Υπάρχουν αλήθειες (ή σωστές απόψεις) που πληγώνουν ή εξαγριώνουν τους ανθρώπους. Μερικές αλήθειες
πληγώνουν ή εξαγριώνουν ένα μόνο πρόσωπο και θα μπορούσε να είναι το αδέλφι μας, ο σύζυγος, ο γονιός, ο φίλος μας. Κάποιες άλλες αλήθειες μπορούν να
πληγώσουν ή να εξαγριώσουν μεγάλο αριθμό ανθρώπων, όπως μπορεί να είναι τα μέλη μιας ολόκληρης ομάδας. Μια ολόκληρη ομάδα η οποία μπορεί να είναι
αθλητική, μια κατηγορία επαγγελματιών, ένα έθνος, ένα πλήθος πιστών μιας θρησκείας ή μιας πολιτικής ιδεολογίας. Για να ειπωθούν τέτοιες αλήθειες δεν είναι
πάντα εύκολο. Από πρόσωπα τα οποία υπολογίζουν την ευχάριστη δημόσια εικόνα τους σπάνια λέγονται καθαρά και επίμονα, ιδιαίτερα όταν τέτοιες απόψεις
ζημιώνουν τις πωλήσεις των έργων τους, ελαττώνουν τους πελάτες τους, χαλούν τις συνεργασίες τους και τους απομονώνουν. Σε αυτές τις συνηθισμένες
περιπτώσεις, οι δυσάρεστες αλήθειες ακόμα και αν είναι γνωστές και βέβαιες δεν λέγονται δημόσια, είτε το πρόσωπο είναι επιστήμονας, είτε είναι πολιτικός αγωνιστής.
Εδώ σε αυτή την ψηφιακή έκδοση, ο πνευματικός δημιουργός είναι έτοιμος να πει κάθε αλήθεια ή άποψη (με την προσοχή που χρειάζεται ώστε η σκέψη να είναι αμερόληπτη και η αλήθεια να μην
είναι η μισή ή επιλεκτική) ακόμα και αν είναι μόνος απέναντι σε ένα μεγάλο πληθυσμό.
Μια τέτοια απλή αλήθεια είναι η άμεση και πνευματική προτεραιότητα κάθε ανθρώπου προς τον εαυτό του. Μερικοί έχουν μια
αρμοδιότητα και εξουσιοδότηση να απαιτήσουν από εμάς να συμμετάσχουμε σε μια κοινωνική διαδικασία, να ανταποκριθούμε σε οδηγίες και σε υποχρεώσεις μας. Με
αφορμή μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή με την επίκληση του εθνικού συμφέροντος ή κάποιου άλλου κοινωνικού σκοπού μπορούν να επιβληθούν υποχρεώσεις. Όλοι
εκείνοι που έχουν τέτοια αρμοδιότητα και εξουσιοδότηση και νομική κάλυψη πρέπει να γνωρίζουν το πιο απλό: Ότι οποιαδήποτε αρμοδιότητά τους και η συμμετοχή
τους στην εκτέλεση αποφάσεων ενδέχεται να παραβιάζει την πρώτη και φυσική αρμοδιότητα που έχει κάθε άνθρωπος, να είναι ο κύριος του εαυτού του, ο εντολέας
του δικού του βιολογικού σώματος και αυτός που αποφασίζει αν θα συμμετάσχει σε οποιαδήποτε διαδικασία. Η άμεση προτεραιότητα που έχει κάθε άνθρωπος προς τον
εαυτό του είναι φυσικό φαινόμενο, πνευματική σχέση και ηθικός νόμος που έχει φανερωθεί από τη φύση. Επομένως, κανένας μην αναπαύεται στη νομική κάλυψη ενός
Κράτους ή με την υποστήριξη μιας ισχυρής ομάδας για την οποία εργάζεται ή την υπηρετεί. Μια τέτοια ανήθικη παραβίαση δίνει το ηθικό δικαίωμα αντίδρασης,
αυτοάμυνας, μέχρι και βίαιης αντιμετώπισης κάθε αρμόδιου προσώπου ή φορέα που εμπλέκεται στην παραβίαση της ηθικής προτεραιότητας του ανθρώπου προς τον
εαυτό του.
Τρεις βέβαιες από τις πιο σημαντικές αλήθειες του κόσμου είναι οι εξής: Ότι ο κόσμος δεν περιορίζεται στις εικόνες των
ματιών μας, ότι η ζωή μας βιολογικά τελειώνει και ότι οι άνθρωποι ενεργούν φυσιολογικά για την ευχαρίστησή τους, αποφεύγοντας πολλές φορές να σκεφτούν τις πιο
βέβαιες αλήθειες! Αυτές οι πρώτες απόψεις θα διευκρινιστούν και θα συζητηθούν εκτενώς στις σχετικές σελίδες.
* Ποικιλία αλήθειας. Αλήθεια με απειλή (ξινή), αλήθεια με φόβο (παγωμένη), αλήθεια με απελπισία (πικρή),
αλήθεια με προσδοκία (γλυκιά), αλήθεια με παρηγοριά και ελπίδα, αλήθεια με ικανοποίηση (επιλεγμένοι σπόροι), αλήθεια με ενισχυτικό πίστης, αλήθεια με λίγο
ψέμα (γλυκόξινη), αλήθεια χτυπητή με φαντασία (πικάντικη), αλήθεια με άρωμα κέρδους (επιστημονική), αλήθεια με οργή (καυτερή).
Συμπληρωματικές σειρές για την εκτίμηση της αλήθειας, έτσι όπως είχαν διατυπωθεί από ένα
νέο άνθρωπο πολλά χρόνια πριν για να τονιστεί, ότι η αξιοπιστία έχει
νόημα όταν κερδίζεται με γνώση την οποία μπορούμε εύκολα και γρήγορα να
την επιβεβαιώσουμε. Απλές σκέψεις, με τις οποίες πολλοί θα συμφωνήσουν, όμως πολύ συχνά αυτές δεν εφαρμόζονται:
Ζήτησες εμπιστοσύνη; Ανάλαβε τις ευθύνες σου!
Εμπιστεύθηκες; Μη λες ότι δεν ήξερες!
Η γνώση δεν λείπει. Μάθε να αμφιβάλλεις!
Η ζωή είναι δική σου. Η σκέψη είναι δική σου;
Ο
υλιστικός τρόπος ζωής στηρίζεται σε πολλές φαντασιώσεις και σε ψέματα, όχι στην
αυτογνωσία και συμπίπτει με εγωκεντρικό τρόπο ζωής και νοοτροπία. Ο εγωισμός, η
μεροληψία, η ανοησία και το παρανοϊκό πνεύμα είναι οι άλλες απόψεις του
υλιστικού τρόπου ζωής και αντίληψης.