιστων φιλοσόφων μπορεί να πέρασε παρόμοια
σκέψη. Σκεφτήκατε ποτέ, ποιες θεωρητικές συνέπειες θα προέκυπταν για ένα πλήθος φιλοσοφικών, θρησκευτικών, επιστημονικών και ηθικών ζητημάτων εάν αποδεικνυόταν (μαθηματικώς), ότι το Σύμπαν Είναι Ολοκληρωμένο και Ταυτόχρονο, ενώ για εμάς είναι ελλιπές, με τεράστιο κενό και με άπειρες δυνατότητες; Το ερώτημα εδώ έχει διατυπωθεί σωστά, διότι η απάντησή
του είναι καλά γνωστή. Εάν δεν ήταν γνωστή η απάντηση, το ερώτημα θα ήταν, όπως όλοι θα το αναμέναμε. Τότε θα κάναμε τις γνωστές σκέψεις των αρχαίων Ελεατών φιλοσόφων και θα θέταμε το ερώτημα λανθασμένα, ως εξής:
Ποιες θεωρητικές συνέπειες θα προέκυπταν... εάν τίποτα πραγματικά δεν άλλαζε;
Η απόδειξη και η φυσική ερμηνεία, πώς γίνεται μεταβολή τη στιγμή που το Σύμπαν Είναι ολοκληρωμένο και ταυτόχρονο (=πλήρες εντός της ίδιας μέγιστης περιόδου) -η οποία δεν ήταν δυνατό να δοθεί από τους Ελεάτες Φιλόσοφους- και ποιες συνέπειες προκύπτουν από αυτή τη τρομερή διαπίστωση, αποτελούν το πολυσέλιδο περιεχόμενο της τοποθεσίας
www.cosmonomy.eu.
Το
Σύμπαν ήταν πάντα ολοκληρωμένο και δεν δημιουργήθηκε ποτέ. Όχι μόνο αυτό
δεν απουσιάζει, αλλά αντιθέτως, ο κόσμος που λείπει χρησιμεύει άμεσα για
να υπάρχει το φως, η θερμότητα, τα ραδιοκύματα και εξ αρχής η δομή της
ύλης, με την οποία εμείς εμφανιζόμαστε σαν ξεχωριστοί μέσα στο χώρο και
στο χρόνο! Ο κενός χώρος είναι το Σύμπαν που αναζητούν πριν από τη
στιγμή του Big Bang! Υπάρχει
ένα φαινόμενο που συνδέεται αναπόσπαστα με την παρουσία κάθε υλικού πράγματος και εξαιτίας της εμπειρίας δεν το είχαμε διανοηθεί σαν ενεργητικό και πραγματικό. Η φυσική
ερμηνεία για την παρουσία του χώρου, όπως προκύπτει από τη θεωρία για ένα Ολοκληρωμένο και
κοινού Χρόνου Σύμπαντος, φέρνει δια παντός τα πάνω κάτω στην Επιστήμη, στη φιλοσοφία και
στην αντίληψη του ανθρώπου για τον κόσμο.
>>> Γιατί η κεντρική ιδέα της θεωρίας του Big Bang είναι η πιο μεγάλη γκάφα στην ιστορία
των επιστημών; >>>
|
|
|
|
ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
