ΜΕΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

Ο πνευματικός δημιουργός της Κοσμονομίας αποφάσισε μόνος του να ορίσει κάθε τελευταία μέρα του έτους μέχρι και την πρώτη μέρα του νέου έτους (δηλ. την παραμονή μέχρι και την πρωτοχρονιά) ως μέρες της Αλήθειας και μαζί της Έρευνας, έτσι όπως είχε προταθεί με νεανική αισιοδοξία στο πρώτο φιλοσοφικό βιβλίο του "Η Θ. της Ε.": "Η πρώτη ή η τελευταία μέρα του έτους αξίζουν να είναι η παγκόσμια γιορτή της Αλήθειας, της "συμφιλίωσης" της Λογικής με την Ηθική και η μέρα των Επιστημών!".^σ.440 Μια άλλη μέρα του έτους, όπως η 25η Δεκεμβρίου ή μια γιορτή θυσιών, μπορεί να αφιερωθεί για τα παραμύθια και για την ποίηση. Η ανάδειξη της Αλήθειας και της Έρευνας ως θεμελιακές αξίες για την κοινωνία, όπως και για την προσωπική ζωή, σε μια τέτοια ξεχωριστή μέρα, θα έπρεπε να ήταν ένα ιστορικό γεγονός. Θα έπρεπε από παλαιότερα, κάποιοι από κυβερνητική θέση ή από την ηγετική θέση τους ή κάποιοι των οποίων η φωνή ακούγεται με σεβασμό, αυτοί να είχαν την πρωτοβουλία για την Ημέρα της Αλήθειας και της Έρευνας και να είχαν επιμείνει στην προσπάθειά τους. Θα έπρεπε να γιορτάζουμε μια τέτοια μέρα ως την πιο σημαντική γιορτή του έτους. Αυτό δεν έχει συμβεί ακόμα και είναι μια από τις πολλές ενδείξεις για τον ηθικό και πνευματικό ξεπεσμό των λαών, ιδιαίτερα για τη δική μας χώρα.

>>> Οι τρεις συνεργάτες για την επιτυχία όχι μόνο μέσα στη σκέψη και για την Επιστήμη, αλλά και για μια ζωή τουλάχιστον χωρίς ψέματα και υποκρισία:

Δυσπιστία, ερευνητική σκέψη, ειλικρίνεια

Μια τέτοια μέρα μπορούμε να τη γιορτάσουμε μόνοι ως άτομα ή να γιορταστεί από ολόκληρη την κοινωνία με πολλές επιλογές. Μπορούμε να αγοράσουμε βιβλία, να κάνουμε ανταλλαγή ή δώρο ένα βιβλίο, να συζητήσουμε για ζητήματα της φιλοσοφίας ή των επιστη­μών, να επισκεφθούμε ένα μουσείο ή μια βιβλιοθήκη, να υπενθυμί­σουμε σε όλους τι κερδίζουμε όταν καλλιεργούμε το πνεύμα μας. Σε μια τέτοια μέρα, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα θα έπρεπε να πρωταγωνιστούν και να παρακινούν ανθρώπους όλων των ηλικιών για να συνεχί­σουν να είναι μαθητές σε όλη τη ζωή τους. Ειδικά αυτή τη μέρα, όλοι θα έπρεπε να μιλούν με περισσότερη ανεκτικότητα και αμφιβολία, χωρίς πείσμα και φανατισμό και να διακόψουν πολλές δράσεις, που δεσμεύουν τη σκέψη μας. Ακόμα, αντί να σπαταλάμε το χρόνο μας σε άγονες σκέψεις και συζητήσεις για το τι είπε ή τι έκανε κάποιος άλλος άνθρωπος και τι έγινε ή δεν έγινε στο παρελθόν και σε πληροφορίες χωρίς σκοπό, θα ήταν πιο αισιόδοξο η σκέψη μας να απεγκλωβιστεί και να σκεφτούμε δημιουργικά. Να σκεφτούμε για το πώς θα γίνει κα­λύτερη η ζωή μας και τι θα μπορούσαμε να κάνουμε, τόσο για το δικό μας μέλλον, όσο και για να προσφέρουμε νέες σκέψεις, που θα αξιοποιηθούν μέσα στην κοινωνία, αν όχι λύσεις για άμεση εφαρμο­γή.

Πολύ συχνά ψάχνουμε άσκοπα και μέσα στη φαντασία τι έγινε μεταξύ μερικών ηγετικών προσώπων, στο πρόσφατο ή στο πιο μακρι­νό παρελθόν, και με πόση μεγαλομανία και ανοησία αυτοί κινητο­ποιήθηκαν και προκάλεσαν γεγονότα, και πώς συνεργάστηκαν ή πώς εναντιώθηκαν μεταξύ τους... Αντί αυτής της άσκοπης αναζήτησης για να αποδοθούν ευθύνες ή για να δοθούν εξηγήσεις και αντί να σπαταλάμε το χρόνο μας για φανταστικά γεγονότα όπως σε μυθιστορήματα και στον κινηματογράφο, προτιμότερο θα ήταν να ανοίξουμε τα μάτια και να ερευνήσουμε στα πράγματα που είναι γύρω μας. Καλύτερα να σκε­φτούμε δημιουργικά, χρήσιμα και με υπομονή για τη διευκόλυνση της καθημερινής ζωής, για να είμαστε πιο αποτελεσματικοί στις συνεργασίες μας και για να δίνουμε το καλό παράδειγμα. Να σκεφτόμαστε για βελτιώσεις και για διορθώσεις στις διάφορες κατα­σκευές και για τη συντήρησή τους, να προετοιμαζόμαστε για όσα αναμένουμε να γίνουν και σε τελική ανάλυση, να αναζητάμε επίμονα λύσεις, με τις οποίες γενικά η ζωή θα γίνει πιο ασφαλής και οι άνθρωποι μεταξύ τους πιο φιλικοί και όχι αντα­γωνιστικοί. Μόνοι αλλά και με άλλους μαζί, μπορούμε να σκεφτούμε πιο έξυπνα και με λίγη φαντασία και να κάνουμε πολλά, και με δική μας πρωτοβουλία για πολλά που υποτίθεται, ότι γίνονται σωστά από ορισμένους υπεύθυνους και πληρωμένους επαγ­γελματίες, όπως λ.χ. για την πρόληψη των ατυχημάτων, για την αποθάρρυνση των κακοποιών, για την καθαριότητα της πόλης, ενημερωτικές συναντήσεις, να προσφέ­ρουμε σε άλλους όσα δεν χρειαζόμαστε κλπ.

Ιδιαίτερα εμείς που ζούμε στην Ελλάδα, θα έπρεπε να είχαμε καθιερώσει τη Μέρα της Αλήθειας και της Έρευνας και να τη γιορτάζουμε με υπερηφάνεια. Ήταν υποχρέωσή μας για το ένδοξο πνευματικό παρελθόν, να ξεχωρίσουμε μια τέτοια εορταστική μέρα και πρώτοι από κάθε άλλον να την αναδείξουμε και να τη γεμίσουμε με λαμπρές δραστηριότητες. Αυτή θα ήταν μια εθνική γιορτή με παγκόσμιο μήνυμα, για μια πνευματική ζωή, για μια κοινωνία που καταδικάζει το ψέμα και την τυφλή πίστη και για ένα κράτος που ενθαρρύνει την έρευνα και επενδύει στην εκπαίδευση. Αυτή η ξεχωριστή μέρα θα ήταν ακόμα σαν ένας φάρος για την πολιτική της μικρής χώρας μας και με νόημα, που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανένα λογικό άνθρωπο. Αυτή η ξεχωριστή μέρα για την Αλήθεια και την Έρευνα είναι η πιο βέβαιη μέρα για την οποία κάποιος μπορεί να υπερηφανευτεί και να πανηγυρίσει. Αυτή είναι και η πιο ενθαρ­ρυντική γιορτή για να τραβήξει την προσοχή όλων στις μεγάλες δυνατότητες του καλλιεργημένου και ερευνητικού πνεύματος και για να παρακινήσει έναν ολόκληρο το λαό να μάθει, ποια ήταν η πνευματική και πολιτιστική προσφορά των αρχαίων Ελλήνων. Αυτή θα ήταν η πιο καλή προοπτική μιας τέτοιας ξεχωριστής μέρας για την Αλήθεια και την Έρευνα, ιδιαίτερα στη νεότερη Ελλάδα, που δυσκο­λεύεται να διατηρήσει μια ταυτότητα, λόγω της γεωγραφικής θέσης της, αλλά και λόγω των πολλών πολιτισμών, οι οποίοι με τις σύγχρονες τεχνολογίες επηρεάζουν ανα­τρεπτικά και πολυ­σήμαντα κάθε κοινωνία.

Είναι αυξημένη η ηθική ευθύνη και ίσως η ευθύνη είναι ακόμα και νομική, για όσους ηγούνται σε ομάδες ή τις εκπροσωπούν και συμ­μετέχουν στη δράση τους και ανα­παράγουν τα ψέματα και καλλιεργούν τη βεβαιότητα σε φαντα­σιώσεις, συμβι­βασμένοι για λόγους κερδοσκοπίας, σταδιο­δρομίας και για τη διατήρηση των προνομίων τους. Όταν με τα ψέματα και με τις φαντασιώσεις περνάς καλά, όταν έχεις μεγαλώσει μαζί με αυτά, όταν έτσι βρίσκεις πιο εύκολα εργασία, όταν σε χαιρετούν οι γείτονες και όταν έχεις ωραίες αναμνήσεις από γιορτές και όταν με αυτά ονειρεύεσαι μια καλύτερη τύχη, τότε αν χρειαστεί θα συστρατευτείς για να μην αφήσεις τα ψέματα και τις φαντασιώσεις να χάσουν την εκπροσώπηση και τη λάμψη τους. Ενώ αν τα αμφισβητείς, τότε γίνεσαι ενοχλητικός και πολλοί απα­ξιώνονται. Η καθημερινή ζωή σου θα δυσκολέψει, και στη χειρότερη περίπτωση θα σε συμ­περιλάβουν στους τρελούς και δεν αποκλείεται να σε στείλουν στη φυλακή ή στον τάφο, ίσως ακόμα και οι δικοί σου γονείς ή τα παιδιά σου!

Επιλέγοντας πιο κάτω την επόμενη ιστοσελίδα μπορείτε να διαβάσετε και να κατεβάσετε πολλές αναπτυγμένες σκέψεις για τη σχέση της πληροφορίας με τη ζωή και χρήσιμες σκέψεις για την παρα­πλάνηση. >>> 

επάνω στη σελίδα