-3-

ΚΥΚΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ – ΠΛΗΡΕΣ & ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΟ ΣΥΜΠΑΝ
Θεωρία του τελειωμένου χρόνου και της σχετικότητας της ενέργειας
(Ενιαία θεωρία περί χρόνου, χώρου και ύλης)

Κανονικά, αυτή η πραγματεία, θα έπρεπε να ξεκινήσει αμέσως με πολλές φιλοσοφικές σκέψεις και με τις πιο γενικές απόψεις από τις οποίες προκύπτουν οι πιο σημαντικές σχέσεις, τις οποίες μπορούμε να βρούμε και να παρατηρήσουμε στα ιδιαίτερα φαινόμενα, χωρίς τις πληροφορίες που έχουμε από τη νεότερη φυσική. Θα ήταν ακόμα χρήσιμο να θυμηθούμε μερικές από τις σκέψεις που μπόρεσαν να κάνουν μερικοί ενδιαφερόμενοι άνθρωποι (φιλόσοφοι) για την ουσία και την ύλη από τα αρχαία χρόνια. Επειδή, όμως, αυτές οι φιλοσοφικές σκέψεις, εκτός που θα χρειαστούν μεγάλο αριθμό σελίδων, θα χαρακτηριστούν εύκολα αβάσιμες και σαν φαντασιώσεις, γι' αυτό το λόγο, η πραγματεία ξεκινάει με σύντομες σκέψεις που εστιάζονται στη δομή της ύλης' ένα ζήτημα που συνδέεται με τη δημιουργία του κόσμου, για το οποίο υπάρχει έντονο επιστημονικό ενδιαφέρον και πολλή γνώση και αποτέλεσε κεντρικό ζήτημα στη σκέψη των φιλοσόφων από τα αρχαία χρόνια.

Θα ήταν πιο εντυπωσιακό να ξεκινήσουμε αμέσως με τις πληροφορίες της φυσικής και με εξισώσεις. Όμως, αυτό θα μείωνε τον σημαντικό ρόλο που έχει για οποιαδήποτε έρευνα, η δημι­ουργική σκέψη, η σωστή περιγραφή και διατύπωση των φαινομένων, η παρατήρηση των σχέσεων στο φυσικό κόσμο, η ανίχνευση των αδιέξοδων σκέψεων, η ικανότητα να θέτουμε σωστά τα ερωτήματα και τα προβλήματα, ακόμα και η φαντασία. Και επειδή πράγματι ο ρόλος της σκέψης και της εύστοχης παρα­τήρησης είναι έτσι καθοριστικός για την απο­τελεσμα­τικότητα της έρευνας, γι' αυτό μπόρεσαν να δοθούν οι λύσεις που θα ακο­λουθήσουν σε σημαντικά επιστημονικά προβλήματα και να ανα­πτυχθεί η κοσμο­λογική θεωρία αυτής της πραγματείας. Τις φιλο­σοφικές σκέψεις δεν μπορούμε να τις αποφύγουμε τελείως και θα τις περάσουμε στα σύντομα, χαλαρά και εστιασμένοι στις αξιό­λογες παρατηρήσεις.

Από μία αρχική και κάπως βιαστική ανάλυση των εννοιών για τη δομή της ύλης, αξιοποιώντας τις στοιχειώδεις πληροφορίες της σύγχρονης φυσικής μπορούμε ξανά εύκολα να συμπεράνουμε μερικές σημαντικές σχέσεις μεταξύ της ύλης και της κίνησης. Θα απορήσουμε, πώς στη φυσική δεν έγιναν αυτές οι θεωρητικές παρατηρήσεις ή υπο­βαθμίστηκαν, ενώ θα βοηθούσαν στην έρευνα και για να αποφευχθούν άτοπες απόψεις. Οι πρώτες λογικές εξηγήσεις αυτής της υπο­βάθμισης του ρόλου της σκέψης για ένα σημαντικό επιστημονικό ζήτημα όπου υπάρχουν άφθονες πληρο­φορίες είναι δύο: Οι περισσότεροι ερευνητές ήταν αγράμ­ματοι ή απλώς επανα­λάμβαναν χωρίς δημιουργική και κριτική σκέψη (φαινόμενο copy/paste) όσα διδάχτηκαν.

Στο ξεκίνημα αυτής της πραγματείας, σκόπιμα επιχειρούμε με τη λογική ανάλυση των εννοιών και με τη βοήθεια της φαν­ταστικής ανα­παράστασης να παρατηρήσουμε μερικά σταθερά φαινόμενα και γενικές σχέσεις, που βρίσκονται στον μικρο­σκοπικό χώρο της ύλης. Βεβαίως, για να αντλήσουμε πληροφορίες χρειά­ζονται όργανα με την πιο υψηλή τεχνολογία, τα οποία μπό­ρεσαν να κατασκευαστούν για πρώτη φορά στη διάρκεια του 20ου αιώνα. Υποτίθεται ότι είμαστε πληροφορημένοι και κατέχουμε τις στοι­χειώδεις γνώσεις που χρειάζονται για την κατανόηση της πραγ­ματείας και κυρίως για να μην εκληφθεί ως άγνοια η αρχική ανα­φορά μας στη ύλη με γενικούς όρους και χωρίς τις πολύτιμες επι­στημονικές γνώσεις. Δεν θα τολμούσαμε να μιλήσουμε για τη δομή της ύλης με θεωρητικές σκέψεις και αναλύσεις, εάν προ­ηγουμένως δεν είχε διαμορφωθεί θεωρητικά και με παρα­τηρήσεις επί της κοινής εμπειρίας, η γενική άποψη:

1) Για ένα αυτοτελές και ολοκληρωμένο Σύμπαν εντός μίας μέγιστης χρονικής περιόδου. 

2) Για τη σχέση ενός τέτοιου σταθερού Σύμπαντος με τα όρια στο χρόνο και στο μήκος (ως εκ τούτου επίσης με τα όρια στην κίνηση). 

3) Για τη σχέση ενός τέτοιου Σύμπαντος με την παρουσία του κενού (και πεπερασμένου) χώρου.

4) Για τη καμπυλότητα του χώρου (όριο μέγιστης από­στασης και δυνατότητα για απομάκρυνση και προσέγγιση συγ­χρόνως). 

5) Με την παρουσία της ύλης σε ρόλο φορέα και αρχικής μεταβολής για την ύπαρξη των πιο σύνθετων υλικών πραγ­μάτων με τη δυναμική συμμετοχή του κενού χώρου στη δια­δικασία που διατηρεί τη δομή της ύλης.

6) Για τη σχέση ενός τέτοιου κενού χώρου με φαινόμενα περιοδικής κίνησης και με τα γνωστά κυματικά φαινόμενα.

 Αυτές είναι οι βασικές απόψεις που συγκροτούν τον πυρήνα της κοσμολογικής θεωρίας που φέρει τον τίτλο "θεωρία του Τελειω­μένου Χρόνου και της Σχετικότητας της Ενέργειας".

*1 Ξεκινάμε μερικές πρώτες σκέψεις για τη βαρύτητα με την Νευτώνεια έννοια και όχι σαν αλλοίωση της γεωμετρίας του ενιαίου χώρου-χρόνου.