| |
|
Σύντομες διαπιστώσεις όπως έγιναν
πριν πολλά χρόνια και περιέχονται στο φιλοσοφικό βιβλίο με τον τίτλο
Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
© 2000, ISBN
960-385-019-5
> Με τη βασική θέση της
θεωρίας για ένα πλήρες και σταθεροποιημένο Σύμπαν (δηλαδή θεωρία του
Τελειωμένου Χρόνου) εξηγούνται γενικά και συμπεραίνονται μέσα από
την ανάλυση των εννοιών, πολλές βασικές θεωρητικές και εμπειρικές ανακαλύψεις
της φυσικής και ανεξήγητες εμπειρικές διαπιστώσεις,
όπως:
Η
σχετικότητα του χρόνου, το όριο στην ανώτερη ταχύτητα, η ασυνέχεια και η
περιοδικότητα, η σχέση χώρου-χρόνου, η αρχή διατήρησης της
ενέργειας, η σχέση ενέργειας-μάζας, η καμπυλότητα και
η ουσία του χώρου, η ύπαρξη της βαρύτητας και η σχέση της με την ύλη, η ύπαρξη
των παγκόσμιων φυσικών σταθερών και ορισμένες αναλογίες
τους, η ομοιότητα της κοσμικής ακτινοβολίας μικροκυμάτων των
2,73°Κ στις αντίθετες αποστάσεις, η έλλειψη μάζας από τους γαλαξίες
(όπως υπολογίζεται), τα όρια στη διάρκεια της ύπαρξής τους, η πιθανολογική
περιγραφή της θέσης και τη ορμής στα σωμάτια, η σημασία της
λεπτομέρειας στη φυσικομαθηματική περιγραφή της εξέλιξης του Σύμπαντος και πολλές άλλες, αν ψάξουμε.
Εάν δε
βασιστούμε στην αρχική λογική θέση της Θεωρίας του Τελειωμένου Χρόνου, τότε οι
παραπάνω θεωρητικές συνέπειες και πολλές άλλες ανατρέπονται. Τη θέση τους θα
πάρουν ανεπίλυτα προβλήματα και αντίθετες συνέπειες, οι οποίες δε συμφωνούν με
τις γνωστές επιστημονικές αλήθειες.
Ένα Σύμπαν
χωρίς σταθεροποιημένη ποιότητα δε θα είχε μία επαρκή αιτία, δε θα ήταν ενιαίο
και τα πράγματα δε θα ήταν τρόποι διαμόρφωσης μίας κοινής ουσίας. Η ύλη θα
ήταν ανεξήγητη, δε θα υπήρχε ελάχιστη στιγμή αλληλεπίδρασης και ενέργειας, ο
χρόνος δε θα ήταν σχετικός και ταυτόσημος με τα πράγματα. Η ποσότητα και η
διαίρεση της ύλης θα ήταν χωρίς όριο και η ουσία της δε θα είχε καμιά σχέση
ταυτότητας με την ενέργεια. Τα πράγματα θ’ αλληλεπιδρούσαν με απεριόριστους
και απροσδιόριστους τρόπους, δε θα είχαν κοινά και σταθερά στοιχεία, πιο
έμμεσα δε θα είχαν καμιά σχέση και δε θα υπήρχε περιοδικότητα. Ο χώρος θα ήταν
ένα είδος ανυπαρξίας, η αυτοσυντήρηση και η ζωή θα ήταν ανεξήγητα, όπως και η
σχέση της ψυχής με την ύλη. Σε τελική ανάλυση η σταθερότητα, η αμεσότητα, η
συνέχεια και η ποιότητα δε θα υπήρχαν ή θα ήταν τελείως τυχαία φαινόμενα.
>
Ποια φαινόμενα περιγράφονται
ενοποιημένα, ερμηνεύονται και προβλέπονται στη θεωρία με περισσότερες λεπτομέρειες διαβάστε
στην ξεχωριστή ενότητα.
>>>►
|
|
|
ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
