Η σχέση της μάζας με τη μεταβολή στη μέγιστη ταχύτητα των η/μ κυμάτων (6)

Τώρα θα εφαρμόσουμε τους προηγούμενους τύπους της Νευτώνειας φυσικής στις ελάχιστες μάζες "ηρεμίας" που ανιχνεύουμε στις μικρο­σκοπικές διαστάσεις, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας από τη σύγχρονη φυσική. Να σας προειδοποιήσω, ότι εδώ παρατηρούμε σχέσεις και τις ανα­παράγουμε με κάπως τυχαία σειρά και επιλεκτικά, παρόμοια όπως ένας φιλόσοφος παρατηρεί φαινόμενα και σχέσεις, χωρίς περιορισμό στα πράγματα και χωρίς επικέντρωση της παρατήρησης σε μεμονωμένα φαινόμενα. Παλαιότερα, για να διαβαστούν τα αποθηκευμένα δεδομένα μιας μαγνητικής ταινίας έπρεπε η ταινία πρώτα να περάσει από ορισμένα δεδομένα με μία μοναδική σειρά. Με τον ψηφιακό τρόπο αποθήκευσης σε οπτικό δίσκο, τα δεδομένα βρίσκονται με διαφορετική σειρά κάθε φορά, χωρίς αυτή η τυχαία αναζήτηση να εμποδίζει την ανεύρεση των σωστών δεδομένων.

Ας δούμε τι δύναμη F βρίσκουμε με τις πληροφορίες από τον υποατομικό κόσμο. Δεν ψάχνουμε τους αριθμούς αλλά αν υπάρχουν σχέσεις και τι σχέσεις υπάρχουν μεταξύ των φαινομένων, τα οποία ανα­παριστούμε με τύπους και τους αποδίδουμε μια ποσότητα. Για να παρατηρήσουμε τις σχέσεις θα χρησιμοποιήσουμε τα στοιχεία ταυτότητας του ηλεκτρονίου.

Για μάζα ηλεκτρονίου Μ_e: 9,10938 ·10^-31kg   

► Από τη σχέση V = √(G M/λ) = λplanck / Tm

μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι η ταχύτητα V που προκύπτει για κάθε σωματίδιο (και είναι μεγαλύτερη όσο μεγαλύτερη η μάζα του, με μέγιστη τη c για τη μάζα Μplanck) αυτή η ταχύτητα προκύπτει για το σταθερό μήκος λplanck  και σε διαφορετικό χρόνο/περίοδο Τ.

Ένα παράδειγμα.

Για τη μάζα ενός ηλεκτρονίου προκύπτει :

V = √G M /λ → (6,6725 ×10^-11 ) × (9,10938 ×10^-31 ) / 0,24263 ×10^-11 = 250,5145 ×10^-31 → √25,05145 ×10^-30 = 5,0051 ×10^-15 m/sec

Η ίδια ταχύτητα προκύπτει από τη σχέση V = λplanck / Tm  → 0,40508 ×10^-34 / 0,809329 ×10^-20 = 5,0051 ×10^-15 m/sec

► Όταν, όμως βάζουμε στη θέση του μήκους λ, το μήκος λ που βρίσκουμε από τις σχέσεις λ = h / M c = c / fe  = 0,24263 ×10^-11 m  

τότε η ταχύτητα προκύπτει πάντοτε η μέγιστη c για όλα τα σωματίδια, ανεξάρτητα από τη μάζα τους. Δηλαδή λe / Te = c

Ακόμα και ένας που δεν είναι φυσικός μπορεί να παρατηρήσει πλήθος σχέσεων και να προχωρήσει στη σύνδεσή τους (πάντρεμα) με όλους τους τρόπους. Οι φυσικές σταθερές c, h και G συνδέονται μεταξύ τους και εμφανίζονται μέσα στον υποατομικό κόσμο με τον ίδιο σημαντικό ρόλο. Η δύναμη της βαρύτητας, η οποία εκφράζεται μέσα από τη σταθερά G και η οποία έχει θεωρηθεί η ασθενέστερη δύναμη, χρειάζεται απαραιτήτως για να προκύπτουν τα γνωστά αποτελέσματα της φυσικής. Η σταθερά της βαρύτητας G εμφανίζεται καθοριστική όσο είναι καθοριστικά τα φαινόμενα της επιτάχυνσης/επιβράδυνσης ±a και της ταχύτητας V. Από μία πρόχειρη μαθηματική διερεύνηση μπορεί κάποιος να παρατηρήσει, ότι οι σταθερές c, h και G συνδέονται αναγκαστικά μεταξύ τους και ότι εμφανίζονται σαν αποτέλεσμα από τις μεταβολές που γίνονται σύμφωνα με την ύπαρξη ορισμένων αξεπέραστων και αμετάβλητων ορίων.

Το διαστασιακό περιεχόμενο της σταθεράς G, που αντικατοπτρίζει ένα σταθερό ρυθμό μεταβολής της ταχύτητας σε συνάρτηση με τη βαρυτική δύναμη και την απόσταση είναι :

Μήκος³ / Μάζα x Χρόνος²  | δηλαδή σε μονάδες  m³ / kg sec²  

Με ποιο μήκος l, με ποια ταχύτητα V²  ή με ποια επιτάχυνση a προκύπτει η σταθερά της βαρύτητας G από το αμέσως προηγούμενο "σπάσιμο" του G ; Για διευκόλυνση στην έκφραση θα πάρουμε για δείγμα τα στοιχεία του ηλεκτρονίου.

Απάντηση : Εάν βάλουμε για μήκος l το μήκος λ (compton) = h / M c τότε το V² = G M / λM   

Π.χ. V² = G 9,10938 ×10^-31 / 2,4263 ×10^-12 = 25,0514 ×10^-30 m²/sec²

       G = λ V² / M = 2,4263 ×10^-12 x 25,0514 ×10^-30 / 9,10938 ×10^-31

Εάν  για a = c² / λ = λ f²  τότε για  l² πρέπει να βάλουμε το μήκος λ (compton) της Mpl μάζας Πλανκ, δηλαδή λpl = h / Mpl c = 0,40508 ×10^-34 m .

Π.χ. a = c² / 2,4263 ×10^-12 = 3,7042 ×10²⁸

      G = ae λpl² / Me = 3,7042 ×10²⁸ × 0,164089 ×10^-68 / 9,10938 ×10^-31

ή    G = λpl c² / Mpl = 0,40508 ×10^-34 × c² / 5,45624 ×10^-8

Δηλαδή ae λpl² / Me = λpl c² / Mpl

Τελικά για να παραμένει σταθερό το G μέσα στους τύπους του Νεύτωνα, όταν οι τύποι του Νεύτωνα εφαρμόζονται στις μικρο­σκοπικές διαστάσεις, χωρίς να παραβιάζονται οι άλλες σταθερές h και c, πρέπει οι μεταβολές να γίνονται σύμφωνα με τους παρακάτω τύπους.

<•> Το ελάχιστο μήκος λ_pl = h/M_pl c = 0,40508 ×10^-34 m  ή αντίστοιχα

        η μέγιστη ποσότητα M_pl = 5,45624 ×10^-8 kg

βρίσκεται σε όλες τις σχέσεις που εμφανίζεται η σταθερά της βαρύτητας G = 6,6725·10^-11 m³ /kg·s²

Αυτές οι σχέσεις αξιώνουν να ισχύουν οι παρακάτω σχέσεις :

Όλες οι παραπάνω σχέσεις και πλήθος άλλων χρειάζονται και οδηγούν στην αμέσως προηγούμενη απλή γραμμική σχέση του Ευάγγελου Καραμίχα. Αυτό είναι το πιο σημαντικό αυτής εδώ της παρουσίασης και όχι οι αριθμοί και οι σχέσεις, οι οποίες λίγο-πολύ είναι γνωστές από την ξεχωριστή χρήση τους.

Από τις παραπάνω σχέσεις μπορούμε να δούμε ότι η μέγιστη μάζα Mplanck προκύπτει για τη μέγιστη ταχύτητα c και, από την ισοδυναμία των εξισώσεων,  όταν η ταχύτητα είναι μέγιστη c το μήκος λ είναι ελάχιστο. Εάν ψάξουμε περισσότερο θα βρούμε πως οι προηγούμενες σχέσεις δεν συγκρούονται με την εξίσωση του Einstein για την σχέση μάζας με την ταχύτητα [Μ = mo / √1 - (v²/c²)], αλλά αντιθέτως τη διορθώνουν, βάζοντας ελάχιστα και μέγιστα όρια στη μεταβολή της ταχύτητας και της μάζας.

Πού βρίσκεται όμως η λεγόμενη μάζα Πλανκ [Mpl =√(h c /G) = 5,45624 ×10^-8 kg] που προκύπτει θεωρητικώς από τις τρεις φυσικές σταθερές c, h και G ; Είναι μια ποσότητα μάζας που υπάρχει πραγματικά; Η διερεύνηση για την απάντηση αυτού του ερωτήματος, αποκαλύπτει τη στενή σχέση του φαινομένου της μάζας με την ενέργεια των ηλεκτρο­μαγνητικών κυμάτων και τη μεταβολή στη δική τους κίνηση...

Οι απλούστερες σχέσεις της φυσικής, τις οποίες χρησιμοποιούν οι πιο ικανοί ερευνητές για να επιλύσουν τα πιο μπερδεμένα μαθηματικά προβλήματα και για να βρουν λύσεις στα αδιέξοδα της σύγχρονης φυσικής, αυτές οι σχέσεις έπρεπε να είχαν συμπληρωθεί και να είχαν οριοθετηθεί από τους επαγγελματίες φυσικομαθηματικούς. Χάθηκαν πολλές δεκαετίες και τώρα απο­καλύπτεται, ότι οι απλούστεροι τύποι της φυσικής μπορούσαν να έχουν συμ­πληρωθεί από ένα μαθητή της μέσης εκπαίδευσης!