ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

(Συνέχεια) 

πιο ακραίες, υπερβολικές και διαφορετικές πράξεις και χωρίς κάποια εξωτερική αιτία. Οποιοσδήποτε μπορεί να συμπεριφερθεί με παράλογο και ανισόρροπο τρόπο, χωρίς να είναι κατ’ ανάγκην τρελός ή άρρωστος μέσα του. Μόνο η ηθικολογική εξήγηση μπορεί να διαφωτίσει αυτά τα φαινόμενα παραλογισμού, υπερβολής, ανοησίας και την έλλειψη της εσωτερικής ηρεμίας. Η ίδια εξήγηση μας λέει ακόμα, ότι η ίδια «τρέλα» του εγωκεντρισμού που κάνει θλιβερή τη ζωή και βίαιη τη συμπεριφορά, η ίδια «τρέλα» παρακινεί σε συμπεριφορές με πιο έξυπνους τρόπους ή το ίδιο επιπόλαιες, οι οποίες είναι αδικαιολόγητα ευχάριστες και κακώς ενθαρρύνονται. Η ψυχική υγεία δεν μπορεί να είναι ένας στόχος ανεξάρτητα από την πραγ­ματοποίηση των άλλων στόχων της προσωπικής ζωής, ούτε ανεξάρ­τητα από τους όρους της επιβίωσης και της προ­σαρμογής (στο κοινωνικό, οικογενειακό, επαγγελματικό, σχολικό κλπ. περιβάλλον). Η ψυχική υγεία πρέπει να σέβεται την Ηθική και όχι να αυθαιρετεί. Εξάλλου, "φυσιολογικός" χωρίς ηθική σημαίνει ζώο (χωρίς σκέψη).

Το πρόβλημα μπορεί να γίνει μεγαλύτερο ή μικρότερο από εμάς με τις σκέψεις που θα κάνουμε, ενώ σε πολλές περιπτώσεις εμείς αντιμετωπίζουμε σαν πρόβλημα μια κατάσταση που μπορεί να είναι ευνοϊκή και αντιστρόφως! Μια ακραία φιλάνθρωπη συμπεριφορά και μια ακραία δολοφονική συμπεριφορά ενδέχεται να έχουν το κοινό γνώρισμα μιας φαντασίωσης, μιας υπερβολικής εκτίμησης, μιας σφαλερής άποψης και μιας βιαστικής βεβαιότητας. Ο άν­θρωπος με τις φαντα­σιώσεις και τις υπερβολικές προσδοκίες, με τη λανθα­σμένη εκτίμηση για τον προορισμό του στον κόσμο, ο οποίος στηρίζεται στην τύχη και δεν σκέφτεται τις πιθανές εξελίξεις που θα ανατρέψουν τον κόσμο (όπως τον φαντάζεται με τη με­ροληπτική και παρανοϊκή σκέψη του), αυτός ο άνθρωπος μόνο με την πιο ευνοϊκή τύχη μπορεί να ξυπνάει και να κοιμάται με καλά συναισθήματα. Αλλά και όπως παρατηρήσαμε, ένα πλήθος αχρείαστων πράξεων, απερίσκεφτων επιλογών και επιθυμιών με φαντασιώσεις, συνδέο­νται με ευχάριστες εμπειρίες (λ.χ. επιδεικτική οδήγηση αυ/του) και δεν είναι λιγότερο νοσηρές από τα φανερά νοσήματα, που διαπιστώνουν οι ψυχολόγοι και όλος ο κόσμος, μετά από εγκληματικές πράξεις. Συνήθως μια συμπεριφο­ρά ή μια αντίδραση γίνεται αντιληπτή ως επικίνδυνο πρόβλημα, όταν μας φο­βίζει ή μας ανησυχεί, ιδιαίτερα όταν αμφισβητούνται τα πρότυπά μας και πιο φανερά με τις ενδείξεις για εφαρμογή σωματικής βίας. Δεν εμφανίζεται ως επίφοβο πρόβλημα ή αυτό υποβαθμίζεται, σε πλήθος περιπτώσεων: Όπως όταν ένα άτομο συμπεριφέρεται και ζει με ελαττωμένη επίγνωση των γεγονό­των δίπλα του ή όταν σκέφτεται ανώριμα για την ηλικία του. Όταν αυτό το άτομο γίνεται γελοίο χωρίς να το αντιλαμβάνεται ή υπερεκτιμάει το ρόλο του μέσα στην κοινωνία. Όταν σπαταλάει ή αντιθέτως φοβάται να τραβήξει ένα ποσό από τις αποταμιεύσεις του. Όταν φοβάται τα απίθανα και δεν σκέφτεται τους πιο πιθανούς κινδύνους. Όταν με ευπιστία ελπίζει από κάποιες τεχνικές μαγείας ή πιστεύει ότι έχει τέτοιες ικανότητες κ.λπ.

* Σχόλιο για τη γελοιογραφία. Ο πνευματικός δημιουργός και συγγραφέας γνωρίζει καλά ότι η βιβλιογραφία για την ανθρώπινη συμπεριφορά και ψυχολογία -εγχώρια και παγκόσμια- είναι ανεξάντλητη. Γνωρίζει καλά, ότι οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν ιδιαιτερότητες από ζευγάρι σε ζευγάρι, από ομάδα σε ομάδα, ότι επηρεάζονται από ψυχολογικές καταστάσεις και από κοινωνικά φαινόμενα, ότι οι λεπτομέρειες στη σκέψη ενός ανθρώπου μπορούν να γίνουν καθοριστικές και τα πιο σημαντικά να γίνουν αδιάφορα. Με λίγα λόγια, ο πνευματικός δημιουργός και συγγραφέας γνωρίζει πόσο σημαντική και ενδιαφέρουσα είναι η έρευνα για την ανθρώπινη συμπεριφορά και ψυχολογία και ότι η επιστήμη της ψυχολογίας δίνει εξίσου μεγάλες προσδοκίες για την ανθρώπινη ζωή, όπως οι φυσικές επιστήμες. Η παραπάνω γελοιογραφία εμφανίζει τον ερευνητή της ανθρώπινης ψυχολογίας σαν ανώριμο και κερδοσκόπο. Παρότι η γελοιογραφία σχεδιάστηκε από τον ίδιο πνευματικό δημιουργό, αυτός έχει επίγνωση ότι είναι μια άσχημη και απλοϊκή εικόνα, που αδικεί την επιστήμη της ψυχολογίας. Δυστυχώς όμως, αυτός δεν μπορεί να αφήσει έξω από την πνευματική του "εκστρατεία" το γενικότερο φαινόμενο της υπερβολικής βεβαιότητας, της μεγαλομανίας, της έπαρσης, της βιαστικής εφαρμογής των θεωριών και της οικονομικής εκμετάλλευσης της ειδικότητας με κάθε ευκαιρία και χωρίς την ηθική αίσθηση του ανθρώπου, που θέλει να βοηθήσει το συνάνθρωπό του.

>>>► Κατεβάστε τις θεμελιώδεις σκέψεις του 2ου μέρους της παγκόσμιας Ηθικής με εσωτερικό προσανατολισμό