Οποιοσδήποτε άνθρωπος
μπορεί να αντιληφθεί ότι η ταχύτητα του φωτός είναι μια φανταστικά
γρήγορη ταχύτητα, αστραπιαία, και κανένα από τα πράγματα που
κινούνται γύρω μας δεν πλησιάζει σε αυτήν. Οι περισσότεροι
συγγραφείς απλουστευμένων βιβλίων για τα φυσικά φαινόμενα, αν όχι
όλοι, εύκολα επαναλαμβάνουν και τονίζουν την υψηλότερη ταχύτητα του
φωτός, με ωραίες συγκρίσεις και παρομοιώσεις. Δεν θα βρούμε εύκολα
ωστόσο, να τονίζουν ένα άλλο φαινόμενο κίνησης, το οποίο συνδέεται
επίσης με την υψηλή ταχύτητα του φωτός, αλλά αυτή δεν είναι η
συνηθισμένη συνεχής κίνηση που διανύουν τα σώματα ανεμπόδιστα μέσα
στον κενό χώρο. Αυτό είναι το φαινόμενο της διακύμανσης, της
εναλλαγής ή της ταλάντωσης, που γίνεται με ρυθμούς το ίδιο απίστευτα
γρήγορους. Οι στατικές εικόνες που διαδέχονται η μία την άλλη στην
οθόνη με ρυθμό μόνο 100 φορές ανά sec προκαλούν την αίσθηση μιας
συνεχόμενης κίνησης. Ο κώνος ενός κοινού ηχείου μπορεί να πάλλεται
και να τρίζει με ρυθμούς που φτάνουν τις 20000 φορές ανά sec. Έχουμε
παρατηρήσει και παράγει διακυμάνσεις που φτάνουν σε ρυθμούς πιο
γρήγορους από αυτούς του ορατού φωτός, που ξεπερνούν τις 10
ακολουθούμενο από 15 μηδενικά εναλλαγές ανά sec. Τέτοιοι ρυθμοί
αυξομείωσης είναι το ίδιο, αν όχι περισσότερο, εντυπωσιακά γρήγοροι,
όπως είναι η ταχύτητα που φανταζόμαστε σε ευθύγραμμη κίνηση. Θα μας
διευκρινίσουν ότι μιλάμε για πεδία και έτσι νομίζουν ότι το μυστήριο
εξαφανίζεται. Όμως, μάλλον θα ήταν πιο μεγάλο και άλυτο το μυστήριο,
αν αυτοί οι αστραπιαίοι ρυθμοί διακύμανσης ή εναλλακτικής κίνησης
γινόντουσαν με υλικά πράγματα, όπως αυτά που βλέπουμε και
συναρμολογούμε.
[Από το
βιβλίο ΤΟ (ΠΛΗΡΕΣ) ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ Ο ΔΥΝΑΜΙΚΟΣ (ΚΕΝΟΣ) ΧΩΡΟΣ] έκδοση
©2012
ΦΩΣ: Ένα μικρό τμήμα
της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, το οποίο γίνεται αισθητό από το
μάτι κοντά στη ζώνη των 10^14 Hz με μήκος κύματος περίπου 400 nm για
το κυανό χρώμα έως 700 nm για το ερυθρό (κάπου ένα εκατομμυριοστό
του μέτρου). Η ταχύτητα του φωτός c στο κενό έχει μετρηθεί 2,997924
×10^8 m/s ή 299792 km/s. Προσέξτε τον αριθμό της ταχύτητας σε
σύγκριση με την ταχύτητα που θεωρούμε μεγάλη στην καθημερινή ζωή
μας. Σε χρονικό διάστημα 1sec σχεδόν φτάνει στη σελήνη. Η σκέψη και
μόνο για την ταχύτητα του φωτός, όταν αντιληφθούμε το μέγεθος της
ταχύτητάς του μπορεί να ενώσει την επιστήμη της φυσικής με τη
φιλοσοφία! Πώς μπορεί κάτι να βρίσκεται περίπου 300 000 000 μέτρα
μακριά σε χρόνο 1 sec, όταν εμείς παλεύουμε με όλα τα μέσα για να
κινηθούμε μερικά χιλιόμετρα την ώρα; Και δεν είναι μόνο η
καταπληκτικά μεγάλη ταχύτητα του φωτός που προκαλεί τη σκέψη για τη
φιλοσοφική διερεύνηση του φαινομένου, πέρα από τις επιστημονικές
μεθόδους. Ακόμα πιο προκλητικό και ιδιαίτερα σημαντικό για την
πρόοδο της φυσικής είναι η ΕΥΚΟΛΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ για την ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΗ
παρουσία του φωτός προς όλες τις κατευθύνσεις του "κενού" χώρου από
το σημείο της πηγής του. Ταχύτατο το φως και αδιάστατο! Είναι η
μαγική κίνηση αναρίθμητων φωτονίων ή η φυσική διακύμανση ενός φορέα
διάδοσης; Το φως μπορεί ακόμα να μεταφέρει πληροφορίες με άπειρες
λεπτομέρειες προς όλα τα σημεία, απ' ευθείας ή από αντανάκλαση και
με ελάχιστες απώλειες! Το ότι βλέπουμε σχεδόν το ίδιο πράγμα από
διαφορετική οπτική γωνία, αυτό δεν είναι καθόλου αυτονόητο. Θα
μπορούσε ποτέ να τα κάνει όλα αυτά ένα πράγμα, το οποίο κινείται
μέσα στο χώρο με το γνωστό τρόπο της μετατόπισης;
> Κίνηση του φωτός ή
διακύμανση του "κενού" χώρου; Δεν πρόκειται για την αναχώρηση και
την άφιξη που αντιλαμβανόμαστε στον υλικό κόσμο. Το φως μεταδίδεται
ακαριαία, δηλαδή στον ελάχιστο χρόνο, διότι υπάρχει από πριν ο αόρατος φορέας της μετάδοσής του που είναι απλωμένος παντού και ταυτόχρονα.
Αυτό που μεταδίδεται είναι η διαταραχή του ταυτόχρονου μέσου. Μια
διαταραχή η οποία στην πραγματικότητα αυξομειώνει το ρυθμό με τον
οποίο ο κενός χώρος επανέρχεται στη σταθερή ενεργειακή κατάσταση.
[Τροποποιημένο απόσπασμα από το βιβλίο ΤΟ (ΠΛΗΡΕΣ) ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ Ο
ΔΥΝΑΜΙΚΟΣ (ΚΕΝΟΣ) ΧΩΡΟΣ] ©2012
*
Κίνηση με τη μέγιστη ταχύτητα και συμπτωματικά (σχεδόν) χωρίς μάζα.
Ενώ τα σώματα με μάζα τα οποία μας περιβάλλουν δεν κινούνται με τόσο
υψηλές ταχύτητες. Δηλαδή, το αντίθετο από το γνωστό συμπέρασμα στη
φυσική, ότι η μάζα αυξάνεται με την ταχύτητα και αυτή γίνεται άπειρη
όταν η ταχύτητα του σώματος γίνει ίση με του φωτός. Ναι, αλλά στον
πραγματικό κόσμο τα σώματα αποτελούνται από μόρια και σε μια
κατάσταση δυναμικής ισορροπίας μεταξύ τους. Μπορούν τα σώματα να
κινηθούν με τόσο υψηλή ταχύτητα χωρίς να διαλυθούν από τις δυνάμεις
της επιτάχυνσής τους;
//////////////////////////
>>>►
Κατεβάστε και εκτυπώστε αυτή τη σελίδα
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ
>>>