-4-

ΚΥΚΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ – ΠΛΗΡΕΣ & ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΟ ΣΥΜΠΑΝ
Θεωρία του τελειωμένου χρόνου και της σχετικότητας της ενέργειας
(Ενιαία θεωρία περί χρόνου, χώρου και ύλης)

Σχέση μάζας, βαρύτητας¹ και κίνησης από μια πρώτη σκέψη:

Η βαρύτητα υπάρχει με τη μάζα και η μάζα όμως προϋποθέτει να έχει η ίδια κάτι αντίθετο (απωθητικό) από την βαρυτική έλξη. Η ύλη γίνεται από ενέργεια και με κινήσεις που “αγνοούν” την ενέργεια της βαρύτητας (την ελκτική δύναμή της) ή την ελαττώνουν. Αυτή η αντίθεση της παρουσίας της μάζας προς τη βαρύτητα και της βαρύτητας προς την πρώτη, με δεδομένο ότι στη δομή της ύλης έχουν παρατηρηθεί δυναμικά φαινόμενα και κινήσεις, η αντίθεση πρέπει να προκαλείται από τη μεγάλη ταχύτητα ή από το μικρό χρόνο, στον οποίο γίνονται οι μεταβολές της ενέργειας (που τροφοδοτεί, δημιουργεί ή συντηρεί τη δομή της ύλης). Διότι η ελκτική δύναμη και η κίνηση που αυτή μπορεί να προκαλέσει στα εμφανιζόμενα ακίνητα δομικά στοιχεία βρίσκει αναμφίβολα μία αντίσταση, που θα ήταν αδιέξοδο και σε σύγκρουση με τα δεδομένα της φυσικής, εάν τη φανταζόμασταν "στατική", δηλαδή αν τη θεωρούσαμε αντίσταση λόγω της συμπαγούς και αδιαίρετης σύστασης της ύλης. Η αντίσταση αυτή στην εξωτερική ελκτική δύναμη και η διατήρηση των κινήσεων στις μικρο­σκοπικές διαστάσεις προδίδει θεωρητικά κινήσεις και δυνάμεις, που βάζουν όριο στην ελκτική δράση ή που τη χρησιμοποιούν με έναν ορισμένο τρόπο. Πυρηνική δύναμη λοιπόν στη δομή της ύλης ή δύναμη αντι-βαρύτητας, θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί εύκολα ; Η παρουσία της ύλης οφείλεται σε δυνάμεις και σε κινήσεις, που εμφανίζουν το χαρακτηριστικό της “αντι-βαρύτητας” ή της απώθησης. Εάν με αυτό το συλλογισμό που θα χαρακτηριζόταν “φιλοσοφικός”, είχαμε ονομάσει “δύναμη αντι-βαρύτητας” αντί για “πυρηνική δύναμη”, τα δυναμικά φαινόμενα και τις κινήσεις που διατηρούν τη δομή της ύλης, τότε η έννοια θα ήταν μάλλον πιο εύστοχη για να κατα­νοήσουμε τη δομή της ύλης και για να μην πέσουμε στην παγίδα μίας ανάποδης ερμηνείας και σε παραπλανητικές σκέψεις για ανύπαρκτες δυνάμεις. Διότι η πυρηνική δύναμη εμφανίστηκε σαν τελείως ξένη και άσχετη με το βαρυτικό πεδίο και δεν αφήνει να σκεφτούμε τουλάχιστον μια γενικότερη αντίθεση προς τη βαρυτική δύναμη, εκτός από τη δια­πιστωμένη αντίθεση προς το ομώνυμο ηλεκτρικό φορτίων των πρωτονίων. 

Αφελής απορία: Όταν ήμασταν πιτσιρικάδες διδα­σκόμασταν απλουστευμένα ποια είναι η δομή της ύλης και ότι στο άτομο υπάρχουν τα ηλεκτρόνια που διαγράφουν κυκλικές κινήσεις γύρω από το θετικά φορτισμένο πυρήνα. Μία από τις απορίες που γεννούσε το παιδικό μυαλό, ήταν πώς από μία τέτοια δομή της ύλης, όπου αναρίθμητα μικροσκοπικά άτομα συνδέονται και μάλιστα με τη μεσολάβηση των αεικίνητων ηλεκτρονίων, πώς τελικά δια­μορφώνονται πράγματα που μας φαίνονται κάπως σταθερά. Πώς μικρο­σκοπικές ποσότητες που κινούνται αστα­μάτητα ή κυματικές κινήσεις καταφέρνουν και αποκτούν μια πιο σύνθετη και σταθερή μορφή; Αυτό το ερώτημα μπορεί να τεθεί ακόμα και αν δεν γνωρίζαμε την απροσδιοριστία που έχει εισα­γάγει η κβαντική φυσική στη δομή της ύλης, κάνοντας την απορία ακόμα πιο μεγάλη! Τελικά, μέσα από διαφορετικές και δύσκολες παρα­τηρήσεις, και από διαφορετικές απορίες, οι ερευ­νητές ανα­γκάστηκαν να διορθώσουν την αρχική απλου­στευμένη εικόνα της δομής του ατόμου, που έτσι γενικά δεν μπορούσε να ικανοποιεί ούτε ένα παιδί. Για να επιλυθούν ιδιαίτερα προβλήματα που δη­μιουργούσαν οι πειραματικές μετρήσεις και για να εξηγηθούν πολλά νέα και παράξενα φαινόμενα, έφτασαν σε μια πιο ειλικρινή άποψη της δομής του ατόμου, αφού τώρα αυτή η δομή περι­γράφεται σαν ένας συνδυασμός πεδίων, όπως θα μπορούσαν να την έχουν σκεφτεί σαν πιο πιθανή και πιο λογική άποψη από την αρχή.

*1 Ξεκινάμε μερικές πρώτες σκέψεις για τη βαρύτητα με την Νευτώνεια έννοια και όχι σαν αλλοίωση της γεωμετρίας του ενιαίου χώρου-χρόνου.