(ΠΛΗΡΕΣ) ΣΥΜΠΑΝ - ΔΥΝΑΜΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ - ΚΥΜΑΤΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Για το φυσικό χώρο ως κοινόχρηστη ποσότητα ενέργειας

Εδώ διαβάζετε αποσπάσματα από μια νεότερη θεωρία που εξηγεί πώς τα φυσικά φαινόμενα αναπαράγονται και ποια είναι τα αρχικά φαινόμενα και οι θεμελιώδεις διαδικασίες της φύσης. Οι σκέψεις διατυ­πώνονται με κανόνες της λογικής και αυτοί οι κανόνες εφαρμόζονται από την ίδια τη φύση! Έτσι εξηγήθηκε καθαρά η φυσική διαδικασία του σχηματισμού σωματιδίων (de facto). Οι προηγούμενες σελίδες περιέχουν τις πρώτες και πιο απλές σκέψεις για την ορθολογική εξήγηση των σωματιδίων από περιοδικές και ρυθμικές κινήσεις και σε ποιο αδιέξοδο οδηγεί η άποψη για τα σωματίδια ως αυτόνομα και εντελώς ξεχωριστά. Οι σκέψεις αυτές χρησιμοποίησαν γνωστές μετρήσεις φυσικών φαινομένων και έβαλαν σε υπολογισμό τη σχέση της μάζας με την hf ενέργεια και τη σχέση της μάζας με την ταχύτητα με μια νέα εξίσωση (C/V = Mmax/M). Ένα βιβλίο με μια νέα φυσική γράφτηκε και οι πρώτοι υπολογισμοί επιβεβαιώνουν την ορθολογική εξήγηση, ότι τα σωματίδια είναι ενεργειακές ταλαντώσεις με τη συμμετοχή μιας κοινόχρηστης ποσότητας. Αυτές οι σελίδες από μόνες τους είναι εξαιρετικά σημαντικές για τη φυσική και αποκαλυπτικές μερικών προκαταλήψεων. Όμως οι υπολογισμοί δεν μπορούσαν να περιοριστούν στη σχέση των σωματιδίων με ποσά ενέργειας και με θεμελιώδη χαρακτηριστικά της κίνησης (όπως η περίοδος, το μήκος κύματος, η ταχύτητα, ο ρυθμός μεταβολής και άλλα). Έπρεπε στους υπολογισμούς να εισέλθει ο φυσικός χώρος ως μια κοινόχρηστη ποσότητα ενέργειας, αφού όλες οι προηγούμενες σκέψεις εξηγούσαν ότι ο φυσικός χώρος είναι ο φορέας των σωματιδίων ως ταλαντώσεις ενέργειας. Αυτή ήταν η συνέχεια της θεωρίας που η πρωτοτυπία της και ο αιφνιδιασμός είναι παρόμοια όπως της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας στις αρχές του 20ού αιώνα.

Η συνήθεια της περιγραφής των σωματιδίων ως αυτόνομα και μικροσκοπικές μπάλες και η κίνηση με τη μηχανική έννοια της δεν έχει φύγει από το μυαλό των περισσότερων φυσικών και όλης της κοινωνίας. Η σκέψη ότι ο φυσικός χώρος είναι φαινόμενο σχετικό με μια κοινόχρηστη ποσότητα ενέργειας ήταν όχι απλώς αιφνιδιαστική για πολλούς, αλλά κατευθείαν για απόρριψη και μια ένδειξη άγνοιας της φυσικής. Η αναλογία ενός όγκου χώρου με μια ποσότητα hf ενέργειας ήταν μια σκέψη από τα πρώτα χρόνια της ορθολογικής εξήγησης των σωματιδίων. Ωστόσο χρειάστηκε η εξοικείωση με τους υπολογισμούς για τα σωματίδια και μια χρόνια προετοιμασία με χονδρικούς υπολογισμούς για αστρονομικά μεγέθη. Ο ρόλος του φυσικού χώρου ως κοινόχρηστη ποσότητα ενέργειας και ως φορέα ήταν ορθολογικά ένα βέβαιο συμπέρασμα. Η πρόκληση να εισαχθούν ορισμένα χαρακτηριστικά του φυσικού χώρου στους υπολογισμούς ώστε αυτός να συνδεθεί ως ποσότητα ενέργειας με τα σωματίδια δεν άφησε κανένα δισταγμό. Οι πρώτοι υπολογισμοί επιβεβαιώνουν ότι μια τέτοια δυναμική σχέση και αναλογία (μεταξύ χώρου και σωματιδίων) είναι αληθινή, όσο και απίστευτη. Ποτέ δεν ξεδιπλώθηκε μια φυσική ερμηνεία που να εξηγεί σαφώς τη δημιουργία των δομικών στοιχείων με τις ενεργειακές διακυμάνσεις του χώρου*. (* 31.0, σ473).

<·> Μια περίληψη λίγων γραμμών

Η κοσμολογική θεωρία έχει αρχίσει ορθολογικά με τη σκέψη για το Σύμπαν ως ένα πλήρες Σύνολο (με όλους τους δυνατούς τρόπους) εντός ενός μέγιστου χρονικού διαστήματος που παρουσιάζεται ταυτοχρόνως ως χώρος. Ο παγκόσμιος χώρος ερμηνεύεται ως μια ισορροπημένη ποσότητα ενέργειας από την ταυτόχρονη παρουσία του κόσμου ως σύνολο. Έτσι ο παγκόσμιος χώρος έχει και τη χρησιμότητα μιας κοινόχρηστης ποσότητας ενέργειας εκτός από τη χωρητικότητα. Τότε τα δομικά στοιχεία (ύλη) αποκαλύπτονται ως ταλαντώσεις ενέργειας αυτής της κοινόχρηστης ποσότητας, η οποία παραμένει σε ισορροπία. Η δομή των ατόμων ερμηνεύεται από κυματικές μεταβολές σε εξαιρετικά υψηλές ταχύτητες. Μια κοινόχρηστη ποσότητα ενέργειας εμφανίζεται σαν κενός χώρος, ενώ με αυτή τη συνολική ποσότητα τα δομικά στοιχεία διατηρούνται ως αυξομειώσεις κινητικής και δυναμικής ενέργειας. Ο χώρος έχει ιδιότητες και συμπεριφορά μιας κοινόχρηστης ποσότητας ενέργειας και τα σωματίδια της ύλης συνδέονται στενά μαζί του ως pico-bangs μαζί με κυματικά φαινόμενα εξαιρετικά υψηλών ταχυτήτων.

Η ορθολογική εξήγηση της ύλης ως ταλαντώσεις ενέργειας και του χώρου ως μια κοινόχρηστη ποσότητα που συγκεντρώνεται με τη μέγιστη ταχύτητα (c) είναι μια σαρωτική εξήγηση με αναγωγή ενός πλήθους φυσικών φαινομένων σε λίγα θεμελιώδη φαινόμενα.  (Από το μάθημα 164).

(Απόσπασμα από το μάθημα 139) "Ο χώρος έχει ιδιότητες και συμπεριφορά μιας κοινόχρηστης ποσότητας ενέργειας και τα δομικά στοιχεία συνδέονται στενά μαζί του ως picobangs μέσα σε κυματικά φαινόμενα. Το Σύμπαν διακοπτόμενο σε εξαιρετικά υψηλούς ρυθμούς από τα δομικά στοιχεία φαίνεται σε μεγαλύτερη ακτίνα από τη δομή τους (r > e-11m) απών ως χώρος, ενώ σε μικρότερη ακτίνα (r < e-13m) μέσα στη δομή τους φαίνεται παρόν ως κοινός πυρήνας".

(Απόσπασμα από το μάθημα 139) "Έχουμε ενοποιήσει τον κόσμο των πιο σύντομων καθυστερήσεων (δηλαδή το μικρόκοσμο) με τον κόσμο των πιο αργών καθυ­στερήσεων (δηλαδή το μακρόκοσμο). Οι φυσικοί στη δική τους ονοματοδοσία των φαινομένων και των θεωριών τους το λένε "ενοποίηση της κβαντικής φυσικής με τη θεωρία της γενικής σχετικότητας".

Οι διαδικασίες είναι κοινές για το φυσικό κόσμο, εξηγούνται από παγκόσμιες ιδιότητες, συμφωνούν με τους κανόνες της λογικής και είναι κατανοητές διαδικασίες για το μυαλό όλων των ανθρώπων. Είναι οι μοναδικές διαδικασίες από διαδεδομένα φυσικά φαινόμενα συνδεδεμένα με κανόνες της λογικής και μια ποικιλία φυσικών φαινομένων εξηγούνται και συνδέονται με εξαιρετικά λεπτές αποκλίσεις στις θεμελιώδεις διαδικασίες. Ακόμα και ο φυσικός χώρος ερμηνεύεται ως ταχύτατη διαδικασία συγκέντρωσης και αποκέντρωσης ενέργειας σε μια κοινόχρηστη ποσότητα και ως μεσολαβητής των φυσικών δυνάμεων. Παρακάτω είναι μια επιλογή συλλογισμών και παρατηρήσεων από την πραγματεία "Complete Universe, Dynamic Space, Wave Phenomena" και τον υπότιτλο: How the natural laws and forces are applied. The fundamental concepts for a rational Cosmology (Cosmo­nomy). Αυτά είναι αποκαλυπτικά για τη συνέπεια αυτής της εξήγησης για τον κυματοειδή σχηματισμό σωματιδίων. Αποδεικνύεται η λανθασμένη κατεύθυνση στην παγκόσμια έρευνα που κληρο­νομήθηκε από τους καθηγητές στους σπουδαστές για σχεδόν 400 χρόνια και φανερώνεται εντυπωσιακά μέσα από απλούς συλ­λογισμούς και υπολογισμούς μια παγκόσμια Αποτυχία!

Προσαρμοσμένα αποσπάσματα από τις πραγματείες:

Complete Universe, Dynamic Space, Wave Phenomena. How the natural laws and forces are applied. The fundamental concepts for a rational Cosmology (Cosmonomy)

|SET| ISBN 978-618-85170-1-1, |A| ISBN 978-618-85170-2-8, |B| ISBN 978-618-85170-3-5, ©2021

ΤΟ (ΠΛΗΡΕΣ) ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ Ο ΔΥΝΑΜΙΚΟΣ (ΚΕΝΟΣ) ΧΩΡΟΣ. Οι θεμελιώδεις σκέψεις και σχέσεις για την ερμηνεία της φύσης.

ISBN 978-960-9504-68-3 ©2012, ISBN 978-618-85170-4-2 ©2023