ΓΝΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΓΝΩΣΗ

 

ΓΝΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΗΘΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΣΚΟΠΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ

· Η γνώση χρησιμεύει και στον απατεώνα και αυτή εύκολα γίνεται παρα­πλανητική.

· Οι άνθρωποι εκπαιδεύονται για να γίνουν απατεώνες, για να εκμεταλ­λευτούν τις αδυναμίες του κόσμου και για να κερδίσουν χρήματα.

· Η αναμφίβολη γνώση χωρίς να την κατα­λαβαίνουμε ή χωρίς επι­βεβαίωση στη δική μας εμπειρία γίνεται πίστη.

· Η γνώση μπορεί να είναι από άχρηστη μέχρι παραπλανητική, να ενισχύει τις ψευδαι­σθήσεις και να εμποδίζει μια έρευνα.

· Η γνώση είναι πάντοτε ελλιπής και αναγκαστικά η σκέψη περνάει από το ένα πράγμα στο άλλο, χωρίς τερματισμό.

· Η εφαρμογή της γνώσης για να είναι επιτυχής χρειάζεται ακόμα περισσότερη γνώση, ενώ η τύχη είναι ανα­τρεπτική.

· Εύκολα και συχνά φανερώνεται ότι κακώς ήμασταν βέβαιοι για το αποτέλεσμα. Στο τέλος έτσι ζημιώνουμε κάποιους άλλους αλλά και εμείς οι ίδιοι ζημιωνόμαστε. Διότι είχαμε υπερε­κτιμήσει τη γνώση, όπως και τις ικανότητές μας.

· Οι περισσότερες γνώσεις μας αντικατοπτρίζουν πράγματα μοναδικά, σπάνια, ανεπα­νάληπτα, πράγματα τα οποία δεν μπορούμε να πλησιάσουμε και άπειρες λεπτο­μέρειες, που δεν θα βρούμε στη δική μας ζωή.

· Μεγάλο ποσοστό γνώσης είναι αμφίβολης αξιοπιστίας και χρησιμότητας, που μας μαθαίνει την ιστορία μιας ανακάλυψης, δηλαδή πότε κάποιοι άνθρωποι παρατήρησαν μια φυσική διαδικασία ή ένα πράγμα, σε ποια χρονολογία, ποιοι ήταν και πού ζούσαν, ποιοι άλλοι ακολούθησαν σε σχετική έρευνα, πώς χρησιμοποίησαν τις παρατηρήσεις τους και τι δοκιμές έκαναν, πώς ονομάστηκαν τότε τα πράγματα και οι διαδικασίες, ποιες ήταν οι πρώτες εφαρμογές και όλες οι λεπτομέρειες της ιστορίας συνοδεύονται από χρονολογίες και ονόματα προσώπων, περιοχών και κοινωνικά γεγονότα αν κάποιος θέλει...

· Οι εκτιμήσεις και οι υπολογισμοί με μέσο όρο, πολλές φορές είναι απαραίτητα και πιο γρήγορα από τις εξακρι­βωμένες γνώσεις, από τις μετρήσεις και από τις προσπάθειες για γνώση με τη μέγιστη ακρίβεια. Η ανθρώπινη μνήμη είναι εξαιρετικά λίγη και ασταθής για να μπορεί να κρατήσει ακόμα και μια συνοπτική επιλογή από τις πληροφορίες, που είναι καταγραμμένες παγκοσμίως για όλα τα πράγματα και τη συμπεριφορά τους.

 

Η γνώση και η επικοινωνία δεν εξασφαλίζουν καλύτερη προοπτική για τη ζωή μας ή δεν είναι τίποτε περισσότερο από εξωτερικεύσεις της ανθρώ­πινης ψυχολογίας και προσπάθειες προ­σαρμογής στον κόσμο, έτσι όπως γίνεται με την εξάπλωση της ζωής σαν βιολογικό φαινό­μενο μέσα στα διάφορα περιβάλ­λοντα.

Σημαντικό το παγκόσμιο σύνθημα: Η ηθική χωρίς γνώση και σκέψη είναι αβάσιμη και ανε­παρκής, ενώ η γνώση χωρίς εσω-διανοητικό προ­σανατολισμό είναι άσκοπη και παρα­πλανη­τική.*¹ Άσκοπη η γνώση διότι δεν επι­τυγχάνουμε καλύτερη τύχη και ζωή, ούτε όλα όσα στοχεύουμε και έτσι όπως ονειρευόμα­στε. Παρα­πλανητική η γνώση, διότι εξίσου γίνεται το αντίθετο, να νομίζουμε ότι γνωρίζουμε, να μη βλέπουμε τα κενά στη γνώση και να εφαρμόζουμε την (ανεπαρκή) γνώση και τη σκέψη για να κατα­στρέψουμε και για να ξεχάσουμε όσα γνωρίζαμε. "Όσο μπορεί η άγνοια, η πλάνη και η γνώση να παρα­μορφώσουν την ηθική, άλλο τόσο η έλλειψη εσω­διανοητικής ανα­ζήτησης και ηθικής μπορεί να παρα­μορφώσει και ν' αποπρο­σανατολίσει τη γνώση και τη διάνοια". Ποιο είναι λοιπόν, το νόημα της γνώσης και της λογικής, όταν αυτή είναι ένα μέσο για παρα­πλανητικές δραστηριότητες, για την ευχάριστη αυταπάτη και για να επι­βεβαιωθούμε από τους άλλους και όταν η σκέψη γίνεται περισσότερο με ψέματα και φαν­τασιώσεις; Πώς μπορούμε τότε να είμαστε δίκαιοι, καλοί και ευτυ­χισμένοι;*²

Το πνεύμα (ή διάνοια) δεν είναι απομονωμένο στη φύση. Γι' αυτό μιλάμε εξ ορισμού για Ηθική ενοποιημένη με τη Λογική. Μιλάμε για σκέψη και γνώση, αλλά αναζητάμε και έναν προορισμό αυτών, ο οποίος δεν μπορεί να είναι μόνο εξωτερικά στον κόσμο. Η γνώση χωρίς εσω-διανοητικό προσανατολισμό είναι άσκοπη και παρα­πλανητική. Όταν λέμε «ο άνθρωπος είναι ζώο λογικό», αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κάνει λάθη, ότι δεν αγνοεί, ότι σκέφτεται αναπόφευκτα με λογική συνέπεια και ότι ο άνθρωπος δεν πράττει επηρεασμένος από την πλάνη και την άγνοια. Η γνώση είναι πάντοτε ελλιπής, ενώ η φαντασία συγχέεται με τα πράγματα. Δεν εξασφαλίζει την αλάνθαστη εκτίμηση και μπορούμε να λέμε περισσότερα απ' όσα πραγματικά γνωρίζουμε, ακόμα και να ξεχνούμε! Απο­καλύπτεται ο ρόλος της γνώσης και της λογικής για την παρα­πλάνηση, την εξαπάτηση, για την άσκοπη δράση και για την εκμετάλ­λευση των πνευ­ματικών αδυναμιών. Οι καλύ­τεροι απα­τεώνες δεν φοβούν­ται τη γνώση, αντιθέτως ενθαρ­ρύνονται από αυτήν. Η εξαπά­τηση, η μισή αλήθεια και η ελλιπής πληρο­φόρηση είναι ένα σοβαρό πρό­βλημα, που ξεφεύγει από τα όρια της ηθικής και γίνεται καρκίνος με μετα­στάσεις σε όλα τα όργανα της κοινωνίας. Ο σκοπός της γνώσης δεν είναι οπωσ­δήποτε η απαλλαγή από τα ψέματα και τις φαντα­σιώσεις, αλλά πολλές φορές χρησιμεύει για το αντίθετο.

Αλλά και αντιθέτως, η ηθική χωρίς γνώση και σκέψη είναι αβάσιμη και ανεπαρκής. Πράξεις ηθικές είναι δυνατές και χωρίς σκέψη (όπως λ.χ. μια γρήγορη αντίδραση για να προστατέψουμε κάποιον). Ηθική συμπεριφορά μπορούμε να εκτιμήσουμε ως και τις προσπάθειες για να ζήσουμε ή τη φροντίδα της οικογένειας. Αν όμως δεν ανα­γνωρίζουμε τα πράγματα, αν εκτιμούμε ότι αυτά έχουν κάποια σχέση ενώ δεν έχουν καθόλου ή έχουν αντίθετη σχέση, αν εκτιμούμε ότι έχουν μερικές δυνατότητες ή τις στερούνται και εκτιμούμε σφαλερά, τότε με τις λανθα­σμένες απόψεις και εκτιμήσεις θα δράσουμε και άδικα.

 

 

//////////////////////////

>>>► Κατεβάστε αυτό το τμήμα της παγκόσμιας διακήρυξης της κοσμολογικής Ηθικής

 

 

 

  ΘΕΜΕΛΙΑΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΜΕ ΤΗ ΓΝΩΣΗ >>>