
ΓΝΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΗΘΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΣΚΟΠΗ ΚΑΙ
ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ
· Η γνώση
χρησιμεύει και στον απατεώνα και αυτή εύκολα γίνεται παραπλανητική.
· Οι
άνθρωποι εκπαιδεύονται για να γίνουν απατεώνες, για να εκμεταλλευτούν τις
αδυναμίες του κόσμου και για να κερδίσουν χρήματα.
· Η
αναμφίβολη γνώση χωρίς να την καταλαβαίνουμε ή χωρίς επιβεβαίωση στη δική μας
εμπειρία γίνεται πίστη.
· Η γνώση
μπορεί να είναι από άχρηστη μέχρι παραπλανητική, να ενισχύει τις ψευδαισθήσεις
και να εμποδίζει μια έρευνα.
· Η γνώση
είναι πάντοτε ελλιπής και αναγκαστικά η σκέψη περνάει από το ένα πράγμα στο
άλλο, χωρίς τερματισμό.
· Η εφαρμογή
της γνώσης για να είναι επιτυχής χρειάζεται ακόμα περισσότερη γνώση, ενώ η τύχη
είναι ανατρεπτική.
· Εύκολα και
συχνά φανερώνεται ότι κακώς ήμασταν βέβαιοι για το αποτέλεσμα. Στο τέλος έτσι
ζημιώνουμε κάποιους άλλους αλλά και εμείς οι ίδιοι ζημιωνόμαστε. Διότι είχαμε
υπερεκτιμήσει τη γνώση, όπως και τις ικανότητές μας.
· Οι
περισσότερες γνώσεις μας αντικατοπτρίζουν πράγματα μοναδικά, σπάνια,
ανεπανάληπτα, πράγματα τα οποία δεν μπορούμε να πλησιάσουμε και άπειρες
λεπτομέρειες, που δεν θα βρούμε στη δική μας ζωή.
· Οι
εκτιμήσεις και οι υπολογισμοί με μέσο όρο, πολλές φορές είναι απαραίτητα και πιο
γρήγορα από τις εξακριβωμένες γνώσεις, από τις μετρήσεις και από τις προσπάθειες
για γνώση με τη μέγιστη ακρίβεια.

Η γνώση και η
επικοινωνία δεν εξασφαλίζουν καλύτερη προοπτική για τη ζωή μας ή δεν είναι
τίποτε περισσότερο από εξωτερικεύσεις της ανθρώπινης ψυχολογίας και προσπάθειες
προσαρμογής στον κόσμο, έτσι όπως γίνεται με την εξάπλωση της ζωής σαν βιολογικό
φαινόμενο μέσα στα διάφορα περιβάλλοντα.
Σημαντικό το
παγκόσμιο σύνθημα: Η ηθική χωρίς γνώση και σκέψη είναι αβάσιμη και ανεπαρκής,
ενώ η γνώση χωρίς εσω-διανοητικό προσανατολισμό είναι άσκοπη και
παραπλανητική.*
Άσκοπη η γνώση διότι δεν επιτυγχάνουμε καλύτερη τύχη και ζωή, ούτε όλα όσα
στοχεύουμε και έτσι όπως ονειρευόμαστε. Παραπλανητική η γνώση, διότι εξίσου
γίνεται το αντίθετο, να νομίζουμε ότι γνωρίζουμε, να μη βλέπουμε τα κενά στη
γνώση και να εφαρμόζουμε την (ανεπαρκή) γνώση και τη σκέψη για να καταστρέψουμε
και για να ξεχάσουμε όσα γνωρίζαμε. "Όσο μπορεί η άγνοια, η πλάνη και η γνώση να
παραμορφώσουν την ηθική, άλλο τόσο η έλλειψη εσωδιανοητικής αναζήτησης και
ηθικής μπορεί να παραμορφώσει και ν' αποπροσανατολίσει τη γνώση και τη διάνοια".
Ποιο είναι λοιπόν, το νόημα της γνώσης και της λογικής, όταν αυτή είναι ένα μέσο
για παραπλανητικές δραστηριότητες, για την ευχάριστη αυταπάτη και για να
επιβεβαιωθούμε από τους άλλους και όταν η σκέψη γίνεται περισσότερο με ψέματα
και φαντασιώσεις; Πώς μπορούμε τότε να είμαστε δίκαιοι, καλοί και ευτυχισμένοι;*
Το πνεύμα (ή
διάνοια) δεν είναι απομονωμένο στη φύση. Γι' αυτό μιλάμε εξ ορισμού για Ηθική
ενοποιημένη με τη Λογική. Μιλάμε για σκέψη και γνώση, αλλά αναζητάμε και έναν
προορισμό αυτών, ο οποίος δεν μπορεί να είναι μόνο εξωτερικά στον κόσμο. Η γνώση
χωρίς εσω-διανοητικό προσανατολισμό είναι άσκοπη και παραπλανητική. Όταν λέμε «ο
άνθρωπος είναι ζώο λογικό», αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κάνει λάθη, ότι δεν
αγνοεί, ότι σκέφτεται αναπόφευκτα με λογική συνέπεια και ότι ο άνθρωπος δεν
πράττει επηρεασμένος από την πλάνη και την άγνοια. Η γνώση είναι πάντοτε
ελλιπής, ενώ η φαντασία συγχέεται με τα πράγματα. Δεν εξασφαλίζει την αλάνθαστη
εκτίμηση και μπορούμε να λέμε περισσότερα απ' όσα πραγματικά γνωρίζουμε, ακόμα
και να ξεχνούμε!
Αποκαλύπτεται ο ρόλος της γνώσης και της λογικής για την
παραπλάνηση, την εξαπάτηση, για την άσκοπη δράση και για την εκμετάλλευση των
πνευματικών αδυναμιών. Οι καλύτεροι απατεώνες δεν φοβούνται τη γνώση, αντιθέτως
ενθαρρύνονται από αυτήν. Η εξαπάτηση, η μισή αλήθεια και η ελλιπής πληροφόρηση
είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, που ξεφεύγει από τα όρια της ηθικής και γίνεται
καρκίνος με μεταστάσεις σε όλα τα όργανα της κοινωνίας. Ο σκοπός της γνώσης δεν
είναι οπωσδήποτε η απαλλαγή από τα ψέματα και τις φαντασιώσεις, αλλά πολλές
φορές χρησιμεύει για το αντίθετο.
Αλλά και αντιθέτως, η ηθική χωρίς γνώση και σκέψη είναι
αβάσιμη και ανεπαρκής. Πράξεις ηθικές είναι δυνατές και χωρίς σκέψη (όπως λ.χ.
μια γρήγορη αντίδραση για να προστατέψουμε κάποιον). Ηθική συμπεριφορά μπορούμε
να εκτιμήσουμε ως και τις προσπάθειες για να ζήσουμε ή τη φροντίδα της
οικογένειας. Αν όμως δεν αναγνωρίζουμε τα πράγματα, αν εκτιμούμε
ότι αυτά έχουν κάποια σχέση ενώ δεν έχουν καθόλου ή έχουν αντίθετη σχέση, αν
εκτιμούμε ότι έχουν μερικές δυνατότητες ή τις στερούνται και εκτιμούμε σφαλερά,
τότε με τις λανθασμένες απόψεις και εκτιμήσεις θα δράσουμε και άδικα.