ΚΟΣΜΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ. ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΘΕΜΕΛΙΑΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ
> Στις σελίδες που ακολουθούν: Τα αμέσως πιο κάτω ζητήματα έχουν εκτιμηθεί ως
θεμελιώδη και ορισμένες σκέψεις συντομευμένα απαριθμούνται, οι οποίες διατυπώνονται ως απαντήσεις σε σημαντικές απορίες ή είναι σκέψεις που
υποστηρίζονται ως ορθές.
ΣΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ:
Με τις συνεργασίες και με τη συμμετοχή σε ομάδες, οι άνθρωποι γίνονται ανταγωνιστές και
εκμεταλλευτές κάθε ανθρώπινης αδυναμίας.
Η ανθρώπινη κοινωνία είναι μια πολύπλοκη, αντιφατική και ασταθής πνευματική πραγματικότητα, την
οποία κανένας δεν γνωρίζει καλά. Χωρίς πνευματικό προσανατολισμό της ανθρώπινης ζωής, μέσα στην κοινωνία
εμφανίζονται ομαδικά τα λάθη, οι πλάνες, τα ψέματα, οι φαντασιώσεις, οι κακές επιθυμίες και οι άσχημες διαθέσεις, που οι άνθρωποι έχουν ο καθένας ξεχωριστά.
Η ανθρώπινη ιστορία υποβαθμίζεται σαν τυχαία γεγονότα από τη δράση παρανοϊκών ζώων,
που εστίασαν τις δυνάμεις τους για την εδραίωση της παρουσίας τους, για την ασφάλειά τους, για τη χαλάρωσή τους και την ικανοποίηση των αναγκών
τους, για τις κοινωνικές σχέσεις τους και για την επίλυση των διαφορών τους. Οι ανθρώπινες σχέσεις και η κοινωνία επιβεβαιώνουν το δράμα και την
ανοησία από την ασυγκράτητη δράση με εξωτερικές αξίες, από την έλλειψη σκέψης και αυτογνωσίας και από την υπερβολική βεβαιότητα κι εμπιστοσύνη.
Τονίζεται η προτεραιότητα για ένα πολιτισμένο Κράτος να φροντίσει έτσι ώστε η
επιβίωση των ανθρώπων να μην εξαρτάται (στοιχειωδώς και υπό όρους) από την αμειβόμενη εργασία, με τη λογική της ζούγκλας (όπου ο καθένας
χρησιμοποιεί το πλεονέκτημά του για να εκμεταλλευτεί το μειονέκτημα των άλλων).
Είναι ανάγκη για ένα δίκαιο Κράτος και για πολιτικές, που εστιάζουν στην πνευματική ανάπτυξη των
πολιτών και όχι μόνο στην οικονομική ή στην τεχνολογική ανάπτυξη.
Σε μια κοινωνία εγωπαθών και φιλόδοξων, όπου ο ένας άνθρωπος σκέφτεται πώς θα
εξαπατήσει και πώς θα εκμεταλλευτεί τον άλλο για να ικανοποιήσει τις προσωπικές επιθυμίες του και με την ανοχή της Πολιτείας, ακόμα και το
εκπαιδευτικό σύστημα (εκτός της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης) εξελίχθηκε για να εξυπηρετεί αυτόν το ανήθικο σκοπό: δηλαδή την εξαπάτηση και την προώθηση των προσωπικών συμφερόντων με τη δύναμη
της Επιστήμης.
Η Ηθική του πνευματικού προσανατολισμού αποκαλύπτει την τρομακτική παράνοια της νομοθεσίας, κρυμμένη πίσω από τη λάμψη των παγκόσμιων ηθικών
αρχών. Η ειρήνη για πολλούς είναι η φανταστική εκείνη ισορροπία και ανεκτικότητα στην κοινωνία, την οποία χρειάζονται για να την καταχραστούν
ανεμπόδιστοι και για να εκμεταλλευτούν ανενόχλητοι όλα τα πλεονεκτήματα του υλιστικού τρόπου ζωής. Όταν μπορείς να κλέψεις και να εκμεταλλευθείς
τις αδυναμίες του κόσμου με την προστασία των νόμων και του κράτους, τότε γιατί να βιαστείς να κλέψεις αυτοπροσώπως, με τον παραδοσιακό τρόπο,
που γίνεται εύκολα αντιληπτός; Στην πολιτισμένη κοινωνία με το νόμο της ζούγκλας, ακόμα και το θύμα χρειάζεται να είναι καλά ενημερωμένο, να έχει
ανώτερη εκπαίδευση, να σκέφτεται και να γράφει σαν επιστήμονας και να μπορεί η φωνή του να ακουστεί. Διαφορετικά το θύμα γίνεται μπάλα μεταξύ των
υπηρεσιών και πελάτης των ψυχολόγων και των δικηγόρων.
Όσο η επιβίωση για πολλούς ανθρώπους εξαρτάται από την οριακή αμοιβή της εργασίας και από την
εξαναγκαστική επιλογή μιας τυχαίας εργασίας και αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν την ευνοϊκή τύχη να κληρονομήσουν ή να κερδίσουν περιουσία, με τέτοια
οικονομική ανισότητα, όσοι μπορούν να προσφέρουν χρηματική αμοιβή ή άλλες υπηρεσίες ανάλογης αξίας πλεονεκτούν για την εφαρμογή δολοφονικής και συγκαλυμμένης βίας και διευκολύνονται στη δολοπλοκία τους με το νόμο.
Κάποιοι θα ήθελαν όλα τα πλεονεκτήματα δικά τους και κάθε βίαια αντίδραση απαγορευμένη, αλλά ο κόσμος δεν είναι έτσι όπως φαντάζονται (με το μυαλό
τους περιορισμένο
σε μερικούς ανθρώπους και σε μερικά κοινωνικά γεγονότα).
Η
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ (ΣΕ ΣΥΖΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ). Υπότιτλος: Οι φαντασιώσεις και τα ψέματα του ανθρώπου χωρίς αυτογνωσία
Ένα βιβλίο για τα ζητήματα που μπορούν ενοποιηθούν κάτω από το συνοπτικό τίτλο της Ηθικής (πρακτική φιλοσοφία, με ψυχολογικές και κοινωνιολογικές συνέπειες). Η Ηθική του πνευματικού προσανατολισμού δεν χρειάζεται τη φαντασία των θρησκειών. Αλλά και η γνώση δεν είναι μονομερώς πλεονέκτημα για τη ζωή και την έρευνα. Η παγκόσμια ηθική με πνευματικό προσανατολισμό “φρενάρει” απότομα τις υπερβολικές προσδοκίες από την Επιστήμη και αποκαλύπτει πώς οι πνευματικές αδυναμίες γίνονται πλεονεκτήματα για την εξαπάτηση και αναπαράγουν την αδικία στις ανθρώπινες σχέσεις.►
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ: Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΑΠΑΛΛΑΓΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΝΔΥΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΗΘΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
(ΧΩΡΙΣ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ, ΧΩΡΙΣ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΧΡΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ,
ΕΙΤΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΩΣ ΑΤΟΜΑ ΕΙΤΕ ΟΜΑΔΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΝΟΜΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ)
Δεν είναι συνηθισμένο, κάποιος να μιλάει για την ηθική με εσωτερικό προσανατολισμό και να προχωράει ορθολογικά μέχρι τα πολιτικά ζητήματα και
ιδιαίτερα για το ρόλο του κράτους. Οι σκέψεις αυτής της “διανοητικής” ηθικής επεκτείνονται μέχρι τα πολιτικά ζητήματα, αφού οι σχέσεις συνεργασίας
συνδέονται με τις σχέσεις εμπιστοσύνης, συνεπώς και με την πνευματική αξιοπιστία και με την ηθική υπευθυνότητα των προσώπων. Το πέρασμα στα πολιτικά
και στα κοινωνιολογικά ζητήματα έγινε μέσα σε ένα βιβλίο, που γράφτηκε για να υποστηριχτεί ο πρωταγωνιστικός και ηθικός ρόλος του πνευματικού
προσανατολισμού απευθείας για τη ζωή ενός ατόμου, αλλά και για όλη την κοινωνία· πώς ξεκινάει η ηθική, τι ρυθμίζεται με αυτή στη συμπεριφορά μας και
τι αλλάζει στη ζωή. Δεν ανιχνεύουμε μόνο το σημαντικό ρόλο του ατόμου για την κοινωνία και απ' ευθείας για τη δική του ζωή. Υποστηρίζεται η ανάγκη για
ένα "ηθικό κράτος", που με την πολιτική του θα ενθαρρύνει τις επιλογές για μια κοινωνία από πνευματικά δραστήριους ανθρώπους, ενώ θα αποθαρρύνει τις
επιλογές που ευνοούν τον υλιστικό τρόπο ζωής και την κερδοσκοπική αντίληψη για τον κόσμο. Είναι ανάγκη για ένα δίκαιο κράτος και για πολιτικές, που
εστιάζουν στην πνευματική ανάπτυξη των πολιτών και όχι μόνο στην οικονομική ή στην τεχνολογική ανάπτυξη. Χρειάζονται ανατρεπτικές αλλαγές στο Σύνταγμα
και στη νομοθεσία και να προηγηθεί πολλή θεωρητική εργασία, με προτεραιότητα στην προστασία του ανθρώπου από την εκμετάλλευση της άγνοιας και των
πνευματικών αδυναμιών και για να αποθαρρυνθεί η κατάχρηση της εμπιστοσύνης. Ξεχάστε τις ιδεολογίες των ονείρων και της φαντασίας... που αγνοούσαν ή
περιφρονούσαν τους φυσικούς νόμους και τους περιορισμούς της πραγματικότητας!
* Από τη διερεύνηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς ως ζωή μέσα σε έναν ευρύτερο κόσμο και με τις ορθολογικές
αξιώσεις για ανθρώπινη ζωή πνευματικά προσανατολισμένη, δυστυχώς έχουν εξαχθεί συμπεράσματα που στιγματίζουν αρνητικά κοινωνικές ομάδες, ομάδες
επαγγελματιών ή μεγάλο ποσοστό τους και όχι μόνο ξεχωριστά πρόσωπα. Γι' αυτό το λόγο, ο συγγραφέας ζητά εκ των προτέρων συγγνώμη
ιδιαίτερα από εκείνους που ειδικεύτηκαν και εκπαιδεύτηκαν σε ανώτερο επίπεδο με ενδιαφέρον για την έρευνα και συνεργάζονται επαγγελματικά με
την καλή πρόθεση να βοηθήσουν τους ανθρώπους και να βελτιωθούν οι ίδιοι στην ειδικότητά τους και στην εργασία τους, χωρίς δόλο για να
εξυπηρετήσουν αποκλειστικά τα δικά τους προσωπικά συμφέροντα. Και εννοείται, από εκείνους που δεν έχουν το δόλο να εκμεταλλευτούν περιστασιακά ή
συστηματικά την εμπιστοσύνη και την άγνοια του κόσμου και αντιθέτως αυτοί έχουν κατανόηση των προβλημάτων επιβίωσης.
Η 1η δημοσίευση
επάνω
Σχετικότητα του χρόνου ή της ενέργειας ; - Οι μεγάλες παγίδες της εμπειρίας - Οι "μικρές εκρήξεις"
του άτμητου χώρου...
Όσα δεν σκέφτηκαν στη Φυσική και στη
Φιλοσοφία... με το κοινό λεξιλόγιο
►
Στην πολιτισμένη κοινωνία με το νόμο της ζούγκλας, όπου ο ένας άνθρωπος σκέφτεται πώς θα εξαπατήσει και πώς θα εκμεταλλευτεί τον άλλο για να ικανοποιήσει τις
προσωπικές επιθυμίες του και με την ανοχή της Πολιτείας, ακόμα και το εκπαιδευτικό σύστημα έφτασε να εξυπηρετεί αυτόν το σκοπό: δηλαδή την εξαπάτηση και την
προώθηση των προσωπικών συμφερόντων με τη δύναμη της Επιστήμης. Σε μια κοινωνία παρανοϊκών, φανατισμένων και εγωιστών ανθρώπων, όπου αυτοί εκπαιδεύονται και
ειδικεύονται με το αξίωμα, ότι "για την επιβίωσή μου θα εκμεταλλευτώ την άγνοια και την αδυναμία σου", δεν μπορούμε να ελπίζουμε... Να σταματήσουμε να θεωρούμε
ρεαλισμό, την επιπόλαιη αντίληψη των πραγμάτων, την ευπιστία, τη συνήθεια, την υπερεκτίμηση των ικανοτήτων μας και τον περιορισμό της πραγματικότητας στις
συναλλαγές και στη συνεργασία των ανθρώπων.
Ο
υλιστικός τρόπος ζωής στηρίζεται σε πολλές φαντασιώσεις και σε ψέματα, όχι στην
αυτογνωσία και συμπίπτει με εγωκεντρικό τρόπο ζωής και νοοτροπία. Ο εγωισμός, η
μεροληψία, η ανοησία και το παρανοϊκό πνεύμα είναι οι άλλες απόψεις του
υλιστικού τρόπου ζωής και αντίληψης.
Ανακαλύπτεις τώρα τη Φιλοσοφία; Τι
είναι Φιλοσοφία. Φιλοσοφία & πραγματικότητα
►>>>►