|
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ
65 Οι φαντασιώσεις και τα ψέματα του ανθρώπου χωρίς αυτογνωσία... Μη λες ότι δεν ήξερες!
Η ΦΥΣΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΑΣ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΓΝΩΣΤΗ. Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΓΕΝΙΚΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΚΟΣΜΟ...
ΜΗΝ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕΣ... (συνέχεια)
10) Χρειάζεται πολλή αναισθησία και ανοησία κάποιος για να αντέχει να βλέπει την τρομερή δυστυχία και την αδικία που επικρατούν με όλους τους τρόπους σε αυτόν εδώ τον πλανήτη. Είναι κοινό μυστικό, ότι εάν δεν θέλεις να στεναχωριέσαι και να θυσιάσεις τη δική σου ζωή, θα πρέπει να γίνεις σκληρόψυχος και ανεύθυνος άνθρωπος. 11) Σχεδόν όλοι θα θέλαμε να ζούμε σε έναν αισιόδοξο κόσμο χωρίς μεροληψία, χωρίς μίσος και συγκρούσεις και χωρίς τις τρομερές παρενέργειες της συμβίωσης με τους άλλους ανθρώπους. Όμως είναι δεδομένο, ότι ζούμε σε τέτοια σκληρή πραγματικότητα με δύστροπους, άπληστους, φαντασμένους και εύθικτους ανθρώπους, που κάνουν θλιβερή τη ζωή μας. Λίγοι βρίσκουν την ψυχική δύναμη να σκεφτούν ότι το "κακό" είναι απαραίτητο στη φύση και στη ζωή για να επιστρέφει πίσω στους θύτες και στους βλάκες, για να μας βάζει στη θέση μας και για να κινητοποιεί τη ζωή να εξελίσσεται με την επιδίωξη του "καλού", αν όχι ενός ανώτερου προορισμού ή ενός άγνωστου σε μας σχεδίου. 12) Βρείτε τη δύναμη και ακούστε ακόμα: Όχι μόνο βρίσκουμε πολλούς σοβαρούς λόγους για να ζούμε αδίστακτα, απείθαρχα και σαν αναίσθητα καθάρματα σε μια άγρια κοινωνία, αλλά και για να ξεπεράσουμε όλα τα όρια. Αν μας απαιτήσουν να είμαστε νομοταγείς πολίτες, λογικοί και κοινωνικοί άνθρωποι, τη στιγμή που οι κοινωνικές συνθήκες εμποδίζουν την επιβίωσή μας και δεν έχουμε τίποτα περισσότερο για να χάσουμε, τότε δεν θα διστάσουμε μέχρι και να σκοτώσουμε ή να εκδικηθούμε με το δικό μας απροσδόκητο τρόπο... † Έχετε σκεφτεί πόσο εύκολο είναι να ξεσπάσουν αιματηρές κοινωνικές ταραχές ή να εμπλακούμε σε πολεμικές επιχειρήσεις και σε άλλες αντιπαραθέσεις μεταξύ μεγάλων ομάδων συμφερόντων και να στερηθούμε όλα αυτά που αποκαλούνται ανθρώπινα δικαιώματα; Πόσο εύκολο είναι να γίνουμε κυριολεκτικά παιχνίδι στα χέρια κακοποιών, σαδιστών και αδίστακτων νταήδων, που μας βλέπουν σαν σπουργίτια, για να περάσουν λιγότερο πληκτικά την ώρα τους ή για να ξεσπάσουν σε μας τη δική τους κακή τύχη; Συγκλονιστικό το δράμα όσων βρέθηκαν σε τέτοιες περιστάσεις, ενώ δεν το είχαν φανταστεί και αντιθέτως ζούσαν με την πίστη, ότι κάποτε θα χαρούν τα εγγόνια τους ή τα πλούτη τους! Η Ηθική με την έννοια του εσωτερικού προσανατολισμού και η ζωή με επίγνωση της άγνοιας και με αμερόληπτη σκέψη δεν είναι για τους γραφικούς και τους φαντασιόπληκτους. Να σταματήσουμε να θεωρούμε ρεαλισμό, την επιπόλαιη αντίληψη των πραγμάτων και την υπερεκτίμηση των ικανοτήτων μας. Οι μεγάλες αλήθειες (για τη σχέση μεταξύ σκέψης, αισθήσεων, συμπεριφοράς και υλικού κόσμου) και η άγνοια για ορισμένα θεωρητικά ζητήματα μπορεί να μη φαίνονται πώς συνδέονται με τα προβλήματα και με τις δυνατότητες της καθημερινής ζωής. Όμως, συνδέονται αδιάλειπτα και παντού και με τον πιο αφάνταστο τρόπο, που τον αποκαλύπτει η εμπειρία. Παρόμοια, όπως συνδέονται διαρκώς και παντού ο Θεός και ο κενός χώρος... με τη ζωή μας.
Θα έπρεπε να μην πράττουμε ποτέ το «κακό», να μη χάνουμε ποτέ τη λογική μας, ν’ ανεχόμαστε απεριόριστα, αντιθέτως να τους ευχαριστούμε όλους και να βοηθάμε σε όλες τις περιπτώσεις, εάν δεν υπήρχαν οι άπειροι λόγοι κι αιτίες που μας οδηγούν σε κακές σκέψεις, σε επιθετική και σε βίαιη συμπεριφορά. Μη συγχέουμε το υποθετικό «θα έπρεπε» με το «πρέπει» τώρα. Πολλά θα έπρεπε να πράττουμε και να μην πράττουμε εάν τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Όταν η ηθική παραβλέπει και αγνοεί την πραγματικότητα, τότε δεν μπορεί ν’ αποφύγει τη σύγκρουση μαζί της και με την εμπειρία και χάνει την αξιοπιστία της. Η ανθρώπινη λογική δεν μπορεί να αγνοήσει την πραγματικότητα και να αρκείται σε υπερβολικές και ουτοπικές απόψεις περί του «καλού», εξαιτίας της αδυναμίας να είμαστε ανεκτικοί άνθρωποι, πάντοτε καλοί και του φόβου μήπως τροφοδοτήσουμε το «κακό», δηλαδή για να μην ενισχυθούν ανήθικα πρότυπα και παραδείγματα. Ο καλός πρέπει να είναι πριν απ’ όλα δίκαιος και αυτό δεν είναι δυνατό χωρίς τον ειλικρινή, αμερόληπτο και δημιουργικό στοχασμό, χωρίς την απαλλαγή από τις πλάνες και τις προκαταλήψεις και χωρίς την επιθυμία του ανθρώπου να αναδείξει, να υπερασπίσει και να αναζητήσει την αλήθεια.
>>>► Κατεβάστε τις θεμελιώδεις σκέψεις του 2ου μέρους της παγκόσμιας Ηθικής με εσωτερικό προσανατολισμό
"ΜΕΓΑΛΑ" ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ - ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ - ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ !
► Η διάνοια δεν έχει σπουδαιότερη δυνατότητα από το να γνωρίζει, να διατηρεί τον εαυτό της σαν αυτοσκοπό και να διαμορφώνει την αυτογνωσία της. Η αυτογνωσία είναι το νόημα της ευτυχίας, η ουσία της λογικής και ο σκοπός της ηθικής. Ο εγωκεντρισμός και η αυταπάτη είναι από μόνα τους, χωρίς καμιά πράξη, η πιο μεγάλη καταστροφή και σχετίζονται άμεσα με την παράδοση στην τύχη. Ζωή χωρίς διανοητική δραστηριότητα είναι ανύπαρκτη και χωρίς διαμόρφωση αυτογνωσίας ήταν, είναι και θα είναι για πάντα και παντού μέσα στο Σύμπαν ανεπαρκώς αξιοποιημένη και παρασυρμένη, με όποια δυνατότητα και αν τη φανταστούμε.
Go to Top |