|
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ
63 Οι φαντασιώσεις και τα ψέματα του ανθρώπου χωρίς αυτογνωσία... Μη λες ότι δεν ήξερες!
Η ΦΥΣΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΑΣ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΓΝΩΣΤΗ. Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΓΕΝΙΚΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΚΟΣΜΟ...
Όταν κάποιος ακούει για την ηθική, συνήθως σκέφτεται μια πολιτισμένη συμπεριφορά, τη σεξουαλική αυτοσυγκράτηση, μερικά διλήμματα, όπως για το ρόλο της επιστήμης και τις παλαιότερες φιλοσοφικές απόψεις. Τώρα η ηθική εμφανίζεται εκσυγχρονισμένη, με τη θεμελιακή παρατήρηση για τον παγκόσμιο ρόλο του πνεύματος πρώτα προς τον ίδιο τον εαυτό του. Η σκέψη είναι απαραίτητο όργανο για τον "προσανατολισμό" στη ζωή, για τη ζωή με σωστές πληροφορίες, με ικανότητα εκτίμησης της αξιοπιστίας, για την αποφυγή πολλών φαντασιώσεων, για τη συγκρατημένη βεβαιότητα και για τον αυτο-έλεγχο της συμπεριφοράς. Από τη σύζευξη της ηθικής με τη σκέψη αναθεωρείται η καλοσύνη με την αυθόρμητη και με την απεριόριστη εξωτερίκευσή της. Η καλοσύνη ενοποιείται με την έννοια του δικαίου και της αμεροληψίας. Ο καλός πρέπει να είναι και δίκαιος και αυτά τα δύο δεν συμπίπτουν, διότι συνήθως νομίζουμε ότι προσπαθούμε για το "καλό", αλλά έχουμε χαζές και λανθασμένες απόψεις και είμαστε 100% βέβαιοι ενώ δεν γνωρίζουμε αρκετά. Έτσι η “διανοητική” ηθική γίνεται πιο αντιδραστική και λιγότερο συμβιβαστική, απέναντι σε άδικες συμπεριφορές που ξεκινούν από το ψέμα και το λάθος. Η γνώση επίσης εμφανίζεται "τραυματισμένη" και πάντοτε ανεπαρκής και μάλιστα παραπλανητική, είτε με πρόθεση είτε από πνευματική αδυναμία. Ο άνθρωπος από την άγνοιά του για τον κόσμο και από τις βιαστικές σκέψεις του, υπερεκτιμάει τις δυνατότητές του και έτσι νομίζει ότι γνωρίζει πώς θα ζήσει καλύτερα ή τι να κάνει για να μη χάσει τη ζωή του. Με συνέπεια να συμπεριφέρεται εγωιστικά, άπληστα και απερίσκεφτα, είτε από υπερβολική σιγουριά για τις ικανότητές του, είτε από ανασφάλεια επειδή διαπιστώνει, ότι δεν θα επιτύχει όσα φανταζόταν ως απαραίτητα για μια ευτυχισμένη ζωή. Λοιπόν, μπορούμε να μιλάμε με 100% βεβαιότητα ότι έχουμε πνευματικές αδυναμίες και χωρίς αμφιβολία χρειάζεται ένας φιλοσοφικός τρόπος ζωής. Ο φιλοσοφικός και πνευματικός τρόπος ζωής, η εσωτερική στροφή μέσα στο πνεύμα φανερώνουν στον εαυτό μας τη μεγάλη άγνοια για τον κόσμο, την υπεροψία μας και τη σχετικότητα των αξιών μέσα από συγκρίσεις. Ο φιλοσοφικός και πνευματικός τρόπος ζωής χρειάζονται περιορισμό στην εξωτερική και κοσμική ζωή, περισσότερη σκέψη και έρευνα και πιο υπεύθυνη δράση. Η ηθική συνδέεται στενά με τη σκέψη και με το πνεύμα και δεν είναι μόνο οι καλοί τρόποι συμπεριφοράς προς τους ανθρώπους. Με το φιλοσοφικό τρόπο ζωής δεν εμπιστευόμαστε εύκολα και τυφλά, μειώνουμε τον κίνδυνο να εξαπατηθούμε και επιπλέον μειώνουμε και τον κίνδυνο να υποστηρίξουμε τους απατεώνες. Με το φιλοσοφικό τρόπο ζωής δεν εμπιστευόμαστε εύκολα και τυφλά, ερευνούμε για την αλήθεια και το δίκαιο και επομένως και επομένως δεν είμαστε πάντα "καλοί" και συμβιβαστικοί. Διότι αντιδρούμε στους απατεώνες και σε όσους δεν υπολογίζουν το δίκαιο των άλλων και προσπαθούμε να φανερώσουμε τα ψέματα και τις φαντασιώσεις, με τα οποία πολλοί εξυπηρετούνται και απολαμβάνουν κοινωνικά πλεονεκτήματα.
>>>► Κατεβάστε τις θεμελιώδεις σκέψεις του 2ου μέρους της παγκόσμιας Ηθικής με εσωτερικό προσανατολισμό
"ΜΕΓΑΛΑ" ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ - ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ - ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ !
► Η διάνοια δεν έχει σπουδαιότερη δυνατότητα από το να γνωρίζει, να διατηρεί τον εαυτό της σαν αυτοσκοπό και να διαμορφώνει την αυτογνωσία της. Η αυτογνωσία είναι το νόημα της ευτυχίας, η ουσία της λογικής και ο σκοπός της ηθικής. Ο εγωκεντρισμός και η αυταπάτη είναι από μόνα τους, χωρίς καμιά πράξη, η πιο μεγάλη καταστροφή και σχετίζονται άμεσα με την παράδοση στην τύχη. Ζωή χωρίς διανοητική δραστηριότητα είναι ανύπαρκτη και χωρίς διαμόρφωση αυτογνωσίας ήταν, είναι και θα είναι για πάντα και παντού μέσα στο Σύμπαν ανεπαρκώς αξιοποιημένη και παρασυρμένη, με όποια δυνατότητα και αν τη φανταστούμε.
Go to Top |