Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ

<•> Η αποκάλυψη της αναξιοπιστίας προκαλεί μεγάλο φόβο ή θυμό, σε μεμονωμένα άτομα ή σε ολόκληρες χώρες. Εμπιστοσύνη και υπευθυ­νότητα.

Από τις πρώτες αντιδράσεις ενός ανθρώπου, όταν αμφισβητήσουμε την αξιοπιστία του και όταν του μιλήσουμε για τα λάθη και τις παραλήψεις που αυτός έκανε και για την κακή συμπεριφορά του, είναι να παρατηρήσει επίσης λάθη σε εμάς ή να τα εφεύρει και να τα υποψιαστεί. Αυτός είναι ένας συνηθισμένος τρόπος αντίδρασης, από τους πρώτους που σκέφτεται ένας άνθρωπος, από την παιδική ηλικία ακόμα. Έτσι αυτός επιτυγχάνει το θόλωμα και τη σύγχυση στη σκέψη, όπως η σουπιά θολώνει τα νερά για να ξεφύγει. Πραγματικά είναι σχεδόν αδύνατο να πείσουμε κάποιον και να του περάσουμε την άποψή μας για τις επιλογές του, ιδιαίτερα όταν εκφραστούμε επιθετικά ή όταν ο άλλος αντιληφθεί ότι προσπαθούμε να του ακυρώσουμε αυτά τα οποία πιστεύει για επιτυχίες του ή όταν εκείνος αντιληφθεί εμπόδια στον τρόπο ζωής του και ανεπιθύμητες αλλαγές. Ίσως θα χρειαστεί να φανούμε με τις καλύτερες προθέσεις και να πείσουμε για τα άμεσα οφέλη ή κέρδη που θα αποκομίσει -αν γίνεται να τον χρηματίσουμε- προκειμένου να μας ακούσει χωρίς να αντιδράσει και, πάλι, θα το σκεφτεί αν θα συμφωνήσει, αν θα συζητήσει περισσότερο και αν θα αποφασίσει ειλικρινά να σκεφτεί περισσότερο. Ο έμπειρος απατεώνας γνωρίζει καλύτερα απ' όλους την εγω­κεντρική ψυχο­σύνθεση του ανθρώπου, την ανασφάλεια και μαζί τη μεγαλομανία του. Όποιος δεν τη γνωρίζει καλά, ας δοκιμάσει να εξαπατήσει έναν άλλο άνθρωπο πρόσωπο με πρόσωπο... Το πρώτο που θα παρατηρήσει είναι, ότι χρειάζεται να κερδίσει την εμπιστοσύνη και τη θετική εντύπωση και ότι αυτό δεν γίνεται πληγώνοντας και ανησυχώντας την ψυχή του άλλου. Αντιθέτως, θα χρειαστεί να καλλιεργήσει την αισιοδοξία, με χαμόγελα, με ωραίο ντύσιμο και να τον καθησυχάσει. Και όσο το επιτυγχάνουμε, δείχνουμε τον καλύτερο εαυτό μας, μέχρι να γίνει κάτι που θα προκαλέσει υποψίες και θα αποκαλυφθεί το ψέμα. Μετά δύσκολα θα μπορούμε να συνεχίσουμε το πειστικό παραμύθι μας. Τα χαμόγελα και οι υποσχέσεις θα σταματήσουν και θα εξαφανιστούμε. Όμως, συχνά, ο υπαίτιος δεν είναι μόνο ο απατεώνας αλλά και το θύμα με την ανοησία του, με την ανασφάλειά του και με την υπερβολική προσδοκία του και μερικές φορές, το θύμα δεν ήθελε να δει την αλήθεια, όταν την άκουσε με άσχημο τρόπο από κάποιον ειλικρινή άνθρωπο. Να, λοιπόν, με μια πιο συγκεκριμένη περίπτωση, τι εννοούμε "Ηθική σε σύζευξη με τη σκέψη". Είπαμε: όταν είσαι καλός χωρίς σκέψη και γνώση, όταν σχηματίζεις βεβαιότητα χωρίς έρευνα, όταν άλλα ακούς, άλλα καταλαβαίνεις και άλλα λες, τότε χωρίς να το αντιληφθείς μπορεί να γίνεις μέχρι στενός συνεργάτης και συνένοχος στα σχέδια των απατεώνων.