Ο ΠΛΗΡΗΣ ΚΟΣΜΟΣ, Η ΥΛΗ & ΤΑ ΚΥΜΑΤΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Το φαινόμενο της "μάζας" εμφανίζεται εντοπισμένο και σταθεροποιημένο με προέλευση τα αόρατα κυματικά φαινόμενα στις πιο υψηλές συχνότητες.

Το φαινόμενο της μάζας συνδέεται μαθηματικά με σχέση αναλογίας με μια ταχύτητα μείωσης από τη μέγιστη ταχύτητα c των διακυμάνσεων του κενού χώρου. Η σχέση αυτή είναι: C/V=M_max/M (του Βαγγέλη Καραμίχα). Το μικρότερο ποσό της μείωσης παρουσιάζεται αρχικά με την αδράνεια των ηλεκτρο­μαγνητικών κυμάτων και πιο φανερά (όταν μειωθεί περισσότερο) με την αδράνεια των εντοπισμένων σωματιδίων. Το ποσό της μειωμένης ταχύτητας συνδέεται με το βαρυτικό πεδίο διότι αυτό το ποσό V=MC/M_max =√(GM/λ_m), βγαίνει σαν κεντρομόλος ταχύτητα από τη σχέση με τη σταθερά G του βαρυτικού πεδίου. Η σταθερά G στις μικρο­σκοπικές μεταβολές ρυθμίζει την αναλογία που μειώνεται η μέγιστη και κεντρομόλος ταχύτητα c (της κυματικής κίνησης του χώρου).

Ο κενός χώρος είναι με όριο ελάχιστου και συγχρόνως μέγιστου μήκους και τα δομικά στοιχεία, τα οποία υπάρχουν σαν ταλαντώσεις της ενέργειάς του, αποτελούν σημεία συνάντησης των ορίων του Σύμπαντος. Οι συγκεκριμένοι ρυθμοί των διακυμάνσεων με τις οποίες συντηρούνται τα δομικά στοιχεία αποτελούν μέσες τιμές στα αξεπέραστα όρια της μεταβολής των μικροσκοπικών φαινομένων. Τα δομικά στοιχεία είναι η συνάντηση των αξεπέραστων και αντίθετων ορίων του Σύμπαντος, δηλαδή, η σχετική αρχή και το τέλος μιας κυματικής διεργασίας που δημιουργεί και διατηρεί το Σύμπαν: σαν ολοκληρωμένο και συγχρόνως σαν απών, με το φαινόμενο του κενού χώρου. Η δυναμική διεργασία με την οποία το πλήρες Σύμπαν εμφανίζεται σε ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα είναι συγχρόνως μια διεργασία με την οποία το Σύμπαν διατηρείται απών για ένα μέγιστο χρονικό διάστημα, δηλαδή σαν κενός χώρος.

Τα δομικά στοιχεία δεν είναι στατικές ποσότητες, αλλά διακυμάνσεις και ανταλλαγές της σταθερής ενέργειας, οι οποίες γίνονται στα πιο μικρά χρονικά διαστήματα. Αυτή η διαπίστωση μας επιτρέπει να συμπεράνουμε, ότι η ποσότητα της ενέργειας που εμφανίζεται σαν ξεχωριστά σωματίδια μέσα στα δομικά στοιχεία δεν είναι μια σταθερή ποσότητα, ή μια ποσότητα που μόνιμα λείπει από τη φύση ή είναι αποσπασμένη και "απασχολημένη". Δεν είναι μια ποσότητα ενέργειας η οποία παρουσιάζεται ακριβώς την ίδια στιγμή με τα ποσά ενέργειας που σχηματίζουν όλα τα δομικά στοιχεία του Σύμπαντος, όπως αυτά βρίσκονται μοιρασμένα σε όλη την έκταση του κενού χώρου.