ΛΟΓΟΙ* ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΚΟΙ !

ΜΗΝ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕΣ...

ΚΑΙ ΜΗ ΔΙΔΑΣΚΕΙΣ ΤΟ ΚΑΛΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΛΑΒΕΙΣ ΥΠΟΨΗ ΣΟΥ ΤΙΣ ΑΙΤΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ!

©2009, ISBN 960-931414-5

1) Τίποτα δεν είναι για πάντα. Οι μνήμες σβήνονται και κάθε δυσάρεστη συνέπεια των πράξεών μας σε λίγα χρόνια θα χαθεί. (Όσοι φιλοδοξούν ή αναμένουν να κατα­γραφούν στην ιστορία χρειάζεται να είναι πιο προσεκτικοί...).

2) Από την αρχή της ζωής μέσα στην άγρια φύση, η αδικία και το κακό ενυ­πάρχουν σαν απαραίτητα στοιχεία για τη ζωή. Κάποιοι είναι θύματα της κακής φυσικής τύχης και το ίδιο μέσα στην κοινωνία, από τα αρχαία χρόνια κάποιοι είναι τα θύματα των άσχημων κοινωνικών συνθηκών και των ισχυρών ομάδων.

3) Η Δικαιοσύνη παραμένει ανεπαρκής, δεν αποδίδεται σε όλες τις περιπτώσεις, πολλές περιπτώσεις δεν φθάνουν ποτέ σε αυτή, ενώ πολλές από τις συνέπειες τις αδικίας δεν είναι ανα­στρέψιμες.

4) Οι νόμοι της Πολιτείας τροποποιούνται, ακυρώνονται, συμπληρώνονται, προ­σαρμόζονται και παραβιάζονται από τους ανθρώπους της εξουσίας, μέχρι του σημείου να βλάπτονται τα συμφέροντα μεγάλων ομάδων και όλης της κοινωνίας και συνήθως με τη δικαιολογία του γενικού καλού για το σύνολο της κοινωνίας. Ακραία περίπτωση, ο πόλεμος με στρατιωτικά μέσα (εμφύλιος, θρησκευτικός, οικονομικός, ιδιοκτησιακός κ.α.).

5) Είναι συνηθισμένο φαινόμενο, να είμαστε ειλικρινείς, τίμιοι, φιλάνθρωποι, φιλή­συχοι άνθρωποι, χωρίς καμία ανταπόδοση και αντιθέτως να μας πληγώνουν και να μας ταλαι­πωρούνε. Σε καιρό ειρήνης, συμβαίνει μέσα στην ανισόρροπη κοινωνία που βρεθήκαμε να ζούμε, οι καλοί άνθρωποι να ζημιώνονται και να απ­οθαρρύνονται, ενώ οι πιο αδίστακτοι και οι έτοιμοι για όλα, εκείνοι να επιβραβεύονται και να ευνοούνται.

6) Οποιαδήποτε στιγμή, η ζωή μας μπορεί να κινδυνέψει από τις επιθυμίες, τις αποφάσεις και τις ενέργειες των συνανθρώπων μας, χωρίς δική μας πρόκληση. Ένα μικρό σημάδι επάνω στην επιδερμίδα μας μπορεί να θεωρηθεί προκλητικό. Μήπως τότε θα σκεφτούμε, πόσο ανόητοι ήμασταν που δεν πράξαμε, όπως οι αλήτες και που δεν εκμεταλ­λευτήκαμε κάποιες ευκαιρίες;

7) Δεν υπάρχει καμία εξασφάλιση και εγγύηση για το μέλλον μας από πουθενά, ενώ δεν λείπουν τα μεγάλα προβλήματα και οι πιο άσχημες μέρες από τη ζωή μας. Δεν υπάρχει θρησκεία που να μπορεί κάποιος να αγκιστρωθεί με την πλήρη βεβαιότητα ότι όλα θα πάνε καλά ούτε επιστημονική θεωρία στην οποία αποδεικνύεται ο ρόλος και η ύπαρξη του Θεού και το νόημα της ζωής μετά το φυσικό τέλος του θανάτου. Καμία θρησκεία ούτε κάποια θεωρία μπορεί να αποδείξει την ευνοϊκότερη τύχη στην προ­σωπική μας ζωή.

8) Από τη γέννησή μας επηρεαζόμαστε και διαμορφωνόμαστε μέσα σε ένα οικο­γενειακό, εκπαιδευτικό και κοινωνικό περιβάλλον, με προ­διαγεγραμμένες πολλές από τις βιολογικές δυνατότητές μας και αναμφίβολα με περιορισμένη τη δυνατότητα να αποφασίζουμε εμείς οι ίδιοι για το πως θα γίνουμε. Δεν είμαστε 100% ελεύθεροι πνευματικά και 100% οι αποκλειστικοί υπαίτιοι των πράξεων και των επιλογών μας. Η ενηλικίωση σε συγκεκριμένο αριθμό ετών δεν συμπίπτει σαν από θαύμα με την ολο­κλήρωση της προσωπικότητας ή με την απόκτηση της ικανότητας για ελεύθερη ζωή και επιβίωση.

9) Οι λόγοι για να γίνει κάποιος κακός είναι πιο απλοί, πιο κατανοητοί, πιο ρεαλιστικοί, λογικοί και με ισχυρά επιχειρήματα βγαλμένα από την εμπειρία. Ίσως αυτοί είναι πιο ισχυροί από όσο είναι οι λόγοι για να γίνει κάποιος καλός. Πάντως, δεν είναι φανερά άτοποι.

10) Χρειάζεται πολλή αναισθησία και ανοησία κάποιος για να αντέχει να βλέπει την τρομερή δυστυχία και την αδικία που επικρατούν με όλες τις μορφές σε αυτόν εδώ τον πλανήτη. Είναι κοινό μυστικό, ότι εάν δεν θέλεις να υποφέρεις και να θυσιάσεις τη δική σου ζωή, ότι πρέπει να γίνεις σκληρός και ανεύθυνος.

11) Σχεδόν όλοι θα θέλαμε να ζούμε σε ένα κόσμο χωρίς αντικρουόμενες απόψεις και συμφέροντα και χωρίς τις "κακές" παρενέργειες της συμβίωσης με τους άλλους ανθρώπους. Εφόσον, όμως είναι δεδομένο, ότι ζούμε σε σκληρή πραγματικότητα με ανθρώπους, που κάνουν θλιβερή τη ζωή μας, λίγοι βρίσκουν τη δύναμη να σκεφτούν ότι το "κακό" είναι απαραίτητο στη φύση και στη ζωή για να επιστρέφει πίσω στους θύτες και στους βλάκες, για να μας βάζει στη θέση μας και για να κινητοποιεί τη ζωή να εξελίσσεται με την επιδίωξη του "καλού".

12) Βρες τη δύναμη και άκουσε ακόμα: Όχι μόνο βρίσκω πολλούς σοβαρούς λόγους για να γίνω ένα αδίστακτο και αναίσθητο κάθαρμα της κοινωνίας, αλλά αν δεν κατανοήσεις τις δυσκολίες και τις ιδιαιτερότητές μου και τις συνθήκες που εμποδίζουν την επιβίωσή μου, ίσως ακόμα και να σκοτώσω ή να εκδικηθώ με τον τρόπο μου...

† Έχεις σκεφτεί πόσο εύκολο είναι να ξεσπάσουν κοινωνικές ταραχές ή να εμπλα­κούμε σε πολεμικές επιχειρήσεις και σε άλλες αντιπαραθέσεις μεταξύ μεγάλων ομάδων συμφερόντων και να στερηθούμε όλα αυτά που αποκαλούνται ανθρώπινα δικαι­ώματα; Πόσο εύκολο είναι να γίνεις κυριολεκτικά παιχνίδι στα χέρια κακοποιών, σαδιστών και αδίστακτων νταήδων, που σε βλέπουν σαν μπεκάτσα, για να περάσουν λιγότερο πληκτικά την ώρα τους ή για να ξεσπάσουν σε σένα τη δική τους κακή τύχη; Σκέψου πόσο μεγάλο το δράμα όσων βρέθηκαν σε τέτοιες περιστάσεις, ενώ δεν το είχαν φανταστεί και αντιθέτως ζούσαν με την πίστη ότι κάποτε θα χαρούν τα εγγόνια τους!

► Λοιπόν, πείτε μου τώρα, η φιλοσοφία είναι για τους γραφικούς και τους φαντασιό­πληκτους;

Θα έπρεπε να μην πράττουμε ποτέ το κακό, να μη χάνουμε ποτέ τη λογική μας, ν’ ανεχόμαστε απεριόριστα, να τους ευχαριστούμε όλους και να βοηθάμε σε όλες τις περιπτώσεις, εάν δεν υπήρχαν οι άπειροι λόγοι κι αιτίες που μας οδηγούν στο κακό. Μη συγχέουμε το «θα έπρεπε» με το «πρέπει». Πολλά θα έπρεπε να πράττουμε και να μην πράττουμε εάν τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Όταν η ηθική παραβλέπει και αγνοεί την πραγματικότητα, τότε δεν μπορεί ν’ αποφύγει τη σύγκρουση μαζί της και με την εμπειρία. Η ανθρώπινη λογική δεν μπορεί να αγνοήσει την πραγματικότητα και να αρκείται σε υπερβολικές και ουτοπικές απόψεις περί του «καλού», εξαιτίας της αδυναμίας να είμαστε πάντοτε καλοί και του φόβου μήπως τροφοδοτήσουμε το «κακό».

Ο καλός έχει επίγνωση πώς συμπεριφέρεται και διανοείται ένας κακός και είναι έτοιμος να αντιδράσει με γενναιότητα και σκληρότητα όταν χρειαστεί. Έχει επιλέξει με επίγνωση να είναι καλός και δεν είναι καλός από ανοησία, από δειλία κι από άλλο συμφέρον. Ο καλός πρέπει να είναι πριν απ’ όλα δίκαιος και αυτό δεν είναι δυνατό χωρίς τον ειλικρινή, αμερόληπτο και δημιουργικό στοχασμό, χωρίς την απαλλαγή από τις πλάνες και τις προκαταλήψεις και χωρίς την επιθυμία να αναδείξει, να υπερασπίσει και να αναζητήσει την αλήθεια. Δεν πρέπει να παραξενεύει το φαινόμενο του ανθρώπου, που μιλάει για την αγάπη, το Θεό, για την αξία της ανθρώπινης ζωής, που με τη συμπεριφορά του δεν βλάπτει, αντιθέτως βοηθάει, αλλά αυτός μπορεί να είναι ο χειρότερος του κόσμου και αν δεν είναι να γίνει!

Πολλοί άνθρωποι ακόμα δεν κατανοούν πως από μία περίοδο ειρηνικής συμβίωσης προκύπτει ένας πόλεμος ή μια κατάσταση αλληλοσπαραγμού, με όλες τις φρικιαστικές περιπτώσεις που γνωρίζουμε. Ο πόλεμος δεν είναι το ξέσπασμα μίας ξαφνικής τρέλας. Σε καιρό ειρήνης, ήδη οι ανθρώπινες σχέσεις είναι διαταραγμένες, ήδη οι άνθρωποι είναι χωρισμένοι από τρελές ιδέες, από την οικονομική ανισότητα και από τρελές απαιτήσεις... Τι νόημα έχουν οι αριθμοί, η οικονομική ανάπτυξη, το μεγάλο εισόδημα, ο υλικός πλούτος, όταν ο φίλος σε προδίδει, το παιδί σου πέφτει θύμα εμπόρων ναρκωτικών και ανώμαλων, ο γείτονας απειλεί τη ζωή σου, το ταξίδι αναψυχής γίνεται τραγωδία, ο περίπατος περιπέτεια, όταν δημιουργούμε περισσότερη έχθρα, οι συνεργάτες είναι αναξιόπιστοι, όταν η απληστία μεγαλώνει και η αλητεία εξαπλώνεται, όταν τα πράγματα που είχαν προβληθεί σαν τα τελειότερα αποδεικνύονται στην πορεία το ίδιο ανεπαρκή, απρόβλεπτα ζημιογόνα, όταν η τροφή και το νερό σε δηλητηριάζουν, όταν οι πολιτικές και οι θρησκευτικές διαφορές προκαλούν συγκρούσεις, όταν το κράτος αδυνατεί να ανταπεξέλθει και να επιτύχει την ισορροπία και την κοινωνική ευημερία. Χρειάζεται να σκεφτούμε σοβαρά το ρόλο του ηθικού προσα­νατολισμού (στη ζωή των πολιτών), ακόμα και για την οικονομία μιας χώρας και για την οικονομική ανάπτυξη και να ξεπεράσουμε μία από τις τελευταίες μεγάλες προκαταλήψεις, που ξεκινούν από την απερίσκεφτη αντίληψη των διαχω­ριστικών ορίων στις επιστήμες. Επιθυμούμε την ειρήνη χωρίς αδικία, εκμετάλ­λευση, καταπίεση, αυταπάτες και παράλογους όρους.