ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ (4)

HTML ΣΕΛΙΔΑ 6

 

Η αλήθεια από μια άλλη σύντομη άποψη, χωρίς αναλύσεις, όπως προβάλλεται από τη

φιλοσοφική προσπάθεια του Αθανάσιου Μερτζανίδη μαζί με την ηθική διάσταση της σκέψης

(προστέθηκε στις ιστοσελίδες 12/12/2015)

μια πρώτη άποψη για την αλήθεια

ΣΧΟΛΙΟ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ:*

Το ζήτημα για το πόσο αξιόπιστα γνωρίζουμε τον κόσμο και τα πράγματα περιπλέκεται όταν στην αρχική γνώση /­πληροφορία των αισθήσεων εισαγά­γουμε τη συμμετοχή τη σκέψης και τη δια­νοητική επε­ξεργασία των πληροφοριών. Έχουμε παρα­τηρήσει και έχουμε καταλάβει πόσο σημαντικό είναι για τη ζωή και την κοινωνία να γνωρίζουμε σωστά. Και πόσο το ψέμα, το λάθος και η πλάνη βγάζουν τη ζωή από τον κόσμο και μετα­βάλλουν τον άνθρωπο σε παρανοϊκό και εχθρό του εαυτού του. Αλλά μη ξεχνάμε ότι η ίδια η πραγ­ματικό­τητα έχει προδιαγραφές να χωρίζει τους ανθρώπους. Η πραγ­ματικότητα εμφανίζεται διαφο­ρετική και σχετική, με άπειρες απόψεις και με διαφορές στις απόψεις για ένα και το ίδιο πράγμα. Πολλές γνώσεις είναι περι­ορισμένες για τοπική εφαρμογή, για σύντομα χρονικά διαστήματα, για πράγματα που έχουν μια διαφορά από αυτά που γνωρί­ζουμε καλά, και φυσικά η γνώση εφαρ­μόζεται με ιδιο­τέλεια. Η γνώση επίσης επι­λέγεται και προσαρ­μόζεται σωστά και επιτυχημένα για να εξυ­πηρετηθούν συμ­φέροντα και για να εμπο­διστούν οι ανταγωνιστές και οι αμφι­σβητίες. Η αλήθεια και το δίκαιο μιας ομάδας μπορεί να στρέ­φεται στην αλήθεια και στο δίκαιο μιας άλλης. Μια όμορφη γυναίκα, την οποία αληθινά επι­θυμούν πολλοί άνδρες, μπορεί να προκαλέσει αιματο­χυσία. Μέσα στον κόσμο βρίσκονται τα πάντα συγ­κεχυμένα και με τόση λεπτο­μέρεια, σαν να δημι­ουργήθηκε ο κόσμος με δόλο για να εμποδίσει τη συμβίωση και τη συνεν­νόηση. Δεν υπάρχει αιτία χωρίς να εξαρτάται από κάτι άλλο και απο­τέλεσμα που να είναι απο­κλειστικά και καθαρά από μια αιτία.

Κάθε αρχή έχει πίσω μια άλλη αρχή και κάθε τέλος έχει τις συνέπειές του και εμείς αναγκαστικά επι­λέγουμε έτσι όπως μας διευκολύνει και όπως ενδια­φερόμαστε. Γιατί σε τέτοιο πολύπλοκο και ανε­ξάντλητο κόσμο η ζωή να ξεκινάει με τόση πολλή ανοησία; Ο κ. Θανάσης γράφει σωστά για την πραγ­ματικότητα που πρέπει να την ξεχωρίζουμε από τις φαντασιώσεις και από τις αν­θρώπινες επιθυμίες. Ξεκινάει με το αίτημα μιας πραγ­ματικότητας ανεξάρ­τητης από τις ανθρώ­πινες επιθυμίες, για να μη χαθούμε σε φιλοσοφικές σκέψεις. Αλλά αυτό είναι το πρόβλημα, ότι δεν αντι­λαμβάνονται όλοι την ίδια πραγ­ματικότητα και η τελευταία εμφα­νίζεται χωρίς όρια, ποικιλό­μορφη, διαφορετική, με αντιθέσεις και ανα­τρεπτική. Υπάρχουν πολλές αλήθειες και αδυ­ναμίες (βιο­λογικές και πνευ­ματικές) για πλήρη γνώση. Σίγουρα στην επιστήμη θα βρούμε απόψεις για τον κόσμο πλησιέστερα στην αλήθεια και σε αντίθεση με πολλές θρησκευτικές φαν­τασιώσεις. Όμως, η πραγ­μα­τικότητα και, μάλιστα, με τις λεπτομέρειες που εμφα­νίζεται σε κάθε ζωή ξε­χωριστά, απέχει υπέρ­μετρα από τις λίγες σειρές, που γράφονται στα βιβλία και από τις συνοπτικές περι­γραφές. Ο ρόλος της τύχης επι­βεβαι­ώνει τη μεγά­λη άγνοιά μας για τον κόσμο και ταράζει την εμπι­στοσύνη, που επι­διώκουμε με την αύξηση της γνώσης και με τις δυνατό­τητες που προ­σφέρονται από την επιστήμη. Κανένας ξεχωριστά ούτε καμία ανθρώ­πινη ομάδα δεν έχει τη σοφία για να εγγυηθεί το μέλλον της ζωής μας και της κοινωνίας. Η αμφιβολία και η δυσπιστία -ιδιαίτερα στην εποχή μας με τις πολλές και τεχνο­λογικά εξε­λιγμένες πηγές πληροφόρησης- είναι απα­ραίτητα εφόδια για τη ζωή.

* Από απάντηση στις 18/11/2015

 

Πίσω Επόμενη σελίδα

 

the-background