11. Κοσμονομία: Σε όλα τα πράγματα και τα γε­γονότα εισάγονται οι ίδιες έννοιες της λογικής

Στη σκέψη και στη γνώση επιβάλλονται κανόνες (λογικής) για να είναι γνώση (και όχι φαντασίωση ή ακατα­νόητη σκέψη). Το ίδιο επι­βάλλονται κανόνες στα φαινό­μενα για να υπάρχουν πραγματικά... Ομοιότητες και ιδιαιτε­ρότητες των πραγμάτων.

Τώρα λογικά κάποιος θα αναρωτηθεί, τι σχέση έχει η φυσική με την ψυχο­λογία και πώς από την αναζήτηση ενός τελικού απο­τελέσματος φτάνουμε σε σκέψεις για τα φυσικά φαι­νόμενα. Σε αυτές τις πρώτες σελίδες δεν ανα­πτύσσεται το θέμα για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα. Όμως αυτές οι πε­ριοχές έρευνας είναι πιο στενά συν­δεδεμένες (σύμφωνα με ορθο­λογική σκέ­ψη και επίσης με την παρα­τήρηση στην εμπειρία). Στις εισα­γωγικές σελίδες θα περιοριστούμε σε λίγες θεμελιώδεις σκέψεις για να φανεί πώς με τις γενικές έννοιες γνωρίζουμε ήσυχα έναν κόσμο ο οποίος είναι άγνωστος για όσους ερευνούν με τα μάτια. Από τις πρώτες στενές σχέσεις μεταξύ των επιστημών θα διαπιστώσουμε ότι αυτές οι επιστήμες είναι μέσα σε ένα ανθρώπινο μυαλό και με την ανθρώπινη ψυχολογία. Το εκπαιδευμένο μυαλό με ειδίκευση χαρακτηρίζεται με μια αντίστοιχη λέξη. Αλλά η γνώση όπως και μια διανοητική ικανότητα δεν είναι ολόκληρο το μυαλό ούτε τόσο σαφώς δια­χωρισμένη. Η γνώση και η διανοητική ικανότητα είναι μαζί με άλλες σκέψεις και πληροφορίες, μαζί με άλλες ικανότητες και ανι­κανότητες, με ψυχο­λογικές αντιδράσεις και επιθυμίες και με ολόκληρη τη ζωή ενός ανθρώπου. Ακόμα και ο πιο καλά εκπαιδευμένος άνθρωπος με δυσκολία περιορίζεται να απαντήσει απο­κλειστικά σε όσα έμαθε ή γνωρίζει με βεβαιότητα. Από ένα σύντομο “ναι” και ένα “όχι” είναι εύκολο να χαθεί η αξιοπιστία και να χαλάσει μια συνεργασία. Και πάντοτε υπάρχουν στιγμές τη ζωής με διλήμματα, με φόβο για τις ανεπιθύμητες αντιδράσεις ή με επιθυμία για τα αναμενόμενα οφέλη και πολλές είναι οι στιγμές που δεν έχουμε χρόνο, υπομονή και ψυχική ηρεμία για να σκεφτούμε με συνέπεια.

Οι περιοχές έρευνας που θεωρούνται άσχετες μεταξύ τους έχουν κοινές έννοιες και κανόνες της λογικής. Ο σύνδεσμός τους είναι οι λογικές έννοιες που ανα­πόφευκτα χρησιμο­ποιούμε για να ενώσουμε τις εικόνες, τις πληροφορίες, τις έννοιες και τις ξεχωριστές λέξεις (δηλαδή για να σκεφτούμε) και για να γνωρίσουμε. Όπως λ.χ. είναι οι έννοιες της ένωσης και του διαχωρισμού, της αρχής και του τέλους, της χρονικής εξέλιξης και του χρονικού διαστήματος, του ρυθμού της εξέλιξης, η έννοια της επα­νάληψης, της συχνότητας της επα­νάληψης, η έννοια της σχέσης και της αλλη­λεπίδρασης, της δράσης και της αντί­δρασης, της αιτίας και του αποτελέσματος, της ομοιότητας και της ετερότητας, της ποσότητας και της ποιότητας, του μέρους και του συνόλου και οι μαθηματικές έννοιες, όπως της πρόσθεσης και της αφαίρεσης, του πολλα­πλασιασμού και της διαίρεσης, της ισότητας και της ανισότητας, της αναλογίας και της συνάρτησης και λοιπά. Αν καταλάβατε, αυτές οι συνηθισμένες έννοιες είναι γνωρίσματα που εισα­γάγονται αναπόφευκτα από τη σκέψη του ερευνητή και απο­καλύ­πτονται σε κάθε έρευνα, είτε είναι έρευνα της ανθρώπινης ψυχο­λογίας, είτε είναι των φυσικών φαινομένων. Προφανώς αυτά είναι κοινά γνωρί­σματα στην πραγμα­τικότητα που ερευνά η ψυχο­λογία και στην πραγμα­τικότητα που ερευνά η φυσική. Από τα πρώτα χαρακτηριστικά των πραγμάτων τα οποία επιλέγονται αμέσως με τη χρήση των λέξεων είναι τα "ουσιαστικά" και τα "ρήματα" για τις δράσεις. Όμως πολλά πράγματα είναι πιο πολύ­πλοκα σαν αποτελέσματα και δεν μπορούν να εκφραστούν σωστά ως ουσιαστικά. Αυτά δεν είναι αρσενικού ή θηλυκού γένους και αριθμητικά δεν είναι μια μονάδα όπως εμείς επιλέγουμε να τα σκεφτούμε ή αντιθέτως αυτά είναι ενιαίο σύνολο και εμείς τα βλέπουμε ως πολλά πράγματα μαζί. Οι κανόνες σύνδεσης των γενικών εννοιών και της λογικής, όπως και η σωστή διατύπωση με τις σωστές λέξεις είναι μια προϋπόθεση για κάθε επιστήμη. Αυτοί οι κανόνες της λογικής είναι απαραίτητοι για να έχει νόημα η γνώση που εξάγεται από σκέψεις. Χωρίς αυτούς τους κανόνες, η γνώση δεν θα ήταν κάτι περισσότερο από μνημόνευση χωρίς σκέψη και επανάληψη των σκέψεων που καλλιερ­γήθηκαν στο μυαλό μας και μάλλον θα ήταν απο­κλειστικά φαντασιώσεις και έκφραση συναισθημάτων.