|
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ
1
(* Η διαίρεση όπως έχει γίνει με τους τίτλους της έντυπης έκδοσης. Τα κείμενα είναι από το 2ο μέρος του συντομευμένου βιβλίου "Η παγκόσμια ηθική του εσωτερικού προσανατολισμού" με τις πιο απαραίτητες σκέψεις, ©2015)
. .
. .
. .
Τίποτα δεν είναι έτσι όπως ακριβώς φαίνεται και για όλους τους παρατηρητές. Σχεδόν τίποτα δεν είναι έτσι όπως το σκεφτόμαστε. Ακόμα πιο απίθανο, ότι τα πράγματα και τα γεγονότα είναι έτσι όπως τα εμφανίζουν όσοι τα περιγράφουν ή ότι τα πράγματα θα γίνουν έτσι όπως τα υπολογίζουμε. Ζούμε σε ένα κόσμο όπου ο ένας παραπλανά τον άλλο, αφού πρώτα έχει εμπιστευθεί τυφλά τον παρανοϊκό εαυτό του και δεν αναζητά τον πνευματικό προορισμό του. Στην καλύτερη περίπτωση εκτιμούμε τη γνώση αρκετή για να την εφαρμόζουμε μεροληπτικά. Όταν γίνει η ζημιά και η αποτυχία, τότε κάποιοι δεν αναγνωρίζουν τις συνέπειες από την ίδια τη γνώση, η οποία πάντοτε είναι ελλιπής. Για να γίνει ένα λάθος ή κάτι απρόβλεπτο χρειάζεται να εκτιμούμε ότι γνωρίζουμε. Όταν εκτιμούμε ότι έχουμε σωστές πληροφορίες, όταν διαβεβαιώνουμε και είμαστε απόλυτα βέβαιοι για την άποψή μας, όταν βγάζουμε συμπεράσματα με υποθέσεις και κινούμαστε με προβλέψεις, τότε έτσι σκεφτόμαστε σαν να γνωρίζουμε αξιόπιστα. Αν σκεφτούμε ότι δεν γνωρίζουμε καλά, αν φυλάμε μερικές αμφιβολίες, τότε πιο συγκρατημένα θα πράξουμε και λάθος πιο δύσκολα θα πούμε. Όμως η αυξημένη αμφιβολία δεν ευνοεί τις συνεργασίες και τις αυξημένες προσδοκίες, ενώ οι άνθρωποι εύκολα δελεάζονται και παραδίδουν τον έλεγχο της ζωής τους όταν αποκτούν εμπιστοσύνη. Το ζήτημα για το πώς ξεκινάει η γνώση μας και πώς ο άνθρωπος ρυθμίζει με σκέψεις και με πληροφορίες τη ζωή του συνδέεται αξεχώριστα με μια παγκόσμια ηθική. Το γνωσιολογικό ζήτημα (τι είναι η γνώση και πώς ξεκινάει) αποτελεί μια τρομερή διαπίστωση "κλειδί" όχι μόνο για τη φιλοσοφική ή τη θεωρητική σκέψη, αλλά και για τη ρύθμιση της ανθρώπινης ζωής. Αν υπάρχει το "σωστό" και το "λάθος" μέσα στις σκέψεις μας, τότε από αυτές τις σκέψεις ξεκινάει το δίκαιο και το άδικο, η λογική και η παράλογη συμπεριφορά, η επίγνωση της πραγματικότητας και η παραπλάνηση, η ειλικρίνεια και το ψέμα. Τα ψέματα, οι φαντασιώσεις, τα λάθη και η μεροληπτική λογική παράγουν αδικία. Μεροληπτική γίνεται η λογική, όταν δεν εκτιμάμε τα πράγματα με σκοπό τον πνευματικό προσανατολισμό. Έτσι με τις συνεργασίες, η εξαπάτηση γίνεται τέχνη και επιστήμη. Με αυτές τις πνευματικές αδυναμίες, οι άνθρωποι σε δύσκολες στιγμές και με τις αποτυχίες τους στρέφονται ο ένας ενάντια στον άλλο με θυμό ή με απογοήτευση, ενώ με κάθε δυνατότητα και με τις επιτυχίες τους έχουν υπέρμετρη προσδοκία. Να, λοιπόν, με λίγες σειρές σκέψης και χωρίς φιλοσοφικές αναλύσεις, γιατί η ηθική είναι μια παγκόσμια επιστήμη: Η ηθική είναι αξεχώριστη από τη λογική και από τις σχέσεις εμπιστοσύνης, που δημιουργούνται με γνώση και με πληροφορίες.
"ΜΕΓΑΛΑ" ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ - ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ - ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ !
► Η διάνοια δεν έχει σπουδαιότερη δυνατότητα από το να γνωρίζει, να διατηρεί τον εαυτό της σαν αυτοσκοπό και να διαμορφώνει την αυτογνωσία της. Η αυτογνωσία είναι το νόημα της ευτυχίας, η ουσία της λογικής και ο σκοπός της ηθικής. Ο εγωκεντρισμός και η αυταπάτη είναι από μόνα τους, χωρίς καμιά πράξη, η πιο μεγάλη καταστροφή και σχετίζονται άμεσα με την παράδοση στην τύχη. Ζωή χωρίς διανοητική δραστηριότητα είναι ανύπαρκτη και χωρίς διαμόρφωση αυτογνωσίας ήταν, είναι και θα είναι για πάντα και παντού μέσα στο Σύμπαν ανεπαρκώς αξιοποιημένη και παρασυρμένη, με όποια δυνατότητα και αν τη φανταστούμε.
|