ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

<•> Για τη θεμελίωση μιας ηθικής που δεν αγνοεί την πραγματικότητα

Χωρίς τις θεμελιακές διαπιστώσεις για τον πνευματικό προσανατολισμό, τα υπόλοιπα ζητήματα για την ανθρώπινη συμπεριφορά, για την κοινωνία και για τον προορισμό του κράτους μένουν αστήριχτα και είναι προσωπικές εκτιμήσεις, αντιφατικές απόψεις και πεδίο οικονομικής και πολιτικής εκμετάλλευσης μερικών φιλόδοξων. Ο άνθρωπος δεν είναι λογικό και κοινωνικό ζώο, με την καλή έννοια που φανταζόμασταν. Με την παγκόσμια ηθική, η ανθρώπινη δράση και συμπεριφορά ερμηνεύονται με τις πνευματικές αδυναμίες του ανθρώπου (όπως λανθασμένες εκτιμήσεις, ελλιπής γνώση, εξασθένιση και ανεπάρκεια μνήμης, φαντασιώσεις για τα πράγματα, μεροληψία, κακή χρήση των λέξεων, σκόπιμη απόκρυψη και ψέματα κλπ) και με τη διαρκή υπεροψία ή την ανασφάλειά του. Οι φυσικοί περιορισμοί και οι πνευματικές αδυναμίες μεταμορφώνουν τον άνθρωπο σε απατεώνα του εαυτού του και όλου του κόσμου και μαζί με όλες τις δυνατότητες της γνώσης. Οι συ­νέπειες από τις πνευματικές αδυναμίες και από την έλλειψη των εσωτε­ρικών αξιών γίνονται πιο φανερές έξω από το άτομο, όταν οι άνθρωποι συνεργάζονται και όταν οργανώνονται ομάδες, που υποκινούνται, κα­θοδηγούνται, εκπροσωπούνται και συντονίζονται στη δράση τους. Ενώ όλος ο κόσμος αλλάζει και η αντίδρασή μας γίνεται διαφορετική, με διαφορετικές εκτιμήσεις και με διαφορετική προοπτική στη δράση, όταν αναγνωρίσουμε τις πνευματικές αδυναμίες μας και αλλάξει η δική μας άποψη για τον κόσμο.

> Υπάρχει ακόμα μέλλον παρά το ότι έχει προηγηθεί απεριόριστο παρελθόν. Ακόμα και αν φανταστούμε μια αρχή δημιουργίας για όλο τον κόσμο, πάλι δεν μπορούμε να προσπερνάμε έτσι αδιάφορα αυτή τη διαπίστωση: Ο κόσμος εμφανίζεται ανολοκλήρωτος και με ατέλειες, ενώ αυτός θα μπορούσε να είναι καλύτερος, η ζωή πιο εξελιγμένη και έτσι όπως φανταζόμαστε. Γιατί ακόμα δεν είναι;

> Οι δυνατότητες δεν λείπουν ποτέ από κανένα πράγμα και αναπό­φευκτα όλα τα πράγματα κάπου και κάπως χρησιμεύουν. Όλα χρησιμεύουν ή συντελούν κάπου, με άμεσο, φανερό και συνειδητοποιημένο τρόπο, αλλά και πιο έμμεσα από τις συνέπειες της παρουσίας και της συμπεριφοράς τους (έμμεση χρησιμότητα). Με τη χρησιμότητα εννοούμε ότι τα πράγματα συμβάλλουν σε κάποιο αποτέλεσμα ή το παράγουν και αυτά χρειάζονται για το αποτέλεσμά τους (καταστροφικά ή δημιουργικά).

>>>► Κατεβάστε τις θεμελιώδεις σκέψεις του 2ου μέρους της παγκόσμιας Ηθικής με εσωτερικό προσανατολισμό