Η ορθολογική ερμηνεία για την ύλη ως ταλαντώσεις ενέργειας σε μια
κοινόχρηστη ποσότητα, που υπάρχει ως δυναμικός χώρος
Τα αστρονομικά όρια υπολογισμένα σύμφωνα με τις κυματικές διαδικασίες σε
μια κοινόχρηστη ποσότητα. Τα οριακά μεγέθη της φυσικής δύναμης σε μικροσκοπικές και σε αστρονομικές διαστάσεις
Στους παρακάτω απλουστευμένους υπολογισμούς βλέπουμε, ότι αν υπολογίσουμε το
Σύμπαν όπως αν αυτό ήταν ένα μόνο σώμα με μάζα, τότε πάλι βγαίνουν αποτελέσματα που συμφωνούν με τα μεγέθη της μικροσκοπικής δομής ενός μόνο ατόμου. Βέβαια στη
θεωρία για το Σύμπαν ως πλήρες και ταυτόχρονο έχει εξηγηθεί ότι η συνολική ποσότητα ενέργειας δεν υπάρχει ως ένα μόνο σώμα και ότι αυτή είναι κατανεμημένη ως
κοινόχρηστη ποσότητα σε ισορροπία και υπάρχει ως παγκόσμιος χώρος. Είδαμε τους πρώτους υπολογισμούς μιας τέτοιας συσχέτισης της κοινόχρηστης ενέργειας ως όγκο
χώρου και ως συγκεντρωμένη ποσότητα ύλης σε όγκο σώματος.
Η δεύτερη μάζα M από την απλή εξίσωση Μ(2) = F·R^2 / G·M0
όταν η πρώτη μάζα είναι η μέση μάζα M0 = √(Mmin·Mpl) = h·f0 / c^2 = 2,005643 ×10^-29 kg (της μαθηματικής αρχής ενός ατόμου ύλης):
1) Μuni = Fpl ∙λ0^2 / G ∙M0 = 1,098530 ×10^57 kg = Fpl / V0
2) Μuni = F0 ∙λmax^2 / G ∙M0 = 1,098533 ×10^57 kg = Fpl / V0
3) Runi = G ∙M0 ∙Muni / Fres(min) ∙λmax = G ∙M0 ∙Muni / 1,802583 ×10^-12 = 8,155677 ×10^29 m
4) Runi = G ∙M0 ∙Muni / F0 ∙λ0 = 8,155682 ×10^29 m
5) G ∙M0 ∙Muni / Runi^2 = 2,210217 ×10^-42 N = Fmin
6) G ∙M0 ∙Muni / λ0^2 = 1,210579 ×10^44 N = Fpl (όπως h∙fpl/λpl)
7) Μuni = Fmin ∙Runi^2 / G ∙M0 = 1,098533 ×10^57 kg
Όπου Μuni είναι η συνολική μάζα του Σύμπαντος αν ήταν ένα μόνο σώμα. Μια τόσο μεγάλη μάζα μαζί με μια μικρή μάζα ενός
ατόμου ύλης (δηλαδή περίπου της μέσης τιμής) δίνουν αποτελέσματα που είναι σύμφωνα με τα ελάχιστα και τα μέγιστα όρια και με τα μεγέθη στις μέσες τιμές.
• Στις αμέσως παραπάνω αναλογίες (1,2) βλέπουμε πόσο μεγάλη είναι η δεύτερη μάζα όταν μια μέγιστη δύναμη εισαχθεί στην
εξίσωση της βαρυτικής δύναμης ή η δύναμη του μέσου μεγέθους σε σχέση με μια στοιχειώδη ατομική ποσότητα M0.
• Μετά (3,4) βλέπουμε πόση απόσταση μπορεί να χωρίζει (ως διάσταση όγκου;) τη συνολική μάζα Muni από τη μέση μάζα M0 η
οποία θεωρητικά είναι η αρχή ενός ατόμου ύλης: 1) όταν η δύναμη μεταξύ τους είναι ασθενής Fres(min) ή μέσου μεγέθους F0.
• Σύμφωνα με την ίδια εξίσωση βλέπουμε (στις 5,6) και πόση δύναμη μπορεί να συνδέει τη συνολική μάζα Muni με τη μέση μάζα,
η οποία είναι η μαθηματική αρχή ενός ατόμου ύλης, όταν η απόσταση είναι εξαιρετικά μεγάλη ή το μικροσκοπικό μήκος στη δομή της ύλης (μέσο μήκος λ0).
• Στο τέλος (7) βλέπουμε ότι ακόμα και όταν η ατομική μάζα συνδέεται με μια εξαιρετικά ασθενή δύναμη σε μια εξαιρετικά
μεγάλη απόσταση, τότε αυτή η δύναμη σύμφωνα με τη σταθερά G της βαρύτητας πάλι χρειάζεται μια ποσότητα μάζας εξαιρετικά μεγάλη.
Αν σκεφτόμασταν με την απατηλή εικόνα ενός σύμπαντος από αναρίθμητα αστρονομικά σώματα σε απόσταση εξωτερικά μεταξύ τους,
τότε δεν θα τολμούσαμε να σκεφτούμε με αυτές τις απλές εξισώσεις για τα όρια του Σύμπαντος. Είναι δύσκολο για έναν καλό φυσικό να σκεφτεί με τόσο απλά
μαθηματικά για το Σύμπαν!
• Αν στην ίδια εξίσωση Μ(2) = F·R^2 / G·M0 εισαγάγουμε την ελάχιστη δύναμη Fmin = Emin / λmax = F0^2 / Fmax = 2,210208
×10-42 N για το μέσο μήκος λ0 τότε η μάζα M(2) = M0.
Δηλαδή: Fmin ∙λ0^2 / G ∙M0 = 2,005645 ×10^-29 kg.
Αν εισάγουμε τη δύναμη επαναφοράς F(re-max)= 4,4499407 ×10^22 N τότε:
F(re-max)∙λ0^2 / G ∙M0 = 4,038056 ×10^35 kg = Μ(1ls), η οποία είναι ένα μαθηματικό όριο αστρονομικής μάζας.
Όπου:
Fmin = 2,210218 ×10^-42 N | Fpl = 1,210586 ×10^44 N | F0 = 16,35743 Ν
• Το ελάχιστο μέγεθος δύναμης σύμφωνα με τα όρια* για τη δομή ενός ατόμου
είναι:
Fmin = G·Mmin^2 / λpl^2 = G·Mpl^2 / λmax^2 = G·M0^2 / λ0^2 = 2,210208 ×10^-42 N
Fmin = h·fmin^2 /c = h /c·Tmax^2 = Emin / λmax = F0^2 / Fmax = 2,210208 ×10^-42 N
• Το μέγιστο μέγεθος δύναμης σύμφωνα με τα όρια για τη δομή ενός ατόμου είναι:
Fpl = G·Mpl^2 / λpl^2 = c^2·c^2 /G ≈ 1,210586 ×10^44 N
Fpl = h·fpl^2 /c = h /c·Tpl^2 = h·fpl/c·Tpl = Epl / λpl ≈ 1,210586 ×10^44 N
• Η μέση δύναμη σύμφωνα με τα όρια για τη δομή ενός ατόμου είναι:
F0 = G·Mmin·Mpl / λpl^2 = G·M0^2 / λpl^2 = G·Mpl^2 / λ0^2 = 16,35743 Ν
F0 = √(Fmin·Fpl) = h·fmin·fpl /λ0 = h·f0 /λ0 = Ε0/λ0 = 16,35743 Ν
* [Η κλίμακα αδράνειας Μmax =√(h∙c/G) = 5,45624 ×10^-8 kg και Mmin = h·1Hz/c^2 = 0,73725 ×10^-50 kg]
* [Μέση τιμή ενέργειας και αντίστοιχης αδράνειας: Ε0 = 1,802582 ×10^-12J και M0 = 2,00564 ×10^-29kg για M0 = √(Mmin · Mpl)]
"Τα δύο άκρα στη θεωρητική κλίμακα της ενέργειας (≈×10^8 - ≈×10^-34 J) και της αντίστοιχης δύναμης (≈×10^-42 - ≈×10^44 Ν)
δεν φαίνονται μέσα στη δομή ενός ατόμου, όμως παρατηρούμε και μετράμε τις μέσες τιμές αυτών των δύο αθέατων ορίων (Ε0 ~1,802582 ×10^-12 J, F0 ~16,3574 N, M0
~2,00564 ×10^-29 kg). (...) Η δύναμη μέσου μεγέθους προς μικρότερη
ακτίνα r<10^-13m παρουσιάζεται ως πυρηνική ενώ προς μακρύτερη ακτίνα r>10^-13m έξω από μια ατομική ακτίνα παρουσιάζεται ως ηλ/μαγνητική και βαρυτική".
Οι πιο απλοί υπολογισμοί που αναμφίβολα βασίζονται σχεδόν στις μέσες τιμές των φυσικών μεγεθών και σύμφωνα με τη σταθερά G
της πιο ασθενούς δύναμης φανερώνουν μια μεγάλη μάζα, που δεν είναι κάποιο σώμα, ούτε κανένα σωματίδιο μέσα στη δομή της ύλης. Αλλά αυτή η μάζα δεν λείπει και
αντιθέτως τα σωματίδια παρουσιάζονται και έχουν τις δυνάμεις τους με μια κοινόχρηστη και ισοδύναμη μάζα που είναι αόρατη. Η δομή της ύλης συνδέεται με αυτή την
ταυτόχρονη ποσότητα σε μικροσκοπικά μήκη ύστερα από μια διαδικασία υποβιβασμού της μέγιστης δύναμης και επιβράδυνσης των εξαιρετικά υψηλών ρυθμών. Αυτή η
παγκόσμια δύναμη στην κατεύθυνση προς τη δομή της ύλης έχει τα χαρακτηριστικά μιας πυρηνικής και η/μ δύναμης. Την ίδια στιγμή, τα δομικά στοιχεία (ύλη) έχουν
αυτή την ίδια κοινόχρηστη ποσότητα στο εξωτερικό τους ως ελεύθερο χώρο και βαρυτικό πεδίο.
Τα αστρονομικά μεγέθη >>>
|SET| ISBN 978-618-85170-1-1,
|A| ISBN 978-618-85170-2-8,
|B| ISBN 978-618-85170-3-5 |
Αποσπάσματα
από τις πραγματείες:
1) Complete Universe, Dynamic Space, Wave Phenomena. How the natural laws and forces are applied. The fundamental concepts for a rational
Cosmology (Cosmonomy)
|SET|
ISBN 978-618-85170-1-1, |A| ISBN
978-618-85170-2-8, |B| ISBN 978-618-85170-3-5, ©2021
2) Ένα (πλήρες) και σταθεροποιημένο
Σύμπαν που φαίνεται σαν ελεύθερος χώρος. Η ορθολογική ερμηνεία για την ύλη ως ταλαντώσεις ενέργειας σε μια κοινόχρηστη ποσότητα, που υπάρχει ως δυναμικός χώρος.
(Θεμελιακές σκέψεις και συμπεράσματα σε 166 μαθήματα ©2023)
3) ΤΟ (ΠΛΗΡΕΣ) ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ Ο
ΔΥΝΑΜΙΚΟΣ (ΚΕΝΟΣ) ΧΩΡΟΣ. Οι θεμελιώδεις σκέψεις και σχέσεις για την ερμηνεία της φύσης.
ISBN
978-960-9504-68-3 ©2012, ISBN 978-618-85170-4-2 ©2023