ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

(Συνέχεια) 

Τη στενή σχέση των περιορισμών της φύσης (τοπικούς, χρονικούς, βιολογικούς) με την άγνοια, την πλάνη, την αβεβαιότητα και τη μερο­ληψία.

Το στενότερο ρόλο της σκέψης για τη συμπεριφορά.

Τη διαρκή σχέση της ζωής και των συναισθημάτων με τη διάνοια, δηλαδή με τις πληροφορίες, με τη φαντασία, με τις αναμνήσεις και με τις εκτιμήσεις.

Την αδυναμία διαχείρισης της σκέψης, τις ελλείψεις στη γνώση και τη διαφορά των πραγμάτων όταν τα φανταζόμαστε.

Έτσι ερμηνεύουμε ενοποιημένα την ανθρώπινη συμπεριφορά σαν εξωτερική δράση και σαν εσωτερική αντίδραση με τη μεσολάβηση της διάνοιας. Δράση και αντίδραση προκαλούνται από βεβαιότητα, από έλ­λειψη βεβαιότητας και με εκτιμήσεις για την εξασφάλιση μιας σταθε­ρότητας στη ζωή.

Εξηγούμε πώς ο άνθρωπος χωρίς να έχει επίγνωση ή πρόθεση μπο­ρεί να γίνεται κακός και άδικος, όπως και ασυνεννόητος (από ανοησία, από λάθη, από αμνησία και γενικά από πνευματικές αδυναμίες). Πώς ρυθμίζει τη ζωή του με φαντασιώσεις και με παραδείγματα επιτυχίας και έτσι συμπεριφέρεται εγωκεντρικά. Η εγωκεντρική ζωή συνδέεται με την πλάνη, με τη φαντασία και με τις σκέψεις που δημιουργούν προσδοκίες.

Τέλος, αναδεικνύουμε τον πρωταγωνιστικό και παγκόσμιο ρόλο της Ηθικής με πνευματικό προσανατολισμό. Όχι μόνο για την πορεία της προσωπικής ζωής, αλλά για ολόκληρη την κοινωνία. Η έλλειψη της ηθικής δεν δημιουργεί μόνο προβλήματα στη συνεννόηση και στην προσωπική συνεργασία. Παρακινεί σε συνεργασίες χωρίς ηθικό φραγ­μό, με προσδοκίες πέρα από την απλή επιβίωση: δηλαδή με ανευθυνό­τητα, με ψέματα, με κακές εκτιμήσεις, με κατάχρηση της εμπιστοσύνης και όσα αυτά συνεπάγονται. Παράλληλα, χωρίς πολυλογία, ερμη­νεύουμε και αποκαλύπτουμε γρήγορα το αδιέξοδο ενός εξωτερικού προ­σανατολισμού, ο οποίος δεν υπολογίζει, αδιαφορεί και εχθρεύεται ένα πνεύμα που σκέφτεται, γνωρίζει, ερευνά και περιορίζεται στις σκέ­ψεις του.

Προχωράμε και πιο μακριά και σε ξεχωριστές σελίδες παρατηρούμε τη σχέση του πνευματικού προσα­νατολισμού και των ηθικών αξιών με τις κοσμολογικές απαντήσεις (για τη δομή του Σύμπαντος και της ύλης). Την παγκόσμια ηθική την αποκαλούμε και “κοσμο­λογική”. Διότι εξηγούμε τις πνευματικές αδυναμίες του ανθρώπου με τους φυσικούς νόμους, συνδέουμε την ψυχολογική ηρεμία με τον εσωτερικό προσανα­τολισμό και εξηγούμε ότι η αρχή της ζωής δεν είναι ένα τυχαίο και ανε­ξήγητο φαινόμενο. Η προτεραιότητα που έχει ένα παγκόσμιο πνεύμα για τον εαυτό του εμφανίζεται εξωτερικά με το συγχρονισμένο συν­δυασμό των σωματιδίων και αυτό το λέμε “ζωή”.

>>>► Κατεβάστε τις θεμελιώδεις σκέψεις του 2ου μέρους της παγκόσμιας Ηθικής με εσωτερικό προσανατολισμό