Ο ΠΛΗΡΗΣ ΚΟΣΜΟΣ, Η ΥΛΗ & ΤΑ ΚΥΜΑΤΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Πώς οι φυσικοί νόμοι και οι δυνάμεις εφαρμόζονται. Όσα δεν σκέφτηκαν και δεν πρόσεξαν στη φυσική και στη φιλοσοφία τους τελευταίους αιώνες...

Όλα τα πράγματα θεωρούνται σχηματισμοί από ταχύτατες ταλαν­τώσεις και δια­κυμάνσεις ενέργειας σε μια σταθερή ποσότητα, που βρίσκεται σε κατά­σταση ισορ­ροπίας.

Η ύλη, είτε εδώ κοντά είτε μακριά μας, συνδέεται με κάτι κοινό, με μία κοινή πραγ­ματικότητα και μάλιστα έτσι, που η ύλη διατηρεί παντού την ίδια δομή.

Ο χώρος σαν δυναμική ενέργεια συμμετέχει μόνιμα για τη διατήρηση της ύλης και στο σχηματισμό της δομής της. Ο κοινός χώρος αποτελεί τον πυρήνα για όλα τα επι­μέρους δομικά στοιχεία.

Η (αρνητική) αδράνεια του ίδιου του κενού χώρου εμφανίζεται με τις διακυ­μάνσεις που ονομάζουμε ηλεκτρομαγνητικές. Η κίνηση στη φύση γίνεται και χωρίς τα ορατά σώματα και η αδράνεια είναι ένα ευρύτερο φαινόμενο από τη μάζα. (M_max / c = M / V εξίσωση του Β. Καραμίχα)

Στις μικρότερες επιβραδύνσεις ανιχνεύουμε τις ηλεκτρο­μαγνη­τικές δια­κυμάνσεις των πιο χαμηλών συχνοτήτων. Στις μεγαλύτερες επι­βραδύνσεις ανι­χνεύουμε τις υψηλό­τερες συχνότητες του ηλεκτρο­μαγνητικού φάσματος μέχρι του ορατού φωτός. Σε ακόμα πιο μεγάλες επι­βραδύνσεις ανιχνεύουμε τα μικρό­τερα μήκη κύματος σαν σωματίδια. 

Το φως δεν είναι η κίνηση των σωματιδίων, είναι η ταλάντωση ή δια­κύμανση του ίδιου του χώρου (και μάλιστα, με ρυθμούς μικρότερους από τις μέσες τιμές).

Το φως (το ορατό φάσμα) δεν είναι η κίνηση ακριβώς με τη μέγιστη ταχύτητα c. Ένα προκλητικό παράδειγμα: Στο ιώδες χρώμα αντιστοιχεί ταχύτητα (c - 3,04 ·10^-20 m/s). Για κάθε 1Hz αναλογεί ένα ποσό μείωσης της μέγιστης ταχύτητας c της τάξεως 10^-34 m/s. 

Η συνολική ποσότητα ενέργειας είναι η ίδια για όλα τα πράγματα και όλα τα δομικά στοιχεία σχηματίζονται με τις ίδιες διακυμάνσεις ενέργειας ενός και του ίδιου δυναμικού χώρου. Ο κενός χώρος δεν διαστέλλεται, αλλά τρέμει και ταλαν­τώνεται με την πιο υψηλή συχνότητα της φύσης.

Η ταυτόχρονη παρουσία του Σύμπαντος προς τα επιμέρους πράγματα από την πλησι­έστερη απόστασή του επενεργεί (περιοδικά και στιγμιαία) και φαίνεται σαν "πυρηνική δύναμη", ενώ από μακριά και εξωτερικά φαίνεται σαν απουσία του κενού χώρου και επενεργεί σαν "βαρύτητα". Η στιγμή που αρχίζει να γίνεται το Σύμπαν δεν βρίσκεται πριν από τη στιγμή που αυτό τελειώνει.

Τα όρια της μέγιστης περιόδου και της συνολικής ενέργειας συνδέονται με τα ελάχιστα όρια στο χρόνο, στο μήκος και στην ποσότητα της ενέργειας που μπορεί να μετα­βιβαστεί και έτσι προκαθορίζουν ακόμα και τις ιδιότητες των (μικρο­σκοπικών) υλικών φορέων

Η κυματική μεταβίβαση ενέργειας του "κενού" χώρου κατά συγ­κεντρωτικό τρόπο (βαρύτητα), σε αντίθεση με την απο­κεντρωτική συμπε­ριφορά των ηλεκτρο­μαγνητικών κυμάτων είναι τα αντίστοιχα φαινόμενα, τα οποία φαντάστηκαν σαν συστολή και διαστολή. Η ενεργειακή ροή του χώρου που επενεργεί συγ­κεντρωτικά σαν βαρύ­τητα είναι το “φως” ανάποδα στο χρόνο και το αντί­στροφο!

Οι παγκόσμιες φυσικές σταθερές c, G, h είναι σχέσεις από την ύπαρξη σταθερών ελάχιστων και μέγιστων ορίων (βασικά χρόνου, μήκους, ταχύτητας, ρυθμού μεταβολής της κίνησης, συχνότητας, δύναμης και ποσότητας ενέργειας στη μονάδα του χρόνου) που ρυθμίζουν όλες τις μεταβολές της ενέργειας. Εμφανίζονται και συνδέονται μεταξύ τους, επειδή οι μεταβολές των μεγεθών στα θεμελιώδη φαινόμενα γίνονται με ορι­σμένα αξεπέραστα max και min όρια.

Το ελάχιστο μήκος λ_pl = h/M_pl c βρίσκεται σε όλες τις σχέσεις που εμφανίζεται η σταθερά της βαρύτητας G = 6,6725·10^-11 m³ /kg·s²

Τα ποσά της ενέργειας, του μήκους και του ρυθμού με τα οποία σχηματίζονται τα βασικά σωματίδια της ύλης είναι σχεδόν οι μέσες τιμές στην αυξο­μείωση των μεγεθών, που γίνεται με σταθερά ελάχιστα και μέγιστα όρια.

Όλα τα ηλεκτρο­μαγνητικά φαινόμενα τα οποία περιγράφονται με τη σταθερά k, με τα φαινόμενα της διηλεκτρικής σταθεράς ε_ο και της μαγνητικής δια­περατότητας μ_ο του κενού χώρου, με τη σταθερά λεπτο­δομής α και με ποσότητες ηλεκτρικού φορτίου Cb είναι τα ίδια φαινόμενα που περιγράφονται με τις σταθερές h,c,G με μια μικρή απόκλιση στις τιμές τους.

ΓΙΑ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΦΥΣΙΚΟΥΣ

Ερμηνεία και μαθηματική διερεύνηση