ΚΕΝΤΡΙΚΗ • ΕΠΑΝΩ • ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ κοσμολογικής θεωρίας

 

© 2000 ISBN 960-385-019-5

[-]

Πέρασαν πολλά χρόνια από την αρχική επίσημη δημοσίευση της φυσικής ερμηνείας της Θεωρίας του Τελειωμένου Χρόνου και της Σχετικότητας της Ενέργειας. Σε αυτό το διάστημα, που η θεωρία για ένα πλήρες και σταθερό Σύμπαν παρέμεινε άγνωστη και χωρίς να βρεθεί κάποιος να την κατανοήσει με λίγη καλόπιστη προσπάθεια και χωρίς προκατάληψη, έγινε μεγάλη προσπάθεια διόρθωσης και απο­σαφήνισης. Επιπλέον ξεκίνησε η διερεύνηση για τη μαθη­ματική διατύπωσή της από τον χειρότερο μαθητή των μαθηματικών, για να βοηθήσει κάποιον ενδια­φερόμενο και τυχερό φυσικό να προχωρήσει στην ολοκλη­ρωμένη μαθηματική διατύπωση της ορθο­λογικής θεωρίας. Άλλη μια  χαμένη δεκα­ετία για την Επιστήμη και την Ιστορία, όμως δημιουργικά χρόνια για τον εμπνευστή της.

Φανταστείτε την περίπτωση ενός προσώπου το οποίο καταζητούν, να κινείται ανάμεσά μας χωρίς να το αναγνωρίζει κανένας και αυτό να ακούει όσα λέγονται για την τύχη του. Φανταστείτε τις σκέψεις, τα σενάρια, τις υποθέσεις, τις αναλύσεις που αυτός θα ακούει για τη ζωή και τις κινήσεις του από τυχαίους συνο­μιλητές, από δημοσιο­γράφους, από τους διώκτες του, από έμπειρους αναλυτές των συγ­κεκριμένων γεγονότων. Σίγουρα, αυτός θα ακούσει πολλά που θα του προκαλέσουν γέλιο· ιδιαίτερα όταν τα λόγια ακούγονται δημόσια από τους πιο έμπειρους αναλυτές, από τα ραδιο­τηλεοπτικά μέσα και από τους υπεύ­θυνους φορείς, που χειρίζονται και εξιχνιάζουν αυτές τις αστυνομικές υποθέσεις.

Όπως συμβαίνει συνήθως, κάπως έτσι είναι εκτεθειμένοι και χάνουν το κύρος και τη σοβαρότητά τους, όσοι εξακολουθούν να εκφράζουν ασυγκράτητα τις προ­σωπικές απόψεις τους και τις διαδεδομένες απόψεις για τα κοσμο­λογικά ζητήματα, χωρίς να έχουν ακούσει για τη θεωρία του Ολοκληρωμένου Σύμπαντος και της Σχετικότητας της Ενέργειας και χωρίς να έχουν καταλάβει τη λύση που αυτή η προ­χωρημένη θεωρία προσφέρει! Από εδώ και πέρα, οποιοσ­δήποτε αναφέρεται στα κοσμο­λογικά και στα φιλοσοφικά ζητήματα με προοπτική να διερευνήσει ή να ενημερώσει, χωρίς πρώτα να έχει γνωρίσει και κατανοήσει τη Θεωρία του Τελειω­μένου Χρόνου, θα είναι εκτός πραγ­ματικότητας.

 

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ...

Θυμηθείτε: Σύντομα, όταν θα πρέπει να περιγράψουν και να εξηγήσουν την αρχή και την ουσία των πραγμάτων με τις απλούστερες εκφράσεις, περιληπτικά, χωρίς μαθηματικά και μαγικές διαστάσεις, δεν θα βρουν πιο εύστοχο και πιο γρήγορο τρόπο να το κάνουν! Αλήθεια, κάνατε ποτέ τις πιο απλές σκέψεις, πριν ξεκινήσετε να δώσετε απαν­τήσεις στα πιο δύσκολα προβλήματα;

 

 

Ένα πλήθος από τυχαίες και αποσπασματικές διαπιστώσεις στην εμπειρία και ένα πλήθος από ξεχωριστές εξηγήσεις μπορούν ν’ αποκαλυφθούν πιο γρήγορα, εύκολα και όχι τυχαία. Μπορούν μέσα από την ανάπτυξη και το συσχετισμό λίγων συνοπτικών απόψεων και συνηθισμένων εννοιών και με τη δυνατότητά μας να γνωρίζουμε όλα τα πράγματα μέσα από την ανακάλυψη σχέσεων και ομοιοτήτων στα πλησιέστερα της εμπειρίας μας.

 

Πολλές επιστημονικές ανακαλύψεις που έγιναν με τυχαίο τρόπο, θα μπορούσαν να είχαν προκύψει με λογική συνέπεια και εάν είχαμε ξεκινήσει από διαφορετικές παρατηρήσεις.

 

Με την ανάλυση και μόνο των λέξεων και των νοημάτων που αναφέρονται σε διαδεδομένα φυσικά φαινόμενα (λ.χ. το φως, ο χρόνος, η κίνηση) και όπως αυτά συνδέονται μεταξύ τους με την απλή λογική επάνω στην κοινή εμπειρία, οδηγούμαστε σε σωστές απαντήσεις και σε εύστοχες προσεγγίσεις γύρω από επιστημονικά ζητήματα. Διότι εάν απορρίψουμε ή αλλάξουμε τα σωστά νοήματά τους ή τα νοήματα είναι άστοχα, τότε οδηγούμαστε σε παραλογισμούς και σε ανόητα αδιέξοδα!

 

 

Οι παρακάτω σχέσεις και έννοιες προκύπτουν και εισάγονται με το κοινό λεξιλόγιο στο βιβλίο "Η Θεολογία της Επιστήμης" (©2000 ISBN 960-385-019-5) για να  περιγράψουν ένα πλήθος διαφορετικών φαινομένων και να εκφράσουν γνωρίσματα όλων των πραγμάτων. Με λογικούς συλλογισμούς προέκυψαν σχέσεις και ιδιότητες, που με διαφορετικούς όρους θα αναγνωρίσουμε στο χώρο της Φυσικής. Δια­στρεβλωμένους όρους της Φυσικής, που απέκρυπταν την πραγ­ματικότητα, λόγω της αυθαίρετης διαφοράς στην ετυμολογία και του αυθαίρετου νοηματικού προσδιορισμού από τυχαίες εμπειρικές παρα­τηρήσεις. Όχι μόνο απέκρυπταν αλλά εμφάνιζαν μία λανθασμένη εικόνα ολόκληρου του κόσμου και σε όλους του επιστημονικούς χώρους.

Πολλά από όσα γράφθηκαν σε εκείνο το βιβλίο -χωρίς τις ευκολίες που προσφέρει ο ηλεκτρονικός υπολογιστής και χωρίς την ενημέ­ρωση από το Ίντερνετ- θα κατανοηθούν και θα εκτιμηθούν όταν θα γίνει ευρύτερα γνωστή η φυσική ερμηνεία για τη διατήρηση της δομής και της ενέργειας του Σύμπαντος. Τότε, θα γίνει αντιληπτό πόσο μακριά είχε δει ο συγγραφέας όταν έδωσε στο βιβλίο τον τίτλο "Η Θεολογία της Επιστήμης".

 

 

 

"Ενιαία θεωρία περί χρόνου, χώρου, ύλης και Διάνοιας"

και

"Θεωρία του Τελειωμένου Χρόνου και της Σχετικότητας της Ενέργειας"

είναι και υπότιτλοι του βιβλίου Η Θεολογία της Επιστήμης. (βλ. και σ196-7)

 

"Αρχή της σταθερότητας της Συμπαντικής Ποιότητας" και "Αρχή του Τελειωμένου Χρόνου" (πιο εύστοχη και ευρύτερη από την αρχή διατηρήσεως της ενέργειας ή της ύλης, σ149, 183, 196, 269)

 

"Ο πιο έμμεσος τρόπος αλληλεπίδρασης"

"φορείς της έμμεσης αλληλεπίδρασης" ή "φορείς της εμμεσότητας" (ύλη, σ129, 139, 140...158, 161, 172, 203, 272, 273)

 

"ελάχιστη στιγμή που γίνεται το Σύμπαν" και "μέγιστος συνολικός χρόνος"

"σχετική αρχή του χρόνου" (ύλη, χώρος, Τmin και Τmax 141, 153, 197, 280)

 

"άμεση και έμμεση αλλη­λεπίδραση" (αποφεύγοντας τη λέξη δύναμη, 124-134)

 

"έμμεσα πράγματα"  (δηλαδή υλικά, εξωτερικά. Εύκολο να ξεκινήσουμε αποκαλώντας τα "έμμεσα πράγματα", όμως στην πορεία απο­καλύπτεται η σχέση της εμμεσότητας με την ύλη...124-134, 141, 178)

 

"Συμπαντική υποστιγμή" (μεταξύ ορίων, 153, 154, 273)

 

"στιγμές πολλαπλάσιες της ελάχιστης" (261)

 

"ελάττωση ή στιγμή στην ενέργεια του χώρου" ή "ελάττωση και στιγμή στη ροή της ενέργειας" (ύλη και κίνηση, σχετική έλλειψη ενέργειας, 179, 182, 188, 274)

 

"στιγμές ελάττωσης και αντιστάθμισης της ενέργειας" (ύλη, κίνηση, πεδία, ταλάντωση 185, 189, 198)

 

"ελάχιστη και μέγιστη απόσταση" (προκαθοριστικά όρια μήκους, 174, 176, 186, 197, 198)

 

"Οι αρχικές ελαττώσεις στην ενέργεια του χώρου, δηλαδή οι αρχικές χρονικές στιγμές ροής του συνολικού χρόνου" (ακτινοβολίες σ184)

 

"σταθεροποιημένος τρόπος επηρεασμού" και "σταθεροποιημένη αλλαγή" (ταλάντωση, στάσιμο κύμα, γρήγορη επαναφορά 158, 164, 117, 151-153, 212, 213, 274)

 

"απώλεια χρόνου και ενέργειας από την ταυτόχρονη συνολική του χώρου" (σχέση της ύλης με το χώρο, με τη ροή ενέργειας και με στιγμές ελάττωσης της ενέργειας 185)

 

"διακοπή της αμεσότητας" (πιο φιλοσοφικά.... η αρχή του χρόνου και της δράσης με τους φορείς της εμμεσότητας, οι οποίοι υπάρχουν με τη μορφή υλικών σωματιδίων, 181, 185, 186)

 

"ταυτόχρονη χωροενέργεια" (η "ροή" ενέργειας προς την ύλη και η βαρύτητα,180, 182, 183, 186, 189, 190-199)

 

"Ο χώρος είναι ο κοινός χρόνος" (τα μέγιστα κοινά όρια για την αλλη­λεπίδραση, ταυτόχρονη παρουσία για όλα τα υλικά πράγματα, 171)

 

"χώρος με όρια και διεύθυνση" (αφού ο χώρος έχει όρια και δεν είναι άπειρα ευθύς, σκέφτηκα ότι η χωρική απόσταση είναι μαζί και διεύθυνση και ο χώρος είναι σφαιρικός. Με τα όρια ήθελα να πω "πεπερασμένος" και με κατάληξη την αρχή, 173)

 

"ο εξωτερικός, σχετικός και δυνατός χρόνος, δηλ. η απόσταση" (174)

 

"ασταθής προσδιορισμός" (το τυχαίο, χωρίς αναίρεση της αιτιοκρατίας 131, 132)

 

"προτεραιότητα πραγματοποίησης και προϋπάρχοντα χρονικά όρια" (πιθανότητα και σχέση της με τα χρονικά όρια, 162, 163, 270)

 

"επαρκής αιτία" "ελλιπείς αιτίες" "έμμεσα αποτελέσματα" "έμμεσοι τρόποι αλληλεπίδρασης" (αποδοχή ελλιπών και συμπληρωματικών αιτιών και αποτελεσμάτων με πολλαπλή αιτία, 128, 129, 270)

 

"Για να υπάρχει αλλη­λεπίδραση (ή διαφορά χρόνου) πρέπει να υπάρχουν πράγματα, τα οποία δεν είναι η επαρκής αιτία του εαυτού τους" (Τόσο απλές σκέψεις... μπορούν να οδηγήσουν σε απίστευτες ανακαλύψεις, 133)

 

"Συνολικό είναι και μερικώς είναι" (Ξεπέρασμα της αντίφασης Είναι-Μη Είναι με αποκάλυψη της σχέσης τους, κάτι που ο Χέγκελ επέτυχε με την έννοια του "γίγνεσθαι", χωρίς να αποκαλύψει την εξ αρχής σταθερή σχέση τους. Μερικές φορές προσπάθησα να εκφραστώ με τις παραδοσιακές έννοιες για να δείξω που γινόταν κάποιο λάθος και για να γίνει πιο εύκολα το πέρασμα στο δικό μου τρόπο έκφρασης. 107-114)

 

"Συμπαντική Εσωτερικότητα και αυτοεννόηση" "αυτοτελής και κοινός Εαυτός μας" "κοινή ουσία και άμεση διανοητική αρχή" (Θεός, 217, 243, 246-8, 336, 337, 388)

 

"Έμμεσος επηρεασμός της άμεσης αυτοεννόησης" (Αντίληψη και διάθεση. Με το ίδιο λεξιλόγιο που περιέγραφα όλα τα πράγματα μπόρεσα να εκφραστώ ακόμα και για ψυχικά φαινόμενα και να τα ενοποιήσω με το κυρίαρχο γνώρισμά τους. 82, 83, 250, 255, 256, 260, 277)

 

"Ζωή χωρίς την ύλη σημαίνει ζωή χωρίς έμμεσες ή εξωτερικές αλλη­λεπιδράσεις" (Με το ίδιο αφηρημένο λεξιλόγιο προκύπτουν λογικά τα ίδια συμπεράσματα για τα ψυχικά φαινόμενα, με αυτά που μας δείχνει η κοινή εμπειρία. Σύμπτωση; 246, 247, 277)

 

"Η πάντοτε προηγούμενη αρχή της ενότητας, της αμεσότητας και της ποιότητας στις έμμεσες-υλικές αλλη­λεπιδράσεις των αρχικών τρόπων της εμμεσότητας" (Ο Θεός, το Σύμπαν ολοκληρωμένο και ά-μεσο, 276, 336, 337)

 

"Με δέκα κοινές έννοιες περιγράφεται και εξηγείται όλο το Σύμπαν και ταυτόχρονα απο­καλύπτεται η πολυπλοκότητά του, από μια γενική άποψη που δε φαίνεται να κατευθύνει σε όλες αυτές τις συνέπειες ενώ, θα περιμέναμε πολλούς τόμους φυσικο­μαθηματικών σχέσεων και τη βοήθεια του ηλεκτρο­νικού υπολογιστή, για να τις καταλάβουμε" (Ίσως να έχω υπερβάλλει, όμως δεν έχω σφάλλει σ280)

 

* Ο αριθμός σελίδας αναφέρεται στο τυπωμένο βιβλίο

 

 

Είναι απίστευτο και άξιο απορίας, πως με τη μεγάλη άγνοια, την ακαλλιέργητη και χωρίς ειδίκευση διάνοια, κάποιος μπορεί να αξιώνει και να αισιοδοξεί, ότι θα απαντήσει σε μεγάλα ερωτήματα και θα επιτύχει μεγάλες ανακαλύψεις! Για τα οποία ακόμα δεν έχει δοθεί οριστική απάντηση, ενώ επί χιλιάδες χρόνια έχουν γίνει μεγάλες προσπάθειες από πολλούς κορυφαίους στοχαστές και επιστήμονες. Είναι εύκολο να καταλάβουμε πώς γίνεται αυτό. Η μεγάλη άγνοια φθάνει ως το σημείο να μη διανοούμαστε, ότι αυτά τα ερωτήματα έχουν βρεθεί στο επίκεντρο της προσοχής των άλλων. Ότι έχουν γίνει κοπιαστικές και μακροχρόνιες προσπάθειες, ότι χρειάζονται κάποιες ειδικές γνώσεις, ότι θεωρούνται μεγάλα και δύσκολα και φθάνει στο σημείο, να αμφιβάλλουμε για την αξιοπιστία όσων δεν μπορούμε να κατα­λάβουμε. Έτσι, με τη μεγάλη άγνοια και την ημιμάθεια μπορεί κάποιος να ξε­θαρρέψει, να τολμήσει, να αναζητήσει, να ελπίσει ότι θα βρει, να στοχαστεί με απεριόριστη τη φαντασία, χωρίς να βάζει προϋποθέσεις και μπορεί να υποστηρίζει τα πιο παράδοξα. Άλλωστε, με την ίδια άγνοια δεν ξεκίνησε ο άνθρωπος να οργανώνει τη ζωή του μέσα στη φύση και να επιδιώκει τους σκοπούς του;

Αντιθέτως, ένας πολύπλευρα καλλιεργημένος και καλά ενημε­ρωμένος άνθρωπος ή ένας εξειδικευμένος με την ωριμότητά του μπορεί να θεωρεί αδιέξοδη μία τέτοια αναζήτηση και να μη στοχάζεται ο ίδιος δημιουργικά. Να του λείπει η πρωτοτυπία, αυτός να μην ξεφεύγει από τα γνωστά και το χειρότερο, να αποτρέπει τις προσπάθειες και την πρωτοτυπία ενός ανειδίκευτου, ανώριμου και ενθουσιασμένου νέου. Οι προσπάθειες του ανειδίκευτου και του ανώριμου μπορεί να φαίνονται γελοίες και να περιέχουν ανοησίες. Δεν βλέπουν όμως, ότι το όφελος δεν είναι μόνο από το τελικό αποτέλεσμα της αναζήτησης ή από την επιτυχία μίας ανακάλυψης και την επιβράβευση από τους συναδέλφους. Η διάνοια κερδίζει από την ίδια την προσπάθεια να μάθει, να σκεφτεί και να δημιουργήσει. Το πιο αξιο­πρόσεκτο και το θαυμαστό στην περί­πτωση του συγγραφέα της Θεολογίας της Επιστήμης ήταν, ότι ένας νέος έβαλε μόνος στο επίκεντρο της προσοχής του τα ζητήματα για το Σύμπαν, το Θεό και την Ηθική και έκανε την αναζήτηση τρόπο ζωής. Όταν οι άλλοι γύρω του χρησιμοποιούσαν τη γνώση και την ευφυΐα τους για να κερδίσουν χρήματα και για να ξεχωρίσουν.

 

 

ΠΙΣΩ

ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ

 

 

Κοιτάξτε ακόμα:  "Η ΘΕΜΕΛΙΑΚΗ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ" | "Η ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ"

 

 

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ!

 > ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ (από το χρονικό διάστημα 1986-1998) <

 

 

 

 

Go to Top