Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ

<•> Η ψευδαίσθηση ότι επιλύονται τα προβλήματα

Είναι το πιο συνηθισμένο και το πιο εύκολο να αποποιηθεί κάποιος την προσωπική του ευθύνη για τα όποια προβλήματά του και να εκτονωθεί συναισθηματικά, κατηγορώντας όσους βρίσκονται σε θέση εξουσίας και σε πλεονεκτική οικονομική θέση. Είναι το πιο εύκολο και συνηθισμένο να καλλιεργείται η εντύπωση μέχρι μίσους, ότι τα καθημερινά προβλήματα και η κοινωνική αδικία πηγάζουν από λιγοστούς, που έχουν οικονομική ισχύ και μπορούν να επηρεάζουν και να ελέγχουν την πολιτική του κράτους και να καταλαμβάνουν αυτοί οι ίδιοι θέσεις εξουσίας. Είναι συνηθισμένη η εντύπωση στον απλό πολίτη, που καθημερινά αγωνίζεται σκληρά για την επι­βίωση, ότι ο εργάτης ή ο αναγκαστικά "υποταγμένος" και υπάκουος άνθρωπος είναι καθαρά το θύμα και σε αξιολύπητη θέση, από την οποία σχεδόν καμία επιλογή δεν έχει για να διορθώσει αυτός την κοινωνία, για να γίνει πιο δίκαιη και η καθημερινή ζωή πιο όμορφη. Με συνέπεια την απεριόριστη ανοχή του, τη συμμετοχή του και τη συνεργασία του σε πλήθος περιπτώσεων αδικίας και την ανασφάλειά του, μήπως δημιουργήσει επιπλέον προβλήματα από την αντιπαράθεση και την άρνησή του και πολλές φορές, με κρυφό πόθο να αποκτήσει αυτός ο ίδιος τη δύναμη που του επιβάλλεται. Αυτή η συνηθισμένη και αληθοφανή άποψη για το ρόλο του "εξα­ναγκασμένου" ανθρώπου σε συμβιβασμό θολώνει... τη σκέψη και τονώνει το θράσος.