Π Ρ Ο Λ Ο Γ Ο Σ

©2009, ISBN 978-960-931414-5 | ©2010, ISBN 978-960-93-2431-1

Οι πρώτες σκέψεις γύρω από την ιδέα του κυκλικού χρόνου ξεκίνησαν σε νεαρή ηλικία (στη δεκαετία του '80), παράλληλα με άλλους φιλοσοφικούς προβληματισμούς. Η νεανική αναζήτηση ενθαρρύνθηκε από μία “φιλοσοφική νοοτροπία" θα έλεγα, η οποία αξιώνει τη δυνατότητά μας να γνωρίζουμε τα πράγματα μέσα από τα πλησιέστερα της εμπειρίας μας, διότι εκείνα έχουν ομοιότητες, κοινά στοιχεία και σχέσεις, που πολλές φορές το ίδιο το λεξιλόγιό μας δεν μας αφήνει να προσέξουμε. Πολύωρα και καθημερινά, επεξεργαζόμουν τις διατυπώσεις και ανέπτυσσα ξεχωριστά τις σκέψεις για το χρόνο, το χώρο και την ύλη με κεντρική άποψη τη σταθερότητα του συνόλου των υλικών πραγμάτων στο σύνολο ενός και του ίδιου Χρόνου. Μετά από πολλά χρόνια, το καλοκαίρι του 1995, την ξεχωριστή αυτή κοσμο­λογική θεωρία την ονόμασα με τον εκφραστικό τίτλο «Θεωρία του Τελειωμένου Χρόνου».

Από την ανάπτυξη των απόψεων για την αρχή του Σύμπαντος και από την κοσμο­λογική ερμηνεία προκύπτουν -όπως πρέπει λογικά να συμβαίνει- συνέπειες και σκέψεις για τα άλλα βασικά ζητήματα περί της αρχής των βιολογικών φαινομένων και της σχέσης μεταξύ του φαινομένου της ζωής με το υλικό κόσμο. Εάν αυτές τις ιδέες και τις κοσμολογικές συνέπειες τις συμπεριλάβουμε στην ίδια εργασία, τότε η θεωρία θα είναι ενιαία για το χρόνο, το χώρο, την ύλη και τη διάνοια, όπως είχα προσδιορίσει ήδη από νωρίς το πεδίο της φιλοσοφικής διερεύνησής μου. Τα ερωτήματα: Γιατί αρχίζει η ζωή; Ποια η σχέση της με την ύλη; Τι είναι η ύλη και τι η ζωή; Έχει αρχή δημιουργίας το σύνολο της ύλης; Υπάρχει Θεός και ποια η σχέση του με τη ζωή και με τον υλικό κόσμο; Αυτά τα βασικά ερωτήματα τελικά -όπως θα αποδειχτεί- δεν μπορούν να απαντηθούν και να εξηγηθούν με συνέπεια σαν άσχετα το ένα από το άλλο.

Όταν εκείνα τα χρόνια (το 1998) ετοιμαζόμουν να δώσω το χειρόγραφο βιβλίο για φωτοτυπίες και για τύπωμα στον εκδοτικό οίκο, τότε επιχείρησα για μία ακόμα φορά να εμπλέξω ορισμένα γνωστά φυσικά φαινόμενα και παρατηρήσεις από το χώρο της νεότερης φυσικής, να αναζητήσω θεωρητικά τις σχέσεις που έχουν μεταξύ τους και να τα ερμηνεύσω στη βάση της δικής μου κεντρικής άποψης και, αν γινόταν, με το λεξιλόγιο της καθημερινής εμπειρίας. Φαινόμενα όπως τη βαρύτητα, την ηλεκτρο­μαγνητική ακτινοβολία, την ασυνέχεια στη μεταβίβαση της ενέργειας, τη σχέση ενέργειας-ύλης, τη συνύπαρξη πολλών γαλαξιών, την περίπτωση της "Μεγάλης Έκρηξης", ορισμένες απλές εξισώσεις και άλλα δεδομένα της νεότερης φυσικής. Έτσι μπόρεσα να αναπτύξω ακόμα περισσότερο την κοσμο­λογική θεωρία και ο ειδικός τίτλος «Θεωρία του Τελειωμένου Χρόνου» συμπληρώθηκε τότε διστακτικά, εκ των υστέρων όμως εύστοχα και επεξηγηματικά: «και της σχετικότητας της ενέργειας».

Ο τίτλος "Θεωρία του Τελειωμένου Χρόνου και της Σχετικότητας της Ενέργειας"

Ο τίτλος "Θεωρία του Τελειωμένου Χρόνου και της Σχετικότητας της Ενέργειας" για πρώτη φορά δημοσιεύτηκε σαν υπότιτλος με την έκδοση του βιβλίου "Η Θεολογία της Επιστήμης" τον Ιανουάριο του έτους 2000.

Στο βιβλίο εκείνο, το οποίο εκδόθηκε στον ελάχιστο αριθμό αντιτύπων* (© 2000 εκδόσεις "Δωδώνη", αριθμός σελ. 448, ISBN 960-385-019-5), έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια να απαντηθούν συνολικά και με "συμπυκνωμένο" τρόπο τα μεγάλα ζητήματα της Φιλοσοφίας, αποφεύγοντας να βασιστώ σε έτοιμες απόψεις ή σε προηγούμενες θεωρίες και με τη χρήση του καθημερινού λεξιλογίου. Ένα πλήθος από τυχαίες και αποσπασματικές διαπιστώσεις στην εμπειρία και ένα πλήθος από ξεχωριστές εξηγήσεις μπορούν να προκύψουν πιο γρήγορα, πιο εύκολα και όχι τυχαία. Μπορούν μέσα από τη θεωρητική ανάλυση των εννοιών, από τη σύνδεση λίγων γενικών απόψεων και με τη δυνατότητά μας να γνωρίζουμε μακρινά και αόρατα πράγματα, μέσα από την παρατήρηση σχέσεων και ομοιοτήτων στα πλησιέστερα και τα πιο συνηθισμένα πράγματα της εμπειρίας μας. Αυτό επιδίωξα να επιτύχω και να αποδείξω τότε με τη «Θεολογία της Επιστήμης» και έγινα κουραστικός, χωρίς να γίνω πολύ κατανοητός. Το πώς γράφτηκε "Η Θεολογία της Επιστήμης" πρόκειται για ένα άλλο ενδιαφέρον βιβλίο...

Παράλληλα με την ανάπτυξη των άλλων μεγάλων ζητημάτων της Φιλοσοφίας, στο δεύτερο μέρος εκείνου του βιβλίου συμπεριλαμβανόταν η κοσμο­λογική θεωρία περί της αρχής του Σύμπαντος, την οποία υποδήλωνε ο υπότιτλος του βιβλίου. Η κεντρική άποψη που εκτυλισσόταν μέσα από λογικές σκέψεις και από τις "εσωστρεφικές" αναλύσεις των πιο γενικών εννοιών, οδηγούσε αποκαλυπτικά στα ζητήματα της σύγχρονης φυσικής και συνοψιζόταν εύστοχα με τον τίτλο «Θεωρία του Τελειωμένου Χρόνου και της Σχετικότητας της Ενέργειας». Πιο φανερά, ο τίτλος αυτός θα μπορούσε να ήταν «Θεωρία του Ολοκληρωμένου Σύμπαντος και του Δυναμικού Χώρου», ενώ κάπως πιο προκλητικά την αποκαλώ και Θεωρία του Ταυτόχρονου Σύμπαντος. 

Η θεωρία του Τελειωμένου Χρόνου ξεκινάει με τη λογική ενός αυτοτελούς και σταθεροποιημένου Σύμπαντος μέσα στα όρια ενός μέγιστου χρονικού διαστήματος, σε διαμετρική αντίθεση με την κυρίαρχη άποψη της «Μεγάλης Έκρηξης», η οποία κυριάρχησε και προβλήθηκε για πολλές δεκαετίες. Το Σύμπαν (στο σύνολό του) δεν ξεκίνησε από κάποια Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang), αντιθέτως υπήρχε ανέκαθεν και διατηρείται πάντα το ίδιο με τη δυναμική παρουσία της ύλης που αλληλεπιδράει διαρκώς με τον "κενό" πεπερασμένο χώρο! Η κεντρική άποψη της θεωρίας του Τελειωμένου (Συνολικού) Χρόνου βρίσκεται σε αντίθεση με τη διαδεδομένη και πιο αναγνωρισμένη κοσμο­λογική άποψη των τελευταίων δεκαετιών και με κάθε θεωρία που αναφέρεται σε προηγούμενη δημιουργία του Σύμπαντος (κόσμου).

Η κοσμο­λογική θεωρία που μπορούμε τελικά να ονομάσουμε με τον αντιπροσωπευτικό τίτλο "Θεωρία του Τελειωμένου Χρόνου και της Σχετικότητας της Ενέργειας", χωρίς να ξεκινήσει από τις ανακαλύψεις της φυσικής ή να καταφύγει σε προηγούμενες θεωρίες, καταφέρνει να περιγράψει και να ερμηνεύσει ενοποιημένα τις σχέσεις μεταξύ φαινομένων όπως είναι ο χώρος, ο χρόνος, η ύλη, η ενέργεια και με πρωτοφανή λογική την εμφάνιση της Ζωής από τις μικρο­σκοπικές διαστάσεις του χώρου. Πρόκειται για θεωρία μεγάλου βεληνεκούς, η οποία κατάφερε με συνηθισμένο λεξιλόγιο και μέσα από γενικές αρχές (οι οποίες αποκαλούνται φιλοσοφικές αναλύσεις) να εισέλθει δημιουργικά σε επιστημονικά ζητήματα, τα οποία παρουσιάζονται στο χώρο της φυσικής μέσα από τυχαίες παρατηρήσεις και ανακαλύψεις και μάλιστα να προχωρήσει ένα βήμα πιο πέρα.

Από την αρχή της μακροχρόνιας διαμόρφωσης της φιλοσοφικής ερμηνείας της φύσης, χρησιμοποιούσα και επεξεργαζόμουν κατά κόρο έννοιες όπως η κίνηση, ο χρόνος, η ενέργεια, η ύλη, η απόσταση, οι οποίες ήταν καλά ριζωμένες στο χώρο της φυσικής. Όμως, η ιδιαίτερα κακή σχέση μου με τα μαθηματικά περιόριζε την προσπάθεια στην παρατήρηση, στην ερμηνεία, στην κατανόηση των φαινομένων και στην επεξεργασία των διατυπώσεων (μέχρι αηδίας για να μην πω τρέλας), χωρίς τον υπολογισμό των μεγεθών και την εφαρμογή των τύπων.

Είκοσι περίπου χρόνια μετά (το 2008), η κοσμο­λογική θεωρία ήταν περισσότερο αποσαφηνισμένη, οι διατυπώσεις πιο ώριμες, οι σκέψεις συμπληρωμένες από την εξαγωγή περισσότερων συνεπειών και οι εύστοχες απόψεις είχαν διαχωριστεί από τις υπόλοιπες φιλοσοφικές σκέψεις. Τότε αντιλήφθηκα, ότι θα μπορούσα περισσότερο από ποτέ να διατυπώσω μερικές βασικές σκέψεις της θεωρίας με τους όρους και τις απαιτήσεις της φυσικής και αναρωτιόμουν, που θα βρω έναν συνεργάσιμο φυσικό για να βοηθήσει σε αυτή την κατεύθυνση, υπό τη καθοδήγηση της φυσικής ερμηνείας που είχα διατυπώσει. Τότε έτυχε να γνωρίσω έναν εκπληκτικό "τύπο", από τη μαθηματική εργασία του οποίου αντιλήφθηκα, ότι για να ξεκινήσω την προσπάθεια δεν χρειαζόμουν περισσότερες γνώσεις μαθηματικών από αυτές ενός μαθητή μέσης εκπαίδευσης. Για χρονικό διάστημα 1,5 έτους έγινε ιδιαίτερα μεγάλη προσπάθεια και διερεύνηση για να εντοπιστούν σχέσεις και ιδέες της "φιλοσοφικής" θεωρίας του Τελειωμένου Χρόνου, οι οποίες θα μπορούσαν να εκφραστούν με τους γνωστούς τύπους της φυσικής. Στην αναζήτηση μαθηματικών σχέσεων και στη χρησιμοποίηση γνωστών τύπων από τη φυσική μπορώ να πω ότι εξαναγκάστηκα, για να βοηθήσω στην κατανόηση της κοσμολογικής θεωρίας και για να προκαλέσω να γίνει η προσπάθεια να βρεθεί η μαθηματική της έκφραση και κυρίως για την αναγνώριση της συνέπειας των ολοκληρωμένων συλλογισμών που αποτελούν τη φυσική ερμηνεία, (τύπος=συντόμευση και ξεχωρισμένη σχέση). Η προσπάθεια αυτή αποτελεί και μία αντίδραση προς εκείνους που θα χαρακτήριζαν περιφρονητικά τη φυσική ερμηνεία με τους ολοκληρωμένους συλλογισμούς σαν "φιλοσοφική θεωρία" ή θα αδιαφορούσαν να την κοιτάξουν, με αφορμή ένα ορθογραφικό λάθος ή από την απουσία των αριθμών και αναφορών στη γνωστή φυσική. 

Έχω την επίγνωση και θέλω να τονίσω, ότι η διερεύνηση για τη μαθηματική διατύπωση δεν είναι μία ολοκληρωμένη και συνεπής εργασία και αποτελεί ένα ξεκίνημα, που μπορούσε να γίνει από έναν άσχετο στα μαθηματικά και γι' αυτό την αποκαλώ "διερεύνηση". Η μαθηματική διερεύνηση δεν θα είχε ξεκινήσει και δεν θα μπορούσε να προχωρήσει, εάν δεν ήταν από πριν οι καθοδηγητικές απόψεις της φυσικής ερμηνείας. Απόψεις και συμπεράσματα, όπως λ.χ. για τα όρια στην απόσταση και στο χρόνο, για τη σχέση της σφαιρικότητας του χώρου με τα όρια του χρόνου και του χώρου, για τη σχέση της μάζας με τη μεταβολή στη δυναμική ενέργεια του χώρου, για τη σχέση της ύλης με τη γρήγορη και τη κυκλική μεταβολή σε μία κοινή ουσία, για τη σχέση της βαρύτητας με τη δυναμική ενέργεια του χώρου, για την σχέση της ύλης με την αυξομείωση στην ενέργεια του χώρου, για το σχετικό ξεκίνημα του Σύμπαντος από την απλή ύλη, για τη σχέση της μείωσης της ενέργειας και της ταχύτητας με την παρουσία της ύλης, για τη σχέση της αρχής της διατήρησης της ενέργειας με τη σταθερότητα του Σύμπαντος, με την ασυνέχεια και με την τάση επαναφοράς στην ισορροπία και πολλά άλλα φιλοσοφικά συμπεράσματα.

Η προσπάθεια απλοποίησης και αποσαφήνισης της κοσμολογικής θεωρίας δεν έπαψε ποτέ και δεν ολοκληρώνεται ούτε στον αριθμό των σελίδων αυτού εδώ του βιβλίου. Συνοψίζοντας θέλω να επαναλάβω και να τονίσω, ότι η θεωρία του Τελειωμένου Χρόνου εισαγάγει γενικά και θεωρητικά την ύπαρξη ορίων στο χρόνο και στο μήκος και την αναγκαία σχέση σύνδεσης και συνύπαρξης ενός ελάχιστου ορίου με ένα μέγιστο όριο και μία σχέση διατήρησης των ορίων κατά τη μεταβολή των φαινομένων. Στο χώρο της φυσικής, τα όρια αυτά προσδιορίζονται τουλάχιστον στην ποσότητα της μάζας, της ενέργειας, του μήκους, του χρόνου, της ταχύτητας, του ρυθμού (μεταβολής) και στη βαρυτική δύναμη.

Πέρασαν 10 χρόνια από την αρχική δημοσίευση της φυσικής ερμηνείας για ένα πλήρες και σταθεροποιημένο Σύμπαν. Σε αυτό το διάστημα, που η θεωρία του Τελειωμένου Χρόνου και της Σχετικότητας της Ενέργειας παρέμεινε άγνωστη και χωρίς να βρεθεί κάποιος να την κατανοήσει με λίγη καλόπιστη προσπάθεια και χωρίς προκατάληψη, έγινε μεγάλη προσπάθεια διόρθωσης και αποσαφήνισης. Επιπλέον έγινε διερεύνηση για τη μαθηματική διατύπωσή της από τον χειρότερο μαθητή των μαθηματικών για να βοηθήσει κάποιον ενδιαφερόμενο και τυχερό φυσικό να προχωρήσει στην ολοκληρωμένη μαθηματική διατύπωση της θεωρίας. Άλλα δέκα χαμένα χρόνια για την Επιστήμη και την Ιστορία, όμως δημιουργικά και ωφέλιμα για τον εμπνευστή της. Από εδώ και πέρα, οποιοσδήποτε αναφέρεται στα κοσμο­λογικά και στα φιλοσοφικά ζητήματα με προοπτική να διερευνήσει ή να ενημερώσει, χωρίς πρώτα να έχει γνωρίσει και κατανοήσει τη Θεωρία του Τελειωμένου Χρόνου, θα είναι εκτός πραγματικότητας και κυριολεκτικά καθυστερημένος.

Κώστας Γ. Νικολουδάκης

Πειραιάς, Δεκέμβριος 2008

Μικρές διορθώσεις Αύγ. 2009 και Δεκ. 2010

>>>► Κατεβάστε και εκτυπώστε τον πρόλογο της κοσμολογικής θεωρίας ©2012