Για το φυσικό χώρο ως κοινόχρηστη ποσότητα ενέργειας σε ισορροπία. Ο χώρος
διατηρείται ως πυρήνας μιας κοινόχρηστης ποσότητας ενέργειας και συγχρόνως διατηρείται ως ελεύθερος
Καθυστέρηση στην επαναφορά της ισορροπίας και διατήρηση μιας έλλειψης
ενέργειας
Η σχέση της σταθεράς H με τη δομή της ύλης φανερώνεται μετά από την εξήγηση, ότι η ύλη δημιουργείται με την ταλάντωση
στην ισορροπημένη ενέργεια του πεπερασμένου χώρου. (31.1, σ474)
Έχουμε δώσει μια πρώτη ερμηνεία για τη σχέση του σφαιρικού σχήματος με την ιδιότητα ενός τέτοιου χώρου ο οποίος είναι
η κοινή αρχή για τα δομικά στοιχεία, η ίδια κοινόχρηστη ποσότητα ενέργειας και σε ισορροπία (31.8, σ502) Η ποσότητα ενέργειας, είτε συγκεντρωμένη είτε αποκεντρωμένη είναι η ίδια και παρουσιάζεται σαν κοινόχρηστο και
ομοιόμορφο φαινόμενο: Πυρήνας ως συγκεντρωμένη και ελεύθερος χώρος ως αποκεντρωμένη. (32.0, σ506)
Αν μια ποσότητα ύλης μεγαλύτερη από 10^30 kg συγκεντρώνεται σε μια ακτίνα 1 light sec τότε η αντίστοιχη ενέργεια
αυτής της ποσότητας λείπει από την παγκόσμια ποσότητα που παρουσιάζεται ισορροπημένη ως χώρος. Ο χώρος διατηρείται και εκτείνεται με την παρουσία των
αστρονομικών πυρήνων και δεν εξαφανίζεται. Πρέπει να αναζητήσουμε τη διαδικασία που ένας αστρονομικός πυρήνας δεν έχει όλη τη μάζα του σε μήκος ακτίνας 1s φωτός
και αυτός δεν είναι απαραίτητα ένα μόνο αστρονομικό σώμα με τη μάζα μιας μαύρης οπής. Η μάζα του μπορεί να πλησιάζει την ποσότητα που θα ήταν μια μαύρη οπή,
όμως ένα μέρος αυτής της ποσότητας εκτείνεται πολύ πέρα από την ακτίνα του 1 light sec και παρουσιάζεται με περισσότερα αστρονομικά σώματα, με νεφελώματα και με
το περιβάλλον ενός ελεύθερου χώρου. (32.1, σ512-3)
Ο χώρος είναι η ποσότητα ενέργειας σε ισορροπία, αλλά στις περιοχές του αστρονομικού κόσμου η ενεργειακή ισορροπία
δεν έχει επανέλθει και επανέρχεται διαρκώς με κάποια καθυστέρηση. Ο κόσμος των αστρονομικών σωμάτων είναι περιοχές από τη μέγιστη καθυστέρηση στην επαναφορά
της ισορροπίας. Ο χρόνος 1s για τη συνολική ποσότητα ενέργειας αντιστοιχεί σε μια ποσότητα ύλης 10^42 φορές την οριακή αδράνεια Mpl ≈ 10^8kg, δηλαδή πλησιάζει
την ποσότητα ύλης 10^35kg η οποία θεωρητικά είναι ένα αστρονομικό σώμα μέγιστης μάζας. (32.1, σ516)
Έχουμε εξηγήσει ότι ο χώρος ως περιφέρεια και ελεύθερος διατηρείται ταυτόχρονα με τη συγκέντρωση ενέργειας στα
σώματα. Η μάζα που παρουσιάζεται στα σώματα έχει δεσμευμένη μια ποσότητα ενέργειας που λείπει από την κοινόχρηστη ποσότητα και η κοινόχρηστη ενέργεια
παρουσιάζεται ως χώρος ορισμένης ακτίνας. Έτσι καταλαβαίνουμε ότι σε ουράνια σώματα μεγαλύτερης μάζας είναι δεσμευμένη περισσότερη ενέργεια και αντίστοιχα
περισσότερη ενέργεια λείπει από την κοινόχρηστη ποσότητα. Συνεπώς το βαρυτικό πεδίο ενός σώματος μεγαλύτερης μάζας εξασθενεί (και έχει το χαμηλότερο ρυθμό
επιτάχυνσης g) στην περιφέρεια μιας μακρύτερης ακτίνας από το κέντρο του. Μπορούμε να υπολογίσουμε ένα ελάχιστο ρυθμό επιτάχυνσης για όλα τα σώματα, κάθε
μάζας αφού αυτός ο ρυθμός είναι στη μέγιστη ακτίνα κάθε πεδίου. (32.1, σ523)
Ελεύθερος χώρος είναι μια ποσότητα ενέργειας όπως θα ήταν κατανεμημένη χωρίς συγκέντρωση της ύλης. Δεδομένου ότι αυτή
η ποσότητα ενέργειας παρουσιάζεται σε ύλη και σε συγκεντρωμένες ποσότητες, υποθέτουμε ότι το σύνολο των ποσοτήτων της ύλης είναι μια ποσότητα όση θα ήταν
κατανεμημένη ως ελεύθερος χώρος. Αντίστροφα, ο ελεύθερος χώρος είναι το σύνολο της ύλης που θα υπήρχε ως ένα μόνο σώμα. Επειδή αυτή η συνολική ποσότητα ύλης δεν
μπορεί να υπάρχει ως ένα μόνο σώμα, γι' αυτό το λόγο η συνολική ποσότητα της ύλης μοιράζεται και υπάρχουν πολλές ξεχωριστές συγκεντρώσεις. (...) Η συνολική
ποσότητα της ύλης παρουσιάζεται αποκεντρωμένη και κατανεμημένη ως κοινόχρηστη ποσότητα ενέργειας που έχει τη μορφή ενός παγκόσμιου χώρου και συγχρόνως
παρουσιάζεται συγκεντρωμένη σε ξεχωριστά σώματα και σε ξεχωριστά χρονικά διαστήματα. (32.1, σ524)
Αν μια ποσότητα ύλης 10^35 kg συγκεντρώνεται σε μια ακτίνα 1 ls τότε η αντίστοιχη ενέργεια αυτής της ποσότητας λείπει
από την παγκόσμια ποσότητα που παρουσιάζεται ισορροπημένη ως χώρος. Μια πρώτη διερεύνηση είναι η μετατροπή της ποσότητας ενέργειας σε όγκο χώρου. Σε συντομία
και πρόχειρα, μια ποσότητα ύλης 10^35 kg σε όγκο 50000 ly δίνει μια πυκνότητα που πλησιάζει στη μέση τιμή όπως την υπολογίσαμε με τα όρια της ελάχιστης και
μέγιστης μάζας. Αυτό απλά σημαίνει ότι ένας όγκος χώρου με ακτίνα 50000 ly με ενέργεια μέσης τιμής που είναι μεταξύ του ηλεκτρονίου και του πρωτονίου μπορεί να
αναλογεί σε μια ποσότητα ενέργειας 10^35 kg και ακτίνας 1 ls.
Όγκος 50000 ly = (4,730364 ×10^20 m)^3 × 4 × π / 3 = 4,433758 ×10^62 m^3
Πυκνότητα: 4,038056 ×10^35 kg / 4,433758 ×10^62 m^3 = 9,107525 ×10^-28 kg/m^3
Οι μέσες τιμές σύμφωνα με το όρια της Mpl: 2,0056443 ×10^-29 kg και 1,8025828 ×10^-12 J
Η πυκνότητα ενέργειας για μια μέγιστη αστρονομική μάζα 4,038056 ×10^35 kg / ls σε όγκο δεκαπλάσιας ακτίνας 500 000 ly είναι ακόμα κοντά σε μια ποσότητα
μάζας ενός ηλεκτρονίου: 9,107525 ×10^-31 kg / m^3
(32.1, σ527)
Η πυρηνική δύναμη είναι μια ιδιότητα της συνολικής ποσότητα ενέργειας που είναι ισορροπημένη και κοινόχρηστη και αυτή
η ποσότητα φαίνεται ως ελεύθερος χώρος. Συνεπώς, η πυρηνική δύναμη είναι μια ιδιότητα του παγκόσμιου χώρου και του συνολικού χρόνου. Κάθε διατάραξη ενέργειας
δημιουργεί μια ταχεία αντίδραση και οι αντιδράσεις σε πιο αργά χρονικά διαστήματα είναι τα φυσικά φαινόμενα. Κάθε άλλη δύναμη παράγεται από τη διαδικασία
επαναφοράς σε ισορροπία, με τη μόνιμη δύναμη που η κοινόχρηστη ποσότητα εκδηλώνει άμεσα. Η διαδικασία στην επαναφορά της ισορροπίας μπορεί να διαρκεί και τα
φυσικά φαινόμενα μπορούν να καθυστερούν την επαναφορά της ισορροπίας. (32.1, σ529-30)
Ο χώρος υπάρχει ως ελεύθερος με την παρουσία των σωμάτων και τα σώματα με την παρουσία του ελεύθερου χώρου. (32.1,
σ533)
Αυτή η συγγένεια του χώρου με τα σώματα απλοποιεί την ερμηνεία για τη διατήρηση του κόσμου, ενώ αν ο χώρος ήταν
εντελώς διαφορετικός και χωρίς καθόλου ουσία, η ορθολογική ερμηνεία μας δεν θα είχε προχωρήσει. (32.2, σ535)
Στην ερμηνεία μας είναι σημαντικό να εξηγήσουμε και να υπολογίσουμε πώς ο παγκόσμιος χώρος συγκεντρώνεται σε πολλούς
αστρονομικούς πυρήνες και πώς η ενεργειακή ισορροπία επανέρχεται έτσι ώστε ο παγκόσμιος χώρος με το συνολικό όγκο του να παραμένει χωρίς μάζα ως μια ποσότητα
ενέργειας σε ισορροπία (μέσης τιμής). (32.2, σ535)
Ο αστρονομικός κόσμος διατηρείται με εξασθενημένη τη μέγιστη πυρηνική δύναμη. Ο ελεύθερος χώρος των αστρονομικών
σωμάτων είναι αυτό το εξασθενημένο πεδίο και οι δυνάμεις μεταξύ τους είναι αυτό το εξασθενημένο πεδίο σε μια αναλογία με την ποσότητα της ύλης. (32.2, σ540)
ο χώρος διατηρείται ως πυρήνας μιας κοινόχρηστης ποσότητας ενέργειας και συγχρόνως διατηρείται ως ελεύθερος και
εκτεταμένος χώρος. Η διατήρηση του χώρου έχει μια διαδικασία υψηλών ταχυτήτων και ρυθμών και σε αυτή τη διαδικασία εμφανίζεται η ύλη ως περιεχόμενο σε
κατεύθυνση αποκέντρωσης προς κάθε δυνατή περιοχή της περιφέρειας. (32.2, σ541)
Το πλήρες σύμπαν ως παγκόσμιος χώρος προηγείται πάντοτε κάθε αστρονομικής διαδικασίας αλλά είναι διαρκώς παρών και η
συγκεντρωτική του δύναμη παρουσιάζεται σε ορισμένες περιοχές του αστρονομικού κόσμου. Έτσι (αντίστροφα) το σύμπαν παρουσιάζεται σε πολλά υποσύνολα και
δημιουργούνται οι θερμές σούπες ακτινοβολίας και σωματιδίων... (32.2, σ545)
Ο ελεύθερος χώρος διατηρείται ως περιφέρεια με έναν αστρονομικό πυρήνα με τη δύναμη συγκέντρωσης εξασθενημένη . (32.2,
σ547)
Ο χώρος διατηρείται ως πυρήνας μιας κοινόχρηστης ποσότητας ενέργειας και συγχρόνως διατηρείται ως ελεύθερος και
εκτεταμένος χώρος με μια διαδικασία υψηλών ταχυτήτων και ρυθμών (που έχουν τις μέσες τιμές τους στη δομή της ύλης). Τα η/μ πεδία και οι ακτινοβολίες συνδέονται
με τον ελάχιστο χρόνο επαναφοράς της ενεργειακής ισορροπίας και με τις πιο σύντομες καθυστερήσεις. Το βαρυτικό πεδίο, η διατήρηση της ύλης και των αστρονομικών
σωμάτων συνδέονται με αυξημένη καθυστέρηση στην επαναφορά της ισορροπίας και με διατήρηση μιας έλλειψης ενέργειας. (Σύντομη ανασκόπηση 34.0, σ561-2)
Τα αποσπάσματα συνεχίζονται στην επόμενη σελίδα >>>
|SET| ISBN 978-618-85170-1-1,
|A| ISBN 978-618-85170-2-8,
|B| ISBN 978-618-85170-3-5
Αποσπάσματα
από τις πραγματείες:
Complete Universe, Dynamic Space, Wave Phenomena. How the natural laws and forces are applied. The fundamental concepts for a rational
Cosmology (Cosmonomy)
ΠΛΗΡΕΣ
ΣΥΜΠΑΝ - ΔΥΝΑΜΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ - ΚΥΜΑΤΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ. Πώς οι φυσικοί νόμοι και οι δυνάμεις εφαρμόζονται.
Μια ορθολογική και ενοποιητική θεωρία για το χρόνο, το χώρο, την ύλη, τις δυνάμεις και τη
δομή του Σύμπαντος. Όσα δεν σκέφτηκαν και δεν πρόσεξαν στη φυσική και στη φιλοσοφία τους τελευταίους αιώνες. Η φύση και τα φυσικά φαινόμενα εξηγούνται με μια συνολική ποσότητα ενέργειας, η οποία ορθολογικά ταυτίστηκε με τον ελεύθερο
χώρο και με ταχύτατες διακυμάνσεις αυτής της σταθερής ποσότητας, οι οποίες ορθολογικά ταυτίστηκαν με σωματίδια και ύλη. Μπορείτε να διαβάσετε και
να εκτυπώσετε ολόκληρη την πραγματεία και τις παλαιότερες διατυπώσεις χωρίς το γραφικό περιβάλλον των ιστοσελίδων από τα αρχεία κειμένου (όπως είναι τα pdf).
►
Η
κοσμολογία ανάποδα: Με τον κόσμο παρών ως πλήρες σύνολο (και σταθερής ενεργειακής ποσότητας) που φαίνεται σαν κενός χώρος
>>>►
Οι θεμελιώδεις σκέψεις και σχέσεις για την
ερμηνεία της φύσης.[*] Οι παγκόσμιες φυσικές σταθερές και τα μαθηματικά όρια στις φυσικές μεταβολές. Πώς ένα
πλήθος κυματικών φαινομένων, από τη ταλάντωση του κενού χώρου με τους πιο γρήγορους ρυθμούς της φύσης
(και με την επιβράδυνσή τους), παράγουν περιοδικές
κινήσεις και δυνάμεις και σχηματίζουν τα δομικά στοιχεία του κόσμου. Η Μεγάλη Έκρηξη στο χώρο της Επιστήμης!
Είδαμε πώς ένα όριο αστρονομικής μάζας [Μ(1ls)= √(h·fpl^2 ·c / G) = h·fpl^2 / c^2] βγαίνει σε συμφωνία με τα όρια ατομικής μάζας [σε τετραγωνική ρίζα (Μmin
·Mmax)] κι επιτύχαμε μια μαθηματική ενοποίηση του μικρόκοσμου με το μακρόκοσμο. Έχουμε εξηγήσει τη συγκέντρωση της ύλης
με μια αυξημένη καθυστέρηση στη διαδικασία επαναφοράς σε ισορροπία της κοινόχρηστης ενέργειας. Με την πρώτη προσπάθεια υπολογίσαμε μια μεγάλη καθυστέρηση
(μέχρι 10^21 sec), όταν η καθυστέρηση στη μικροσκοπική διαδικασία (με τους εξαιρετικά υψηλούς ρυθμούς) είναι μικρότερη του
δευτερολέπτου (10^-22 s)!
Η 1η δημοσίευση
ΕΝΑ
ΠΛΗΡΕΣ ΣΥΜΠΑΝ ΣΑΝ ΚΕΝΟΣ ΧΩΡΟΣ
επάνω
ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑ
- ΠΛΗΡΕΣ ΣΥΜΠΑΝ, ΥΛΗ, ΧΩΡΟΣ & ΧΡΟΝΟΣ
Σχετικότητα του χρόνου ή της ενέργειας ; - Οι μεγάλες παγίδες της εμπειρίας - Οι "μικρές εκρήξεις"
του άτμητου χώρου...
Όσα δεν σκέφτηκαν στη Φυσική και στη
Φιλοσοφία... με το κοινό λεξιλόγιο
►
Τελικά δεν χρειαζόταν να ανατρέξουμε πίσω στο χρόνο και να βρούμε μια μοναδική πηγή και αρχή για όσα ακολούθησαν. Ο κόσμος ως ένα πλήρες σύνολο είναι η μοναδική
αρχή για να εξηγήσουμε την ύπαρξη των νόμων. Τόσο απλά, χωρίς επιλογή επιμέρους στοιχείων, χωρίς καταφύγιο στη φαντασία, χωρίς την απελπισία που φέρνει
η σκέψη για ένα άπειρο παρελθόν εξέλιξης. Όλες αυτές οι δυσκολίες εξαφανίζονται και μένει μόνο μία: Πώς το σύνολο επιτυγχάνει να ρυθμίζει τις επιμέρους
εξελίξεις και να εφαρμόζονται οι νόμοι στα φαινόμενα... έτσι που το σύνολο να φαίνεται ελλιπές και πάντοτε ανολοκλήρωτο! Η απάντηση δεν μπορεί να δοθεί χωρίς
καταλάβουμε πώς ο "κενός" χώρος συνδέεται κυματικά με τα δομικά στοιχεία
Ένα
σημάδι ορθότητας κάθε θεωρίας: Η θεωρία όχι μόνο να περιγράφει ή να εξηγεί ένα
φαινόμενο, αλλά να απαντάει και στις απορίες που αυτή η ίδια προκαλεί.
Ανακαλύπτεις τώρα τη Φιλοσοφία; Τι
είναι Φιλοσοφία. Φιλοσοφία & πραγματικότητα
►>>>►