Οι φαντασιώσεις και τα ψέματα του
ανθρώπου χωρίς αυτογνωσία...
Μη λες ότι δεν ήξερες!
<•>
Μερικές κατευθυντήριες απόψεις για τη ζωή είναι προ-καθοριστικές
για την απόδοση, την επιτυχία και την εξέλιξη του
ανθρώπου σε όλους τους χώρους και σε όλες τις
δραστηριότητές του. Οι κατευθυντήριες απόψεις με
εσωτερικές αξίες για την πορεία της ζωής μέχρι σήμερα
υποβαθμίζονται και αντικρούονται σαν μεταφυσικά ζητήματα, διότι δεν ευνοούν τα σχέδια, τις επιθυμίες και
τους στόχους των φιλόδοξων και των "υλιστών" ανθρώπων...
Αναρωτήθηκες πόσα λες και κάνεις καθημερινά με 100%
βεβαιότητα, ενώ αυτά είναι πιο αμφίβολα από φιλοσοφικές
θεωρίες; Ο
πνευματικός προσανατολισμός με την παγκόσμια ηθική του περιορίζει την απερίσκεφτη και φιλόδοξη δράση. Γι' αυτό δεν ακούγεται
ευχάριστος. Αντιθέτως η άρνησή του, διευκολύνει όλους για να επιρρίπτουν κάθε ευθύνη στους άλλους, όχι στον εαυτό τους.
Η ΦΥΣΙΚΗ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΑΣ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΓΝΩΣΤΗ. Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΓΕΝΙΚΑ
ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΚΟΣΜΟ...
<•> Η ηθική
και το δίκαιο ξεκινούν πριν από την εμφάνιση του ανθρώπου, από
τις προδιαγραφές του κόσμου
Οι άνθρωποι από τα αρχαία χρόνια αντιλήφθηκαν, ότι στην
ανθρώπινη ζωή και συμπεριφορά χρειάζεται να μπουν μερικά όρια
και αυτή να μην είναι πάντα ανεμπόδιστη, όπως του ζώου. Και από
τις πρώτες παρατηρήσεις ήταν, ότι ο πολιτισμένος άνθρωπος
χρειάζεται συχνά να βάζει φρένο στη συμπεριφορά του, αυτός ο
ίδιος άμεσα στον εαυτό του ή αντίθετα αυτός ο ίδιος να παρακινεί
τον εαυτό του για να πράξει έτσι όπως δεν θα επιθυμούσε. Πολύ
πριν επινοηθεί μια λέξη για ένα σύνολο κανόνων στη συμπεριφορά
και για τις «καλές» πράξεις και πριν ακόμα καταγραφούν οι
σκέψεις για τις ανθρώπινες σχέσεις, μπορούμε να φανταστούμε τους
ανθρώπους να αντιλαμβάνονται την ανάγκη για «φρένο» και
περιορισμούς στη συμπεριφορά τους. Αφού η σκέψη άρχισε να
ρυθμίζει τις πράξεις τους, χρειάστηκε να πάψουν να ζουν και να
επιβιώνουν όπως τα υπόλοιπα ζώα: δηλαδή ασυγκράτητοι και έτσι
όπως επιβάλλουν οι ορμές και οι παρατηρήσεις της στιγμής μέσα σε
μια δολοφονική φύση. Η αρχική φυσική «ελευθερία» δεν ήταν έτσι
«καλή» όσο την αντιλαμβάνονται τα άγρια ζώα. Αν ο άνθρωπος
επιθυμούσε να συμβιώσει ειρηνικά μαζί με τους άλλους, αν
επιθυμούσε να διευκολύνει τη ζωή του και να ξεπεράσει ορισμένες
φυσικές δυσκολίες, αν επιθυμούσε να γίνει ομορφότερη η ζωή του,
έπρεπε να θυμάται και να σκέφτεται τις συνέπειες των πράξεών
του. Αν γινόταν να προκαλεί ευχαρίστηση και κατανόηση στους
άλλους, αντί να προκαλεί απορριπτικές και επιθετικές
αντιδράσεις. Ως μέλος μιας οικογένειας, ήδη είχε ξεκινήσει ν'
ανιχνεύει αυτή την προοπτική της συγκρατημένης συμπεριφοράς και
της συνεργασίας. Στο πέρασμα του χρόνου, στις αρχικές
παρατηρήσεις προστέθηκαν πολλές άλλες για τη ρύθμιση της
συμπεριφοράς και των ανθρώπινων σχέσεων και αυτές οι πρώτες
σκέψεις συγχωνεύθηκαν μέσα στο φαινόμενο της θρησκείας. Λίγοι
άνθρωποι των γραμμάτων προσπάθησαν να καταγράψουν αυτή την
εμπειρία, να αναζητήσουν τους λόγους που οι άνθρωποι
συγκρούονται μεταξύ τους, να συνοψίσουν μερικούς κανόνες
συμπεριφοράς ή να εγείρουν το ζήτημα για το νόημα της Ζωής με τα
εργαλεία της εποχής τους και αυτούς τους παλαιότερους τους
ονομάζουμε φιλόσοφους.
>>>►
Κατεβάστε τις θεμελιώδεις σκέψεις του 2ου μέρους της
παγκόσμιας
Ηθικής με εσωτερικό προσανατολισμό
ΚΟΣΜΟΝΟΜΙΑ:
ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ
Τα πιο φανερά σημάδια ότι προσφέρονται σωστές απαντήσεις και σκέψεις που διευκολύνουν μια θεωρητική έρευνα
>>>
Γνώση χωρίς ηθική είναι άσκοπη και παραπλανητική
>>>
Ενοποιημένη και διεπιστημονική Απάντηση, πιο αναλυτικά:
>>>
Ενοποιημένη Απάντηση, όχι μονόπλευρη, δηλαδή:
Ηθική / Ψυχολογική
Λογική
Πολιτική
Κοσμολογική
<•> Περισσότερα... στα
βιβλία. Για μια πιο συνεκτική ανάγνωση των αναπτυγμένων σκέψεων προτείνεται το κατέβασμα και η εκτύπωση των αρχείων κειμένου
►
Η διάνοια δεν έχει σπουδαιότερη δυνατότητα από το να γνωρίζει, να διατηρεί
τον εαυτό της σαν αυτοσκοπό και να διαμορφώνει την αυτογνωσία της. Η
αυτογνωσία είναι το νόημα της ευτυχίας, η ουσία της λογικής και ο σκοπός της
ηθικής. Ο εγωκεντρισμός και η αυταπάτη είναι από μόνα τους, χωρίς καμιά
πράξη, η πιο μεγάλη καταστροφή και σχετίζονται άμεσα με την παράδοση
στην τύχη. Ζωή χωρίς διανοητική δραστηριότητα είναι ανύπαρκτη και χωρίς
διαμόρφωση αυτογνωσίας ήταν, είναι και θα είναι για πάντα και παντού μέσα
στο Σύμπαν ανεπαρκώς αξιοποιημένη και παρασυρμένη, με όποια δυνατότητα και
αν τη φανταστούμε.
Ο
υλιστικός τρόπος ζωής στηρίζεται σε πολλές φαντασιώσεις και σε ψέματα, όχι στην
αυτογνωσία και συμπίπτει με εγωκεντρικό τρόπο ζωής και νοοτροπία. Ο εγωισμός, η
μεροληψία, η
ανοησία και το παρανοϊκό πνεύμα είναι οι άλλες απόψεις του υλιστικού τρόπου ζωής
και αντίληψης.
Αν η Ηθική του εσωτερικού
προσανατολισμού (με πνευματικές αξίες) δεν είναι Επιστήμη
►
>>>►