Ορισμένα ζητήματα τα οποία έχουν
ακόμα και αντίθετη κατεύθυνση στην έρευνα, ορθολογικά εμφανίζονται αξεχώριστα :
1) Τι είναι ο κόσμος, αν έχει αρχή και τέλος και που είναι τα όριά του. (Κοσμολογικό ζήτημα).
2) Τι είναι η γνώση, πώς αρχίζει, αν η γνώση έχει τέλος και σε τι χρησιμεύει. (Γνωσιολογικό ζήτημα).
3) Τι είμαστε εμείς, τι είναι γενικά η ζωή και τι ζητάμε. (Ηθικό και ψυχολογικό ζήτημα).
Αν ξεκινήσουμε διερεύνηση για το πώς ή πότε η γνώση αρχίζει και πώς ξεχωρίζουμε το σωστό από το λάθος, τότε θα χρειαστεί να σκεφτούμε
για την πραγματικότητα και για τα χαρακτηριστικά του κόσμου. Αν ξεκινήσουμε να διερευνούμε τα χαρακτηριστικά του κόσμου και για την
αρχή των πραγμάτων, τότε θα χρειαστεί να σκεφτούμε για τις λέξεις που χρησιμοποιούμε και τις έννοιες τους, για το ζήτημα της αξιόπιστης
γνώσης και για τον παρατηρητή των πραγμάτων. Αν ξεκινήσουμε να αναζητάμε έναν σκοπό επαρκή για τη ζωή, για την αδικία και για την τύχη
της ζωής, τότε πάλι θα χρειαστεί να σκεφτούμε για τις προδιαγραφές του κόσμου και τους νόμους του. Με τις σκέψεις μας για τον σκοπό της
ζωής, πάλι θα επηρεάσουμε την έρευνα για το τι είναι γνώση και θα αναρωτηθούμε για τη χρησιμότητα της γνώσης, όπως και για τη δράση
μας μέσα στον κόσμο. Αυτές οι τρεις κατευθύνσεις της έρευνας είναι αξεχώριστες. Αυτά τα τρία ζητήματα που κατευθύνουν σε ξεχωριστές
επιστήμες - με συσσωρευμένη γνώση από την έρευνα των επιμέρους πραγμάτων για πολλές ιδιαίτερες περιπτώσεις - εξαρτιόνται μεταξύ τους
και αποκαλύπτονται σαν ένα ζήτημα για την αρχή και το τέλος και για τη σχέση του ερευνητή με τον εαυτό του και με τον κόσμο.
Αυτή είναι
μια διαπίστωση που ο συγγραφέας έκανε στα μέσα της δεκαετίας του 1980-90 στο ξεκίνημα των φιλοσοφικών αναζητήσεών του. Η έρευνά του
καθορίστηκε από τότε με αφαίρεση και γενίκευση στη σκέψη (ορθολογικά) και με αφαίρεση των ξεχωριστών σωμάτων αφού κανένα αισθητό
πράγμα δεν φαινόταν να είναι η αρχή ή το τέλος του κόσμου. Η καλή γνώση των ξεχωριστών πραγμάτων εκτιμήθηκε ανεπαρκής για να δώσει μια
εξήγηση και μια πειστική απάντηση στις απορίες αυτών των ζητημάτων. Το ζήτημα για την αρχή της γνώσης, για τα γνωρίσματα της βέβαιης
γνώσης και για την αξιοπιστία επίσης εισήλθε στην έρευνά του.
Η ορθολογική αρχή της έρευνας συμπίπτει με διερεύνηση του ερευνητή ως πνεύμα, με διερεύνηση της διαδικασίας που δημιουργεί τη γνώση
και με πνευματικό προσανατολισμό (προς τι και με τι προσδοκίες)! Όλα τα πεδία έρευνας συνδέονται αναπόφευκτα με τις επιλογές στη
σκέψη μας και με τη ζωή μας (βιολογικά, ψυχολογικά και διανοητικά). Γι' αυτό ο πνευματικός δημιουργός έγραφε επί πολλά έτη σε μια από
τις πρώτες ιστοσελίδες:
"Με τη συνηθισμένη λογική της εξειδίκευσης, όπου η έρευνα και το αντικείμενο περιορίζονται για να μπορέσει να γίνει βαθύτερα γνωστό
το αντικείμενο και να παρουσιαστεί ξεκάθαρα με όλες τις λεπτομέρειες, θα ανέμενε κανείς ότι οι σελίδες στην τοποθεσία www.kosmologia.gr
θα περιέχουν αποκλειστικά ζητήματα της αστροφυσικής. Ακόμα πιο λίγο κατανοητό και πιο απρόσμενο θα είναι, ότι από τις πρώτες επιλογές
για ανάγνωση εμφανίζονται σελίδες με άσχετους τίτλους, όπως αυτή εδώ με την προτροπή "προσανατολίσου!".
Στη γνώση επιβάλλονται κανόνες (λογικής) για να είναι γνώση. Το ίδιο επιβάλλονται κανόνες στα φαινόμενα για
να υπάρχουν πραγματικά... |
- |
<•> Η συνέχεια στην επόμενη σελίδα >>>
|