ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ SITE

Πιο συγκεκριμένα υποστηρίζονται και διατυπώνονται οι κεντρικές απόψεις:

-

 

<•> Προοπτική ερμηνείας και γνώσης της φύσης με την ανθρώπινη λογική και την παρατήρηση.

<•> Δυνατότητα να αποκαλύψουμε άγνωστες σχέσεις στα πράγματα μέσα από την ανάλυση μερικών εννοιών και από την ανεύρεση κοινών στοιχείων στα πλησιέστερα της εμπειρίας μας.

 

<•> Τον καθοριστικό ρόλο της σκέψης για την ανθρώπινη συμπεριφορά και την ψυχο­λογία. Από τη στιγμή, που η συμπεριφορά ενός ζώου σταματάει να ρυθμίζεται και να προσ­διορίζεται αποκλειστικά από τις πληροφορίες των αισθητηρίων οργάνων του, ανα­πόφευκτα η νόηση κάνει σκέψεις που διαστρεβλώνουν την αντίληψη της περι­βάλλουσας πραγματικότητας, όπως την εμφάνιζαν πιο άμεσα οι αισθήσεις.

Σχεδόν όλες οι δραστηριότητες του ανθρώπου και η διάθεσή του δημιουργούνται και επη­ρεάζονται διαρκώς από τις πληροφορίες της μνήμης του και από τις σκέψεις του πάνω στις πληροφορίες αυτές. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ως το σημείο να συμπεριφέρεται και να ενεργεί περισ­σότερο επηρεασμένος από το έσω του παρά από εκείνα, τα οποία αντι­λαμβάνεται πραγματικά έξω του. Την ψυχή χωρίς τη σκέψη, κοιτάξτε ποια είναι στα ζώα. Τη "σκέψη" χωρίς ψυχή, κοιτάξτε πως είναι στα κομπιούτερ.

 

<•> Η αισθητικότητα είναι στην ουσία η περιορισμένη -σε εξωτερικές επιδράσεις- δια­νοητικότητα και όχι το αντίθετό της. Η αντίληψη πρέπει να αρχίζει από κάποια αφαίρεση, που γίνεται μόνη της (απρόσεκτα), γιατί αν όχι, τότε δε θα υπήρχαν μη αντιληπτά μέρη της πραγμα­τικότητας. Εάν η αφαιρετική δυνατότητα ονομάζεται διάνοια ή είναι μια διανοητική δρα­στηριότητα, τότε το ίδιο πρέπει να πούμε και για τη δυνατότητα της αισθητηριακής αντίληψης.

 

<•> Ανάδειξη των εσωτερικών αξιών στη ζωή που συνοψίζονται με λέξεις όπως αμερο­ληψία, αυτο­γνωσία, αυτο­συγκράτηση, ανα­ζήτηση και ελευθερία της σκέψης.

<•> Τη σύνδεση της καλοσύνης και της καλής πρόθεσης με την επιτυχημένη σκέψη, με τη γνώση και την επίγνωση της άγνοιας και με την αντίδραση στην αδικία. Για τη σκέψη χωρίς πράξη, έχουμε ακούσει ότι είναι άχρηστη. Για την πράξη χωρίς σκέψη και χωρίς καλή γνώση κοιτάξτε τη ζωή και ρωτήστε το Θεό !

<•> Το ρόλο του ηθικού προσα­νατολισμού (στη ζωή των πολιτών) μέχρι και για την οικονομία μιας χώρας και για την οικονομική ανάπτυξη.

<•> Την υποβάθμιση και την απόρριψη της ανθρωπο­κεντρικής και της εγωκεντρικής λογικής. Ποιο είναι το νόημα της γνώσης και της λογικής, όταν αυτά είναι τα μέσα για την ευχά­ριστη αυταπάτη και πως μπορεί τότε να είμαστε δίκαιοι, καλοί και ευτυχισμένοι;

<•> Η ίδια η γνώση και η λογική δε εξασφαλίζουν το αλάθητο, ενώ αντιθέτως, η γνώση μπορεί να μας κάνει να λέμε περισσότερα από όσα πραγματικά γνωρίζουμε, να κατα­σκευάζει μισές αλήθειες και σκέψεις που θα ήταν καλύτερα να μην τις κάνουμε, ακόμα και να ξεχνάμε αυτά που μάθαμε !

 

<•> Μερικές από τις κατευθυντήριες απόψεις για την πορεία της ζωής και για τις αξίες της είναι προ­καθοριστικές για την απόδοση, την επιτυχία και την εξέλιξη του ανθρώπου σε όλους τους χώρους και σε όλες τις δραστηριότητές του. Οι κατευθυντήριες απόψεις και οι εσωτερικές αξίες για την πορεία της ζωής μέχρι σήμερα υπο­βαθμίζονται και αντι­μετωπίζονται σαν μετα­φυσικά ζητήματα, διότι δεν ευνοούν τα σχέδια, τις επιθυμίες και τους στόχους των φιλό­δοξων και των "υλιστών" ανθρώπων...

 

<•> Η πολιτική αποσπασμένη από ηθικές αξίες και πρότυπα και χωρίς ηθική πρόνοια για τα σχέδια της θα εξυπηρετεί μεροληπτικά τα συμφέροντα κάποιων ομάδων, θα παράγει και θα συντηρεί την αδικία.

 

<•> Ανατροπή της ανορθολογικής ερμηνείας της δημιουργίας του κόσμου από τη θεωρία του Big Bang. Το Σύμπαν παραμένει πάντοτε το ίδιο, ενώ σχετικά γίνεται με τους τρόπους που επι­τυγχάνεται η ισορροπία και η συνολική σταθερότητα.

Πολλοί ξεκινούνε από την ελάχιστη πραγματικότητα που αποτελεί η ύλη, αφαιρούν όλη τη πραγμα­τικότητα που είναι το Σύμπαν και μετά προσπαθούν να φτιάξουν το Σύμπαν από την αρχική ύλη, δηλαδή από το σχεδόν τίποτα μίας ποσότητας σωματιδίων που θα υπήρχε πιο τυχαία από τα μόρια της σκόνης. Ενώ αντιθέτως, θα έπρεπε να αρχίσουν από το τελειωμένο σύνολο, από το κοινό προϋπάρχον, από το ολοκληρωμένο Σύμπαν στο συνολικό κοινό Χρόνο, για να εξηγήσουν πως προκαλούνται οι μεταβολές και τα ίδια τα πράγματα σαν ξεχωριστά μέρη μέσα στο χρόνο, από το σχετικό μηδέν (του κενού χώρου). Το Σύμπαν ήταν πάντα ολο­κληρωμένο και σταθεροποιημένο εντός των ορίων ενός μέγιστου χρονικού διαστήματος και δεν δημιουργήθηκε ποτέ. Όχι μόνο αυτό δεν απουσιάζει, αλλά αντιθέτως, ο κόσμος που λείπει χρησιμεύει άμεσα για να υπάρχει το φως, η θερμότητα, τα ραδιο­κύματα και εξ αρχής η δομή της ύλης, με την οποία εμείς εμφα­νιζόμαστε σαν ξεχωριστοί μέσα στο χώρο και στο χρόνο! Ο κενός χώρος είναι το Σύμπαν που αναζητούν πριν από τη στιγμή του Big Bang και συμμετέχει στη δομή της ύλης με τα κυματικά φαινόμενα, τα οποία προκαλούνται από τη διατάραξη της ισορ­ροπημένης ενέργειάς του! 

 

<•> Αναρωτηθήκανε στο χώρο της σύγχρονης κοσμολογίας, πόσο ολοκληρωμένη μπορεί να είναι μία φυσική ερμηνεία του Σύμπαντος, όπως αυτή που ονειρεύονται, όταν δεν προσφέρει την ελάχιστη γνώση για να εξηγηθεί η παρουσία της ζωής μέσα στο Σύμπαν; Οι κοσμολογικές θεωρίες που έχουν διατυπωθεί με μαθηματικά και θεωρούνται οι επι­κρατέστερες δεν ανοίγουν κανένα δρόμο προς αυτή τη κατεύθυνση της φύσης και αυτό έπρεπε να τους προβληματίσει περισσότερο σαν φυσικούς, αντί να αφήνουν το πρόβλημα άλυτο ή προς απάντηση από τη θεολογία. Η ζωή και η ψυχή ξεκινάνε από τις μικρο­σκοπικές διαστάσεις και όχι με το συν­δυασμό χονδρο­ειδών υλικών σωμάτων. Καθόλου τυχαίο δεν είναι !

Το Σύμπαν είναι αυτοτελές, διότι με απλά φιλοσοφικά λόγια είναι παρών, αμετάβλητο και “συμπαγές” στα όρια ενός μέγιστου συνολικού χρόνου - γι' αυτό και “ά-μεσα” υπαρκτό. Με άλλα λόγια, όλο το Σύμπαν υπάρχει ταυτοχρόνως και η α-μεσότητα συμπίπτει με την εσωτερικότητα. Η ανάπτυξη της φαινομενικά παράλογης και αντιφατικής ιδέας οδηγεί σε απίστευτα λογικές συνέπειες και ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ TH ΦΥΣΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. Η αρχή της ζωής και του συγχρονισμού στην αλλη­λεπίδραση πολλών σωματιδίων επι­τυγχάνονται με τους πιο γρήγορους τρόπους αλλη­λεπίδρασης και οι τρόποι αυτοί προ­ϋποθέτουν την ταυτόχρονη παρουσία του 100% ολο­κληρωμένου Σύμπαντος, το οποίο σε εμάς φαίνεται σαν απουσία του κενού χώρου...

 

<•> Στη θεωρία του Τελειωμένου Χρόνου δεν είναι η ύλη που εξελίσσεται και εμφα­νίζεται η ζωή, ώσπου να επιτευχθεί ένας τελικός σκοπός και μία ανώτατη κατάκτηση. Αντιθέτως, ο σκοπός του κόσμου είναι πραγματο­ποιημένος, ο Θεός υπάρχει ανέκαθεν σαν κάτι τελειωμένο και μόνο με εσωτερική παρουσία, ενώ σχετικά μέσα στο χρόνο εμφα­νίζεται σαν ατελής και περι­ορισμένος. Είμαστε ο Θεός σε light version και σε ιδιαίτερες χωρο­χρονικές συνθήκες !

 

<•> Από τις πιο μεγάλες ανατροπές και από τις πιο σημαντικές απόψεις που δια­τυπώνονται στις ηλεκτρονικές σελίδες, είναι η εμφάνιση της ζωής και της ψυχής σαν φαινόμενο αφαίρεσης του υλικού κόσμου και σαν νοητική διαδικασία διατήρησης των σταθερών και των κοινών στοιχείων των πραγμάτων με πρώτα αφηρημένα δεδομένα από τις αισθήσεις. Η ά-μεση σχέση της ύπαρξης με τον εαυτό της προϋπάρχει στο ολο­κληρωμένο, ά-μεσο και ταυτόχρονο Σύμπαν και αυτή η σχέση εμφανίζεται σχετικά έμ-μεσα από την απλή ύλη που είναι θεμελιωμένη στην παρουσία ενός δυναμικού χώρου, υπό τις συνθήκες που ερευνάει η επιστήμη.

 

<•> Η θρησκεία να αποτελέσει μια τοπική παράδοση για εορταστικές εκδηλώσεις και σαν ένας φάρος για τον προσανατολισμό σε πνευματικές αξίες, χωρίς το ρόλο που ανήκει σε άλλες επιστήμες, όπως είναι η Ηθική, η Ψυχολογία, οι κοινωνικές επιστήμες, η Κοσμο­λογία. Να προτιμήσουμε το συγκρατημένο και λογικό χαρακτηρισμό "ένθεος άθρησκος", για την πίστη στο Θεό επάνω σε λογικά και φιλοσοφικά επιχειρήματα και στην επιστη­μονική γνώση, χωρίς τις εκτροπές της σκέψης και της συμπεριφοράς, που προκαλούνται από τη δια­στρεβλωμένη και τη λανθασμένη άποψη.