|
-10-
ΚΥΚΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ – ΠΛΗΡΕΣ & ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΟ ΣΥΜΠΑΝ
Θεωρία του τελειωμένου χρόνου και της σχετικότητας της ενέργειας
(Ενιαία θεωρία περί χρόνου, χώρου και ύλης)
ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΝ
|
|
Μια αρχική
παρατήρηση: Η λέξη Σύμπαν είναι σύνθετη και σημαίνει απλά, το
σύνολο του παντός, δηλαδή το σύνολο όσων υπάρχουν. Αυτός ο
ορισμός δεν απαγορεύει να συνοδεύσουμε τη λέξη Σύμπαν με ένα
επίθετο όπως με τη λέξη "πλήρες", "ολοκληρωμένο", ή να πούμε πιο
τονισμένα "το σύνολο του Σύμπαντος". Η έννοια του Σύμπαντος
αναφέρεται σε κάτι μοναδικό, που ξεχωρίζει από κάθε ιδιαίτερο
πράγμα. Η λέξη "Σύμπαν" ή η φράση " το σύνολο όλων όσων
υπάρχουν" δεν είναι τόσο σαφείς, όπως νομίζουμε και πιθανόν να
μη σκέφτονται όλοι ακριβώς το ίδιο όταν ακούν αυτή τη λέξη. Δεν
είναι αμέσως φανερό τι εννοούμε με τις λέξεις "πράγματα" και αν
στην έννοια του συνόλου συμπεριλαμβάνουμε μόνο το πλήθος των
εξωτερικών πραγμάτων σαν ένα άθροισμα ή αν συμπεριλαμβάνουμε
επιπλέον τα όνειρα, τις σκέψεις μας, τις κινήσεις των πραγμάτων
και λοιπά. Από την αρχική και "τεράστια" έννοια του Σύμπαντος,
αφήνουμε έξω την ακρίβεια του ορισμού και ανοιχτό το ενδεχόμενο
να σκεφτούμε κάπως διαφορετικά, όταν προσδιορίσουμε ακριβέστερα
τις πιο γενικές έννοιες, όπως είναι αυτή της ύπαρξης και του
πράγματος. Έπειτα, οι φιλόσοφοι και οι σύγχρονοι ερευνητές έχουν
διατυπώσει τόσες πολλές θεωρίες για τη φύση, τον κόσμο και το
Σύμπαν και μέχρι παραλογισμού, που αναγκαστικά πρέπει να
τονίζουμε ή να αποσαφηνίζουμε νοήματα που για πολλούς ανθρώπους
είναι αυταπόδεικτα και λογικά. |
Μια από τις πιο αρχαίες και πιο διαδεδομένες προκαταλήψεις στην ανθρώπινη ιστορία, σχηματίζεται με το άκουσμα της λέξης Σύμπαν, δηλαδή ολόκληρος ο κόσμος, το παν, το σύνολο όλων των πραγμάτων. Η αλήθεια της μικρότητάς μας με κριτήριο τις γεωμετρικές διαστάσεις μας, οδηγεί τη
σκέψη σε μία γενικευμένη άποψη για τη μικρότητά μας σε όλες τις ιδιότητες και τις ικανότητες. Η γενικευμένη άποψη για τη συνολική μικρότητά μας απέναντι σε ένα άπειρο Σύμπαν καθηλώνει και αποθαρρύνει τη διερευνητική σκέψη, όπως και η άποψη περί Θεού. Οι μόνοι άνθρωποι στην ιστορία, οι οποίοι τόλμησαν να κάνουν σκέψεις για να κατανοήσουν τον ευρύτερο
κόσμο είναι οι Φιλόσοφοι. Η προκατάληψη αυτή αποτέλεσε ένα εμπόδιο στην ιστορική ανάπτυξη ολόκληρης της Επιστήμης, αφού κομμάτιασε τη σκέψη στα πιο άμεσα παρατηρήσιμα φαινόμενα, χωρίς την επίγνωση και τη γνώση της ενότητας, της βαθύτερης διασύνδεσης των φαινομένων και της κοινής νομοτέλειας που τα διέπει, υποβαθμίζοντας παράλληλα το ρόλο της
αφαιρετικής σκέψης για την προσέγγιση της εμπειρίας και για την απλή παρατήρηση. Το συγκεκριμένο ταυτίστηκε με το ορατό και με το σταθερό ενώ το αφηρημένο με το αόρατο και το φανταστικό, διαμετρικά αντίθετο δηλαδή.
(...)
Θα έπρεπε να προκαλεί μεγάλη εντύπωση, που ακόμα και στο χώρο της επιστήμης μπορούν να αναφέρονται στο Σύμπαν, ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΡΙΘΜΟ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΑΥΤΟ ΠΕΡΙΕΧΕΙ. Λέμε "Σύμπαν", δηλαδή τα πάντα, όλα τα πράγματα που υπάρχουν και τα οποία ποτέ κανένας δεν θα μετρήσει, ούτε θα
τα γνωρίσει όλα. Επιδιώκουμε να γνωρίσουμε το "Σύμπαν", δηλαδή αυτό που φαίνεται άπειρο. Αν γνωρίζαμε όλα τα πράγματα που περιέχει το Σύμπαν θα ήμασταν παντογνώστες θεοί. Συμβαίνει παραδόξως, να μιλάμε πιο εύκολα για το Σύμπαν παρά για την ανθρώπινη κοινωνία, την οποία αυτό συμπεριλαμβάνει. Επειδή το Σύμπαν είναι
το κοινό Σύνολο για όλα, γι' αυτό μπορούμε να
αναφερόμαστε στο σύνολο των πραγμάτων χωρίς να μιλάμε για κανένα ιδιαίτερα. Αντιθέτως, μάλιστα, χρειαζόμαστε... να γνωρίζουμε τα λιγότερα πράγματα, αντί τα περισσότερα! ΓΝΩΣΗ
ΧΩΡΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ; ΟΧΙ ! (...)
Έχουμε τη δυνατότητα να γνωρίζουμε μη ορατά πράγματα μέσα από την ανακάλυψη σχέσεων και ομοιοτήτων στα πλησιέστερα της εμπειρίας μας και να αναφερόμαστε
συνολικά σε μεγάλο αριθμό πραγμάτων χρησιμοποιώντας λίγες γενικές έννοιες. Πολλές επιστημονικές ανακαλύψεις που έγιναν με τυχαίο τρόπο, θα μπορούσαν να είχαν προκύψει με λογική συνέπεια και εάν είχαμε ξεκινήσει από διαφορετικές παρατηρήσεις. Αυτή η λογική δυνατότητα του ανθρώπου η οποία έχει θεωρηθεί τυχαία
και αποτέλεσμα της φαντασίας βρήκε πολλούς "πιστούς" στη φιλοσοφία και θα αποκτήσει πιο μεγάλη σημασία όταν κατανοηθεί η κοσμολογική θεωρία του Τελειωμένου Χρόνου
και του Ολοκληρωμένου Σύμπαντος. Αλλά και οι σύγχρονοι ερευνητές, που
παρατηρούν τον κόσμο με τα πιο εξελιγμένα όργανα της πιο προχωρημένης
τεχνολογίας βρήκαν ενθαρρυντική αυτή τη λογική δυνατότητα, την
επιβεβαιώνουν με ένα πλήθος παρατηρήσεων και την απαιτούν για να
μπορέσουν να προχωρήσουν την έρευνά τους.
|
Το Σύμπαν στην κοσμολογική θεωρία του "τελειωμένου χρόνου" είναι αυτοτελές διότι είναι παρών, αμετάβλητο και “συμπαγές” στα όρια ενός μέγιστου συνολικού χρόνου -γι' αυτό και “άμεσα” υπαρκτό. Με άλλα λόγια, όλο το Σύμπαν υπάρχει ταυτοχρόνως! Η ανάπτυξη της φαινομενικά παράλογης και
αντιφατικής ιδέας οδηγεί σε απίστευτα λογικές συνέπειες!
|
|
ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
