Ο ΠΛΗΡΗΣ ΚΟΣΜΟΣ, Η ΥΛΗ & ΤΑ ΚΥΜΑΤΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Στη θεωρία του ολοκληρωμένου Σύμπαντος, η "απροσδιοριστία" επεκτείνεται σε όλες τις ιδιότητες των σωματιδίων. Δεν περιορίζεται στη θέση, στην ταχύτητα και στην ορμή των ηλεκτρονίων και στην αδυναμία να παρατηρηθούν ταυτόχρονα αυτές οι καταστάσεις τους. Οι ιδιότητες των σωματιδίων, όπως και τα ίδια τα σωματίδια, προέρχονται από τις πιο σύντομες στιγμές της φύσης σε μια μεταβαλλόμενη κατάσταση και αν υπάρχουν σταθερά, αυτό πάλι επιτυγχάνεται από φαινόμενα ταχύτατης και περιοδικής μεταβολής και ανταλλαγής της ενέργειας. Στις πιο μικρο­σκοπικές διαστάσεις του Σύμπαντος και στα ελάχιστα χρονικά διαστήματα, τα μεγέθη και οι ποσότητες δεν αναφέρονται σε καθαρά ξεχωρισμένα φαινόμενα, αφού τα φαινόμενα προκαλούνται και δημιουργούνται στα πιο μικρά χρονικά διαστήματα της φύσης και με τους γρηγορότερους ρυθμούς. Αυτές οι γενικότερες διαπιστώσεις, με τις μαθηματικές αναλογίες της γνωστής φυσικής διατυπώνονται ως εξής: Η σταθερά h σχεδόν συμπίπτει μ' ένα ελάχιστο μήκος κύματος λ_min 

Καμία θεωρία που περιγράφει τη δημιουργία των πραγμάτων από πρωταρχικά υλικά στοιχεία ή από σωματίδια δεν μπορεί να δώσει σοβαρή, λογική και εμπειρικά θεμελιωμένη ερμηνεία για την παρουσία των ίδιων δυνάμεων και ορίων παντού στο Σύμπαν. Μόνο με τη στενή σχέση μεταξύ δομής της ύλης και (κυματικής) μεταβολής στην ισορροπημένη ενέργεια ενός πεπε­ρασμένου χώρου ερμηνεύονται ένα πλήθος φαινομένων, αποκαλύπτονται πολλές σχέσεις και φαινόμενα που δεν είχαν παρατηρηθεί στην εμπειρία και επι­βεβαιώνονται πολλά από τα γνωστά, χωρίς να συγκρουόμαστε με την εμπειρία.

Τα δομικά στοιχεία είναι ανεξάρτητα μεταξύ τους ή εξακολουθούν να συνδέονται με αναπόφευκτο τρόπο και διαρκώς για να παραμένουν έτσι όπως είναι; Όποιος έκανε αυτή την ερώτηση και σκέφτηκε τις συνέπειες, αυτός κατάλαβε το αδιέξοδο των ανεξάρτητων δομικών στοιχείων...