Eng language

ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗΣ...

???

 

spiderΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΛΑΘΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΠΛΗΘΩΡΑ ΞΕ­ΧΩΡΙΣΤΩΝ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΟΦΟΔΟΤΕΙ ΜΙΑ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΠΑΡΑ­ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ

 (Συλλογιστική καραμπόλα ακόμα και από μια μόνο λέξη...)

 

 

? Πιο συγκεκριμένα.

Οι άυλες οργανωμένες οντότητες (με οποιαδήποτε ονομασία) προικίζονται με ιδιότητες των υλικών πραγμάτων και η συμπεριφορά τους περιγράφεται όπως αυτή που παρατηρούμε στα γνωστά υλικά πράγματα. Κινούνται στον τρισδιάστατο χώρο, χωρίς να γίνεται λόγος για το μηχανισμό της κίνησής τους, επικοινωνούν μαζί μας στη γλώσσα που ξέρουμε και χωρίς παρεξηγήσεις..., χωρίς να γίνεται λόγος για τον τρόπο που παράγουν και μεταδίδουν τη σκέψη τους, βλέπουν όπως εμείς, εκφράζουν συναισθήματα (π.χ. οργή ή συμ­πάθεια), έχουν ανάγκη να επικοινωνήσουν ή να παίξουν ένα ρόλο, άλλοτε σοβαρό και άλλες φορές γελοίο, καταλαβαίνουν τη δική μας σκέψη και τη ξεχωρίζουν μεταξύ πολλών άλλων σκέψεων, μεσο­λαβούν στις υλικές εξελίξεις για να τις αποτρέψουν ή για να τις επι­σπεύσουν και λοιπά.

αράχνηΠρόκειται για φανταστική, επιθυμητή και δια­στρεβλω­μένη περιγραφή των πραγμάτων και σε μερικές περιπτώσεις με σκοπό την εξαπάτηση και την ανάδειξη των προσωπικών μας δυνατοτήτων. Η φαντασία προδίδεται εφόσον η περιγραφή των φαινομένων είναι ελλιπής, αντιφατική και χοντροκομμένη και οι άυλες οντότητες συμπεριφέρονται εύκολα με την απουσία των υλικών ορίων σαν άυλες και συγχρόνως με την υλική συμπεριφορά τους. Μπορούν να διέρχονται ανεμπόδιστα μέσα από τα υλικά πράγματα, να βλέπουν ανεξάρτητα από την απόσταση και τα εμπόδια, να εξουδετερώνουν τη βαρυτική έλξη και να αιωρούνται, χωρίς τις γνωστές διαδικασίες ώθησης, να συντηρούνται χωρίς τροφή και χωρίς τις γνωστές βιολογικές διεργασίες, μπορούν να έχουν μορφή και σχήμα.

Φυσικό και αναμενόμενο είναι, από τις αντιφάσεις και τις αυθαίρετες ιδιότητές τους, να προκύπτουν άπειρα ερωτήματα, τα οποία δεν μπορούμε να απαντήσουμε με τις παρατηρήσεις μας για εκείνα τα άυλα πράγματα και ο καθένας μπορεί να σκεφτεί όπως επιθυμεί σαν λογοτέχνης, χωρίς δυνατότητα ελέγχου της ορθότητας της σκέψης και χωρίς να αποκτούμε περισσότερη γνώση, η οποία θα εφαρμοζόταν σε νέες τεχνολογίες. Οι άυλες και πνευματικές οντότητες αλλάζουν στο χρόνο; γερνούν και πεθαίνουν; κουράζονται και ασθενούν; Αντλούν ή παράγουν ενέργεια για να κινηθούν και για να συντηρηθούν; Βρίσκονται συγκεντρωμένες κάπου μέσα στο χώρο ή δεν χωρίζονται μεταξύ τους από απόσταση; Η ύπαρξή τους εξαρτάται από το περιβάλλον τους ή δεν έχουν περιβάλλον;  Έχουν κάποια δομή και αποτελούνται από οργανωμένα μέρη και αν όχι τότε πώς προκύπτουν οι διαφορές τους; Αντιδρούν στις επιδράσεις του περι­βάλλοντος και μέχρι που είναι το περιβάλλον που αντι­λαμβάνονται; Υπάρχουν εμπόδια που δυσκολεύουν τη κίνησή τους ή την ορατότητά τους; Πώς και από πού λαμβάνουν τις επιδράσεις του υλικού κόσμου και πώς τις ξεχωρίζουν μεταξύ του πλήθους των επι­δράσεων που πραγματοποιούνται ασταμάτητα; Σκέφτονται και η σκέψη τους προκαλεί συναισθήματα και εξωτερικές κινήσεις; Έχουν "εσωτερικό κόσμο" ή αυτά τα ίδια είναι ανεξάρτητα ψυχικά φαινόμενα χωρίς υλικό "περίβλημα"; Επικοινωνούν μεταξύ τους και δημιουργούν προσωπικές σχέσεις; Η συμπεριφορά τους ρυθμίζεται με γνώση ή με ένστικτα ; Κάνουν λάθη ή πάντα γνωρίζουν και πράττουν σωστά; Η λίστα των ερωτημάτων δεν έχει τέλος, αφού χρειάζεται να φτιάξουμε έναν νέο κόσμο, που να υπάρχουν, να περι­γράφονται λεπτομερώς  και να εξηγούνται αυτά τα φανταστικά φαινόμενα, για να μπορούν να απαντηθούν τα ερωτήματα.

Όσοι ισχυρίζονται ή πιστεύουν ότι υπάρχουν άυλες οργανωμένες οντότητες, όπως η ψυχή, τα πνεύματα, τα φαντάσματα, οι άγγελοι και όπως αλλιώς αυτές αποκαλούνται (κατά παρόμοιο τρόπο, που ο καθένας ονομάζει ή δημιουργεί ένα φανταστικό θεό), έθεσαν ποτέ αυτά τα ερωτήματα; Σκέφτηκαν ποτέ τα αδιέξοδα, τις αντιφάσεις και τελικά αν ο άγνωστος κόσμος θα είναι καλύτερος και πιο λογικός από το δικό μας συνηθισμένο κόσμο; Εάν επικαλεστούμε τη δική μας αδυναμία να απαντήσουμε στις απορίες που δημιουργούνται ή να κατα­λάβουμε τα φαινόμενα που φανταστήκαμε, τότε αυτή η στάση μας απηχεί την προκατάληψη, τη δειλία και την έλλειψη επιθυμίας για την έρευνα. Οποιοσδήποτε μπορεί να πει οτιδήποτε και να πλάσσει εντυπωσιακές ιστορίες. Όμως, μην έχει την απαίτηση να σπατα­λήσουμε εμείς το χρόνο μας για να του αποδείξουμε το λάθος ή το ψέμα. Δεν είναι αρκετό να γνωστοποιεί, να περιγράφει ή να εξηγεί κάποιος ένα φαινόμενο, αλλά να απαντάει και στις απορίες που προκαλεί ο ισχυρισμός του και να μας δίνει τις πληροφορίες που βοηθούν την έρευνα. Έπειτα, θα συζητήσουμε την περίπτωση πιο σοβαρά και με περισσότερες προσδοκίες.

 

"Ανεξήγητο": Όταν ισχυριζόμαστε πως υπάρχουν ή συμβαίνουν φαινόμενα, τα οποία εμείς σκεφτήκαμε, φανταστήκαμε, δια­στρεβλώ­σαμε ή ακούσαμε να μας λένε, ενώ στην πραγματικότητα τέτοια φαινόμενα δεν υπάρχουν, τότε είναι φυσικό τέτοια φανταστικά φαινόμενα να μην μπορούν να εξηγηθούν και να χαρακτηρίζονται "ανεξήγητα" και "υπερφυσικά". Πώς να εξηγηθεί κάτι που δεν έγινε ποτέ και πώς να περιγραφτεί κάτι το οποίο δεν μπορούμε να παρα­τηρήσουμε; Πώς, λ.χ. να εξηγηθεί ότι το πράσινο άλογο έχει φτερά και πετάει, αφού τέτοιο άλογο δεν υπάρχει; Πώς να εξηγηθεί, ότι κάποιος με το βλέμμα του μετατοπίζει τις πέτρες, αφού αυτό δεν το είδαμε ποτέ να γίνεται με τρόπο επαληθεύσιμο; Πώς να εξηγηθεί και να αποδειχτεί ένας θεός, ο οποίος έχει φτιαχτεί με τη φαντασία και δεν βρίσκεται πουθενά στον κόσμο; Πώς να μιλήσουμε με βεβαιότητα και να δώσουμε οριστική απάντηση για κάτι που γνωρίζουμε εξ αρχής ότι δεν υπάρχει πηγή πληροφόρησης ή δυνατότητα επι­βεβαίωσης; Ο καθένας, λοιπόν, μπορεί να πει και να ισχυριστεί οτιδήποτε, να περιγράψει και να εξηγήσει όπως νομίζει και όπως ταιριάζει με την εμπειρία του, χωρίς ποτέ να βρεθεί μία άκρη, χωρίς ποτέ να αποδειχτεί η ορθότητα της περιγραφής και της εξήγησής του. Όταν, όμως, αντί να γίνει η επιβεβαίωση, τα φαινόμενα διαψεύδουν, δεν είναι έξυπνο να αναλώνεται ο πολύτιμος χρόνος και η σκέψη για ανύπαρκτα πράγματα, όταν μάλιστα έχουμε τεράστια άγνοια για πολλά πράγματα που βρίσκονται γύρω μας και όταν εμείς δεν τα παρατηρούμε, διότι τα έχουμε συνηθίσει έτσι απερίσκεπτα. Όμως, τα φανταστικά πράγματα αποτελούν θέμα που προκαλεί μαζικά το ενδιαφέρον και την περιέργεια από τα περιοδικά έντυπα και από τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης και στην καλύτερη περίπτωση, διευρύνουν το πεδίο της σκέψης, δυναμώνουν τη δημι­ουργική σκέψη, ενθαρρύνουν την αμφισβήτηση και οι απόψεις που διαμορ­φώνονται είναι αξιοποιήσιμο υλικό  για τη φιλοσοφική διερεύνηση.

 

Γιατί χρειάζεται η ύλη σαν εξωτερικό μέσο των αντιλήψεών μας, για την ύπαρξη των πραγμάτων και για τη δράση του Θεού; Αναρωτιόταν σοβαρά ο φιλόσοφος Μπέρκλεϋ το 17ο αιώνα και κανένας ως σήμερα απ’ όσους πιστεύουν στο Θεό δεν μπορεί να του απαντήσει. Η απάντηση βρίσκεται στην αναγκαία σχέση της  έννοιας του Χρόνου με την επιμέρους ύπαρξη. Η ύλη υπάρχει, γιατί τα πράγματα δεν υπάρχουν ούτε αρχίζουν όλα στην ίδια εξωτερική τους στιγμή, δεν αλληλεπιδρούν με όλους τους δυνατούς τρόπους ταυτό­χρονα, έχουν μία αρχή ύπαρξης ως προς τα εξωτερικά τους και στην ουσία, η σταθερότητά τους επιτυγχάνεται με ταχύτατες και περιοδικές μεταβολές και όχι από ακίνητα συστατικά. Με λίγα λόγια, η ύλη είναι που κάνει τη διαφορά στο χώρο και στο χρόνο, για να μπορούν να υπάρχουν τα πράγματα σαν ξεχωριστά και μέσα σε περιβάλλον. "Έξω από το χρόνο και το χώρο" σημαίνει χωρίς μεταβολή, ακινησία, έλλειψη αλληλεπίδρασης και κάθε σχέσης. Η σχέση και η αλλη­λεπίδραση χρειάζονται περισσότερα από ένα πράγμα και για να υπάρχει ένα πράγμα σαν ξεχωριστό από ένα άλλο πρέπει αυτά μεταξύ τους να μη συνδέονται  με όλους τους δυνατούς τρόπους. Τα πράγματα δεν συνδέονται μεταξύ τους με όλους τους δυνατούς τρόπους και αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι την πραγματοποίηση της αλληλεπίδρασης και η μεσο­λάβηση κάποιου μήκους. Στα πιο μικρά χρονικά διαστήματα αλλη­λεπίδρασης και στις πιο μικρές αποστάσεις "υπάρχουν" τα υλικά σωματίδια. Σε χρονικά διαστήματα που η αλλη­λεπίδραση δεν δια­κόπτεται αλλά συνεχίζεται ή ολοκληρώνεται καθυστερημένα και μετά από τη μεσολάβηση πολλών ενδιάμεσων αλλη­λεπιδράσεων, τότε παρου­σιάζονται τα πιο σύνθετα και τα πιο μεγάλα πράγματα... Τα πράγματα δε θα ήταν εξωτερικά και σε απόσταση μεταξύ τους (δε θα υπήρχαν) και αυτά τα ίδια δεν θα αποτελούνταν από μέρη, αν συν­δεόντουσαν μόνο άμεσα, στην ίδια χρονική στιγμή, σαν μία ομοιό­μορφη ποσότητα. "Χωρίς ύλη" σημαίνει λοιπόν, χωρίς απόσταση στο χώρο και χωρίς μεσολάβηση χρόνου, συνεπώς και χωρίς περι­ορισμούς και χωρίς οποια­δήποτε μεταβολή.

 


 

Η άρνηση της ύπαρξης εξωτερικών πραγμάτων

Η άρνηση της ύπαρξης εξωτερικών πραγμάτων αυτο­ανατρέπεται, γιατί ξανά χρειάζεται να υπάρχει το πράγμα, το οποίο είναι ο φορέας των διανοητικών πράξεων. Οι τρόποι διασύνδεσης των αντιλήψεων προϋποθέτουν αλλαγές-στιγμές και διαφορές στην ουσία ή στην ποιότητα αυτού του πνευματικού φορέα. Τις αλλαγές αυτές μπορούμε να θεωρήσουμε σαν μέρη της ουσίας του, σαν μικρούς φορείς, σαν στιγμές διαφορο­ποίησης της μορφής του και θα έπρεπε να τις ανα­ζητήσουμε στα δεδομένα των αισθήσεων. Βλέπουμε ξανά πως η έννοια του χρόνου ή της αλλαγής, ακόμα και περιορισμένη μόνο στις αντιλήψεις, οδηγεί τη σκέψη να συμπεράνουμε ξανά την ύπαρξη της ύλης. Έτσι ξανά θα βρίσκαμε τις ελάχιστες στιγμές-αλλαγές μέσα στη πνευματική ουσία μας ή στην «ουσία» των αντιλήψεων και αυτός περίπου είναι ο ρόλος της ύλης.

 

Με τους όρους του φιλόσοφου Μπέρκλεϋ θα απαντούσαμε, ότι η ύλη υπάρχει διότι οι αντιλήψεις μας (τα δεδομένα των αισθήσεων) δεν είναι α-σύνθετες μορφές, δεν σχηματίζονται όλες στην ίδια στιγμή και συνδέονται με λεπτομερείς τρόπους, όπως ακριβώς λέμε για τα εξωτερικά μας πράγματα. Αν η ύλη δεν υπήρχε, τότε δε θα υπήρχε ελάχιστο όριο, για να παραχθούν και να συνδεθούν οι αντιλήψεις από το Θεό ή από το πνεύμα μας, με συνέπεια αυτές να μην αλλάζουν καθόλου ή να αλλάζουν χωρίς χρονική τάξη και τυχαία. Αν έλειπε η ύλη, η αλλαγή των αντιλήψεων και της δράσης του Θεού θα μπορούσε να γίνεται απεριόριστα. Τότε, ο Θεός δε θα είχε χρονική ανοχή να πράξει ή να διανοηθεί πριν να μας επηρεάσει, δε θα μπορούσε ν’ αλλάξει το αποτέλεσμα της πράξης του πριν αυτό πραγματοποιηθεί ή να το προσδιορίσει πριν εμείς πράξουμε με τον ανάλογο τρόπο, ούτε θα μπορούσε να γνωρίζει εκ των προτέρων όσα θα γίνουν σχετικά εκ των υστέρων μας.

 

Από τη γενική άποψη για τη σχέση του συνόλου με τα μέρη, προκύπτουν οι παρακάτω Συμπαντικοί νόμοι, τους οποίους δεν πρέπει να παραβιάζουν οι θεωρίες μας: 1) Η ποιότητα ενός πράγματος πάντοτε συνδέεται και αλληλο­επηρεάζεται σαν μέρος με άλλα πράγματα και δεν μπορεί να είναι όπως είναι, αυτή από μόνη της (όσο και αν φαίνεται ότι υπάρχουν περιπτώσεις που αυτό μπορεί να γίνει). 2) Η ίδια δεν είναι ποτέ τελείως ατροποποίητη και μπορεί ν’ αποτελεί το σύνολο άλλων διαφορετικών πραγμάτων, με τα οποία συνδέεται άμεσα ή πολύ έμμεσα. 3) Αυτή που είναι μόνη της η ποιότητα ενός πράγματος δεν είναι αυτή που επηρεάζει ή «απο­καλύπτεται» διαμέσου άλλων πραγμάτων ή, για την ακρίβεια, δεν είναι μόνο αυτή στο σύνολό της. 4) Το ίδιο πράγμα διαμέσου άλλων επηρεάζει ή φαίνεται διαφορετικά. 5) Το ίδιο πράγμα διαμέσου των ίδιων επηρεάζει ή φαίνεται με διαφορετικούς τρόπους σε διαφορετικές στιγμές, γιατί κανένα δεν είναι τελείως ατροποποίητο και διαρκώς με ακριβώς τους ίδιους τρόπους σύνδεσης. 6) Η μεταβολή στα πράγματα προκαλεί άμεσα ή πιο έμμεσα μεταβολές και στις σχέσεις τους με τα άλλα πράγματα και στους τρόπους που συνδέονται μεταξύ τους.

 

Από τις παραπάνω θέσεις συμπεραίνουμε μία γνωστή αλήθεια, ότι μπορούν να υπάρχουν πολυάριθμες και διαφορετικές απόψεις για ένα πράγμα και όλες να είναι αληθινές. Αυτός είναι ως ένα μέρος και ο λόγος, για τον οποίο εμείς βασι­ζόμαστε γενικά στην αντίληψη και στη γνώση μας, ενώ είναι ελλιπείς. Δηλαδή είναι ο ίδιος λόγος, για τον οποίο μπορούν να υπάρχουν σαν μέρη πολλά διαφο­ρετικά πράγματα, ενώ δεν είναι αυτοτελή και σταθερά. Αλλά η δυνατότητά τους να υπάρχουν τα ελλιπή πράγματα, δηλαδή ν’ αποτελούν συνθέσεις, να συνδυ­άζονται και να διατηρούν σταθερούς τρόπους σύνδεσης, να είναι άμεσα για τον εαυτό τους, ενώ έμμεσα είναι μέρη, προϋποθέτει σε τελική ανάλυση τη σταθερό­τητα και την αμεσότητα του Συνόλου.

 

 

ΠΙΣΩ

 ΕΠΟΜΕΝΗ

 

ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ

ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ ΜΕ ΨΕΜΑΤΑ

ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ ΜΕ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ

ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ ΜΕ ΥΠΕΡΜΕΤΡΗ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ

ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ ΜΕ ΥΠΕΡΜΕΤΡΗ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ

ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ ΜΕ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ

ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ ΜΕ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ ΜΕ ΜΙΣΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ ΜΕ ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΙΡΕΣΕΙΣ

ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ ΜΕ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ

ΜΕ ΑΓΝΟΙΑ, ΜΕ ΔΟΛΟ, ΜΕ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ

 

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ. Η ΣΚΕΨΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ;

Η ΓΝΩΣΗ ΔΕΝ ΛΕΙΠΕΙ. ΜΑΘΕ ΝΑ ΑΜΦΙΒΑΛΛΕΙΣ!

 

ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΜΕΡΟΛΗΨΙΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ (με θρησκεία και με επιστήμη)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ

ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΖΗΤΟΥΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ

 

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ. Η ΣΚΕΨΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ;

 

(ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ σημαίνει χάσιμο χρόνου, άσκοπη προσπάθεια, χαμένο χρήμα, λήψη κακής απόφασης, διαφωνίες και τριβή, ατυχήματα μέχρι το χειρότερο που είναι ένας θάνατος)

 

ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΤΕΡΟΥΣ :

Θα έχετε ακούσει πολλές απόψεις από επαγγελματίες και ειδικούς για να ξεπεράσετε πολλά από τα προβλήματά σας και για να ζήσετε πιο αισιόδοξοι για την πορεία σας. Θα έχετε ακούσει δυσνόητες θεωρίες, πρωτότυπους τρόπους, συναρπαστικούς, πολυέξοδους, επιστημονικά αναγνωρισμένους και φαντάζομαι τι άλλο… Η δική μου συμβουλή δεν είναι πρωτότυπη, ούτε θεαματική, δεν κοστίζει τίποτε και δεν προϋποθέτει να γνωρίζετε πολλά: Γίνετε δύσπιστοι, μη βασίζεστε τυφλά σε τίποτε, αναζητάτε τη βεβαιότητα πριν από τις κινήσεις σας, να μην αποδέχεστε πριν να καταλάβετε, ζητήστε να σας επιτρέψουν ν’ αμφιβάλλετε χωρίς να συγκρούεστε, μη λαμβάνετε εύκολα μία θέση υπέρ ή κατά, μη βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα. Με αυτή και μόνο την ασπίδα δυσπιστίας και με την επιδίωξη να εξακριβώσετε θα αλλάξει όλη η ζωή σας, όπως δεν το είχατε φανταστεί! Ακόμα πιο εκπληκτικό είναι, πως με αυτό τον ανέξοδο και απλό τρόπο θα δυσκολέψετε τη ζωή πολλών απατεώνων και εκμεταλλευτών με ειδικότητα.

 

 

 

Back To Topεπάνω στη σελίδα

 

"ΜΕΓΑΛΑ" ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ - ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ - ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ !

 

left handΠΙΣΩ

ΕΠΟΜΕΝΗΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ

 

 

 

 ΓΝΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΗΘΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΣΚΟΠΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ >>>

[-]

 

<•> Η γνώση χρησιμεύει και στον απατεώνα και αυτή εύκολα γίνεται παραπλα­νητική

 

Ενοποιημένη Απάντηση, όχι μονόπλευρη, δηλαδή:  >>>

+Ηθική / Ψυχολογική    +Λογική    +Πολιτική    +Κοσμολογική

 

ΚΟΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ

Τα πιο φανερά σημάδια ότι προσφέρονται σωστές απαντήσεις και σκέψεις που διευκο­λύνουν μια θεωρητική έρευνα >>>

 

>>> ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ <<<

 

Τα πάντα σου εγγυώνται... εκτός από τη ζωή και την τύχη σου! Για αυτά σε παραπέμπουν... στο Θεό ή όπως συνήθως σε εξαπατούν!

Ηθική χωρίς γνώση... και γνώση χωρίς ηθική

 

 

 

 

Η διάνοια δεν έχει σπουδαιότερη δυνατότητα από το να γνωρίζει, να διατηρεί τον εαυτό της σαν αυτοσκοπό και να διαμορφώνει την αυτογνωσία της. Η αυτογνωσία είναι το νόημα της ευτυχίας, η ουσία της λογικής και ο σκοπός της ηθικής. Ο εγωκεντρισμός και η αυταπάτη είναι από μόνα τους, χωρίς καμιά πράξη, η πιο μεγάλη καταστροφή και σχετίζονται άμεσα με την παράδοση στην τύχη. Ζωή χωρίς διανοητική δρα­στηριότητα είναι ανύπαρκτη και χωρίς διαμόρφωση αυτογνωσίας ήταν, είναι και θα είναι για πάντα και παντού μέσα στο Σύμπαν ανεπαρκώς αξιοποιημένη και παρα­συρμένη, με όποια δυνατότητα και αν τη φανταστούμε.

 

 

επιστημονικά όργανα

αράχνη

 

compass in brain

αισθητήρια όργανα

σκέψη

 Ένα σημάδι ορθότητας κάθε θεωρίας: Η θεωρία όχι μόνο να περιγράφει ή να εξηγεί ένα φαινόμενο, αλλά να απαντάει και στις απορίες που αυτή η ίδια προκαλεί.

 

Ανακαλύπτεις τώρα τη Φιλοσοφία; Τι είναι Φιλοσοφία. Φιλοσοφία & πραγματικότητα  >>>►

 

 

Go to Top