|
|
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ
ΚΟΣΜΟΥ |
" Δεν είναι τα εξωτερικά υλικά πράγματα τα
οποία με την κίνηση, με το πλησίασμα, την απομάκρυνση, την ένωση και
το διαχωρισμό τους αυτά επιτυγχάνουν ένα ισορροπημένο σύνολο και τη
διατήρηση της νομοτέλειας. Αντιθέτως, προϋπάρχει το ολοκληρωμένο σύνολο...[*]
Ο υλικός κόσμος στο σύνολο του χρόνου είναι πλήρης, ά-μεσος
και ταυτόχρονος (με όλους τους δυνατούς τρόπους) και υπάρχει σχετικά σαν
πεπερασμένος χώρος και σαν σταθερή ποσότητα ενέργειας για όσα μπορούν να
συμβούν εμμέσως με τους υλικούς φορείς, οι οποίοι υπάρχουν σαν αυξομειώσεις
αυτής της σταθερής ποσότητας. Έτσι, το (πλήρες) Σύμπαν μονίμως επενεργεί
(πυρηνική δύναμη) στα δομικά στοιχεία από τα οποία αυτό αρχίζει να γίνεται
έμμεσα, σχετικά, σαν εξωτερικό και ελλιπές...
Οι νόμοι που ρυθμίζουν
την ύπαρξη και τη δομή των υλικών στοιχείων δεν είναι μηνύματα που έρχονται
από έξω τους, εξ αποστάσεως και σαν εικονικοί. Οι νόμοι αυτοί ξεκινούν από
το κοινό "σύνδεσμο" που έχουν όλα τα δομικά στοιχεία με έναν και τον ίδιο
"κενό" χώρο, με μία και την ίδια ολοκληρωμένη πραγματικότητα, με την ίδια
"κοινόχρηστη" ποσότητα ενέργειας, τελικά από την ίδια τους την (αόρατη)
ουσία, στην οποία τα δομικά στοιχεία της φύσης υπάρχουν σαν διακυμάνσεις.
Η συνολική ποσότητα
ενέργειας είναι η ίδια για όλα τα πράγματα και όλα τα δομικά στοιχεία
σχηματίζονται με τις ίδιες διακυμάνσεις ενέργειας ενός και του ίδιου
δυναμικού χώρου. Η φύση είναι θεμελιωμένη στην αντίθεση της ύλης και του
κενού χώρου. Αυτή η ορατή αντίθεση είναι η αόρατη αντίθεση στη μεταβολή της
ενέργειας και στη (συνολική) ενέργεια που είναι πάντοτε η ίδια ποσότητα...
Αν, λοιπόν, είναι ανεξήγητος, προκλητικός και διχαστικός ο θεωρητικός
διαχωρισμός της ύλης από ένα δυναμικό χώρο, τότε το ίδιο ανεξήγητο και
διχαστικό είναι να μεταβάλλεται η ενέργεια, αλλά η συνολική ποσότητα να
διατηρείται σταθερή!
Ο χώρος δεν
διαστέλλεται ούτε συστέλλεται. Είναι "κοινόχρηστη" και σταθερή ποσότητα
ενέργειας με διακυμάνσεις, που προκαλούν φαινόμενα συγκέντρωσης και
αποκέντρωσης στην ισότροπη και κυματική μεταβίβαση της ενέργειας. Η συνολική
ενέργεια υπάρχει σαν πεπερασμένος χώρος και αντισταθμίζει τις ελλείψεις της,
που είναι ο υλικός κόσμος. Αλλά η ροή προς αντιστάθμιση δημιουργεί ξανά
ελλείψεις. (Ισορροπία της ανισορροπίας = στάσιμα κύματα). Η ενέργεια του
χώρου "ρέει" σχεδόν με την ταχύτητα c για να ισορροπήσει και η ροή της δημιουργεί και διατηρεί ξανά
τις ελαττώσεις της, τις οποίες συνοπτικά ονομάζουμε ύλη. Η αρχή διατήρησης
της ενέργειας (στο σύνολο) είναι συγχρόνως αρχή διατήρησης της ίδιας
ποσότητας ενέργειας που λείπει, δηλαδή διατήρηση του υλικού κόσμου! Η
ενέργεια είναι ελαττωμένη και μεταβιβάζεται διαρκώς για ν' αντισταθμίσει τις
ελλείψεις της, όχι μόνο με όριο στην ποσότητα αλλά και με το όριο μίας
ελάχιστης μονάδας του χρόνου tmin (Αρχή διατήρησης της ισχύος)".
>>>
Μια σύντομη
απάντηση θα αναμένει ο μορφωμένος πληθυσμός της Γης:
|
|
†
Ήταν πιο λογικό, πιο έξυπνο, πιο συνεπές για ένα αστροφυσικό να
αντιστρέψει τη μέγιστη συχνότητα fmax του
Σύμπαντος (στην οποία τελειώνει το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα), να την
κάνει ελάχιστο χρόνο 1/fmax = Tmin και
μετά αυτός να ψάξει τι υπήρχε σε αυτό το ελάχιστο χρονικό διάστημα;[*]
Αυτή την ανώριμη σκέψη έκαναν χωρίς να έχουν επίγνωση και
επαναλαμβάνουν τυφλά τα πιο αξιόπιστα και υπεύθυνα πρόσωπα, που
διδάσκουν στα πανεπιστήμια και πρωταγωνιστούν στην έρευνα για τη
δομή της ύλης και του κόσμου. Θα επιμείνουμε στην αναζήτηση τι υπήρχε
στα πρώτα δευτερόλεπτα της διάσημης Μεγάλης Έκρηξης;
♫
Ή θα αναζητήσουμε τι συμβαίνει με τις αυξομειώσεις σε μια σταθερή
ποσότητα ενέργειας (του κενού χώρου) κοντά στο τέρμα του η/μ
φάσματος;
Ελάχιστος χρόνος tmin
στον οποίο ξεκίνησε κάποτε να δημιουργείται το Σύμπαν; Ή
συχνότητα fmax
με την οποία η ενέργεια του κενού χώρου ισορροπεί σε στάσιμα
κύματα[*]
και όταν αυτή διαταράζεται, τότε προκαλούνται τα η/μ φαινόμενα, με τα οποία επανέρχεται η ισορροπία και έτσι μπορούν να διατηρούνται μικρά ποσά
ενέργειας σε στάσιμες καταστάσεις; Μόνο με τη στενή σχέση μεταξύ
δομής της ύλης και (κυματικής) μεταβολής στην ισορροπημένη ενέργεια
(του συνόλου του κόσμου) ένα πλήθος φαινομένων ερμηνεύονται,
χωρίς να συγκρουόμαστε με την εμπειρία και χωρίς παρανοϊκό
λεξιλόγιο.
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ
>>> |
► Γύρω μας γίνονται ανταλλαγές ενέργειας και
αλληλεπιδράσεις με την ύλη σε συχνότητες άνω από 1020 Hz, σε
μικροσκοπικές διαστάσεις και (σχεδόν) με την ταχύτητα του φωτός.[*] Μέχρι τώρα, αυτή την
αόρατη πραγματικότητα δεν την υπολογίζαμε, την απλοποιούσαμε με την έννοια
του "κενού" χώρου και αντιλαμβανόμασταν επιπόλαια την παρουσία της από τα
ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα και από τη βαρύτητα. Μια αόρατη πραγματικότητα
συμμετέχει μόνιμα στις υλικές εξελίξεις με ποσά ενέργειας, που
ανταλλάσσονται και μεταβάλλονται μεταξύ 1020 - 1042 Hz
και αυτή την πραγματικότητα την αγνοούσαν στην επιστήμη. Αυτή συμμετέχει
μόνιμα και ταυτόχρονα για ολόκληρο τον υλικό κόσμο, από το ένα άκρο μέχρι το
άλλο... Στη φυσική, αυτά τα ποσά ενέργειας που ανταλλάσσονται και
μεταβάλλονται σε τόσο σύντομα χρονικά διαστήματα (Τ=1/f) ονομάζονται
"σωματίδια".[*]
Εσείς μιλάτε ακόμα για τη συνολική δημιουργία
του Σύμπαντος και για τη φαντασίωση του Big Bang;
Στη μέγιστη ταχύτητα c
η μάζα αυξάνεται στο άπειρο ή συμβαίνουν οι διακυμάνσεις του κενού χώρου, οι οποίες όταν επιβραδύνονται τότε προκαλούνται ηλεκτρομαγνητικά κύματα και με
περισσότερη επιβράδυνση δημιουργούνται σωματίδια με μάζα; Θα έπρεπε να ερευνούμε πώς οι διακυμάνσεις αυτής της κοινόχρηστης ποσότητας προκαλούν τα γνωστά
η/μ φαινόμενα και πώς κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις και με μειωμένους ρυθμούς και ταχύτητες δημιουργούνται τα σωματίδια και η σταθερή δομή της ύλης.
|
Η 1η ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
www.kosmologia.gr ©2009-10
ISBN 978-960-93-2431-1 |
|
ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
