ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑ, ΦΥΣΙΚΗ | ΚΟΣΜΟΣ, ΥΛΗ & ΖΩΗ | ΣΚΕΨΗ & ΓΝΩΣΗ

Η γνώση... για να έχει η γνώση νόημα και σταθερό σκοπό

ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΑΝΕΠΗΡΕΑΣΤΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ (ένας πολύτιμος οδηγός 2)

Αυτό το παρουσιαζόμενο έργο (κάτω από το ενδεικτικό όνομα "Κοσμονομία") ίσως δεν θα μπορούσε να έχει δημιουργηθεί από κάποιον ειδικευμένο, ούτε από την προσπάθεια που κάνουν ειδικευμένοι ερευνητές. Δεν είναι ξεχωριστή γνώση που διδάσκεται στο εκπαιδευτικό σύστημα, δεν ήταν μέσα στη διδακτική ύλη όσων απόκτησαν την ειδίκευσή τους και τώρα εργάζονται και ούτε έχει λογοτεχνικό ενδιαφέρον. Αυτό σημαίνει ότι το παρουσιαζόμενο έργο όπως έχει αυξηθεί μακροχρόνια και χωρίς οποιαδήποτε συνεργασία και κερδοσκοπική προσπάθεια, όχι μόνο δεν έχει ακόμα εκτιμηθεί, αλλά ίσως θα χρειαστούν πολλά χρόνια μελέτης και συζητήσεων για να εκτιμηθεί ως φιλοσοφικό έργο και ως πολύτιμος οδηγός για την ανθρώπινη σκέψη και ζωή. Πιθανό, μετά από πολύ καιρό περιφρόνησης, το παρουσιαζόμενο έργο μπορεί να δεχτεί έντονες αμφισβητήσεις και αντιδράσεις γενικότερα μέσα στην κοινωνία, κυρίως επειδή αποκαλύπτονται τα ελαττώματα της γνώσης και υποβαθμίζονται ειδικότητες και ικανότητες, που μέσα στην κοινωνία προσφέρονται για εργασία, εμπορική εκμετάλλευση, για πολιτική και οικονομική εκμετάλλευση αλλά και για την κοινωνική οργάνωση. Ιδιαίτερα οι άνθρωποι που έχουν υπέρμετρες προσδοκίες από μια πολιτική ιδεολογία και από τη θρησκεία, όσοι ηγούνται σε ομαδικές προσπάθειες ή κάπως (με ορισμένες ικανότητες και επιτυχίες τους) εκμεταλλεύονται την εμπιστοσύνη πολλών, αυτοί είναι οι πρώτοι που πιθανόν περιφρονούν... ή ενοχλούνται. Δηλαδή το έργο παρουσιάζεται σαν μια ανταγωνιστική κοσμοθεωρία, που μάλλον δεν είναι αρεστή ούτε εύκολα κατανοητή στην πλειοψηφία των ανθρώπων και σε εκείνους που η φωνή τους αναγνωρίζεται μέσα στην κοινωνία. Ένας αμερόληπτος, ειλικρινής και λογικός άνθρωπος δεν πρέπει γι' αυτό να επηρεαστεί αρνητικά. Η πηγή πολλών προβλημάτων στην ανθρώπινη ζωή και η αδικία στις ανθρώπινες σχέσεις είναι κρυμμένη ακριβώς μέσα στο νόημα της γνώσης και της εμπιστοσύνης, δηλαδή σε γενικευμένα πνευματικά φαινόμενα με τα οποία οι άνθρωποι σκέφτονται, επικοινωνούν και ρυθμίζουν τη ζωή τους και οι ανθρώπινες κοινωνίες οργανώνονται. τυφλή εμπιστοσύνη Η οργάνωση της κοινωνίας με τις υπερβολικές προσδοκίες από ανθρώπους με πνευματικές αδυναμίες, με υπερβολική εκτίμηση των ικανοτήτων τους, με την εγωκεντρική λογική και με την αντίληψη για τη δύναμη περιορισμένη στις εκρήξεις εξηγεί πολλά κοινωνικά φαινόμενα.

* Τα ζητήματα και οι απαντήσεις που έχουν δοθεί συνοψίζονται στις πρώτες ιστοσελίδες αυτής της ηλεκτρονικής παρουσίασης. Αν δεν διαθέσετε χρόνο να περιηγηθείτε σε πολλές ιστοσελίδες και για να διαβάσετε τα βιβλία, τότε δώστε ιδιαίτερη προσοχή και περισσότερο χρόνο στις πρώτες ιστοσελίδες .


	Αποσπάσματα για την πνευματική αρχή των κοινωνικών φαινομένων Η κοινωνία αποτελείται από φυσιολογικούς ανθρώπους με φοβερές και μόνιμες αδυναμίες, βιολογικές, ψυχικές και πνευματικές. Αυτές οι αδυναμίες δεν εμποδίζουν και δεν αποθαρρύνουν τις συνεργασίες, αλλά αντιθέτως αυτές επιβάλλονται και ενθαρρύνονται, ενώ ο δισταγμός υποβαθμίζεται μέχρι γελοιοποίησης, αν όχι τραγωδίας. Οι συνέπειες από τις πνευματικές αδυναμίες και από την έλλειψη εσωτερικών αξιών γίνονται πιο φανερές, όταν οργανώνονται ομάδες, που υποκινούνται, καθοδηγούνται, εκπροσωπούνται και συντονίζονται στη δράση τους. Τα λάθη της σκέψης, η άγνοια και η πλάνη, τα οποία γίνονται και υπάρχουν φυσιολογικά δεν αποτελούν εξαιρετικές στιγμές στην ανθρώπινη ζωή. Πρόκειται για μόνιμες φυσιολογικές αδυναμίες που μεταλλάσσουν (βιολογικά και ψυχολογικά) τον άνθρωπο σε τέρας εγωισμού, απληστίας, μεγαλομανίας, υποκρισίας και φέρνουν τη δυστυχία και την κακοτυχία σαν χιονοστιβάδα. Ο παρανοϊκός άνθρωπος, η σκοταδιστική νοοτροπία του, η μεροληψία του, οι ανησυχίες του και οι φαντασιώσεις του εκπροσωπούνται από ολόκληρα κράτη και χώρες. Η κοινωνία δεν είναι μια ένωση, συνεργασία και συμβίωση αξιαγάπητων, λογικών και κακόμοιρων ανθρώπων ("αγγελικά" πλασμένη), αλλά κυρίως από φυσιολογικούς ανθρώπους με φοβερές και μόνιμες αδυναμίες, ψυχικές και πνευματικές. Φυσιολογικές αδυναμίες και ανασφάλεια, που ωστόσο τους μεταλλάσσουν σε τέρατα εγωισμού, απληστίας, μεγαλομανίας, υποκρισίας Για όλα τα ελαττώματα του πολιτισμού μας, για τις δυσκολίες στην ειρηνική συνύπαρξη και για πολλά από τα καθημερινά προβλήματα που βασανίζουν τους ανθρώπους δεν ευθύνονται μόνο οι πολιτικοί ηγέτες και αυτοί που επιλέγονται σαν υπεύθυνοι. Όταν επεξεργαζόμαστε τα ζητήματα της Ηθικής ή του προορισμού της ζωής, τότε γρήγορα συναντούμε προεκτάσεις στα ζητήματα της δικαιοσύνης. Χωρίς την Ηθική, πραγματικά η δικαιοσύνη είναι τυφλή και χωρίς θεμέλια, ενώ η πραγματικότητα περιορίζεται στις συναλλαγές και στη συνεργασία των ανθρώπων. Όμως συνεργασίες χωρίς κανόνες ηθικής και με περιφρόνηση για την αλήθεια και το δίκαιο είναι αλητοπαρέες και συμμορίες κακοποιών.