ΜΕΓΑΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ - ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ - ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ !

Θα ξεριζωθούν πολλές διαδεδομένες απόψεις (κυρίως θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνιολογικές και ψυχο­λογικές), οι οποίες είχαν αγνοήσει ή δεν είχαν εκτιμήσει τις πιθανές λύσεις των κοσμολογικών ζητημάτων. Θα προκαλέσει μεγάλη έκπληξη και ανα­στάτωση για τα ζητήματα της ανθρώπινης λογικής και σκέψης. Όπως ιδιαίτερα για τις ικανότητες και τις αδυναμίες της εξειδικευμένης διάνοιας, για ζητήματα σχετικά με το εκπαιδευτικό σύστημα, για τον πρωτα­γωνιστικό ρόλο της σκέψης και της πληροφορίας στην καθημερινή ζωή, για την παρατήρηση μέσα στη σκέψη και μέσα στη φαντασία, για τη στενή σχέση της ζωής με την άγνοια και τη φαντασία. Μαζί με την κοσμολογία θα επιβεβαιωθούν η ανυπολόγιστη δύναμη της σκέψης και της φαντασίας (καλή και κακή) για την ζωή, η τύχη αλλά και η σκοπιμότητα στην παρατήρηση και στην επιλογή των πληροφοριών, το πλεονέκτημα της ανθρώπινης λογικής να συντομεύει τη σκέψη και να γενικεύει, να βρίσκει κανόνες και να οργανώνει τις πληροφορίες. Θα φανερωθεί και η σχετική απλότητα πολλών ζητημάτων, τα οποία οι άνθρωποι είχαν συμφέρον να μένουν αναπάντητα και η αδιαφορία τους ήταν υπέρμετρη και προκλητική· σε αντίθεση με την υπέρμετρη βεβαιότητά τους για πολλά πράγματα, τα οποία περισσότερο φαντάζονται παρά γνωρίζουν και σε αντίθεση με τις πιο δύσκολες λύσεις που έχουν δώσει για επίδειξη νοητικών ικανοτήτων και για εξυπηρέτηση συμφερόντων. Θα επι­βεβαιωθεί ότι μια ζωή χωρίς σκέψη είναι άσκοπη, ενώ με τη σκέψη εστι­ασμένη στα αισθητά πράγ­ματα η ζωή είναι παρα­πλανημένη και τυχαία. Αν ζούμε σε μια ανισόρροπη κοινωνία με  δυσκολίες στη συνεννόηση, με εκμετάλ­λευση των ανθρώπινων αναγκών, με κατάχρηση της πλεονεκτικής θέσης, με φανταστικές προσδοκίες και με πολλά τραγικά λάθη, για όλα αυτά σε τελική ανάλυση ευθύνονται, η απερισκεψία, η υπερο­ψία, ο εγωισμός και η υπέρμετρη βεβαιότητα, που παρα­κινούν και σε αντίστοιχες δράσεις και σε ανα­ζήτηση νοήματος ζωής εξωτερικά, δλδ στον αισθητό κόσμο.

ΠΛΗΓΜΑ ΣΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΦΡΕΝΟ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Τέλος, με την κοσμο­λογία θα προκληθούν έκπλη­ξη, ανησυχία και ανά­μικτα συναισθή­ματα, επειδή η ζωή ως εσωτερικό φαινόμενο εξηγείται ως γνώρισμα του πλήρους κό­σμου (ο οποίος υπάρ­χει σταθερο­ποιημένος και ταυτό­χρονος). Αλλά εμείς αντι­λαμβανό­μαστε τον πλήρη κόσμο σαν να απουσιάζει (χωρίς αδράνεια και μηχανική κίνηση), με την εικόνα ενός απέραντου διαστημι­κού χώρου! Η κοσμο­λογία είναι ο ένας πυλώνας που χρειάζεται για να συμ­φωνήσουν οι άνθρωποι σε ζητή­ματα, τα οποία μέχρι τώρα τους διχάζουν, προκαλούν εχθρότητα, διευκολύνουν την κατάχρηση της εμπιστοσύνης και αφήνουν τη φαντασία να οργιάζει μέχρι θρησκείας! Αν ο πνευματικός δημιουργός έχει δώσει λύσεις εκεί που άλλοι πιο ικανοί απέτυχαν, οφείλεται σε αυτή την επίμονη, σθεναρή, πολύπλευρη και μακροχρόνια προ­σπάθειά του, η οποία είχε το κίνητρο μιας ηθικής/­πνευματικής αντίδρασης μέσα σε μια κοινωνία απερί­σκεφτων, καταπιεστικών, υποκριτών και ιδιοτελών ανθρώπων, εγωιστών που σκέφτονται μόνο για την επιβεβαίωσή τους και έτοιμοι να κάνουν τα πάντα για να επιβιώσουν. Αυτή η ηθική διάσταση της πνευματικής του προ­σπάθειας τον ικανοποιεί περισ­σότερο και όχι η θεωρητική επιτυχία ή η συγγραφή βιβλίων.