ΕΞΑΠΑΤΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ (ακόμα λες ότι δεν ήξερες;)

Δεν συνεκτιμάμε ότι η ζωή τελειώνει οριστικά ή αντιθέτως αυτή συνεχίζεται όπως προετοιμάσαμε. Δεν συνεκτιμάμε ότι ο Θεός θα μας ήθελε πιο συγκρατημένους και λιγότερο άπληστους και εγωιστές. Δεν συνεκτιμάμε ότι ο κόσμος που βρίσκεται πέρα από το οπτικό μας πεδίο μπορεί να βρίσκεται κάπως παρόν σε όσα συμβαίνουν εντός του οπτικού μας πεδίου. Έτσι γεννιέται η λογική απορία: Με αυτή την εξαπάτηση της (αμερόληπτης) λογικής, με την περιφρόνηση της αλήθειας και της πραγματικότητας και με τη γελοιοποίηση της πνευματικής αναζήτησης, μπορεί να υπάρξει σχέση εμπιστοσύνης και αξιοπιστία στη συνεργασία;

δύο ηλικιωμένοι

Όταν τα άτομα έχουν επιλέξει να εξαπατήσουν τον εαυτό τους και αδιαφορούν για την έρευνα του κόσμου, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τη δράση τους έξω στον αισθητό κόσμο και με τις πιο μεγάλες προσδοκίες, έτσι εύκολα θα πράξουν το ίδιο πονηρά όταν χρειαστεί και θα αγνοήσουν την αλήθεια στις συνεργασίες τους, ενδεχομένως από την υπεύθυνη θέση τους, ακόμα και ως αρχηγοί ενός κράτους. Ηθική ανευθυνότητα μπορεί να ονομαστεί αυτή η περιφρονητική συμπεριφορά προς το πνεύμα και προς την άγνοια. Όταν ο άνθρωπος αποδεικνύεται λογικά και εμπειρικά μειωμένης αξιοπιστίας και ανάξιος εμπιστοσύνης και ευρύτερα η ζωή ένα φαινόμενο με φαντασία και παρανοϊκή άποψη για τον κόσμο. Τότε, έτσι απλά εξηγούμε πώς η κοινωνική ειρήνη είναι κάτι πιο δύσκολο απ' όσο φαίνεται με την απλή επιθυμία.

(Από το βιβλίο Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ. Υπότιτλος: Οι φαντασιώσεις και τα ψέματα του ανθρώπου χωρίς αυτογνωσία, σελ. 381 και 155)

απόσπασμα βιβλίου

<•> Στην άποψη για την παράνοια του υλιστικού τρόπου ζωής και για τον έξυπνο εγωκεντρισμό του αισθησιοκρατικού ανθρώπου προσεγγίζουμε από τέσσερις διαφορετικές κατευθύνσεις της έρευνας:

· Αν συγκεντρώσουμε τις προσωπικές παρατηρήσεις εγωισμού και ανοησίας από την καθημερινή ζωή. (Κοινωνιολογικές και ψυχολογικές παρατηρήσεις). Η καταγραφή της ιστορίας επίσης ενισχύει αυτή την άποψη.

· Από τις σκέψεις για τη χρησιμότητα της γνώσης στη ζωή, για τη μεροληπτική λογική και τις πνευματικές αδυναμίες, πάλι παρατηρούμε την προοπτική της γνώσης για την εξαπάτηση, για την φλυαρία και για την άσκοπη δράση.

· Από τις σκέψεις απ' ευθείας για το νόημα της ζωής, πάλι θα βρούμε χάσματα γνώσης, περιστασιακές αξίες, εφήμερους στόχους, υπερβολικές εκτιμήσεις και την ανάγκη για έναν τελικό σκοπό, πέρα από την πραγματοποίηση όλων των άλλων επιθυμιών.

· Από τις κοσμολογικές σκέψεις πάλι εξάγεται σαν συνέπεια η ανοησία και η πλάνη στην περιορισμένη ζωή σε αντίθεση με την ανωτερότητα ενός παγκόσμιου πνεύματος (Θεός) χωρίς εξωτερική δράση.

Από τότε που οι άνθρωποι έμαθαν να γράφουν ... >>>

Μερικές από τις πρώτες σκέψεις για τη ρύθμιση της ζωής ...>>>

Αναζητώντας έναν επαρκή σκοπό για να ζούμε...>>>

Περιόρισε τη βεβαιότητα, αύξησε την αμφιβολία σου!...>>>

Εγωισμός & Παράνοια ...>>>

Αν ο πνευματικός προσανατολισμός δεν ήταν επιστήμη...>>>

Πνευματικές αξίες μέσα σε δύο ποιήματα ...>>>

ΚΟΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ & ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ

Τα πιο φανερά σημάδια ότι προσφέρονται σωστές απαντήσεις και σκέψεις που διευκολύνουν μια θεωρητική έρευνα >>>

Ενοποιημένη Απάντηση, όχι μονόπλευρη, δηλαδή: >>>

Ηθική / Ψυχολογική Λογική Πολιτική Κοσμολογική

>>>ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ <<<

"ΜΕΓΑΛΑ" ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ - ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ - ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ !

φτερό

Όσα δεν σκέφτηκαν στη Φυσική και στη Φιλοσοφία... με το κοινό λεξιλόγιο

► Η διάνοια δεν έχει σπουδαιότερη δυνατότητα από το να γνωρίζει, να διατηρεί τον εαυτό της σαν αυτοσκοπό και να διαμορφώνει την αυτογνωσία της. Η αυτογνωσία είναι το νόημα της ευτυχίας, η ουσία της λογικής και ο σκοπός της ηθικής. Ο εγωκεντρισμός και η αυταπάτη είναι από μόνα τους, χωρίς καμιά πράξη, η πιο μεγάλη καταστροφή και σχετίζονται άμεσα με την παράδοση στην τύχη. Ζωή χωρίς διανοητική δραστηριότητα είναι ανύπαρκτη και χωρίς διαμόρφωση αυτογνωσίας ήταν, είναι και θα είναι για πάντα και παντού μέσα στο Σύμπαν ανεπαρκώς αξιοποιημένη και παρασυρμένη, με όποια δυνατότητα και αν τη φανταστούμε.