ΚΥΚΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ - (ΠΛΗΡΕΣ) ΣΥΜΠΑΝ - ΔΥΝΑΜΙΚΟΣ (ΚΕΝΟΣ) ΧΩΡΟΣ

<•> Έχουμε εξηγήσει το σχηματισμό των σωματιδίων από κυματικά φαινόμενα του "κενού" χώρου. Δηλαδή τα σωματίδια ξεκινούν από αυξο­μειώσεις ενέργειας που γίνονται με τους πιο γρήγορους ρυθμούς (άρα με υψηλές συχνότητες και με μικρά μήκη). Με άλλα λόγια, υποστηρίζουμε ότι τα σωματίδια είναι σαν στιγμιότυπα μιας κυματικής μεταβολής (γι' αυτό και βρίσκονται πάντα σε κίνηση). Η κυματική μεταβολή δεν είναι όπως η μηχανική κίνηση. Δεν είναι κίνηση όπως ένα πέρασμα σώματος από πολλά σημεία με την απουσία εμποδίων. Γι' αυτό οι κυματικές κινήσεις στα μικροσκοπικά μήκη, οι οποίες γίνονται με υψηλές ταχύτητες, ωστόσο μπορούν να μένουν εντοπισμένες στα ίδια σημεία του χώρου και δεν απομακρύνονται σαν κομήτες. Μιλάμε για παλινδρομήσεις, για πήγαινε-έλα, για εναλλαγές και ανταλλαγές ποσών ενέργειας. Οι γρήγοροι ρυθμοί μεταβολής γίνονται αντιληπτοί από εμάς σαν ακίνητα σωματίδια. Όσα ακολουθούν και γίνονται με τα σωματίδια και ο σχηματισμός της ύλης γίνονται όταν ποσά ενέργειας hf από τις κυματικές διαταράξεις “παγιδεύονται” μεταξύ τους.

Το παράδειγμα που ακολουθεί θα βοηθήσει. Προσπαθήστε να φανταστείτε μια ποσότητα νερού μέσα μια ρηχή λεκάνη που δονείται. Το νερό θα τρέμει και η στάθμη θα σχηματίζει μικρές προεξοχές και μικρά βυθίσματα. Η επίπεδη και ομαλή στάθμη του νερού χωρίς τη δόνηση (ή με τη δόνηση ενός σταθερού ρυθμού) αντιστοιχεί στο κενό χώρο. Οι αποκλίσεις στο ύψος και στο βάθος σε όλη την επιφάνεια του νερού που τρέμει είναι μικρά και στάσιμα κύματα. Αν το νερό που δονείται μέσα στη λεκάνη δεχτεί πιέσεις από πολλά τραντάγματα της λεκάνης, αν προστεθεί ένας ακόμα μηχανισμός δόνησης με διαφορετικό ρυθμό και σε διαφορετικό σημείο της λεκάνης, τότε μικρά ποσά από τα κύματα θα αρχίσουν να αναπηδούν. Τα κύματα θα παραμορφώνονται και θα χτυπούνε μεταξύ τους, μερικά σταγονίδια θα εκτοξεύονται και θα επιστρέφουν πίσω, ακόμα και μικρές δίνες στιγμιαία ίσως θα σχηματιστούν. Φανταστείτε ότι όλα αυτά γίνονται στον κενό χώρο, χωρίς την αδράνεια των μεγάλων σωμάτων (όπως του νερού) και γίνονται σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός.

Με λίγα λόγια, τα σωματίδια είναι “στιγμιότυπα” από τη δόνηση του κενού χώρου και από τις παρεμβολές μεταξύ των αόρατων κυμάτων. “Στιγμιότυπα” δηλαδή ποσά ενέργειας h επί f τα οποία αποσπώνται, εναλλάσσονται, παγιδεύονται και εξαναγκάζονται σε μεταξύ τους συγχρονισμένη κίνηση κλπ. Αλλά εμείς όλα αυτά τα ποσά ενέργειας που παλινδρομούν, εναλλάσσονται και ανταλλάσσονται, τα αντι­λαμ­βανόμαστε σαν σωματίδια.

Τώρα για το δυισμό, ιδιαίτερα στη συμπεριφορά του φωτός, η απάντηση είναι πιο απλή: Όταν από την ύλη απορροφούνται ποσά ενέργειας hf των κυματικών διαταραχών, τότε αυτά τα ποσά ενέργειας (αναλόγως της στάθμης και άλλων χαρακτηριστικών τους) τα ερμηνεύουμε σαν σωματίδια. Όσο η ενέργεια παλινδρομεί και βρίσκεται σε κατάσταση ισορροπίας ή όσο μεταδίδονται κυματικές διαταραχές χωρίς να υπάρχει στο χώρο ένα σώμα, αυτές οι κινήσεις είναι αόρατες και με φαινόμενα των κυμάτων. Όταν τα κύματα συναντούν υλικά σώματα, τότε τα κύματα αλληλεπιδρούν με τα σωματίδια (των σωμάτων) και αποσπούνται ποσά ενέργειας, τα οποία εμείς τα ονομάζουμε σωματίδια. Αυτά τα ποσά ενέργειας μπορούν να εξαφανίζονται πάλι ή να παγιδεύονται και να σταθεροποιούνται. Οι υπολογισμοί φανερώνουν ακριβώς αυτή την εξήγηση για την κυματική αρχή των σωματιδίων: Όταν οι υπολογισμοί γίνονται όπως για ηλεκτρο­μαγνητικά φαινόμενα ΚΑΙ ΟΧΙ όπως για μηχανικές κινήσεις, τότε η δομή της ύλης περιγράφεται αξιοθαύμαστα, με εκπληκτική ακρίβεια και χωρίς να χρειάζονται φανταστικά σωματίδια και φανταστικές δυνάμεις.

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ: Δεν μιλάμε για (μηχανικές) κινήσεις όπως αυτές των σωμάτων του Νεύτωνα. Μιλάμε για κυματικές κινήσεις, δηλαδή αυξο­μειώσεις, ταλαντώσεις, διακυμάνσεις, δηλαδή κινήσεις που παλινδρομούν, εναλλάσσονται, επαναλαμβάνονται, μένουν σαν στάσιμα κύματα και άρα γίνονται περιοδικά, με (ταχύτατους) ρυθμούς, με αντίθετες φάσεις ή συγχρονισμένα και συνεπώς με μαθηματικές σχέσεις. Και ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΙΟ ΥΨΗΛΕΣ ΤΑΧΥΤΗΤΕΣ της φύσης. ΟΧΙ ΣΩΜΑΤΑ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΣΤΑ ΠΙΟ ΜΙΚΡΑ ΜΗΚΗ! Μέχρι πρόσφατα, προσπαθούσαν να δώσουν τις εξηγήσεις για αυτά τα πολύπλοκα φαινόμενα και για την απόλυτη ακρίβεια τους με τους νόμους των σωμάτων του Νεύτωνα και με το “σπρώξιμο” του ενός σώματος στο άλλο. Ενώ η ύλη σχηματίζεται με νόμους της κυματικής φυσικής και η σταθερότητα δημιουργείται από τον ταχύτατο ρυθμό που επαναλαμβάνονται και συγχρονίζονται μικρά ποσά ενέργειας!