(ΠΛΗΡΕΣ) ΣΥΜΠΑΝ - ΔΥΝΑΜΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ - ΚΥΜΑΤΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Διακυμάνσεις στους πιο γρήγορους ρυθμούς και ισορροπία

Οποιοσδήποτε άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί ότι η ταχύτητα του φωτός είναι μια φανταστικά γρή­γορη ταχύτητα, αστραπιαία, και κανένα από τα πράγματα που κινούνται γύρω μας δεν πλησιάζει σε αυτήν. Οι περισσότεροι συγγραφείς απλου­στευμένων βιβλίων για τα φυσικά φαινόμενα, αν όχι όλοι, εύκολα επαναλαμβάνουν και τονίζουν την υψηλότερη ταχύτητα του φωτός, με ωραίες συγκρίσεις και παρομοιώσεις. Δεν θα βρούμε εύκολα ωστόσο, να τονίζουν ένα άλλο φαινό­μενο κίνησης, το οποίο συνδέεται επίσης με την υψηλή ταχύτητα του φωτός, αλλά αυτή δεν είναι η συνηθισμένη συνεχής κί­νηση που διανύουν τα σώματα ανεμπόδιστα μέσα στον κενό χώρο. Αυτό είναι το φαινόμενο της διακύμανσης, της εναλλαγής ή της ταλάντωσης, που γίνεται με ρυθμούς το ίδιο απίστευτα γρήγορους. Ποιος έχει ακούσει ή έχει διαβάσει σχεδόν έναν αιώνα για αυτό το φαινόμενο ως πηγή του μικρόκοσμου; Οι στατικές εικόνες που διαδέχο­νται η μία την άλλη στην οθόνη με ρυθμό μόνο 50 φορές ανά sec προκαλούν την αίσθηση μιας συνεχόμενης κίνησης. Ο κώνος ενός κοινού ηχείου μπορεί να πάλλεται και να τρίζει με ρυθμούς που φτάνουν τις 20000 φορές ανά sec. Έχουμε παρατηρήσει και παράγει διακυμάνσεις που φτάνουν σε ρυθμούς πιο γρήγορους από αυτούς του ορατού φωτός, που ξεπερνούν τις 10 ακολουθούμενο από 15 μηδενι­κά εναλλαγές ανά sec. Τέτοιοι ρυθμοί αυξομείωσης είναι το ίδιο, αν όχι περισ­σότερο, εντυπωσιακά γρήγοροι, όπως είναι η ταχύτητα που φανταζόμαστε σε ευθύγραμμη κίνηση. Θα μας διευκρινίσουν ότι μιλάμε για πεδία και έτσι νομίζουν ότι το μυστήριο εξαφανίζεται. Όμως, μάλλον θα ήταν πιο μεγάλο και άλυτο το μυστήριο, αν αυτοί οι αστραπιαίοι ρυθμοί διακύ­μανσης ή εναλλακτικής κίνησης γινόντουσαν με υλικά πράγματα, όπως αυτά που βλέ­πουμε γύρω μας ή συναρμολογούμε και χρησιμοποιούμε. Τη συχνότητα της επανάληψης, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ούτε για την περιγραφή των δο­μικών στοιχείων, ούτε για τα ψυχολογικά προβλήματα και τις δυσκολίες της ζωής. Το φαινόμενο του ρυθμού, της χρονικής περιόδου και γενικά της επα­νάληψης είναι απαραίτητο για τη διατήρηση του Κόσμου. Το φαινόμενο αυτό συνδέεται με τα πιο σύνθετα φαινόμενα, τα οποία συχνά προκαλούν την απορία για την αυστηρή ακρίβεια της συμμετρίας τους, των αναλογιών των μορφών τους και για την ισορροπία τους. Αυτό το φαινόμενο είναι πίσω από τα συναισθήματα της ομορφιάς, αλλά εξασφαλίζει την εξέλιξη της ύλης, τη δημιουργία της ζωής και τη συνήθεια βιολογικά και ψυχολογικά. Η επανάληψη μπορεί να είναι πολύ γρήγορη, πολύ συχνή, με αστραπιαίες αλ­λαγές, με γρήγορες εναλλαγές ή με ομοιόμορφα μεταβαλ­λόμενους ρυθμούς και έτσι μπορεί να διατηρείται η ύπαρξη ενός πράγματος ή μιας ομάδας πραγμάτων, να αναπαραχθούν τα ίδια φαινόμενα και εμείς οι άνθρωποι να επηρεαστούμε πολύ συχνά και με με τους ίδιους τρόπους. Χωρίς αυτό το θεμελιώδες φαινόμενο της ρυθμικής κίνησης, η προοπτική σταθερότητας στη φύση θα ήταν ένα σπάνιο και τυχαίο φαινόμενο. Ωστόσο, ιστορικά αυτό έχει υποβαθμιστεί για δεκαετίες από τους ερευνητές για τη δομή της ύλης και με απίστευτη βλακεία.

Οποιαδήποτε μετρήσιμη φυσική μεταβολή γίνεται με σταθερό ρυθμό ή επαναλαμβάνεται σε ίσα χρονικά διαστήματα, δηλαδή περιοδικά, λέμε ότι μεταβάλλεται με μια συχνότητα. Η περιοδική μεταβολή μπορεί να γίνεται στη θέση, στην ταχύτητα, στην αυξομείωση μιας ποσότητας (λ.χ. ένταση ενός ρεύματος), στην κατεύθυνση, στην εμφάνιση ενός ίδιου αποτελέσματος, όπως λ.χ. ενός ηλεκτρικού ή φωτεινού παλμού και σε άλλες ιδιαίτερες περιπτώσεις. Η περιοδική μεταβολή μπορεί να γίνεται με διαφορετικούς τρόπους και με διαφορετικά πράγματα όπως το εκκρεμές, η τροχιά ενός πλανήτη, η περιστροφή ενός τροχού, η φορά του ηλεκτρικού ρεύματος. Αλλά σε όλες τις περιοδικές αλλαγές, ακόμα και αν είναι πιο περίπλοκες, θα παρατηρήσουμε ένα χρόνο έναρξης, ένα χρονικό διάστημα και ένα χρόνο λήξης σε ένα μέγεθος και την επανάληψη ενδιάμεσων τιμών ή φαινομένων. Αν απλώς μετρήσουμε το χρονικό διάστημα (t) ενός αριθμού επαναλήψεων (N), από τη μέτρηση αυτή μπορούμε να υπολογίσουμε τη συχνότητα (f), όταν διαιρέσουμε τον αριθμό των επαναλήψεων με το συνολικό χρόνο που μετρήσαμε (f=N/t). Στα περιοδικά και στα επανα­λαμβανόμενα με σταθερό ρυθμό φαινόμενα μπορούμε να βρούμε πλήθος από μαθηματικές σχέσεις, οι οποίες είναι γνωστές από το απλό σχήμα του κύκλου (τριγωνο­μετρικές). Στα ηλεκτρο­μαγνητικά κύματα και στα φαινόμενα που προκαλούνται από αυτές τις κυματικές κινήσεις θα παρατηρήσουμε πολλές τριγωνο­μετρικές σχέσεις με πιο φανερή τη σχέση του π = 3,14159... του κύκλου.

Φως: Ένα μικρό τμήμα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβο­λίας, το οποίο γίνεται αισθητό από το μάτι κοντά στη ζώνη των 10^14 Hz με μήκος κύματος περίπου 400 nm για το κυανό χρώμα έως 700 nm για το ερυθρό (κάπου ένα εκατομμυριοστό του μέτρου). Η ταχύτητα του φωτός c στο κενό έχει μετρηθεί 2,997924 ×10^8 m/s ή 299792 km/s. Προσέξτε τον αριθμό της ταχύτητας σε σύγκριση με την ταχύτητα που θεωρούμε μεγάλη στην καθημερινή ζωή μας. Σε χρονικό διάστημα 1sec σχεδόν φτάνει στη σελήνη. Η σκέψη και μόνο για την ταχύτητα του φωτός, όταν αντιληφθούμε το μέγεθος της ταχύτητάς του μπορεί να ενώσει την επιστήμη της φυσικής με τη φιλοσοφία! Πώς μπορεί κάτι να βρίσκεται περίπου 300 000 000 μέτρα μακριά σε χρόνο 1 sec, όταν εμείς παλεύουμε με όλα τα μέσα για να κινηθούμε μερικά χιλιόμετρα την ώρα; Κίνηση με τη μέγιστη ταχύτητα και συμπτωματικά (σχεδόν) χωρίς μάζα. Ενώ τα σώματα με μάζα τα οποία μας περιβάλλουν δεν κινούνται με τόσο υψηλές ταχύτητες. Δηλαδή, το αντίθετο από το γνωστό συμπέρασμα στη φυσική, ότι η μάζα αυξάνεται με την ταχύτητα και αυτή γίνεται άπειρη όταν η ταχύτητα του σώματος γίνει ίση με του φωτός. Αλλά στον πραγματικό κόσμο τα σώματα αποτελούνται από μόρια και σε μια κατάσταση δυναμικής ισορροπίας μεταξύ τους. Μπορούν τα σώματα να κινηθούν με τόσο υψηλή ταχύτητα χωρίς να διαλυθούν από τις δυνάμεις της επιτάχυνσής τους; Και εάν "ναι", είναι δυνατόν να έχουμε τόσο μεγάλη ταχύτητα όσο το φως και σε πόσο χρόνο; Η απάντηση είναι δική σας.

Και δεν είναι μόνο η καταπληκτικά μεγάλη ταχύτητα του φωτός που προκαλεί τη σκέψη για τη φιλοσοφική διερεύνηση του φαινομένου, πέρα από τις επιστημονικές μεθόδους. Ακόμα πιο προκλητικό και ιδιαίτερα σημαντικό για την πρόοδο της φυσικής είναι η εύκολη παρατήρηση για την ομοιόμορφη παρουσία του φωτός προς όλες τις κατευθύνσεις του "κενού" χώρου από το σημείο της πηγής του. Ταχύτατο το φως και αδιάστατο! Είναι η μαγική κίνηση αναρίθμητων φωτονίων ή η φυσική διακύμανση ενός φορέα διάδοσης; Το φως μπορεί ακόμα να μεταφέρει πληροφορίες με άπειρες λεπτομέρειες προς όλα τα σημεία, απ' ευθείας ή από αντανάκλαση και με ελάχιστες απώλειες! Το ότι βλέπουμε σχεδόν το ίδιο πράγμα από διαφορετική οπτική γωνία, αυτό δεν είναι καθόλου αυτονόητο. Θα μπορούσε ποτέ να τα κάνει όλα αυτά ένα πράγμα, το οποίο κινείται μέσα στο χώρο με το γνωστό τρόπο της μετατόπισης; Είναι η κίνηση του φωτός ή η διακύμανση του ελεύθερου χώρου; Δεν είναι μια αναχώρηση και μια άφιξη, όπως αυτή που αντι­λαμβανόμαστε στον υλικό κόσμο. Το φως μεταδίδεται εξαιρετικά γρήγορα, δηλαδή, σε ελάχιστο χρόνο, επειδή υπάρχει ένα αόρατο όχημα - φορέας για τη διάδοση του φωτός, που επεκτείνεται παντού ταυτόχρονα. Αυτό που μεταδίδεται, είναι η ενέργεια μέσω ενός ταυτόχρονου και κοινού φορέα, που διαταράσσεται. Μια διαταραχή, η οποία αυξάνει ή μειώνει το ρυθμό με τον οποίο ο ελεύθερος χώρος επιστρέφει σε σταθερή ενεργειακή κατάσταση. Δεν πρέπει να μιλάμε ή να γράφουμε ακόμα για να εξηγήσουμε τον ελεύθερο χώρο ως μεσολαβητή με ισορροπημένη ποσότητα ενέργειας. Το θέμα αυτό έπρεπε να έχει κλείσει πριν από τουλάχιστον εκατό χρόνια. Μόνο ένας άλλος λόγος μπορεί να εξηγεί τις παραπλανητικές πληροφορίες και την υποβάθμιση αυτού του ζητήματος και όχι ένα παλιό πείραμα, όπως έχει καταγραφεί και αναπαραχθεί στις ιστορικές αναδρομές. 

Προσαρμοσμένα αποσπάσματα από τις πραγματείες:

Complete Universe, Dynamic Space, Wave Phenomena. How the natural laws and forces are applied. The fundamental concepts for a rational Cosmology (Cosmonomy)

|SET| ISBN 978-618-85170-1-1, |A| ISBN 978-618-85170-2-8, |B| ISBN 978-618-85170-3-5, ©2021

ΤΟ (ΠΛΗΡΕΣ) ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ Ο ΔΥΝΑΜΙΚΟΣ (ΚΕΝΟΣ) ΧΩΡΟΣ. Οι θεμελιώδεις σκέψεις και σχέσεις για την ερμηνεία της φύσης.

ISBN 978-960-9504-68-3 ©2012, ISBN 978-618-85170-4-2 ©2023