ΜΕΓΑΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ - ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ - ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ !

Κοσμολογία ή Κοσμονομία:

1) Κλάδος της αστρονομίας μαζί με την αστροφυσική, ο οποίος περιγράφει και ερμηνεύει την προέλευση, τη δομή και τον προορισμό του κόσμου ως σύνολο των φαινομένων, στη βάση αστρονομικών παρατηρήσεων και με την εφαρμογή των γνωστών νόμων της φυσικής. Διαβάστε ποιο ήταν το ανυπέρβλητο εμπόδιο >>>

2) Κατεύθυνση ή κλάδος της φιλοσοφίας που σχηματίζει θεωρία και ορθο­λογική ερμηνεία για την προέλευση, τους νόμους και τον προορισμό του κόσμου ως ένα σύνολο, μέσα από την παρατήρηση τοπικών φαινομένων και με σκέψεις που διέπονται από κανόνες της λογικής. Αποδίδονται κοινά χαρακτηριστικά στα πράγματα, προ­σδιορίζεται η ουσία των πραγμάτων και γενικεύονται ερμηνείες, οι οποίες συνήθως ισχύουν σε συγκεκριμένες περιπτώσεις τοπικών φαινομένων. Στη φιλο­σοφία, οι ερμηνείες επιχειρούνται ακόμα και με σχήματα του λόγου και διε­ρευνώνται οι ενδεχόμενες σχέσεις μεταξύ ζωής, θεού και υλικής φύσης.

3) Κοσμονομία: Ορθολογική κοσμολογία και φυσικά φαινόμενα. Οι γενικότερες αρχές και οι θεμελιώδεις έννοιες για την περιγραφή των φυσικών φαινομένων. Ερμηνεία των ιδιαίτερων περιπτώσεων με τους νόμους που επιβάλλονται σε όλα τα πράγματα σαν μέρη ενός κοινού Συνόλου.* Σχέσεις των εννοιών με κανόνες της λογικής, αναγωγή των εμπειρικών παρατηρήσεων σε λίγες γενικές έννοιες, εισα­γωγή των φυσικών μεγεθών σύμφωνα με την εργαστηριακή φυσική και υπολο­γισμοί.

Η ΠΙΟ ΣΤΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ, ΜΕ ΤΗ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Οι συνέπειες από τη φυσική ερμηνεία για τη δομή του Σύμπαντος και της ύλης δεν περιορίζονται στην ερευνητική περιοχή της φυσικής και της αστρονομίας. Πέρα από κάθε προσδοκία επιβεβαιώνεται και το αντίστροφο: ότι από τα ζητήματα της ανθρώπινης λογικής και σκέψης και της ανθρώπινης συμπεριφοράς βγαίνουν συμ­περάσματα για την ερευνητική περιοχή της φυσικής και της κοσμολογίας. Πολλές απόψεις για τη ζωή και τον κόσμο ξεριζώνονται (κυρίως θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνιο­λογικές και ψυχο­λογικές), οι οποίες είχαν αγνοήσει τα σχετικά ζητήματα των άλλων κατευθύνσεων της ανθρώπινης έρευνας ή τα είχαν υποβαθμίσει. Η λογική διασύνδεση αυτών των ερευνητικών περιοχών στην εποχή μας, από τις οποίες τα ζητήματα έχουν ανα­πτυχθεί ως ξεχωριστές επιστήμες, είναι ένα πρωτοφανές έργο και παγκόσμιας σημασίας. Τα ζητήματα για την ανθρώπινη λογική και σκέψη είναι από τα πρώτα που ανα­θεωρούνται. Επιβεβαιώνεται η πιο στενή σχέση της ζωής γενικά με την πληροφορία και με τον κόσμο ως αυτοτελές και κοινόχρηστο υπερ-σύνολο. Οι φυσικοί νόμοι, οι κανόνες της λογικής, η σχετικότητα των επιμέρους πραγμάτων, η επαναφορά της ισορροπίας αποδεικνύονται ότι είναι χαρακτηριστικά της πραγ­ματικότητας. Μια συμπεριφορά ρυθμισμένη με λογική, με αμερόληπτη σκέψη και με αξιόπιστη πληροφορία αποδεικνύεται ως πνευμα­τικός και παγκό­σμιος νόμος. Όταν μια αλήθεια αποκαλύπτει κάποια καθολικά χαρακτηριστικά και διαδικασίες και είναι απαραίτητη για να απαντηθούν πολλά ερωτήματα, χωρίς να εισαγάγει φανταστικά πράγματα, τότε η αξιοπιστία της δεν εξαρτάται από το ποιος θα τη δηλώσει.

≈ Είναι αλήθεια, όλη η (ισοδύναμη) μάζα του Σύμπαντος "υπάρχει" σε ένα σημείο, με τη μέγιστη ελκτική δύναμη, μόνο που το σημείο αυτό δεν βρίσκεται στο μακρινό παρελθόν. Βρίσκεται στο παρόν και παρουσιάζεται με τη μορφή του κενού, όμως, πεπερασμένου χώρου (μη Ευκλείδειας γεω­μετρίας). Η “Μεγάλη Έκρηξη” συντελείται διαρκώς και το υλικό Σύμπαν διαρκώς δημι­ουργείται παντού στο χώρο, από τις πιο μικρές διαστάσεις του, με τις μικρο­σκοπικές "εκρήξεις" του. Το Σύμπαν ήταν πάντα ολοκληρωμένο και δεν δημι­ουργήθηκε ποτέ. Όχι μόνο αυτό δεν απουσιάζει, αλλά αντιθέτως, ο κόσμος που λείπει χρησιμεύει άμεσα για να υπάρχει το φως, η θερμότητα, τα ραδιοκύματα και εξ αρχής η δομή της ύλης, με την οποία εμείς εμφανιζόμαστε σαν ξεχωριστοί μέσα στο χώρο και στο χρόνο! Ο κενός χώρος είναι το Σύμπαν που αναζητούν πριν από τη στιγμή του Big Bang και συμμετέχει στη δομή της ύλης με τα κυματικά φαινόμενα τα οποία προκαλούνται από τη διατάραξη της ισορρο­πημένης ενέργειάς του!

>>> Στο εξής θα λένε: Ταυτόχρονο Σύμπαν, ά-μεσα και ανέκαθεν ολοκλη­ρωμένο, το οποίο φαίνεται "ισότροπα" απών και σαν ένα άδειο δοχείο (όταν εμείς το κοιτάζουμε μακριά), ενώ αυτό ενεργεί μονίμως με τη μέγιστη δύναμη από την ελάχιστη απόσταση ως φαινόμενο πυρηνικής έλξης (όταν το κοιτάζουμε εξαι­ρετικά κοντά). Η ενέργεια του πλήρους σύμπαντος είναι πάντοτε η ίδια ποσό­τητα και παρουσιάζεται σαν μια κοινόχρηστη ποσότητα ενέργειας με δια­κυμάνσεις των πιο υψηλών ρυθμών που διατηρούν την ύλη σαν αφρό (όπως τα στάσιμα κύματα). Η παρουσία της μάζας και των σωματιδίων σαν μικρο­σκοπικά ποσά ηλεκτρο­μαγνητικής ενέργειας σε κυματικούς τρόπους και στις πιο υψηλές συχνό­τητες (άνω των 10²⁰ Hz) θα αποτελέσει τη νέα θεωρητική ενο­ποίηση, που οδηγεί με μαθη­ματική ακρίβεια στο απίστευτο συμπέρασμα για την ταυτότητα του χώρου με τη σταθερή ενέργεια όλου του Σύμπαντος. Και αργά στο μέλλον οι ερευνητές θα αναγκαστούν να πουν: Ά-μεση ύπαρξη του Σύμπαντος, δηλαδή εσωτερική και αυτε­νεργή Παρουσία → Κοινό, σταθερό, αυτο­τελές και αυτο-­ρυθμιζόμενο Σύνολο, το οποίο συμμετέχει άμεσα σαν ουσία στις ξεχωριστές υλικές εξελίξεις, αλλά φαίνεται σαν άδειος χώρος → Γενική Ιδέα → Παγκόσμια Νόηση = "Θεός"...*

♪♪♫

ΓΙΑ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΦΥΣΙΚΟΥΣ

Ερμηνεία και μαθηματική διερεύνηση

► Η ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΠΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΣΕ ΒΙΒΛΙΑ ◄

Μία από τις πιο μεγάλες ανα­τροπές που φέρνει η κοσμο­λογική θεωρία του "ολοκληρωμένου και στα­θερο­ποιημένου -εντός μιας μεγάλης περιόδου- Σύμπαντος" είναι, ότι για πρώτη φορά, το φαινόμενο της ζωής συνδέεται με τους γνωστούς φυσικούς νόμους... Η λέξη "κλειδί" είναι: συγχρονισμός των δομικών στοιχείων με τη δυναμική συμμετοχή του ολο­κληρωμένου Σύμπαντος, που πραγ­ματο­ποιείται σχετικά μέσω του κενού χώρου.

* Στις ιστοσελίδες, τα ζητή­ματα ΔΕΝ παρου­σιάζονται ολο­κληρω­μένα, με συνά­φεια, χωρίς περίσ­σιες σκέψεις και με την απο­τελεσμα­τική σειρά, που διευ­κολύ­νει την κατα­νόηση και με τις απαν­τήσεις στις απορίες που δημι­ουρ­γούνται.