ΚΥΚΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
ΠΛΗΡΕΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΟ
ΣΥΜΠΑΝ
Θεωρία του Τελειωμένου Χρόνου και της Σχετικότητας της Ενέργειας
(Ενιαία θεωρία περί χρόνου, χώρου και ύλης)
ΒΑΣΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΜΕ ΤΟ ΧΩΡΟ
(Από τη γνωστή φυσική)
Τι
διαφοροποιεί το h f σαν ηλεκτρομαγνητική ενέργεια και ακτινοβολία από το h f σαν
μάζα; Ποιος ο ρόλος της ταχύτητας c2;
Η
κίνηση στο εσωτερικό της μικροσκοπικής ύλης και η σταθερότητα στη δομή της δεν μπορούν να
εξηγηθούν από την ενέργεια και την κίνηση των εξωτερικών (και τυχαίων) επιδράσεων. Αφού
λοιπόν η ενέργεια με την οποία διατηρείται η δομή της ύλης δεν αντλείται από το εξωτερικό της
και γνωρίζουμε ότι η ύλη υπάρχει μέσα στις τεράστιες αποστάσεις του χώρου και στην πορεία του
χρόνου, αυτή η παρατήρηση μόνη της οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι η ύλη, είτε εδώ κοντά είτε μακριά
μας, συνδέεται με κάτι κοινό, με μία κοινή πραγματικότητα και μάλιστα έτσι, που η ύλη να υπάρχει
με την ίδια μικροσκοπική δομή. Αυτή η κοινή πραγματικότητα δεν είναι άλλη από τον ίδιο το
πεπερασμένο χώρο. Η αρχή της μικροσκοπικής δομής της ύλης και η ενέργεια
με την οποία αυτή διατηρείται δεν προέρχεται από μεταβίβαση ενέργειας μέσα στο χώρο, από κινήσεις εξωτερικές της ύλης. Προέρχεται από τη σχετική ακινησία του πεπερασμένου χώρου και από τη διατάραξη της παρουσίας του, που ενεργεί ταυτόχρονα
σε όλα τα υλικά πράγματα... Πρόκειται για κυματική μεταβολή στην ταυτόχρονη παρουσία του χώρου,
ο οποίος έχει την τάση να επανέρχεται στην αρχική κατάσταση ισορροπίας,
εκτός αν οι ιδιαίτερες συνθήκες (τις οποίες ψάχνουμε) δεν το επιτρέπουν...
Μήκος κύματος
Το κεντρικό σημείο στο οποίο ξεκινάει η διαταραχή της ισορροπίας του μέσου, λέγεται πηγή των κυμάτων. Τα κύματα μεταφέρουν ενέργεια δια μέσου της σύστασης του φορέα τους, χωρίς να μεταφέρουν την ύλη του μέσου αυτού. Δηλαδή, εάν στην επιφάνεια του νερού επιπλέουν αντικείμενα αυτά δεν
απομακρύνονται μαζί με τα κύματα αλλά ταλαντώνονται κατακόρυφα, όπως και το κεντρικό σημείο που ξεκίνησε η διαταραχή. Η συχνότητα ταλαντώσεως του κεντρικού σημείου όπου ξεκινούν τα κύματα καθορίζει τη συχνότητα του κύματος. Τα κύματα λέγονται εγκάρσια, όταν τα μόρια του ελαστικού μέσου ταλαντώνονται σε διεύθυνση κάθετη προς τη διεύθυνση διαδόσεως του
κύματος. Μήκος κύματος (λ) λέγεται η απόσταση στην οποία διαδίδεται η διαταραχή σε χρόνο ίσο προς την περίοδο του κύματος, δηλαδή από τη μία κορυφή μέχρι την επόμενη. Ο αριθμός των κυμάτων που "διέρχονται" στη μονάδα του χρόνου ονομάζεται συχνότητα. Η πιο γνωστή μονάδα της συχνότητας είναι ο κύκλος ανά δευτερόλεπτο που λέγεται Hz. Η συχνότητα είναι το
αντίστροφο της περιόδου, δηλαδή συχνότητα f = 1/ T.
Βασικές ιδιότητες των κυμάτων είναι:
Προέρχονται από μία πηγή. Έχουν ένα εύρος (ή ύψος) και συχνότητα (ή και περίοδο). ’λλο χαρακτηριστικό τους είναι η φάση, δηλαδή που βρίσκεται και σε ποιο χρόνο, σε σχέση με ένα άλλο. Όταν τα κύματα που κινούνται προς μία κατεύθυνση συναντήσουν κύματα από άλλο σημείο προέλευσης, τότε μπορεί να
προκύψουν μεγαλύτερα κύματα (όταν βρίσκονται σε φάση) ή μικρότερα (όταν έχουν διαφορά φάσης). Όταν λ.χ. τα θαλάσσια κύματα με τον ίδιο ρυθμό συναντηθούν και συμπέσουν ακριβώς (έτσι ώστε το ύψος του ενός κύματος να συμπέσει με το ύψος του άλλου) τότε τα ύψη τους προσθέτονται. Αν συμβεί αντιθέτως τότε ακυρώνονται.
Σημαντικές πληροφορίες για
τα στάσιμα κύματα: Όταν ένα οδεύων κύ΅α συναντηθεί με ένα άλλο κύμα που έχει ίσο πλάτος, αλλά αντίθετη διεύθυνση διάδοσης, τότε
γίνεται συμβολή των δύο κυ΅άτων. Η συμβολή του προσπίπτοντος και του ανακλώ΅ενου κύ΅ατος δεν προκαλεί πάντοτε
στάσιμα κύματα. Για να δημιουργηθεί
και να διατηρηθεί το στάσιμο κύμα θα πρέπει να γίνει κάποιος συγχρονισμός των ταλαντώσεων σε σχέση με την πηγή που τις προκαλεί . Η ανάκλαση του
κύματος σε σταθερό ση΅είο, προκαλεί ΅εταβολή της φάσης του κύματος. Το στάσι΅ο κύ΅α έχει ορισ΅ένα ση΅εία τα οποία έχουν
μηδενικό (ή ελάχιστο) πλάτος ταλάντωσης και άλλα ση΅εία που έχουν ΅έγιστο πλάτος
ταλάντωσης. Η θέση των ση΅είων αυτών δεν ΅εταβάλεται ΅ε τον χρόνο και για το λόγο αυτό τα κύ΅ατα που προκύπτουν λέγονται στάσι΅α. Π.χ. όταν πάλλεται μια χορδή, τα παραγόμενα κύματα οδεύουν και προς τις δύο κατευθύνσεις των άκρων της χορδής, όπου εκεί διακόπτονται και ανακλώνται προς το αρχικό σημείο ταλάντωσης και εκεί συναντιώνται. Το μέγιστο πλάτος
ταλάντωσης είναι διπλάσιο από αυτό των αρχικών κυμάτων που συμβάλλουν. Τα σημεία τα οποία δεν ταλαντώνονται (όπως είναι τα άκρα της χορδής) ονομάζονται δεσμοί σε αντίθεση με τις λεγόμενες κοιλίες. Σ ένα
στάσιμο κύμα, το ΅ήκος κύ΅ατος λ είναι η απόσταση ανά΅εσα σε δύο διαδοχικά ΅έγιστα ή δύο διαδοχικά ελάχιστα. Από τις γνωστές σχέσεις προκύπτει ότι
το μήκος κύματος του στάσιμου κύματος είναι το μισό των αρχικών κυμάτων, δηλαδή λ=λ/2.
Βασικές διαφορές των στάσι΅ων
από τα τρέχοντα κύ΅ατα:
α)
Στα στάσιμα κύματα, το πλάτος
της ταλάντωσης των κυμάτων δεν είναι το ίδιο
σε όλο το μήκος. Μεταβάλλεται από ΅ηδέν
έως 2 φορές από το
πλάτος των αρχικών κυμάτων που συμβάλλουν και εξαρτάται από τη θέση τους.
Στα τρέχοντα κύ΅ατα
όλα τα ΅όρια/τμήματα
ταλαντώνονται ΅ε το
ίδιο πλάτος.
β)
Στα στάσιμα κύματα δεν γίνεται μεταφορά ενέργειας
ενώ στα τρέχοντα μεταφέρεται.
γ)
Στα στάσιμα κύματα υπάρχουν σημεία
που παραμένουν
ακίνητα ενώ στα
τρέχοντα κύ΅ατα όλα
τα σημεία εκτελούν ταλάντωση.
δ)
Στα στάσιμα κύματα τα
σημεία του "ελαστικoύ" ΅έσου περνούν
ταυτόχρονα από τη θέση ισορροπίας τους ενώ στα
τρέχοντα κύ΅ατα σε
διαφορετικές χρονικές στιγ΅ές.
ε)
Στα στάσιμα κύματα δύο ση΅εία
που απέχουν απόσταση
΅ικρότερη από λ/2
έχουν την ίδια φάση
΅εταξύ δύο δεσ΅ών
ή διαφορά φάσης ίση ΅ε
π εκατέρωθεν του δεσ΅ού,
ενώ στα τρέχοντα κύ΅ατα
δύο ση΅εία που
απέχουν απόσταση
΅ικρότερη από λ
έχουν διαφορά φάσης που κυ΅αίνεται
από 0 έως 2π.
Χρήσιμη πληροφορία για την ενέργεια των υλικών σωμάτων: Το γινόμενο της σταθερής δύναμης που μετατοπίζει το σημείο εφαρμογής της κατά τη διεύθυνσή της επί τη μετατόπιση, ονομάζεται έργο (W = F Χ). Το έργο εκφράζει την ενέργεια που μεταφέρεται από ένα σώμα
σε ένα άλλο ή που μετατρέπεται από μία μορφή σε μία άλλη. Στην περίπτωση που η δύναμη σχηματίζει γωνία θ με τη μετατόπιση το έργο δίνεται από άλλη σχέση (W=F cosθ Χ ). Όταν η δύναμη είναι κάθετη 90º στη μετατόπιση τότε το έργο θεωρείται μηδέν. Ένα παράδειγμα δύναμης, που το έργο της θεωρείται μηδέν είναι η κεντρομόλος δύναμη στην κυκλική κίνηση και η
κάθετη αντίδραση που δέχεται ένα σώμα, όταν κινείται πάνω σε μία επιφάνεια.
Χρήσιμη πληροφορία από την ηλεκτροτεχνία: Όταν η τάση και η ένταση του ρεύματος βρίσκονται σε φάση τότε ο καταναλωτής απορροφά συνεχώς ενέργεια, χωρίς να την επιστρέφει πίσω στην πηγή. Αντίθετα, όταν η διαφορά φάσεως μεταξύ της τάσης και της έντασης είναι 90º ή -90º μοίρες τότε δεν καταναλώνεται
ενέργεια.
Να παρατηρήσουμε, ακόμα, ότι η ενέργεια στην περίπτωση του κενού χώρου και της δημιουργίας της ύλης, δεν εκφράζεται από τη μετατόπιση σε ευθύγραμμη κίνηση και η δύναμη πρέπει να είναι σχεδόν κάθετη στη μετατόπιση, "σχεδόν" ώστε το έργο να μην είναι τελείως απομονωμένο, μηδενικό και χωρίς σύνδεση με άλλες
εξωτερικές δυνάμεις. Η ενέργεια στην περίπτωση του κενού χώρου και της δημιουργίας της ύλης, εκφράζεται από την κυκλική μεταβολή και από τον αριθμό των κύκλων (δηλαδή από τη συχνότητα f στη μεταβολή μίας ποσότητας).
αντίφαση ανάμεσα στην έννοια της διατήρησης της ενέργειας με τον ατελείωτο χρόνο
και το άπειρο μήκος στο χώρο
*
κοσμολογία, κοσμολογικη θεωρια, αστροφυσική,
κυκλικός χρόνος και περίοδος, σταθερό σύμπαν, ολοκληρωμενο συμπαν, μάζα και υλη, βαρύτητα και
ηλεκτρομαγνητισμος, πεπερασμενος χώρος και ύλη, ενεργεια του κενού