ΚΥΚΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ – ΣΤΑΘΕΡΟ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΣΥΜΠΑΝ

 

 

Τόμος Ι ©2012, ©2023

► ΤΟ (ΠΛΗΡΕΣ) ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ Ο ΔΥΝΑΜΙΚΟΣ (ΚΕΝΟΣ) ΧΩΡΟΣ ◄

Οι θεμελιώδεις σκέψεις και σχέσεις για την ερμηνεία της φύσης. 1ος τόμος.

Ενιαία θεωρία περί χρόνου, χώρου, ύλης. Όσα δεν σκέφτηκαν στη Φυσική και στη Φιλοσοφία... με το καθημερινό λεξιλόγιο. Κοσμολογική θεωρία που ξεκίνησε να αναπτύσσεται στη δεκαετία του '80 στη βάση της σκέψης, ότι το Σύμπαν ανά Μέγιστη Χρονική Περίοδο είναι πάντοτε το ίδιο και με όλους τους δυνατούς τρόπους.

1. Πρόλογος

2. Νεότερη φυσική και φιλοσοφία (Εισαγωγή)

3. Αφηρημένη γνώση και Σύμπαν

4. Μάζα, βαρύτητα και κίνηση: Η παρατήρηση μιας αντίθεσης

5. Η ορθολογική βάση της κοσμολογίας.

   - Τι είναι η Θεωρία του Τελειωμένου (κυκλικού) Χρόνου;

   - Ποια είναι η υπόθεση;

   -Τι σημαίνει η πρόταση "Σύμπαν στο σύνολο όλου του χρόνου"

   - Συνολικός χρόνος (ή περίοδος) και κοσμολογία

   - Η μεγάλη αντίθεση προς εξήγηση

   - Το ζήτημα των ορίων και η ενότητα του κόσμου

6. Το Σύμπαν γίνεται σε πολλές υποστιγμές ταυτοχρόνως μέσα στο χώρο

   - Η συνολική και η ελάχιστη χρονική στιγμή

   - Η αλλαγή δεν είναι μόνο αστάθεια

7. Τα δομικά στοιχεία και η σχέση τους με το πλήρες Σύμπαν

   - Ύλη και κίνηση (από τις πρώτες σκέψεις)

8. Ύλη, χώρος και Σύμπαν δεν υπάρχουν το ένα χωρίς το άλλο

   - Η κυματική κίνηση δεν γίνεται με τη Νευτώνεια αντίληψη

9. Η άμεση σχέση της ύλης με το χώρο

10. Η σχέση της ενέργειας με τη μεταβολή και την ελάττωσή της

11. Συνολικός χρόνος (ή μέγιστη περίοδος) και μαθηματικά

    - Το πλήρες Σύμπαν ταυτοχρόνως παρόν ως χώρος

12. Ο "ενεργητικός" χώρος και το λογικό ερώτημα της κοσμολογίας. Η σχέση του με το βαρυτικό πεδίο

13. Αναπόφευκτη και γόνιμη η φυσική στη φιλοσοφία του 21ου αιώνα

    - Φυσικά μεγέθη και βασικές μονάδες μέτρησης

    - Σύντομα οι τρεις φυσικές σταθερές c, h, G

14. Η μόνιμη σχέση της αδράνειας με την κίνηση, όπως προδίδεται από τους όρους της Νευτώνειας φυσικής

    - Δύναμη και χρονικό διάστημα που ασκείται η δύναμη

    - Η αδράνεια είναι ένα ευρύτερο φαινόμενο

    - Για το ρόλο της θεωρητικής σκέψης στην έρευνα

15. Μάζα και κίνηση μέσα στον ελεύθερο χώρο

16. Εξοικείωση με τις θεμελιώδεις σχέσεις, τις μονάδες και τους υπολογισμούς

    - Οι θεμελιώδεις έννοιες και σχέσεις για την έρευνα

17. Η σχέση της ύλης με τη μεταβολή σε μια κοινή ενέργεια

18. Ο χώρος σαν συγκεντρωτική ροή ενέργειας σε αντίθεση προς την ύλη

19. Τα θεμέλια του ορατού κόσμου στηρίζονται στον κενό χώρο

    - Η γενικότερη απροσδιοριστία στα μικροσκοπικά φαινόμενα

    - Αρχική σύνοψη για την ερμηνεία της δομής της ύλης.

20. Η κατανομή της ύλης μέσα στον παγκόσμιο χώρο

    - Το όριο της μέγιστης απόστασης απομάκρυνσης

21. Κίνηση και βαρυτική έλξη - Η σταθερά της βαρύτητας G

22. Η ύλη αποτελεί στιγμιαίες ελαττώσεις ενέργειας από τη συνολική ποσότητα

    - Η σχέση της μέγιστης χρονικής περιόδου με την ποσότητα της ύλης

    - Σύνοψη της σχέσης του φυσικού χώρου με την ύλη

23. Πιο προσεκτική διερεύνηση της σταθεράς της βαρύτητας G

24. Τα κύματα και η διαφορά στην κίνησή τους από τα σώματα

    - Στάσιμα κύματα η δομή του παγκόσμιου χώρου

25. Θεμελιώδεις σχέσεις για τη δημιουργία της φύσης σε συνηθισμένα και σε ιδιαίτερα φαινόμενα

    - Το πλήρες Σύμπαν και τα περιοδικά φαινόμενα

    - Όταν η αντίσταση και το όριο εμφανίζονται σαν μια αντίθετη δύναμη

26. Οι πρώτες παρατηρήσεις για τη σχέση της μάζας με τον ηλεκτρομαγνητισμό

27. Το μεγάλο φάσμα των ηλεκτρο­μαγνητικών κυμάτων. Πώς διαφοροποιούνται με τη συχνότητα

28. Η ηλεκτρο­μαγνητική ενέργεια και η ταχύτητα

29. Η άμεση σχέση των υλικών φορέων με τα στάσιμα κύματα

30. Η μαγνητική διαπερατότητα μ_ο και η διηλεκτρική σταθερά ε_ο του κενού χώρου

31. Η κυκλική κίνηση, η ταλάντωση και η δομή της ύλης

    - Οι τριγωνομετρικές συναρτήσεις
    - Τα δομικά στοιχεία συνδέονται με μια κοινόχρηστη ποσότητα

 

---

 

Τόμος ΙΙ ©2012

► ΤΟ (ΠΛΗΡΕΣ) ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ Ο ΔΥΝΑΜΙΚΟΣ (ΚΕΝΟΣ) ΧΩΡΟΣ ◄

Οι παγκόσμιες φυσικές σταθερές και τα μαθηματικά όρια στις φυσικές μεταβολές. 2ος τόμος (περιληπτικά και επιλεκτικά).

Ενιαία θεωρία περί χρόνου, χώρου, ύλης. Η επέκταση και η εφαρμογή των θεμελιωδών σχέσεων που διατυπώθηκαν στον 1ο τόμο, για υπολογισμούς σύμφωνα με τις πληροφορίες της γνωστής φυσικής. Πώς η μεταβολή της ταχύτητας του φωτός συνδέεται με την αρνητική αδράνεια του κενού χώρου και μ' ένα πλήθος (κυματικών) φαινομένων που προκαλούνται σαν διαφορετικά μεταξύ τους και τελικά σχηματίζουν τα δομικά στοιχεία τα οποία λέγονται "ύλη".

1. Σύνοψη και μια σειρά παρατηρήσεων για την ολοκλήρωση της ερμηνείας

2. Ο συνδυασμός των τριών φυσικών σταθερών c, h, G

3. Η σχέση αντιστοιχίας μεταξύ μάζας και ταχύτητας.

4. Η σταθερά h σχεδόν συμπίπτει μ' ένα ελάχιστο μήκος κύματος.

5. Πώς τα σωματίδια της δομής της ύλης συνδέονται με το όριο μιας μέγιστης μάζας

6. Οι φυσικές σταθερές και οι μεταβολές των μεγεθών με αξεπέραστα max και min όρια

7. Όταν η ποσότητα h συμπίπτει με ένα μήκος λmin

   - Η σταθερά M·λ_m ≈ 2,21021x10^-42

8. Η μάζα "ισορροπίας". Οι μέσες τιμές στις μεταβολές

9. Τα όρια στη μεταβολή της ενέργειας, της μάζας και της ταχύτητας

   - Στα ακραία όρια των μεταβολών γίνονται ανατροπές

10. Η στενή σχέση της μάζας με την αυξομείωση της μέγιστης ταχύτητας c

11. Η σχέση του μέγιστου χρόνου και μήκους με τις φυσικές σταθερές

12. Ο πεπερασμένος χώρος και η σταθερά του Hubble

    - Απλές σχέσεις του μικρόκοσμου με το σύνολο του κόσμου

13. Η πυρηνική δύναμη και η σχέση της με τη βαρύτητα

14. Διερεύνηση σχέσεων μεταξύ πυρήνα - ηλεκτρονίου

    - Τα φαινόμενα του ηλεκτρικού και του μαγνητικού πεδίου

15. Η σχέση της μέγιστης απόστασης με τον ελάχιστο ρυθμό μεταβίβασης της ενέργειας

16. Το αδιέξοδο της ύπαρξης αυτοτελών δομικών στοιχείων

17. Συνοψίζοντας τη σχέση της ύλης με την κίνηση

    - Πώς ξέφυγαν ή δεν εκτιμήθηκαν οι θεμελιώδεις σχέσεις...

18. Ποια φαινόμενα περιγράφονται ενοποιημένα, ερμηνεύονται και προβλέπονται

19. Περίληψη Ι & ΙΙ τόμου (1986 ~ 2012)

20. Για τη μαθηματική διερεύνηση και προσέγγιση

21. Πίνακες και αριθμητικές σχέσεις

22. Βιβλιογραφία